4_318529914431081011.mp3
زمان:
حجم:
4.84M
💖🍃عاشقان وقت #نماز است
📢 #اذان باصدای دلنشین #شهیدحاج_حسنی 🕌
اذان بہ افق #تهران
📿التمــــــــــاس دعا 🕊
🌟هنگام #اذان است
🌟 لحظه اجابت #دعاست
🌟 خدایا #ظهور حجتت را برسان
🌟 خدایا قلب مقدسش از #ما راضی وخشنود بگردان
🌟 #خدایا موانع #ظهورش برطرف بگردان
🌟خدایا #عاقبت همه مارو ختم به #خیر بگردان
🌟 خدایا ما را #آنی وکمتر از #آنی ب خودمان وامگذار
🌟 خدایا تا مارو #نبخشیدی از این دنیا نبر
🌟 #الهی آمین بحق #حضرت_فاطمه(س)
🌟اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمّد وَعَجِّل فَرَجَهُم وأهْلِك أَعدَائَهُـم أجمَعین🌟
#فاطمیه
❤️ دختر پیامبر صلی الله و علیه و آله و سلم #حضرت_فاطمه عليهاالسلام فرمودند:
👌ما وسیله خداییم در میان بندگانش، و ما خواص او و جایگاه قدس او هستیم، و ما راهنما، حجت و وارثان پیامبرانیم.
📚 الموسوعه الکبری عن فاطمه الزهرا علیها السلام - جلد ۱۳- صفحه ۳۲۸
❤️گذری بر زندگی امام حسين عليه السّلام :
❤️نام مباركش حسين و پنجمين تن از چهارده معصوم است.
❤️در سوم شعبان سال ٤ ه. در مدينه به دنيا آمد. جدّ ارجمندش، پيامبر اسلام (ص) و پدر والامقامش حضرت على (ع) و مادر گرامى‌اش #حضرت_فاطمه (س) است. كنيۀ مبارك او، ابوعبداللّه و از القاب مشهور آن امام است: سبط و سيّد الشّهداء.
پس از تولّد، رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) خود در گوش او اذان و اقامه گفت و پيوسته بدو عنايتى ويژه داشت.
امام حسين (ع) هفت ساله بود كه پيامبر به سراى جاويد رفت و در اين مدّت بسيار بدو نزديك بود.
پيامبر علاقه‌اى بسيار به او داشت و پيوسته در گفتار و رفتار، از مهر شگفت خويش به فرزند دخترش پرده برمى‌داشت.
او را به سينه مى‌فشرد و گلويش را مى‌بوسيد و مى‌فرمود: «حسين از من است و من از اويم. خدا دوست دارد كسى را كه حسين را دوست دارد. حسين از اسباط است.» ( مسند احمد ، ٤/١٧٢)
☑️زندگى سياسى-اجتماعى پيش از امامت:
الف. روزگار امام على (ع) :
اين دوران را مى‌توان در دو بخش باز نمود: يكى دوران ٢٥ سالۀ سكوت پدر و ديگر، دوران حكومت او. امام حسين (ع) در دوران نخست همراه پدر شاهد كژروى‌هاى برخى اصحاب پيامبر (ص) و پيشامدهاى بسيار تلخ بود؛ همانند شهادت مادر، غصب فدك، محروميّت بنى هاشم از خمس و بدعت در احكام و مقرّرات اسلامى. امام حسين (ع) در اين دوران، پيرو و پشتيبان پدر بود و گاه كه مصلحت تمنّا مى‌كرد، نارضايتى و مخالفت خويش را با وضعيّت جامعه اسلامى بازمى‌نمود.
امام در دوران دوم، پدر را در زمامدارى #جامعۀ_اسلامى يارى مى‌كرد. فعّاليّت‌هاى امام حسين (ع) در روزگار پنج سالۀ خلافت پدر عبارت بود از: شركت در امور سياسى، اجتماعى، فرهنگى و نظامى. بسيج نيرو براى رويارويى با دشمن و حضور پرشور در جنگ‌هاى جمل، صفّين و نهروان بخشى از اين گونه فعّاليّت‌ها است ( زندگانى امام حسين ، ٤٩-٣١) .
ب. روزگار امام حسن (ع) :
دوران امامت امام حسن (ع) از سال ٤٠ تا ٥٠ ه. طول كشيد.
