میگویند (فضای مجازی): روزه برای یاد فقرا و گرسنگان نیست، وگرنه بر خود آنها واجب نمیگردید؟
پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): آن که روزه در ماه مبارک رمضان را برای مسلمانانی که واجد شرایط میباشند واجب نمود، و آن که این دستور را ابلاغ نمود، و آنان که این عبادت را تشریح و ترویج نمودند، همه تصریح و تأکید کردند که از حکمتها و آثار روزه، یاد فقرا و گرسنگان میباشد، که البته برای روزهداری که فقط دهان را از خوردن و آشامیدن نبسته، بلکه عبادت و فکر میکند، این حکمت و اثر روزه، هر روز به تجربه نیز ثابت میگردد؛ و البته، هم کفارهی روزه نگرفتن، طعام به مسکین است و هم زکات فطریه، متعلق به مسکین میباشد.
الف – یک عده اساساً با اسلام و هر دعوت آن مخالف و دشمن هستند (مثل بهاییها یا هر کافر عنود و مخاصم دیگری)؛ اینها به هر قیمتی که شده، مخالفت میکنند و کاری هم ندارند که ادعاهایشان از نظر هر منطق و دیدگاهی، مردود میباشد. برای خودشان مثالهایی میآورند که حتی نزد برخورداران از کمترین معلومات و ضریب هوشی نیز سخیف میباشد. مثال فوق، مِثل این که بگویند: بیمارستان برای معالجه و بهبود بیماران نیست، وگرنه خود آنها از رفتن به بیمارستان منع میشدند! – یا بگویند: مدرسه و معلم، آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت، برای تحصیل و کسب علم نوآموختگان نیست، وگرنه خودشان از رفتن به مدرسه منع میشدند.
« انظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا» (الفرقان، 9)
ترجمه: بنگر چگونه براى تو مثلها زدند و گمراه شدند در نتيجه نمىتوانند راهى بيابند.
ب – یک عده، اساساً نه تنها هیچ گاه به یاد فقرا، مسکینان و گرسنگان نمیافتند، بلکه با هر مقولهای که کمترین یادی از آنان را به خاطر اندازد، مخالف هستند.
اینان، اگر چه خود سرمایهدار و از قشر مرفیهن بیدرد نباشند، اما دلباختهی اندیشه و گرایش سرمایهداری هستند.
اینان، در مقام تئوری به ظاهر علمی، میگویند: "توسعه" مستلزم ازدیاد فاصله طبقاتی میباشد؛ چرخ توسعه باید بچرخد و بدیهی است که یک عده زیر این چرخها له خواهند شد! و در مقام شعار برای اذهان عمومی نیز با هر مقولهای که یاد فقیر، مسکین، گرفتار، مستمند و گرسنه را به خاطر آورد، مخالفت و عناد میکنند.
ج – اگر فقر فقیر و مسکین، یا ضعف گرسنه به حدی است که نمیتواند روزه بگیرد و یا اگر بگیرد برای او ضرر دارد و یا حتی احتمال جدی ضرر را بدهد، خب نباید روزه بگیرد؛ چنان که حتی مسلمان متمول و سیر نیز اگر به هر علتی روزه برایش ضرر داشته باشد، نباید روزه بگیرد و اگر بگیرد نیز نه تنها قبول نیست، باید پس از رفع مشکل، قضایش را به جا آورده و کفاره هم بدهد، و اگر در چنین شرایطی روزه بگیرد، معصیت نیز کرده است؛ چرا که خلاف حکم خدا عمل نموده است.
نتیجه:
روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان، که ماه نزول قرآن کریم میباشد، نه برای رژیم غذایی است، نه برای سلامت بدن، نه برای یاد فقرا و گرسنگان و ... – اگر چه همه این آثار و برکات را دارد -، بلکه برای عبادت و بندگی خدا، چنان که خودش فرموده است (اطاعت امر مولی) و بالتبع رشد در مراتب وجود و قرب به او میباشد.
ماه مبارک رمضان، فرصتی است برای توبه، انابه، بخشش گناهان، توجه به خود، امساک، کنترل نفس و مشتهیات طبق امر خدا، تهذیب نفس، تفکر، تأمل و تعقل، ذکر، تلاوت قرآن کریم، توجه به دیگران که از مهمترین عوامل و شاخصههای رشد و کمال میباشد ... و خلاصه اخلاص در بندگی.
