🏴آرایش کردن بانوان در ایام عزاداری 🔷س 5142: آیا آرایش کردن و ابرو برداشتن خانم ها و یا کوتاه کردن موی سر و صورت آقایان در ایام عزاداری و سوگواری اهل بیت علیهم السلام اشکال دارد؟ ✅ج: اگر به گونه ای باشد که هتک حرمت ایام عزاداری محسوب شود جایز نیست و در غیر این صورت، فی نفسه اشکال ندارد. 📕منبع: khamenei.ir #عزاداری #آرایش 🆔 @fatemi222

‼️رضایت شوهر در امر آرایش 🔷س 4179: اگر شوهر پوشیدن لباس و یا آرایش خاصی را از همسرش درخواست کند، آیا اطاعت او بر زن واجب است؟ ( البته این درخواست برای داخل منزل است). ✅ج: اگر این درخواست در راستای استمتاعات باشد، و یا ترک آن باعث نفرت شوهر گردد، بر زن واجب است اطاعت کند، در غیر این صورت، واجب نیست 📕منبع: leader.ir 🆔 @fatemi222

‼️پوشاندن صورت با تتو 🔷س 4230: برخی از خانم­‌ها خط چشم و خط لب را تتو می­‌کنند. آیا پوشاندن صورت با این وضعیت از نگاه نامحرم واجب است؟ ✅ج: به هر حال اگر کاری انجام دهد که بگویند آرایش کرده باید از نگاه نامحرم بپوشاند. 📕منبع: khamenei.ir 🆔 @fatemi222

‼️آرایش کردن زنان و ظاهر شدن در مقابل نامحرم 🔷س 4231: آرایش کردن زنان و ظاهر شدن در مقابل نامحرم چه حکمی دارد؟ ✅ج: اگر خانمی آرایش داشته باشد، باید آرایشش را از نگاه نامحرم بپوشاند. اگر او آرایش کند به قصد اینکه نامحرم ببیند، این کار حرام است؛ اگر عمداً در نگاه نامحرم چهره‌ی آرایش‌شده‌اش را نپوشاند آن نیز حرام است؛ مواردی هم که در بحث پوشش خانم‌ها استثنا شده (گردی صورت و دست­‌ها تا مچ) در صورتی است که آرایش و زینتی نداشته باشند. 📕منبع: khamenei.ir #حجاب #آرایش #عفاف 🆔 @fatemi222

‼️محو کردن لکه های پوست با کِرِم 🔷سؤال : آیا محو کردن لک‌های پوست با کرم‌های آرایشی و حضور با این حد از آرایش در جایی که نامحرم حضور دارد اشکال دارد؟ ✅جواب : اگر صرفاً لک‌های صورت را برطرف کند یا کرمی زده و صورتش کمی شفاف شده است یا مثلاً کرم ضدآفتاب یا سفیدکننده زده اما در حدی نیست که بگویند آرایش کرده است، پوشاندنش از نگاه نامحرم واجب نیست اما اگر بیش از این مقدار است که می‌گویند آرایش کرده ولو آرایش کم باشد باید از نگاه نامحرم بپوشاند. 📕منبع: leader.ir #منبرک_فاطمی @fatemi222