☑️امامت:
امامت حضرت حسين بن على (ع) از سال ٥٠ آغاز گشت و تا ٦١ ه. ادامه يافت. امام حسين (ع) از دوازده تنى است كه پيامبر (ص) در #حديث_مشهور جابر انصارى از آنان ياد مى‌كند و آنان را خليفه و وصىّ خويش مى‌خواند.
افزون بر اين، امام (ع) در ماجراى مباهله همراه پيامبر (ص) بود. پيامبر (ص) دربارۀ امامت او و برادرش امام حسن (ع) فرمود: «اين دو فرزندم، امام‌اند؛ چه بنشينند و چه قيام كنند.» ( مصنّفات الشّيخ المفيد ، ١١/٣٠) حضرت حسن بن على (ع) نيز بر امامت او تصريح كرده و هنگام #شهادت، برادر را امام پس از خود خوانده و فرموده است: «چون وفات يابم و روح از تنم جدا گردد، حسين بن على امام است. وراثت او از پيامبر، نزد خدا در كتاب ثبت است.» ( الاصول من الكافى ، ١/٣٠١)
☑️قيام امام حسين (ع) :
چون امام حسن (ع) به شهادت رسيد، امام حسين (ع) ده سال در حكومت معاويه به سر برد و در اين مدّت #سياست برادر را پيش گرفت؛ هر چند پيوسته از مشروع نبودن حكومت معاويه پرده برمى‌داشت. پس از مرگ معاويه در سال ٦٠ ه. فرزندش يزيد بر جاى او نشست. امام حسين (ع) با روى كار آمدن چنين كسى، ديگر صلح را مصلحت ندانست و قيام آشكار خويش عليه حكومت را آغاز كرد. معاويه را خليفۀ نخست به حكومت شام گمارده بود. او شخصيتى دينى براى خويش برساخت و عناوينى جعلى همانند خال المؤمنين و كاتب وحى بر خود نهاد. سياست #معاويه، از طرفى با فريبكارى و ظاهرسازى و عوام فريبى همراه بود و از طرف ديگر بر پايه ترور، ايجاد وحشت و تبعيد استوار شده بود (ر. ك. معاويه و تاريخ؛ كشف الهاويه) . بر اين اساس، قيام عليه معاويه، بسيار دشوار مى‌نمود تا جايى كه هم امام حسن (ع) و هم امام حسين (ع) قيام را در زمان معاويه به مصلحت ندانستند.
#زندگانی_امام_حسين_علیه‌السلام
❤️در شب اول ذیحجه که هلال ماه
با کرشمه خودنمایی می کرد
خورشید به خانه علی علیه السلام
وارد شد
باد صبا همه را خبر رسانید که:
زیور ببندید؛
نور با نور پیوست و جهان
روشن شد.
درختان شکوفه های خود
را بر زمینیان ارزانی داشتند
🌸 #سالروز_ازدواج
🌸 #حضرت_علی و #حضرت_فاطمه مبارک باد
❤️کاروان عروسی حضرت زهرا سلام الله علیها
شب عروسی حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام، پیامبر صلی الله علیه و آله فاطمه ع را بر مرکب خود سوار کرده تا به #خانه_علی علیه‌السلام ببرد.
پس سلمان افسار مرکب را در دست گرفته و رسول خدا صلی الله علیه و آله در پشت سر او قرار گرفته بود، این جمع را فرشتگان نیز همراهی می کردند.
جبرئیل تکبیر می گفت و #میکائیل نیز تکبیر گفت و اسرافیل چنین کرد و سایر فرشتگان، تکبیر سر دادند و به دنبال آنها پیامبر صلی الله علیه و آله تکبیر گفته و در آخر سلمان فارسی آوای #تکبیر را سر داد و از آن پس در مراسم عروسی و بردن عروس به خانه شوهر، تکبیر گفتن سنت شد.
ام سلمه و حفصه و معاذه، مادر سعد، در پیشاپیش کاروان، سروده ای می خواندند و سایر زنان با تکرار مصراع اول شادی خود را اظهار می کردند و سپس تکبیر سر می دادند.
نقل شده که پیامبر صلی الله علیه وآله به دختران عبدالمطلب و زنان مهاجرین و انصار دستور داد تا همراه فاطمه بوده و #شادی کنان رجز بخوانند و تکبیر بگویند و سخنی که مورد رضای خدا نیست بر زبان جاری نسازند
🔸کشف الغمه. بحارالأنوار. سایت ویکی اهل البیت
#ازدواج #امیرالمؤمنین #حضرت_فاطمه
❤️در شب اول ذیحجه که هلال ماه
با کرشمه خودنمایی می کرد
خورشید به خانه علی علیه السلام
وارد شد
باد صبا همه را خبر رسانید که:
زیور ببندید؛
نور با نور پیوست و جهان
روشن شد.
