#بسته_معرفتی ♨️ حرکت جمعی چگونه است/ آیا در حرکت جمعی عُمر و استعداد آن کسی که توان و استعداد بیشتری دارد هدر می رود ⁉️ 🎙 #استاد_عابدینی پاسخ می دهند: 🏳 پرچم دار باید حرکتش به گونه ای باشد که تندرو را برگرداند پشت پرچم و کندرو برسد، و این کاری است که #رهبر باید انجام دهد و بسیار دشوار است؛ کاروانی که افراد خسته و کم توان در آن هست و افراد تندروی ورزشکار هم در آن حضور دارند، همه باید پشت یک پرچم حرکت کنند، تا همه با هم به مقصد برسند. ✳️ اداره ی جامعه هم همین طور است؛ رهبر و امامِ جامعه باید همه را برای #تحقق_اهداف آن جامعه #هماهنگ کند. همه به یک اندازه #ایمان ندارند. برخی اگر فشار زیاد شود، از مسیر بریده می شوند و از ادامه ی راه می مانند. انقلابی ترها باید بقیه را هم با خود همراه کنند. #انقلابی_بودن به #تک_روی نیست. رهبر انقلاب در عین انقلابی بودن گاهی باید سرعت حرکت را کم کند تا دیگران جا نمانند. گاهی باید در برخی مسائل کوتاه بیاید تا کسانی که توان مالی و ایمان قوی ندارند، به واسطه ی فشارهای اقتصادی و مانند آن، از مسیر انقلاب فاصله نگیرند. نمی شود فقط آن کسانی را که ایمان بالاتری دارند و انقلابی تر هستند، در نظر گرفت. ⁉️ ...سئوال اینجاست که در این حرکت کاروانی، آیا #انرژی_تندرو اگر بخواهد کُند برود، #تلف نمی شود؟ اگر استعداد او ضایع شود خدا می پسندد؟ به چه دلیل باید کسی که توان بیشتری دارد، منتظر دیگران بماند؟ چرا می گوییم تندرو باید پشت پرچم راه برود؟ ... وقتی حرکت، #حرکت_جمعی و #کاروانی است، آثار و برکات آن قابل مقایسه با #حرکت_فردی نیست. وقتی خواسته شده است کسی که توان بیشتری دارد، آرام تر حرکت کند، به این معنا نیست که توان او به #هدر برود، بلکه بدین معناست که توانی را که می خواست صرف حرکت فردی کند و سریع تر حرکت کند، صرف حرکت جمعی کند. به دیگران #کمک کند که آنها هم حرکت کنند. این #ایثار برای دیگران در حقیقت، #رشد و #تعالی و #توسعه_وجودی_یافتن خود آن شخص است، چراکه در این صورت، حرکت کل کاروان، حرکت او نیز محسوب می شود...پس صبر کردن برای جمع و همراه کردن خود با جمع، به معنای اتلاف توان نیست بلکه کسی که توان بالایی دارد با حرکت در پشت پرچم و دستگیری از بقیه در مسیر حرکت، عملِ آنها را با عملِ خود گره زده است. در این صورت نه تنها توانِ فردِ توانمندتر به هدر نرفته است، بلکه اثر آن در سیر او به سمت سعادت #مضاعف شده است...عملِ او فقط آن عملی نیست که از شخص او و با همین توان جسمی، بدنی و ظاهری، مستقیماً و مباشرتاً صادر می شود، بلکه حقیقت انسان روح اوست، نه بدن او و حقیقتِ عمل مربوط به روح انسان است...به میزانی که منِ او توسعه پیدا کند و دیگران را هم شامل شود، روح انسان توسعه پیدا کرده و لذا به همین اندازه، عمل او توسعه پیدا می کند. 📗 کتاب ادب عاشقی/صص ۱۴۹و۱۵۰ ╭━━⊰ ❀ 🌕 ❀ ⊱━━╮ @ahd_ba_khomeini ╰━━⊰ ❀ 🌿 ❀ ⊱━━╯