📚 احکام نموداری روزه زن باردار یا شیرده (زن بارداری که زایمانش نزدیک است) ۱. چنانچه روزه برای خود مادر ضرر دارد: 💠 روزه را افطار کند و اگر تا رمضان سال بعد (بدون اینکه روزه برای او ضرر داشته باشد) قضای آن را بجا آورده، بنابر احتیاط یک مد طعام فدیه به فقیر داده شود و وظیفه دیگری ندارد. 🔰 اگر قضای روزه را بجا نیاورد، الف: به این جهت که روزه گرفتن در طول سال برای خود مادر ضرر داشت: ✅ قضا ساقط است ولی برای هر روز علاوه بر فدیه ای که بنابر احتیاط واجب لازم بوده، یک مد طعام دیگر به فقیر داده شود. ب: به این جهت که روزه گرفتن در طول سال برای فرزند شیر خوار یا جنین ضرر داشت: ✅ بنابر احتیاط یک مد طعام به فقیر داده شود و بعداً هر وقت که بتواند باید روزه ها را قضا نماید. ج: اگر بدون عذر، قضای آن را بجا نیاورده است: ✅ علاوه بر فدیه ای که بنابر احتیاط واجب لازم بوده، یک مد طعام به عنوان کفاره تأخیر بدهد و قضای روزه را در سالهای بعد بجا آورد. ۲. اگر روزه برای جنین یا فرزند شیرخوار ضرر دارد: 💠 روزه را افطار کند و اگر تا رمضان سال بعد ( بدون آنکه روزه برای او ضرر داشته باشد) قضای آن را بجا آورده باشد، می بایست یک مد طعام به عنوان فدیه به فقیر بپردازد. 🔰 اگر قضای روزه را بجا نیاورد: الف: چنانچه بدون عذر شرعی بجا نیاورد: ✅ علاوه بر فدیه، یک مد طعام به عنوان کفاره تأخیر بدهد و قضای روزه را در سالهای بعد بجا آورد. ب: اگر به جهت ضرر برای خودش یا فرزند بجا نیاورد: ✅ همان فدیه کفایت میکند وکفاره تأخیر ندارد، ولی سالهای بعد قضای روزه را بجا آورد. ✳️ ملاحظات: 🔘 هرگاه تأخير قضاى روزه ماه رمضان تا ماه رمضان ديگر بر اثر سهل‌انگارى و بدون عذر شرعى باشد، كفاره تأخير واجب است. 🔘 مادری که روزه برای خودش ضرر دارد حتی اگر باردار نباشد و به فرزند شیر ندهد، مطابق احکام کسی که به جهت مریضی روزه نمی گیرد، عمل کند. 🔘 فديه و کفاره تأخير براي هر روزه عبارت است از یک مد طعام (معادل 750 گرم گندم، آرد، برنج و مانند آن) که بايد به فقير داده شود. 🔘 دادن پول فديه و کفاره به فقير كافى نيست، ولى اگر اطمينان داشت كه فقير به وكالت از صاحب پول، طعام (حداقل معادل 750 گرم برای هر روز) می خرد و سپس آن را به عنوان كفاره قبول مى‏ كند، اشكال ندارد. 🔘 تمام احکامی که درباره زن باردار در این تقسیم بندی بیان شده مربوط به زنی است که زایمان او نزدیک است، ولی زنی که زایمان او نزدیک نیست، پرداخت فدیه مبنی بر احتیاط وجوبی است. #احکام_نموداری #احکام_نموداری_روزه_زن_باردار #روزه_زن_شیرده اسفتائات رهبری 📚احکام کاربردی https://eitaa.com/fatemi222/6617

ارسال به دوستان👆

💢 موارد استحباب امساک در ماه رمضان 💠 براى رعایت ادب و احترام ماه مبارك رمضان، براى این اشخاص مستحب است از مبطلات روزه خوددارى كنند، هر چند روزه نباشند: 1️⃣- مسافرى كه در سفر مبطل روزه انجام داده و پيش از ظهر به وطن يا جايى كه مى‏ خواهد ده روز بماند، رسيده است؛ 2️⃣- مسافرى كه بعد از ظهر به وطن يا به جايى كه مى‏ خواهد ده روز بماند می‌رسد؛ 3️⃣- بیماری که مبطل روزه انجام داده و پيش از ظهر بهبودى يافته است؛ 4️⃣- بيمارى كه بعد از ظهر بهبودى يافته است؛ 5️⃣- زنى كه در بین روز از عادت ماهانه يا خونريزى زايمان پاك شود؛ 6️⃣- كافرى كه در روز ماه رمضان مسلمان شود؛ 7️⃣- كودكى كه در روز ماه رمضان بالغ شود. 🔺 رساله نماز و روزه آیت الله خامنه ای ، مسأله ۹۸۱ 📎 #احکام 📎 #احکام_روزه 📎 #مستحبات_روزه 📎 #ماه_ضیافت_الهی 📚احکام کاربردی https://eitaa.com/fatemi222/6617

