💕 #بسم_رب_العشق 💕 ❤️ #عشق_مجازی 📱 📌 #فصل_دوم 🖇 ✨ #قسمت_پانزدهم 📚 -همون دختره که اول با تو اشتباه گرفتیمش +همون که میگفتین خواهر شی... -آره خواهر شیری عرفانه +خب چرا ناراحتی پیدا شده دیگه -کاش پیداش نمی کردم +چرا؟ -انقدر گشتم تا پیداش کردم رفتم خوابگاهش گفت رفته با کلی بدبختی شماره دوستشو از اونجا گیر اوردم ... واییی دوستش مواد فروش بود ازش پرسیدم اون ارمیتا کجاست؟ گفت زیادی مصرف کرده بود همین دیروز خورد به یه ماشین الانم سرد خونس منتظر فک و فامیلاشن +واایی -الان چجوری به بابا بگم؟این همه گشته پیداش کرده +خب مگه با بابات نرفتین دنبالش -چرا ولی اون با دوستش حرف نزد که ببینه چه بلایی سرش اومده شماره رو داد من +حتما بفهمه کلی ناراحت میشه که اگه زودتر پیداش کرده بود کارش به اینجا ها نمی کشید -منم به خاطر همین نمی دونم چطوری بگم +می خوای من بگم؟ **** با هر سختی و مشقتی بود تونستیم ماجرای آرمیتا رو به بابای عارفه و عرفان بگیم.محمد آقا خیلی ناراحت شده بود. عارفه به عرفان خبر داده بود بیاد نمی دونستم میاد یا نه امروزم قرار شد یه مراسم کوچیک سر خاک بگیرن لباسای مشکیم رو پوشیدم و رفتم بالا زهرا خانوم داشت به گلا آب میداد -سلام دخترم +سلام -میری سر خاک اون دختری که گفتی؟ +آره -منم اگه پاهام جون میداشت میومدم از همین جا یه فاتحه براش می فرستم،ایشالا خدا بیامرزدش +ایشالا رفتم سمت در که زهرا خانوم صدام کرد +جانم؟؟ -وایسا یه لحظه برم بگم‌ بیاد برسونتت +کی؟؟ -نوم،اونم داره میره بهشت زهرا زهرا خانوم یواش یواش از پله ها رفت بالا تا صداش بزنه ... موندم چی بگم چاره ای نداشتم فکر کنم ،چند دقیقه بعد اومد تو حیاط و خیلی سربه زیر سلام کرد یه لحظه با عرفان مقایسش کردم عرفان هیچ وقت این شکلی نبود ینی می شد اونم.. با صدای بفرماییدش به خودم اومدم و در عقب ماشین و باز کردم و سوار شدم.. #ادامه_دارد.... #نویسنده:✍ #نفیسه و #نرجس کپی تا پایان فصل دو ممنوع پیکرد الهی دارد🚫 ❤️ @afsaranjangnarm_313 📱

✍ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_پانزدهم 💠 صورت بزرگ مرد زیر حجم انبوهی از ریش و سبیل خاکستری در هم رفت و به گریه‌هایم #شک کرده بود که با تندی حساب کشید :«چرا گریه می‌کنی؟ ترسیدی؟» خشونت خوابیده در صدا و صورت این زندان‌بان جدید جانم را به لبم رسانده بود و حتی نگاهم از ترس می‌تپید که سعد مرا به سمت خانه هل داد و دوباره بهانه چید :«نه ابوجعده! چون من می‌خوام برم، نگرانه!» 💠 بدنم به‌قدری می‌لرزید که از زیر چادر هم پیدا بود و دروغ سعد باورش شده بود که با لحنی بی‌روح ارشادم کرد :«شوهرت داره عازم #جهاد میشه، تو باید افتخار کنی!» سپس از مقابل در کنار رفت تا داخل شوم و این خانه برایم بوی #مرگ می‌داد که به سمت سعد چرخیدم و با لب‌هایی که از ترس می‌لرزید، بی‌صدا التماسش کردم :«توروخدا منو با خودت ببر، من دارم سکته می‌کنم!» 💠 دستم سُست شده و دیگر نمی‌توانستم روی زخمم را بگیرم که روبنده را رها کردم و دوباره خون از گوشه صورتم جاری شد. نفس‌هایش به تپش افتاده و در سکوتی ساده نگاهم می‌کرد، خیال کردم دلش به رحم آمده که هر دو دستش را گرفتم و در گلویم ضجه زدم :«بذار برم، من از این خونه می‌ترسم...» و هنوز نفسم به آخر نرسیده، صدای نکره ابوجعده از پشت سرم بلند شد :«اینطوری گریه می‌کنی، اگه پای شوهرت برای #جهاد بلنگه، گناهش پای تو نوشته میشه!» 