مشارکت و همافزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
فضای مجازی: روزه برای یاد فقرا و گرسنگان نیست، وگرنه بر خود آنها واجب نمیگردید؟
سوال:آیا اسلام میگوید که مسلمین در فضای عمومی آزادی مطلق دارند، اما بیدینان باید شریعت را رعایت کنند؟ و آیا بی دینان اگر به آیینهای مذهبی اسلام عمل نمیکنند، دستکم باید به آنها تظاهر کنند؟ آیا اهمیت دادن به تظاهر، «ریا» نیست؟
پاسخ:
تردیدی ننمایید که طراح این قبیل شبهات در سایتها و اذهان عمومی، به خاطر نزدیک شدن ماه مبارک رمضان است که لازم است عموم [اعم از مسلمان و غیر مسلمان] در انظار عمومی تظاهر به روزهخواری ننمایند. وگرنه هیچ گاه از غیر مسلمان خواسته نشده که مثلاً تظاهر به اقامه نماز یا به جا آوردن حج یا پرداخت خمس بنماید.
◀الف – آیا مسلمین در فضای عمومی (انظار و جامعه) آزادی مطلق دارند؟
نه تنها اسلام، بلکه هیچ قانونی به هیچ کس آزادی مطلق انجام هرکاری در جامعه و انظار عمومی را نداده و نمیدهد. چرا که کاملاً مغایر با عقل سلیم است. مضافاً بر این که اولاً احکام اسلام [چه فردی و چه اجتماعی] ابتدا بر شخص مسلمان فرض و واجب میگردد و سپس بر غیر مسلمان خودداری از مخالفت علنی یا دشمنی یا هنجارشکنی در جامعه اسلامی لازم میآید. پس هر کاری که غیر مسلمان از انجام آن در سطح جامعه و فضای عمومی منع شده باشد، قبل از او، مسلمان از آن منع شده است.
◀ب – آیا بی دینان موظف به رعایت شریعت هستند؟
شریعت، به مسائلی مانند حجاب یا روزهداری یا عدم تظاهر به روزه خواری منحصر نمیگردد که اگر عموم مسلمین و غیر مسلمین از آن منع شدند، بگویند: «بیدینان موظف به رعایت شریعت شدهاند». رعایت شریعت یعنی همگان همه احکام الهی را به جا آورند – که در این صورت همگان مسلمان خواهند بود. پس غیر مسلمانان به رعایت شریعت موظف نشدهاند، بلکه همگان از «هنجار شکنی» و اشاعهی منکر در جامعه به طور عام و از «تظاهر به روزه خواری در ماه مبارک رمضان» به طور خاص منع شدهاند.
دقت شود که به عنوان مثال پوشش، یک رفتار و حق شخصی نیست که کسی بتواند مدعی شود که این یک مسئله شخصی است و من دلم میخواهد رعایت نکنم. نوع پوشش در انظار عمومی، یک نمایش عمومی است، پس تأثیر عمومی بر همهی بافتها و ساختارهای فرهنگی و بالتبع اخلاقی، رفتاری، سیاسی، امنیتی، اقتصادی و ... یک جامعه دارد و موجب تضییع حقوق دیگران میگردد. به همین دلیل در هیچ جامعهای نیز نوع پوشش به طور کلی آزاد نیست. منتهی ممکن است که حد عریانی متفاوت باشد. در یک جامعهای چون امریکا یا کشورهای اروپایی زنان نمیتوانند با بیکینی یا مردان با یک پیراهن زیر رکابی و شورت یا مایو در انظار تردد کنند، در یک جامعهای (مثل شهرک واتیکان) حتی ورود با شلوارک، مینی ژوپ خیلی کوتاه، تی شرت رکابی و ... ممنوع است، در یک جامعه ای (مثل اروپا) ورود با حجاب به ادارات دولتی و دانشگاه ها ممنوع است ...، در یک جامعهای (مانند ایران) نیز بدحجابی و تحریک اعصاب عمومی جامعه، هنجار شکنی و زمینهسازی فساد و فحشا ممنوع است.
و اما در مورد «عدم تظاهر به روزهخواری در ماه مبارک رمضان»؛ اولاً تظاهر به حرمت شکنی احکام الهی است و ثانیاً تظاهر به اهانت به رعایت شعایر الهی در انظار و عادیسازی معصیت است و ثالثاً تحریک و آزار اعصاب عمومی مردم روزهدار است. و به این نوع پرهیز از هنجارشکنیها، الزام به رعایت شریعت گفته نمیشود. رعایت شریعت بسیار گستردهتر از این مقولات است و اینها میخواهند با این جملهسازیها خلط مبحث کنند.