احکام پزشکی روزه دار در ادامه میاد👇

✋روزه بیمار 🔺 اگر گرفتن روزه باعث شود بیمارى دیرتر بهبود یابد، تکلیف چیست؟ همه مراجع: نباید روزه بگیرد. ۱۰۱: اگر بیمار با اعتقاد به اینکه روزه برایش ضرر دارد، روزه بگیرد؛ حکم چیست؟ همه مراجع: اگر روزه بگیرد، صحیح نیست و باید پس از ماه رمضان آن را قضا کند. ۱۰۲: کسى که مى‏ داند یا احتمال قوى مى ‏دهد که اگر روزه بگیرد، به زخم معده یا سنگ مثانه دچار مى ‏شود؛ آیا روزه بر او واجب است؟ همه مراجع: اگر احتمال عقلایى مى‏ دهد، روزه بر او واجب نیست. 📚احکام کاربردی https://eitaa.com/fatemi222/6617

✋معیار ضرر در روزه‏ 🔹آیا احتمال ضرر، مجوز ترک روزه مى ‏شود، یا اطمینان به ضرر لازم است؟ میزان در مقدار ضرر چیست؟ 🔹همه مراجع (به جز تبریزى، سیستانى و وحید): آنچه که باعث افطار روزه مى ‏شود، خوف ضررى است که منشأ عقلایى داشته باشد و میزان در مقدار آن، عرف عقلا است؛ به گونه ‏اى که اثر مترتب بر روزه را ضرر بدانند. 🔹آیات عظام تبریزى، سیستانى و وحید: آنچه که باعث افطار روزه مى‏ شود، خوف ضررى است که منشأ عقلایى داشته باشد و مقدار ضرر، باید قابل توجه باشد. 📚احکام کاربردی https://eitaa.com/fatemi222/6617