مسایل پزشکی آنچه در زیر می‌آید، دروس "هفتادوهفتم و هفتادوهشتم و هفتادونهم" از جلد دوم «رساله‌ی آموزشی» احکام و مسائل شرعی است که مطابق با فتاوای حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای مدظله‌العالی تهیه، تنظیم و منتشر شده است. ۱. جلوگیری از بارداری شرایط جواز جلوگیری از بارداری الف) خوف ضرر قابل توجه برای بدن مرد یا زن نباشد. ب) مستلزم لمس یا نظر حرام نباشد. ج) موجب از بین رفتن نطفه بعد از استقرار آن در رحم نشود. د) با یک غرض عقلایی باشد. ه) در مورد زن، باید علاوه بر شرایط فوق، بنابر احتیاط واجب، اجازه شوهر نیز باشد. نکته الف) با توجه به اینکه جز همسر فرد، کسی نمی‌­تواند به عورت دیگری نگاه کند، مگر در صورت ضرورت، لذا اگر روشی که برای جلوگیری انتخاب کرده موجب نگاه به عورت شود، انجام آن جایز نیست. ب) ملاک، ضرر قابل توجه نداشتن است. لذا اگر ضرر آن قابل اعتنا نباشد، اشکالی ندارد. ج) برداشتن لوله یا جلوگیری از بارداری معالجه نیست. لذا اگر لمس یا نظر حرامی صورت گیرد، جلوگیری از بارداری حرام خواهد بود؛ اگرچه زن و شوهر هر دو راضی باشند و ضرر قابل توجهی هم برای بدن آنها نداشته باشد. بله اگر برای درمان بیماری یا جلوگیری از تشدید آن، این­کار ضرورت دارد، اشکالی نخواهد داشت. لذا توهم ضرورت، برای جواز این کار کافی نیست. مسئله الف) جلوگیری از بارداری به صورت دائمی باید غرض عقلائی داشته باشد؛ مثل جلوگیری از تولد فرزند مریض و... . ب) شوهر حق ندارد همسر خود را مجبور به جلوگیری از بارداری کند. ج) بستن لوله­‌های مرد منوط به اجازه زن نیست. د) اگر حاملگى براى حیات مادر خطر داشته باشد، باردار شدن به­‌طور اختیارى جایز نیست. ­۲. سقط جنین از بین بردن نطفه بعد از استقرار آن در رحم و همچنین سقط جنین در هیچ یک از مراحل رشد جنین، جایز نیست. به محض انعقاد نطفه: الف) قبل از دمیده شدن روح در صورت مشقت فوق‌­العاده و غیر قابل تحمل در نگه­داری یا بزرگ کردن طفل ناقص‌­الخلقه برای والدین یا خوف مرگ مادر، جایز است. ب) پس از دمیده شدن روح مطلقاً حرام است. مگر با استمرار بارداری، حیات مادر و جنین هر دو تهدید ‌شود و نجات زندگی طفل به هیچ وجه ممکن نباشد، ولی نجات زندگی مادر فقط با سقط جنین ممکن باشد. در این حالت واجب است به گونه‌ای عمل شود که قتل طفل عرفاً مستند به کسی نشود. مسئله الف) سقط جنین حرام است؛ هرچند بر اثر زنا باشد و درخواست پدر دختر یا دیگران مجوّز نمی­‌شود. ب) زن بارداری که مجبور به معالجه لثه یا دندان­‌هایش شده و به عمل جراحی و بی‌هوشی و عکس­‌برداری با اشعه نیاز دارد، حق ندارد سقط جنین کند؛ هرچند این عمل موجب نقص در جنین ‌شود. ج) سقط جنین، به مجرّد وجود مشکلات و سختی­‌های اقتصادی، جایز نمی­‌شود. د) حتی اگر مطمئن باشیم نطفه یا جنین ناقص‌­الخلقه متولد می‌شود، سقط جنین، اگرچه قبل از دمیده شدن روح باشد، حرام است؛ مگر خوف جان مادر باشد. دیه سقط جنین میزان دیه جنین: الف) نطفه بعد از استقرار در رحم: ۲۰ دینار طلا ب) علقه(۱): ۴۰ دینار طلا ج) مضغه(۲): ۶۰ دینار طلا د) استخوان بدون گوشت: ۸۰ دینار طلا ه) گوشت آن را پوشانده: ۱۰۰ دینار طلا مسئله الف) اگر سقط جنین با مجوز شرعی باشد، بنابر احتیاط واجب باید دیه آن پرداخت شود. ب) با پرداخت دیه، گناه این عمل حرام پاک نمی­‌شود. بلکه جریمه‌­ای دنیایی است و عذاب اخروی هم دارد. ج) باید دیه را کسی بپردازد که سقط و از بین بردن جنین مستند به او بوده است. مثال: اگر پزشک معالج آمپول سقط به زن تزریق کرده باشد، چیزی برعهده زن نیست. اما اگر زن خودش آمپول زده یا دارویی خورده و یا مثلاً شوهر چیزی را بدون آگاهی زن به او خورانده باشد یا ضربتی وارد کرده که موجب سقط شده، در این موارد دیه برعهده عامل بدون واسطه و مستقیم خواهد بود که به وارث بچه پرداخت می‌شود. لذا عامل سقط: یک- پزشک یا دیگری است به پدر و مادر بچه دیه پرداخت می­‌شود. دو- زن است به پدر بچه دیه پرداخت می­‌شود. سه- شوهر است به مادر بچه دیه پرداخت می­‌شود. https://eitaa.com/ahkam31