درختان شکوفه های خود
را بر زمینیان ارزانی داشتند
سالروز ازدواج #حضرت_علی و #حضرت_فاطمه مبارک باد🌸🌼🌻
❤️#شبتون_علوی_وفاطمی_بزرگواران_ارجمند 🌙
❤️ ذکر کثیر
امام صادق عليه السلام :
«تَسبيحُ فاطمةَ الزهراءِ عليها السلام مِنَ الذِّكرِ الكثيرِ الذي قالَ اللّه ُ عزّوجلّ: اُذْكُرُوا اللهَ ذِكْراً كثيراً»
تسبيح فاطمه زهرا عليهاالسلام از جمله همان ذكر كثير است كه خداوند عزّوجلّ فرموده است:
خدا را بسيار ياد كنيد
🔹الکافی ج۲، ح۴
#تسبیح #ذکرکثیر #حضرت_فاطمه #علیهاالسلام
🏴اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ.
بارپروردگارا؛ درود فرست بر فاطمه و پدر بزرگوارش و همسر گرامی‌اش و فرزندان عزیزش و آن رازی که در وجود او به ودیعه نهادی، به تعداد آنچه دانش تو بر آن احاطه دارد.
که در این صلوات شریف، مقصود از «رازی که در وجود مقدس #حضرت_فاطمه (علیها السلام) به ودیعه نهاده شده» حضرت حجت و امام موعود(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هستند.
صحیفة مهدیه، ص ۵۸۴
#فاطمیه
▪️ شهادت گل یاس در کویر ناسپاس بر عاشقان با احساس تسلیت باد.
🏴شهادت #حضرت_فاطمه (س) تسلیت باد
❤️وأخرج الحاکم و قال: صحيح علي شرط الشيخين عن عائشه قالت: ما رأيت أحدا أشبه کلاما و حديثاً من فاطمه برسول الله صلي الله عليه و آله، و کانت اذا دخلت عليه رحّب بها، و قام فأخذ بيدها فقبلها وأجلسها في مجلسه
عائشه مي گويد: من هيچ کس را مثل فاطمه نديدم که مانند رسول خدا تکلم نمايد و #سخن بگويد، هر وقت بر او وارد مي گرديد، به او خوش آمد مي گفت، در مقابل او ايستاده دستش را مي گرفت و مي بوسيد، و او را در جاي خود مي نشاند.
🔹المستدرک 154:3، و وافقه الذهبي علي صحته. اخرجه أبو داود في الأدب، باب ما جاء في القيام برقم 5217. والترمذي في المناقب برقم 3871. الاستيعاب 366:4.
#حضرت_فاطمه سلام الله علیها
❤️گذری بر زندگی امام حسين عليه السّلام :
نام مباركش حسين و پنجمين معصوم از چهارده معصوم علیهم السلام است.
در سوم شعبان سال ٤ ه. در مدينه به دنيا آمد.
جدّ ارجمندش، پيامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله و پدر والامقامش حضرت على علیه‌السلام و مادر گرامى‌اش #حضرت_فاطمه سلام الله علیها است. كنيۀ مبارك او، ابوعبداللّه و از القاب مشهور آن امام : سبط و سيّد الشّهداء.
پس از تولّد، رسول خدا صلى الله علیه و آله خود در گوش او اذان و اقامه گفت و پيوسته بدو عنايتى ويژه داشت.
امام حسين علیه السلام هفت ساله بود كه پيامبر به سراى جاويد رفت و در اين مدّت بسيار به او نزديك بود.
پيامبر علاقه‌اى بسيار به او داشت و پيوسته در گفتار و رفتار، از مهر شگفت خويش به فرزند دخترش پرده برمى‌داشت.
او را به سينه مى‌فشرد و گلويش را مى‌بوسيد و مى‌فرمود: «حسين از من است و من از اويم. خدا دوست دارد كسى را كه حسين را دوست دارد. حسين از اسباط است.» ( مسند احمد ، ٤/١٧٢)
▫️زندگى سياسى، اجتماعى پيش از امامت:
الف. روزگار امام على علیه السلام :
اين دوران را مى‌توان در دو بخش باز نمود: يكى دوران ٢٥ سالۀ سكوت پدر و ديگر، دوران حكومت او.