✋منع پزشک مقام معظم رهبری ملاك اعتبارِ منع پزشك از روزه 🔹 اگر پزشک شخصى را از روزه گرفتن منع کند آيا با توجه به اين‌که بعضى از پزشکان اطلاعى از مسائل شرعى ندارند، عمل به گفته او واجب است؟ ج) اگر مکلّف از گفته پزشک يقين پيدا کند که روزه براى او ضرر دارد و يا از گفته وى يا منشأ عقلايى ديگرى براى او خوف از ضرر حاصل شود، روزه گرفتن براى او واجب نيست، بلکه جايز هم نيست. 🔹منع پزشک غير امين بعضى از پزشکان که به مسائل شرعى ملتزم نيستند، بيماران را از روزه گرفتن به دليل ضرر داشتن منع مى‌‏کنند، آيا گفته اين پزشکان حجت است يا خير؟ ج) اگر پزشک امين نباشد و گفته او هم اطمينان آور نباشد و باعث خوف ضرر نشود، گفته او اعتبارى ندارد و در غير اين صورت نبايد روزه بگيرد. 🔹روزه با وجود منع پزشك . چشم پزشک مرا از روزه گرفتن منع کرده و گفته است که به علت ناراحتى چشم به هيچ وجه نبايد روزه بگيرم، ولى من به گفته او توجه نکرده و شروع به روزه گرفتن کردم که باعث بروز مشکلاتى براى من در اثناى ماه رمضان شد. به‌طورى که در بعضى از روزها هنگام عصر احساس ناراحتى مى‌‏کنم، لذا متحيّر و مردّد هستم بين اين‌که روزه نگيرم و يا ناراحتى‌‏ام را تحمل کرده و روزه را تا غروب ادامه دهم. سؤال اين است که آيا اصولاً روزه گرفتن بر من واجب است؟ و در روزهايى که روزه مى‌‏گيرم و نمى‌‏دانم قدرت ادامه آن را تا غروب دارم يا نه، آيا روزه‌‏ام را ادامه دهم؟ و نيّت من چگونه بايد باشد؟ ج) اگر از گفته پزشک متديّن و امين اطمينان حاصل کنيد که روزه براى چشم شما ضرر دارد و يا خوف ضرر داشته باشيد، روزه گرفتن براى شما واجب نبوده و بلکه جايز هم نيست، و با خوف ضرر نيّت روزه صحيح نيست و در صورت عدم خوف ضرر نيّت روزه اشکال ندارد، ولى صحّت‏ روزه متوقف بر اين است که براى شما واقعاً ضرر نداشته باشد. 🔹 در سال گذشته توسط پزشک متخصص موردعمل جراحى کليه قرار گرفتم. وى مرا از گرفتن روزه تا آخر عمر منع نمود، ولى در حال حاضر هيچ مشکل و دردى احساس نمى‌‏کنم و حتى به‌طور طبيعى غذا مى‌‏خورم وآب مى‌‏نوشم و هيچ‌يک از عوارض بيمارى را هم حس نمى‌‏کنم، وظيفه من چيست؟ ج) اگر خود شما از ضرر روزه خوف نداريد و حجت شرعى هم بر آن نداريد، واجب است روزه ماه رمضان را بگيريد. ✅روزه نگرفتن به دستور پزشك و كشف خلاف 🔹 اگر پزشک به بيمارى بگويد که روزه براى شما ضرر داد و او هم روزه نگيرد، ولى بعد از چند سال بفهمد که روزه براى وى ضرر نداشته و پزشک در تشخيص خود اشتباه کرده است، آيا قضا و کفّاره بر او واجب است؟ ج) اگر از گفته پزشک متخصص و امين و يا از منشأ عقلايى ديگر، خوف از ضرر پيدا کند و روزه نگيرد، فقط قضا بر او واجب است. ✅ترس از ضرر 🔹ملاك تشخيص روزه‌ى ضررى مادرم به بيمارى شديدى مبتلاست و پدرم نيز از ضعف جسمانى رنج مى‌‏برد و در عين حال هر دو روزه مى‌‏گيرند که گاهى مشخص است که روزه باعث تشديد بيمارى آن‌ها مى‌‏شود، تا کنون نتوانسته‌‏ام آن‌ها را قانع کنم که لااقل هنگام شدت بيمارى روزه نگيرند. خواهشمنديم ما را در مورد حکم روزه آن‌ها راهنمايى فرماييد. ج) ملاک تأثير روزه در ايجاد بيمارى يا تشديد آن و عدم قدرت بر روزه گرفتن تشخيص خود روزه‌دار نسبت به خودش است و اگر بداند روزه براى او ضرر دارد يا خوف ضرر داشته باشد و در عين حال بخواهد روزه بگيرد، روزه گرفتن براى وى حرام است. ✅افطار روزه به‌خاطر ترس از ضرر 🔹. اگر فردى به‌خاطر عذرى قوى، پنجاه درصد احتمال دهد که روزه بر او واجب نيست و به همين دليل روزه نگيرد، ولى بعداً معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفّاره چه حکمى‌ دارد؟ ج) اگر افطار عمدى روزه ماه مبارک رمضان به مجرد احتمال عدم وجوب روزه بر وى باشد، در فرض سؤال علاوه بر قضا، کفّاره هم بر او واجب است. اما اگر افطار به علت ترس از ضرر باشد و ترس هم منشأ عقلايى داشته باشد، کفّاره واجب نيست، ولى قضا بر او واجب است. ✅نظر پزشک‏ 🔹ملاک در ضرر، تشخیص پزشک است یا تشخیص خود شخص؟ 🔹همه مراجع: تشخیص خود بیمار ملاک است. همین اندازه که ترس نسبت به ضرر عقلایى باشد، کافى است. خوف ضرر گاهى از قول متخصص و زمانى از تجربه مریض ‏هاى مشابه و گاهى از تجربه خود انسان، به دست مى‏ آید. 🔹 اگر انسان شک داشته باشد که روزه برایش ضرر دارد یا نه؛ ولى پزشک او را از گرفتن روزه منع مى‏ کند، تکلیف چیست؟ 👈آیات عظام امام، خامنه ‏اى، صافى، فاضل و نورى: اگر از گفته پزشک براى او ترس پیدا شود و احتمال عقلایى بدهد که روزه برایش ضرر دارد، نباید روزه بگیرد. آیات عظام تبریزى و وحید: در فرض یاد شده اگر پزشک، متخصص و مورد اعتماد باشد، باید به گفته ‏اش عمل کند. آیات عظام بهجت و سیستانى: اگر از گفته پزشک براى او ترس پیدا شود و احتمال عقلایى بدهد که روزه برایش ضرر دار د، مى ‏تواند روزه نگیرد. 👇👇