در انتظار تولد نوزاد هستم، دکتر گفته است که وجود ریسک سندرم داون با آزمایش مشخص خواهد شد و نتیجه آزمایش 90 درصد قطعی است! در صورت اثبات نقص و مرض یادشده سقط بچه چه حکمی دارد؟ علاوه بر این‌که با آزمایش هم ممکن است بچه سقط شود! در این صورت چه‌کسی مسئول خواهد بود؟ دکتر پیشنهاد می‌دهد و در صورت موافقت انجام می‌دهد. برای اطمینان از احکام فقهی این مسئله، از دفتر مراجع عظام تقلید این مورد را استفتاء کردیم تا کسانی که به چنین مشکلی برخورد می‌کنند لااقل حکم شرعی و فقهی آن را بدانند؛ پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید: دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): ناقص‌‌الخلقه بودن جنین، مجوّز شرعی برای سقط جنین حتی قبل از ولوج روح در آن محسوب نمی‌شود. دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): سقط جنین قبل از دمیدن روح در آن جایز نیست البته در صورتی که تشخیص داده شود وجود جنین خطر جانی برای مادر دارد قبل از دمیده شدن روح مانعی ندارد ولی بعد از دمیدن روح که اصولاً حدود سه ماه و نیم شاید باشد، سقط جنین به هیچ عنوان جایز نیست و مسئول کسی است که خود اسقاط می‌کند البته والدین می‌توانند از دیه او گذشت کنند. دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): اسقاط جنین حرام است ولی هرگاه جنین در مراحل ابتدایی باشد و به‌صورت انسان کامل در نیامده باشد و باقیماندن جنین در آن حالت و سپس تولد ناقص آن به‌تصدیق اهل اطلاع متدین باعث عسر و حرج شدید برای پدر و مادر گردد، پایان دادن به حاملگی جایز است و احتیاطاً باید دیه را بدهند. دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): در فرض سؤال، اسقاط جنین جایز نیست و مباشر سقط، ضامن دیه است و در جهت عدم جواز هم فرقی بین قبل از ولوج روح یا بعد از آن نیست و چنانچه بدانید با آزمایش بچه سقط می‌شود آزمایش کردن هم جایز نیست. حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته): ـ سقط جنین در فرض علم به ابتلای وی به سندرم داون (مونگولیسم) جایز نیست. ـ اگر احتمال سقط به‌واسطه آزمایش در حدی باشد که عقلا به آن اعتنا می‌کنند انجام این آزمایش جایز نیست و مسئولیت آن متوجه والدینی که اجازه آزمایش می‌دهند، اولاً و پزشکی که آزمایش می‌کند ثانیاً، خواهد بود. ـ اگر سقط صورت پذیرد، دیه بر عهده کسی است که سقط را انجام داده است؛ البته والدین می‌توانند دیه را ببخشند و این‌که اذن والدین برای اسقاط جنین به‌معنای بخشش دیه در صورت توجه به آن باشد، خالی از وجه نیست. https://eitaa.com/ahkam31