امام حسين (ع) در دوران نخست همراه پدر شاهد كژروى‌هاى برخى اصحاب پيامبر (ص) و پيشامدهاى بسيار تلخ بود؛ همانند شهادت مادر، غصب فدك، محروميّت بنى هاشم از خمس و بدعت در احكام و مقرّرات اسلامى.
امام حسين (ع) در اين دوران، پيرو و پشتيبان پدر بود و گاه كه مصلحت تمنّا مى‌كرد، نارضايتى و مخالفت خويش را با وضعيّت جامعه اسلامى بازمى‌نمود.
امام در دوران دوم، پدر را در زمامدارى #جامعۀ_اسلامى يارى مى‌كرد. فعّاليّت‌هاى امام حسين (ع) در روزگار پنج سالۀ خلافت پدر عبارت بود از: .شركت در امور سياسى، اجتماعى، فرهنگى و نظامى. بسيج نيرو براى رويارويى با دشمن و حضور پرشور در جنگ‌هاى #جمل، صفّين و نهروان بخشى از اين گونه فعّاليّت‌ها است.
▫️ب. روزگار امام حسن (ع) :
دوران امامت امام حسن (ع) از سال ٤٠ تا ٥٠ ه. طول كشيد.
امامت حضرت حسين بن على (ع) از سال ٥٠ آغاز گشت و تا ٦١ ه. ادامه يافت. امام حسين (ع) از دوازده تنى است كه پيامبر (ص) در #حديث_مشهور جابر انصارى از آنان ياد مى‌كند و آنان را خليفه و وصىّ خويش مى‌خواند.
افزون بر اين، امام (ع) در ماجراى مباهله همراه پيامبر (ص) بود. پيامبر (ص) دربارۀ امامت او و برادرش امام حسن (ع) فرمود: «اين دو فرزندم، امام‌اند؛ چه بنشينند و چه قيام كنند.» ( مصنّفات الشّيخ المفيد ، ١١/٣٠) حضرت حسن بن على (ع) نيز بر امامت او تصريح كرده و هنگام #شهادت، برادر را امام پس از خود خوانده و فرموده است: «چون وفات يابم و روح از تنم جدا گردد، حسين بن على امام است. وراثت او از پيامبر، نزد خدا در كتاب ثبت است.» ( الاصول من الكافى ، ١/٣٠١)
▫️قيام امام حسين (ع) :
چون امام حسن (ع) به شهادت رسيد، امام حسين (ع) ده سال در حكومت معاويه به سر برد و در اين مدّت #سياست برادر را پيش گرفت؛ هر چند پيوسته از مشروع نبودن حكومت معاويه پرده برمى‌داشت. پس از مرگ معاويه در سال ٦٠ ه. فرزندش يزيد بر جاى او نشست. امام حسين (ع) با روى كار آمدن چنين كسى، ديگر صلح را مصلحت ندانست و قيام آشكار خويش عليه حكومت را آغاز كرد. معاويه را خليفۀ نخست به حكومت شام گمارده بود. او شخصيتى دينى براى خويش برساخت و عناوينى جعلى همانند خال المؤمنين و كاتب وحى بر خود نهاد. سياست #معاويه، از طرفى با فريبكارى و ظاهرسازى و عوام فريبى همراه بود و از طرف ديگر بر پايه ترور، ايجاد وحشت و تبعيد استوار شده بود (ر. ك. معاويه و تاريخ؛ كشف الهاويه) . بر اين اساس، قيام عليه معاويه، بسيار دشوار مى‌نمود تا جايى كه هم امام حسن (ع) و هم امام حسين (ع) قيام را در زمان معاويه به مصلحت ندانستند.
#زندگانی #امام_حسين #علیه‌السلام
❤️گذری بر زندگی امام حسين عليه السّلام :
❤️نام مباركش حسين و پنجمين تن از چهارده معصوم است.
❤️در سوم شعبان سال ٤ ه. در مدينه به دنيا آمد. جدّ ارجمندش، پيامبر اسلام (ص) و پدر والامقامش حضرت على (ع) و مادر گرامى‌اش #حضرت_فاطمه (س) است. كنيۀ مبارك او، ابوعبداللّه و از القاب مشهور آن امام است: سبط و سيّد الشّهداء.
پس از تولّد، رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) خود در گوش او اذان و اقامه گفت و پيوسته بدو عنايتى ويژه داشت.
امام حسين (ع) هفت ساله بود كه پيامبر به سراى جاويد رفت و در اين مدّت بسيار بدو نزديك بود.