آیه اللَّه مکارم: اگر از گفته پزشک براى او ترس پیدا شود و احتمال عقلایى بدهد که روزه برایش ضرر دارد، نباید روزه بگیرد، و اگر با تجربه خودش در یافته که ضرر ندارد، باید روزه بگیرد. در صورت شک، مى ‏تواند یکى دو روز را تجربه کند و بعد طبق دستور بالا عمل نماید.

منع پزشک غیر امین س۱۱. بعضی از پزشکان که به مسائل شرعی ملتزم نیستند، بیماران را از روزه گرفتن به دلیل ضرر داشتن منع می‌ کنند، آیا گفته این پزشکان حجت است یا خیر؟ ج. تشخیص خود مکلف ملاک است. در صورتی که مکلف احتمال عقلایی بدهد و بترسد که روزه برای او ضرر داشته باشد روزه بر او واجب نیست. البته ترس از ضرر گاهی از گفته متخصص امین و گاهی از تجربه بیمارهای مشابه یا تجربه خود انسان حاصل می شود. منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی خامنه ای.

روزه ‏دار و دندان ‏پزشکى‏ 👈 پرکردن دندان در ماه رمضان، چگونه است؟ همه مراجع: پر کردن یا جرم ‏گیرى و کشیدن دندان در ماه رمضان، براى پزشکان جایز است و براى شخص روزه ‏دار زمانى جایز است که مطمئن باشد، خون یا آبى که به وسیله دستگاه وارد فضاى دهان مى‏ شود، فرو نخواهد رفت. 📚احکام کاربردی https://eitaa.com/fatemi222/6617

✋تزریق آمپول‏ 🔹 حکم تزریق آمپول در حال روزه ماه رمضان چیست؟ آیات عظام امام، بهجت و خامنه‏اى: اگر آمپول جنبه غذایى و تقویتى دارد، بنابر احتیاط واجب، باید از تزریق آن خوددارى کرد؛ ولى اگر جنبه دوایى دارد و یا عضو را بى ‏حس مى‏ کند، تزریق آن اشکال ندارد. آیات عظام تبریزى، سیستانى، صافى، نورى و وحید: تزریق آمپول، روزه را باطل نمى ‏کند؛ خواه جنبه غذایى و تقویتى داشته باشد، یا جنبه دوایى و مانند آن. آیه اللَّه فاضل: اگر آمپول جنبه‏ غذایى و تقویتى ‏داشته ‏باشد، باید از تزریق آن خوددارى کرد؛ ولى اگر جنبه دوایى دارد و یا عضو را بى‏ حس مى‏ کند، تزریق آن اشکال ندارد. آیه اللَّه مکارم: تمام انواع آمپول ‏هاى دارویى یا تقویتى که به صورت عضلانى تزریق مى ‏شوند براى افراد روزه‏ دار اشکال ندارد ولى تزریق آمپول‏ هاى وریدى جایز نیست. 📚احکام کاربردی https://eitaa.com/fatemi222/6617

✋حکم تصفیه ی خون [خوردن و آشامیدن] پرسش : حکم تصفیه خون در ماه رمضان چیست؟ پاسخ : اگر خون کم شود مانعی ندارد؛ اما اگر به صورت تزریق خون باشد، این کار بنابراحتیاط واجب روزه را باطل می کند و باید تا آخر روز از کارهایی که روزه را باطل می کند خودداری نماید و نیز بنابر احتیاط واجب، قضای آن روز را به جا آورد. حکم دیالیز برای فرد روزه دار [خوردن و آشامیدن] پرسش : آیا دیالیز شدن در حال روزه اشکال دارد؟ پاسخ : در صورتی که چیزی از خون کم شود روزه صحیح است؛ ولی در صورت اضافه کردن چیزی به خون و یا تعویض خون احتیاط واجب آن است قضای آن روز را بجا آورد. منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی. 📚احکام کاربردی https://eitaa.com/fatemi222/6617