* آیا سقط جنین بر اثر مشکلات اقتصادی جایز است؟ سقط جنین به مجرد وجود مشکلات و سختی‌های اقتصادی جایز نمی‌شود. پزشک بعد از معاینه در ماه‌های اول حاملگی، به زن گفته است که استمرار بارداری برای او احتمال خطر جانی دارد و در صورتی که حاملگی ادامه پیدا کند، فرزندش ناقص‌الخلقه متولد خواهد شد و به همین دلیل دستور سقط جنین داده است، آیا این کار جایز است؟ و آیا سقط جنین قبل از دمیده شدن روح به آن جایز است؟ ناقص‌الخلقه بودن جنین، مجوز شرعی برای سقط جنین، حتی قبل از ولوجِ روح در آن محسوب نمی‌شود، ولی اگر تهدید حیات مادر بر اثر استمرار حاملگی مستند به نظر پزشک متخصص و مورد اطمینان باشد، سقط جنین قبل از ولوج روح در آن اشکال ندارد. پزشکان متخصص می‌توانند از طریق استفاده از روش‌ها و دستگاه‌های جدید، نواقص جنین در دوران بارداری را تشخیص دهند. با توجه به مشکلاتی که افراد ناقص‌الخلقه بعد از تولد در دوران زندگی با آن مواجه می‌شوند، آیا سقط جنینی که پزشک متخصص و مورد اطمینان آن را ناقص‌الخلقه تشخیص داده، جایز است؟ سقط جنین در هر سنی به مجرد ناقص‌الخلقه بودن آن و یا مشکلاتی که در زندگی با آن مواجه می‌شود، جایز نمی‌شود. آیا از بین بردن نطفه منعقد شده‌ای که در رحم مستقر شده، قبل رسیدن به مرحله علقه که تقریباً چهل روز طول می‌کشد، جایز است؟ و اصولاً در کدام یک از مراحل ذیل سقط جنین حرام است: ۱. نطفه استقرار یافته در رحم؛ ۲. علقه؛ ۳ ـ مضغه؛ ۴ ـ عظام؛ (قبل از دمیدن روح). از بین بردن نطفه بعد از استقرار آن در رحم و همچنین سقط جنین در هیچ یک از مراحل بعدی جایز نیست. **‌ بعضی از زوج‌ها، مبتلا به بیماری‌های خونی بوده و دارای ژن معیوب می‌باشند و در نتیجه ناقل بیماری به فرزندان خود هستند و احتمال اینکه این فرزندان مبتلا به بیماری‌های شدید باشند، بسیار زیاد است و چنین کودکانی از بدو تولد تا پایان عمر، دائماً در وضع مشقت‌باری به سر خواهند برد. مثلاً بیماران هموفیلی همواره ممکن است با کوچک‌ترین ضربه‌ای دچار خونریزی شدید منجر به فوت و فلج شوند. حال آیا با توجه به اینکه تشخیص این بیماری در هفته‌های اول بارداری ممکن است، آیا سقط جنین در چنین مواردی جایز است؟ اگر تشخیص بیماری در جنین قطعی است و داشتن و نگهداشتن چنین فرزندی موجب حرج می‌باشد، در این صورت جایز است قبل از دمیده شدن روح، جنین را سقط کنند؛ ولی بنابر احتیاط، دیه آن باید پرداخت شود. سقط جنین فی نفسه چه حکمی دارد؟ و در صورتی که ادامه بارداری برای زندگی مادر خطر داشته باشد، حکم آن چیست؟ سقط جنین شرعاً حرام است و در هیچ حالتی جایز نیست، مگر آنکه استمرار حاملگی برای حیات مادر خطرناک باشد که در این صورت سقط جنین قبل از ولوج روح اشکال ندارد، ولی بعد از دمیدن روح جایز نیست، حتی اگر ادامه حاملگی برای حیات مادر خطرناک باشد، مگر آنکه استمرار بارداری، حیات مادر و جنین هر دو را تهدید کند و نجات زندگی طفل به هیچ‌وجه ممکن نباشد، ولی نجات زندگی مادر به تنهایی با سقط جنین امکان داشته باشد. زنی جنین هفت ماهه خود را که ناشی از زنا بوده بنا به درخواست پدرش سقط کرده است، آیا دیه بر او واجب است؟ و بر فرض ثبوت دیه، پرداخت آن بر عهده مادر است یا پدر او؟ و در حال حاضر به نظر شما مقدار آن چقدر است؟ سقط جنین حرام است، هرچند بر اثر زنا باشد و درخواست پدر باعث جواز آن نمی‌شود و در صورتی که مادر مباشر در سقط جنین باشد، دیه بر عهده مادر است. اما در مقدار دیه جنین در فرض سؤال، تردید وجود دارد و احوط این است که مصالحه شود و این دیه در حکم ارث کسی است که وارث ندارد. مقدار دیه جنینی که دو ماه و نیم عمر دارد، در صورتی که عمداً سقط شود، چقدر است و پرداخت آن برعهده کیست؟ اگر علقه باشد، دیه آن چهل دینار است و اگر مضغه باشد، شصت دینار است و اگر استخوان بدون گوشت باشد، هشتاد دینار است و دیه به وارث جنین با رعایت طبقات ارث پرداخت می‌شود؛ ولی وارثی که مباشر سقط جنین بوده، از آن سهمی ندارد. اگر زن بارداری مجبور به معالجه لثه یا دندان‌هایش شود و بر اساس تشخیص پزشک متخصص نیاز به عمل جراحی پیدا کند، آیا با توجه به اینکه بیهوشی و عکس‌برداری با اشعه باعث نقص جنین در رحم می‌شود، سقط جنین برای او جایز است؟ دلیل مذکور مجوزی برای سقط جنین محسوب نمی‌شود. اگر جنین در رحم، مشرف به موتِ حتمی باشد و باقی ماندن آن در رحم به همان حال برای زندگی مادر خطرناک باشد، آیا سقط آن جایز است و اگر شوهر آن زن مقلد کسی باشد که سقط جنین در حالت مذکور را جایز نمی‌داند، ولی زن و اقوام او از کسی تقلید می‌کنند که آن را جایز می‌داند، تکلیف مرد در این حالت چیست؟