پيامبر علاقه‌اى بسيار به او داشت و پيوسته در گفتار و رفتار، از مهر شگفت خويش به فرزند دخترش پرده برمى‌داشت.
او را به سينه مى‌فشرد و گلويش را مى‌بوسيد و مى‌فرمود: «حسين از من است و من از اويم. خدا دوست دارد كسى را كه حسين را دوست دارد. حسين از اسباط است.» ( مسند احمد ، ٤/١٧٢)
☑️زندگى سياسى-اجتماعى پيش از امامت:
الف. روزگار امام على (ع) :
اين دوران را مى‌توان در دو بخش باز نمود: يكى دوران ٢٥ سالۀ سكوت پدر و ديگر، دوران حكومت او. امام حسين (ع) در دوران نخست همراه پدر شاهد كژروى‌هاى برخى اصحاب پيامبر (ص) و پيشامدهاى بسيار تلخ بود؛ همانند شهادت مادر، غصب فدك، محروميّت بنى هاشم از خمس و بدعت در احكام و مقرّرات اسلامى. امام حسين (ع) در اين دوران، پيرو و پشتيبان پدر بود و گاه كه مصلحت تمنّا مى‌كرد، نارضايتى و مخالفت خويش را با وضعيّت جامعه اسلامى بازمى‌نمود.
امام در دوران دوم، پدر را در زمامدارى #جامعۀ_اسلامى يارى مى‌كرد. فعّاليّت‌هاى امام حسين (ع) در روزگار پنج سالۀ خلافت پدر عبارت بود از: شركت در امور سياسى، اجتماعى، فرهنگى و نظامى. بسيج نيرو براى رويارويى با دشمن و حضور پرشور در جنگ‌هاى جمل، صفّين و نهروان بخشى از اين گونه فعّاليّت‌ها است ( زندگانى امام حسين ، ٤٩-٣١) .
ب. روزگار امام حسن (ع) :
دوران امامت امام حسن (ع) از سال ٤٠ تا ٥٠ ه. طول كشيد.
☑️امامت:
امامت حضرت حسين بن على (ع) از سال ٥٠ آغاز گشت و تا ٦١ ه. ادامه يافت. امام حسين (ع) از دوازده تنى است كه پيامبر (ص) در #حديث_مشهور جابر انصارى از آنان ياد مى‌كند و آنان را خليفه و وصىّ خويش مى‌خواند.
افزون بر اين، امام (ع) در ماجراى مباهله همراه پيامبر (ص) بود. پيامبر (ص) دربارۀ امامت او و برادرش امام حسن (ع) فرمود: «اين دو فرزندم، امام‌اند؛ چه بنشينند و چه قيام كنند.» ( مصنّفات الشّيخ المفيد ، ١١/٣٠) حضرت حسن بن على (ع) نيز بر امامت او تصريح كرده و هنگام #شهادت، برادر را امام پس از خود خوانده و فرموده است: «چون وفات يابم و روح از تنم جدا گردد، حسين بن على امام است. وراثت او از پيامبر، نزد خدا در كتاب ثبت است.» ( الاصول من الكافى ، ١/٣٠١)
☑️قيام امام حسين (ع) :
چون امام حسن (ع) به شهادت رسيد، امام حسين (ع) ده سال در حكومت معاويه به سر برد و در اين مدّت #سياست برادر را پيش گرفت؛ هر چند پيوسته از مشروع نبودن حكومت معاويه پرده برمى‌داشت. پس از مرگ معاويه در سال ٦٠ ه. فرزندش يزيد بر جاى او نشست. امام حسين (ع) با روى كار آمدن چنين كسى، ديگر صلح را مصلحت ندانست و قيام آشكار خويش عليه حكومت را آغاز كرد. معاويه را خليفۀ نخست به حكومت شام گمارده بود. او شخصيتى دينى براى خويش برساخت و عناوينى جعلى همانند خال المؤمنين و كاتب وحى بر خود نهاد. سياست #معاويه، از طرفى با فريبكارى و ظاهرسازى و عوام فريبى همراه بود و از طرف ديگر بر پايه ترور، ايجاد وحشت و تبعيد استوار شده بود (ر. ك. معاويه و تاريخ؛ كشف الهاويه) . بر اين اساس، قيام عليه معاويه، بسيار دشوار مى‌نمود تا جايى كه هم امام حسن (ع) و هم امام حسين (ع) قيام را در زمان معاويه به مصلحت ندانستند.
#زندگانی_امام_حسين_علیه‌السلام