💠 نمی‌دانست سعد به بوی غنیمت به #ترکیه می‌رود و دل سعد هم سخت‌تر از سنگ شده بود که به چشمانم خیره ماند و نجوا کرد :«بذارم بری که منو تحویل نیروهای امنیتی بدی؟» شیشه چشمانم از گریه پر شده و به سختی صورتش را می‌دیدم، با انگشتان سردم به دستش چنگ زدم تا رهایم نکند و با هق‌هق گریه قسم خوردم :«بخدا به هیچکس هیچی نمیگم، فقط بذار برم! اصلا هر جا تو بگی باهات میام، فقط منو از اینجا ببر!» 💠 روی نگاهش را پرده‌ای از اشک پوشانده و شاید دلش ذره‌ای نرم شده بود که دستی #چادرم را از پشت سر کشید و من از ترس جیغ زدم. به‌سرعت به سمت در چرخیدم و دیدم زن جوانی در پاشنه درِ خانه، چادرم را گرفته و با اخم توبیخم کرد :«از #خدا و رسولش خجالت نمی‌کشی انقدر بی‌تابی می‌کنی؟» سعد دستانش را از حلقه دستانم بیرون کشید تا مرا تحویل دهد و به جای او زن دستم را گرفت و با یک تکان به داخل خانه کشید. 💠 راهرویی تاریک و بلند که در انتهایش چراغی روشن بود و هوای گرفته خانه در همان اولین قدم نفسم را خفه کرد. وحشتزده صورتم را به سمت در چرخاندم، سعد با غصه نگاهم می‌کرد و دیگر فرصتی برای التماس نبود که مقابل چشمانم ابوجعده در را به هم کوبید. باورم نمی‌شد سعد به همین راحتی رهایم کرده و تنها در این خانه گرفتار شدم که تنم یخ زد. در حصار دستان زن پر و بال می‌زدم تا خودم را دوباره به در برسانم و او با قدرت مرا به داخل خانه می‌کشید و سرسختانه نصیحتم می‌کرد :«اینهمه زن شوهراشون رو فرستادن #جهاد! باید محکم باشی تا خدا نصرت خودش رو به دست ما رقم بزنه!» و من بی‌پروا ضجه می‌زدم تا رهایم کند که نهیب ابوجعده قلبم را پاره کرد :«خفه شو! کی به تو اجازه داده جلو #نامحرم صداتو بلند کنی؟» 💠 با شانه‌های پهنش روبرویم ایستاده و از دستان درشتش که به هم فشار می‌داد حس کردم می‌خواهد کتکم بزند که نفسم در سینه بند آمد و صدایم در گلو خفه شد. زن دوباره دستم را کشید و با غیظی که گلویش را پُر کرده بود، تحقیرم کرد :«تو که طاقت دوری شوهرت رو نداری، چطوری می‌خوای #جهاد کنی؟» میان اتاق رسیده بودیم و دستم هنوز در دستش می‌لرزید که به سمتم چرخید و بی‌رحمانه تکلیفم را مشخص کرد :«تو نیومدی اینجا که گریه کنی و ما نازت رو بکشیم! تا رسیدن #ارتش_آزاد به داریا، ما باید ریشه #رافضی‌ها رو تو این شهر خشک کنیم!» 💠 اصلاً نمی‌دید صورتم غرق اشک و #خون شده و از چشمان خیس و سکوت مظلومانه‌ام عصبی شده بود که رو به ابوجعده اعتراض کرد :«این لالِ؟» ابوجعده سر تا پای لرزانم را تماشا کرد و از چشمانش نجاست می‌بارید که نگاهش روی صورتم چسبید و به زن جواب داد :«#افغانیه! بلد نیس خیلی #عربی صحبت کنه!» و انگار زیبایی و تنهایی‌ام قلقلکش می‌داد که به زخم پیشانی‌ام اشاره کرد و بی‌مقدمه پرسید :«شوهرت همیشه کتکت می‌زنه؟» 💠 دندان‌هایم از #ترس به هم می‌خورد و خیال کرد از سرما لرز کرده‌ام که به همسر جوانش دستور داد :«بسمه! یه لباس براش بیار، خیس شده!» و منتظر بود او تنهایمان بگذرد که قدمی دیگر به سمتم آمد و زیر لب پرسید :«اگه اذیتت می‌کنه، می‌خوای #طلاق بگیری؟»... #ادامه_دارد @afsaranjangnarm_313