چون در فرض سؤال امر دائر است بین مرگ حتمی طفل به تنهایی و بین مرگ حتمی طفل و مادر او، بنابراین چاره‌ای جز این نیست که لااقل زندگی مادر با سقط جنین نجات داده شود و در فرض سؤال، شوهر حق ندارد همسرش را از این کار منع کند، ولی واجب است تا حد امکان به گونه ای عمل شود که قتل طفل مستند به کسی نشود. آیا سقط جنینی که نطفه‌اش با وطی به شبهه (آمیزش با زن بیگانه به گمان حلال بودن این کار) توسط فرد غیر مسلمان و یا با زنا منعقد شده، جایز است؟ جایز نیست. اگر بارداری باعث خجالت و آبروریزی من یا خانواده‌ام شود، آیا می‌توانم در سه ماهه اول آن را سقط کنم؟ سقط جنین شرعاً حرام است و آنچه در سؤال ذکر شده، مجوز آن نمی‌باشد. این جانب زنی باردار هستم. با توجه به وضعیت نامناسب جسمانی و ترس از تشدید کم خونی، ناراحتی معده و ضعف کلی بدن، مایل به سقط جنین هستم. لطفاً حکم شرعی را بیان کنید. سقط جنین جایز نیست و موارد مذکور موجب حلیّت آن نمی‌باشد. با پیشرفت علوم پزشـکی و جنین‌شنــاسی در دوران بـــــارداری، اطباء ناقص‌الخلقه بودن جنین را تشخیص می‌دهند و اگر بخواهند ناقص الخلقه بودن جنین را به اطلاع والدین برسانند، ممکن است آنها اقدام به سقط جنین یا اقدام به رفع نقص جنین نمایند، در حالیکه احتمال بهبودی بسیار ضعیف است. در فرض سؤال اطلاع دادن دکتر جایز است یا نه؟ اطلاع دادن فی نفسه واجب نیست، مگر آنکه قانونی در این زمینه موجود باشد، یا غرض از مراجعه به طبیب و پرداخت پول به او اطلاع از حال جنین باشد. در صورتی که می‌دانیم مسلماً جنین بعد از تولد خواهد مرد، آیا سقط درمانی جایز است؟ اگر تشخیص بیماری در جنین قطعی است و داشتن و نگهداشتن چنین فرزندی موجب حرج می‌باشد، در این صورت جایز است قبل از دمیده شدن روح، جنین را سقط کنند، ولی بنابر احتیاط، دیه آن باید پرداخت شود. اگر دکتر به دستور مادر، جنین را سقط کند، دیه ثابت می شود یا قصاص؟ در فرض مرقوم، دیه ثابت می‌شود و بر عهده دکتر است. دیه سقط جنین که با رضایت کامل پدر و مادر، و از راه‌های مختلف انجام می‌شود، به عهده کیست؟ دیه بر عهده مباشر سقط می‌باشد. اگر دکتر مستقیماً سقط را انجام دهد، دیه بر عهده اوست و اگر پرستار تزریق نماید، به عهده اوست و اگر مادر دارو را خورده بر عهده مادر می‌باشد و در همه موارد، دیه باید به ورثه طفل پرداخت شود که در موارد اول و دوم پدر و مادر و در مورد سوم پدر است که اگر ایشان عفو نمایند، ساقط می‌شود؛ هر چند گناه آنکه قتل نفس یا مشابه آن انجام داده باشد ثابت است. در منابع و عرف پزشکی، خطر جانی و مرگ مادر و احتمال عوارض در حاملگی ها و بیماری های مختلف، با درصد تعیین می شود. آیا سقط درمانی، فقط در مواردی که درصد بالایی از خطر، مادر یا کودک را تهدید می کند، جایز است، یا درصد پایین نیز می تواند مجوز باشد؟ ناقص‌الخلقه بودن جنین، مجوز شرعی برای سقط جنین ـ حتی قبل از ولوج روح در آن ـ محسوب نمی‌شود، ولی اگر تهدید حیات مادر بر اثر استمرار حاملگی مستند به نظر پزشک متخصص و مورد اطمینان باشد و یا موجب مشقّت شدیده باشد، سقط جنین قبل از ولوج روح در آن اشکال ندارد. با توجه به روش‌های درمان نازایی که در حال حاضر انجام می شود، گاهی اوقات حاملگی های چند قلو (چهار قلو) اتفاق می‌افتد، که در اکثر موارد، با زایمان زودرس در ماه‌های پنجم و ششم همراه است و جنین‌ها به ثمر نرسیده و از بین می‌روند. یکی از روش‌هایی که امروزه در دنیا انجام می‌شود، کاهش تعداد این ‌نین ها در ماه های اول حاملگی (پنجاه تا شصت روزگی) است، تا بقیه جنین‌ها بتوانند رشد نمایند و حاملگی به ثمر برسد. آیا این روش درمانی از نظر شرع مقدس اسلام جایز است یا خیر؟ اگر کاهش بعضی از جنین‌ها، موجب زنده ماندن بقیه شود (و عدم کاهش، سبب از بین رفتن همه ی آن ها گردد) اشکال ندارد. اگر دکتر متخصص تشخیص دهد که اگر جنین با عمل جراحی خارج شده و در دستگاه نگهداری شود، به حیات خود ادامه خواهد داد، آیا اقدام به عمل جراحی جایز است؟ آیا حکم مسئله، قبل از ولوج روح و بعد از آن فرق دارد یا نه؟ با فرض اینکه جنین در دستگاه زنده خواهد ماند، بیرون آوردن آن اشکالی ندارد و فرقی بین قبل از ولوج روح و بعد از ولوج روح نیست. ** من در هفته ی دهم حاملگی عمداً جنین را سقط کرده ام. نسبت به سقط جنین چه باید بکنم؟ سقط جنین بر شما حرام بوده است که مرتکب شدید، لیکن دیه شرعی جنین را ضامن هستید، و باید دیه را به وارث شرعی او بپردازید و خودتان از این دیه ارث نمی‌برید.

بارداری و سقط جنین

نقص فرزند و سقط جنین

سایر مباحث سقط جنین