◀ج – آیا اصرار اسلام به رعایت ظواهر و این تظاهرها «ریا» نیست؟
آیا اگر کسی مایل نباشد که به هنگام رانندگی پشت چراغ قرمز بایستد، یا دوبله توقف ننماید، یا سبقت غیر مجاز نگیرد و ...، اما به خاطر قانون و حفظ حقوق اجتماعی مجبور به رعایت آنها شود، تظاهر و ریا است؟
ریا به یک کار نمایشی برای فریب مردم میگویند، نه به هر کاری که شاید میل شخصی موافق آن نباشد، اما به خاطر رعایت حقوق مردم انجام می بپذیرد. آیا احترام به حقوق اجتماعی و هنجارهای یک جامعه، در صورتی که میل شخصی رعایت کننده موافق آن نباشد، ریا میشود؟ آیا میشود کسی بگوید که چون من میل دارم در انظار عریان ظاهر شوم و اگر غیر از این را انجام دهم، ریا می شود، پس جهت پرهیز از ریا عریان ظاهر میشوم؟! یا کسی بگوید چون دوست دارم همین طور که در خیابان قدم میزنم یک بطری مشروب هم دستم باشد و مرتب بنوشم و اگر غیر از این عمل کنم، ریا میشود، پس این کار را می کنم؟! ...
پس، ملاحظه بفرمایید که برای هنجارشکنی علیه اسلام، به چه شیوههایی متوسل میشوند؟! حتی به «اخلاص» و پرهیز از «ریا» نیز متوسل میشوند تا توجیهی برای اشاعهی منکرات گردد!
شبهه مربوط به روزه اعضا و جوارح و خوردن و آشامیدن.
اتفاقی از دوستم پرسیدم روزه ای !?جوابش برام جالب بودگفت بهم :آره من روزه امتمام سال را روزه ام
ولی بجای دهان و شکمم , اندیشه ام را روزه امفکر من حق ندارد به کسی بی حرمتی کند
فکر من حق ندارد به کسی ناسزا بگویدفکر من حق ندارد به مال کسی دست درازی کندفکر من حق ندارد با زندگی کسی بازی کندفکر من حق ندارد کسی را ریشخند کندفکر من حق ندارد به کسی بهتان ببنددفکر من حق ندارد به کسی جفا کندفکر من حق ندارد با دل کسی بازی کندفکر من حق ندارد به کسی دروغ بگویدفکر من حق ندارد به یتیمی بی تفاوت باشدفکر من حق ندارد زورگو باشدفکر من حق ندارد بینوایی را بیتفاوت از کنارش عبور کند
فکر من……………
پاسخ
⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩
کاش اگر می خواهیم منش شیطان را سرلوحه کار خود قرار دهیم و همیشه خواست نفس و سرپیچی از فرمان خداوند اولویت ما در زندگی باشد آنقدر شرافت داشتیم که ان را لابه لای جملات رنگین و عوام فریب پنهان نکنیم.
1⃣ روزه تمام و کمال نخوردن همراه با کنترل چشم و گوش و فکر و ....است و اصلا شرط قبول روزه همین است و حکم خدا قابل تعویض نیست و این نسخه های قابل تاملی که هر روز روانه بازارمی شود فقط جملات شیک و قاب گرفته ایست دور از واقعیته ماهیت فراموشکاری و غفلت انسان.
2⃣اگر یک ماه روزه بر ما واجب شده جهت یاد آوری تمام ارزش های انسانیست که در طول سال تحت عنوان حلال و حرام ملزم به رعایت آن هستیم و غفلتا یا عمدا به بهانه های مختلف ترک می کنیم.
3⃣روزه یک ماه تمرین اجباری انسانیت است. چرا که شرط قبول این عبادت رعایت تمام نکاتیست که نویسنده از متن احادیث و روایات معصومین جدا کرده و به آیین ساختگی انسانیت منهای دین ,نسبت می دهد.
4⃣امام على علیهالسلام فرمود: «کم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع و الظما و کم من قائم لیس له من قیامه الا السهر و العناء.»؛ چه بسیار روزه دارى که از روزهاش جز گرسنگى و تشنگى بهره اى ندارد و چه بسا شبزنده دارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمىبرد. (نهج البلاغه، حکمت 145)
- http://resalaat.ir/NewsDetail.aspx?itemid=10023
5⃣بنابراین مسلمانی که لب از غذا فرو بندد ولی اعضا و جوارحش به گناه مشغول باشند عملا روزه نگرفته و این حرف جدیدی نیست و عین مفهوم روزه است.
6⃣نه خوردن و آشامیدن را می توان وارد روزه کرد نه روزه چشم و گوش و فکر را می توان از روزه گرفت.که در هر دو صورت خلاف حکم خدا و رفتن به راه شیطان است.شیطان هم به خدا گفت این یک سجده را انجام نمی دهم در عوض عبادتی می کنم که......
در سجده بر آدم حقیقتی بود که شیطان نمی دانست در عبادات ما نیز حقیقتیست که ما همه ى آن را نمی دانیم و اجازه تغییر در ظاهر و باطن آن را نداریم.
«أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتابِ وَ تَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ یَفْعَلُ ذلِکَ مِنْکُمْ إِلاَّ خِزْیٌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ یُرَدُّونَ إِلى أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ[بقره/۸۵] آیا به بعضى از دستورات کتاب آسمانى ایمان مى آورید، و به بعضى کافر مى شوید؟! براى کسى از شما که این عمل (تبعیض در میان احکام و قوانین الهى) را انجام دهد، جز رسوایى در این جهان، چیزى نخواهد بود، و روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار مى شوند. و خداوند از آنچه انجام مى دهید غافل نیست»
شایعه مربوط به گرسنگی کشیدن روزه داران و سیر کردن شکم گرسنگان
" ازهرکس میپرسی چراروزه میگیری همان جواب نخ نمای همیشگی رامیدهد :
برای همدردی باضعفا وگرسنگان !
کدام مستمند؟
کدام کودک خیابانی ؟
کدام زن بی پناه صبح بیدار میشود پای سفره ای هفتادرنگ مینشیند و تا خرخره میخورد و بعد تا غروب در خنکای کولر میخوابد و هنگام افطار باز بساط غذای رنگارنگ پهن میکند ؟
گرسنگی کشیدن من و تو کدام گرسنه راسیر میکند ؟
دروغ نگفتن و فرونبردن گردوخاک غلیظ به حلق ، کدام بچه یتیم را لباس میپوشاند؟
کمى فکر کنید ...
جاى اینکه شما ببینید گرسنگان چه حالى دارند ، به گرسنگان نشان دهید سیرى چه حسى است !"
پاسخ شایعه
1⃣در ابتدا از نویسنده محترم سوال می شود که آیا در نظر شما پاسخ سوالات یا به طور کل امور عقلانی و منطقی از جنس جوراب و البسه هست که در گذر زمان نخ نما شود؟
2⃣شیعه فلسفه احکامش را قرآن و سیره معصومین می گیرد و اعتقاد راسخ دارد که خالق اگر عبادتی را واجب نموده است از روی هدفی بوده .عقل محدود بشرآن را درک کند یا نکند حقیقت عوض نمی شود و اصولا یک مسلمان شیعه با اعتقاد و احکام الهی مثل لباس برخورد نمی کند که امروز مد باشد و انجام دهد و فردا نخ نما شود و خودسرانه تصمیم به تغییر شکل بگیرد.
3⃣ضمن این که مسلمان بر جایگاه شیطان تکیه نمی زند و برای کسی که او را خلق کرده تعیین تکلیف نمی کند که چنین نکن و چنان بکن.!!!شما هر زمان خدا شدید وانسان خلق کردید برایش راه سعادت تعیین کنید.
4⃣نکته جالب این است که تمام این دلواپسان شکم مردم، قصد دارند با پول حج و زیارت عتبات و هر چه که به دین و مذهب ربط پیدا می کند مشکلات کشور را حل کنند و کاری با هزینه های میلیاردی مربیان خارجی ماشین های میلیاردی سفر های دوبی و ترکیه و ارمنستان که رشد 75 درصدی داشته ندارند !!!!تجمل پرستی و مصرف گرایی هیچ اشکالی ندارد و.......
◀1-پس پاسخ اول این است که روزه می گیریم چون امر خالق است، واجب است، و بدون چون و چرا گردن می نهیم .
"آیه ۱۸۳ سوره بقره
◀2-روزه داران عموما از اقشار متوسط و ضعیف جامعه و متعهد به همنوعان هستند !همان هایی که اقلیت بی دین مدام در تکاپو هستند تا با مایه گذاشتن از اعتقادات و دین مردم مردم شکمشان را سیر کنند!!!!
8http://www.tebyan.net/newmobile.aspx?pid=15922
◀3. درک حال گرسنگان تنها یکی از ابعاد اجتماعی روزه است که فرد با ناتوانی از بهره گرفتن از امکاناتش ، درک بهتری از گرسنگان و تشنگان خواهد داشت و دلش با آنان نزدیک تر و نرم تر می شود .
http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa14615
◀4. آداب روزه را خالق هستی و دانای کل اعلام نموده و قرار نیست تمام آنها کارکرد سیر کردن گرسنگان را داشته باشند ! بلکه این امور از ابعاد فردی روزه و جهت خود روزه دار هستند .
http://www.aviny.com/occasion/islamic/ramazan/91/tasir.aspx
◀5. از زیباترین سنتهای اسلامی در رمضان اطعام روزه داران است ولو با خرما و جرعه ای آب و خداوند برای آن ثوابی چون آزاد کردن بنده در نظر گرفته است .
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=135998
◀6. یکی از شاخص ترین دستورات اسلام ، یاری نیازمندان و اطعام گرسنگان است که نویسنده با مغالطه تلاش کرده آن را انکار کند و موفق نیز نبوده است !