اینم نظر دقیق یکی از دوستان در گروهی که بحث حول همین موضوع شکل گرفته بود

انحراف دقیقا به این شکل خودش رو نشون می‌ده عرصه‌هایی هم که هنوز جرأت نزدیک شدن بهش رو پیدا نکردند ما خودمون راهش رو براشون باز می‌کنیم و اینجوریه که مراسم عزاداری از ماهیت و کارکردی که باید داشته باشه جدا می‌شه. کاش درک می‌کردیم @zananegiii

💠 عمل سیدالشهداء را می‌گیرند (داده) و می‌برند در دستگاه فکری لیبرال اندیشِ خود(پردازنده) سپس پیامی که از عمل امام می گیرند؛ دقیقا می‌شود منطبق با ارزش ها و دستاوردهای لیبرالیسم! (فرآورده) ▪️ از حضرت زینب به عنوان «زنِ حافظِ ودیعه امامت»، تفسیر «فمینیسم لیبرالی» ارائه می دهند و تمام فضیلتش را در هرچه شبیه تر شدن حضرت زینب به مردان می دانند! (زینب مثل مردان خطبه خواند، مثل مردان اعتراض کرد و...) ▪️امام حسین، به عنوان «قائم بالسیف در یک قیام تاریخ ساز» را تبدیل می‌کنند به صرفاً یک معترض سیاسی فراری که فقط به دنبال انجام میتینگ سیاسی و «پلوتیک پابلیسیتی» بوده است! (امام حسین را در حد مارتین لوتر کینگ پایین می آورند!) ▪️«بیعت ولائی» با امام را چیزی شبیه «قرارداد اجتماعی» و «معامله عرفی»، معرفی می کنند که اگر شکسته شود هم اشکالی ندارد ولو اینکه به قیمت جان امام تمام شود!! 🔻 اینگونه بزرگترین تحریف عاشورا رقم می خورد! حماسه ای که خودش تاریخ ساز و ارزش ساز است را تبدیل می کنند به کاتالیست ارزش های مدرن در جوامع سنتی!! ✍️ روح الله شمسی کوشکی| @rouhollah_shamsi_koushki

به نام حسین به کام یزید؟! @zananegiii

خوبه که بیانیه دادید و اعلام برائت کردید اما گاهی آب رفته سخت به جوی برمی‌گرده

🔰ماریه زنانه پای انقلاب حسین ایستاد «کتیبه و پرچم و سیاهی و کیسه‌های برنج و دیگ و اجاق گاز برای مراسم محرم و فاطمیه، یک طرف تمیز و مرتب چیده شده بودند. سمت دیگر، بسته‌های ارزاق و لباس برای خانواده‌هایی که یک‌ماه را تا‌ماه بعد، چشم به راه کمک سر می‌کردند. یک طرف هم ویلچر و تخت و تشک بیمارستانی و ده‌ها وسیله ضروری و رفاهی برای خانواده‌هایی که بیمار داشتند و امکانات مالی نه». این توصیف خانه اشرف‌سادات، مادر شهید معماریان در مقدمه کتاب «تنها گریه کن» است. این توصیفات را کنار روایت «المراه سیده بیتها» بگذارید. هویت یک خانه با هویت زن گره خورده است. او تعیین می‌کند، خانه پایگاه تجملات فردی باشد یا کانون تجمعات اجتماعی.  در تاریخ زنی هست به نام «ماریه العبدیه»، حدس می‌زنم نامش را نشنیده باشید. ماریه یا سعدیه، بانویی از عبدالقیس ساکن بصره بود. او در کربلا حضور نداشت اما همیشه حضور نداشتن به‌معنای نبودن نیست. ماریه خیلی قبل‌تر همسر و فرزندش را در جنگ جمل در حمایت از امیرالمومنین(ع) از دست داده بود. این نسبت می‌توانست برای او تبصره‌ای باشد تا با خود بگوید من سهم‌ام را در دفاع از ولایت پرداخته‌ام و باقی عمر را کنج عافیت گزیند، اما او به جای «توجیه المسائل» اهل «توضیح‌المسائل» بود. در زمانه‌ی اختناق که کوچک‌ترین تحرک در حمایت از اهل‌بیت از نظر دور نمی‌ماند و نفس کشیدن هم احتیاط می‌خواست، خانه ماریه پایگاه تجمع شیعه و مرکز شکل‌گیری حرکت‌های شیعیان و هسته اصلی مذاکرات آنها در شهر بصره محسوب می‌شد. یاران امام حسین(ع) در خانه او جمع می‌شدند، حدیث می‌گفتند و می‌شنیدند و سیاست را تحلیل می‌کردند. مباحث علمی و عقیدتی را مطرح و به بحث می‌گذاشتند. خانه‌ای کوچک مرکز نشر معارفی عظیم و محل تربیت مردانی بزرگ شده بود. هنگامی که پیام امام حسین(ع) به بزرگان بصره ابلاغ شد، بیت ماریه نخستین پایگاه مخابره دقیق پیام بود. «یزید بن ثبیط بصری» به همراه دو پسرش «عبدالله» و «عبیدالله» در همین خانه پیام امام را دریافت و تصمیم گرفت به کاروان حسین(ع) در مکه بپیوندد. «ادهم بن امیه» از اصحاب و راویان حدیث رسول‌الله(ص) و کسی که در آغازین حملات سپاهیان یزید در پشتیبانی از ولایت هدف اصابت تیر خصم قرار گرفت و به شهادت رسید، در اجتماع شیعیان در خانه ماریه حضور داشت و از آنجا به کاروان عاشورا پیوسته بود. ماریه، اینگونه زنانه پای انقلاب حسین(ع) ایستاد. ✍️مریم اردویی @aghletarif

#اختصاصی | #کلیپ ▪️ غیاب زنان در بزنگاه‌هایی که حضورشان ضرورت داشت... 🎙 به بیان: دکتر فریبا علاسوند 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

🔺ختم کلام یکی از نکات مهم در نقل تاریخی پیرامون تدفین حضرت سیدالشهداء، حضور پررنگ زنان بنی‌اسد است که به عنوان اولین گریه‌کنان و عزاداران حضرت، مردان خود را برای دفن شهدا به کربلا کشاندند. یعنی طلایه‌دار عزاداری بر سیدالشهدا، زنان در تاریخ بوده‌اند. 🆔 @Qasas_school

نیاز فوری! @zananegiii