eitaa logo
اهل کتاب
130 دنبال‌کننده
152 عکس
1 ویدیو
4 فایل
اهل کتاب صادق معرفی کتاب و ترویج فرهنگ مطالعه و تفکر «هرکس‌باکتاب‌ها‌آرام‌گیرد هیچ‌آرامشی‌راازدست‌نداده‌است....» #امام‌علی‌؏ ارتباط با مدیر @ibrahimshojaat صفحه‌ی اینستاگرام: Instagram.com/ahleketab
مشاهده در ایتا
دانلود
ماجرای سفر پنج روزه به لبنان و سوریه به دعوت . این سفر که به دعوت حزب اللّٰه لبنان از حاج در تابستان سال ۱۳۹۷ صورت گرفته است، و شعرای ابیات مداحی وی، یعنی دکتر ، دکتر ، و خود نویسنده این کتاب، یعنی نیز حضور داشته اند. کتاب پر است از لحظات ناب و شنیدنی که حاکی از فضای امنیتی و همچنین آداب و رسوم اهالی سواحل مدیترانه می‌باشد. این سفرنامه به تازگی (سال ۱۳۹۸) ریز چاپ رفته است و به همین دلیل از طراوت و تازگی مطالب آن، بیشتر لذت خواهید برد. نویسنده این اثر، در برخی از قسمت‌های کتاب، سخن به گلایه از دو هم‌سفر خود، محمد مهدی سیار و میلاد عرفان‌پور، گشوده و از و طمانینه آن‌ها انتقاد کرده است که می‌شود گفت این تنها نقص جدی این کتاب خوب به شمار می‌رود! بمانیم
احتمالا یکی از لذت‌بخش‌ترین کارها در این کره خاکی، رفتن به باشد. رضا امیرخانی نیز این مهم را به خوبی درک کرده است و به گفته خودش تاکنون به بسیاری از کشورهای جهان سفر کرده است و سفرنامه‌هایی همچون (واقعه‌نگاری از سفری به همراهی رهبر انقلاب به سیستان و بلوچستان)، (زندگی‌نامه‌ و سفرنامه‌ای که حتی در برخی اوقات به یک رمان تغییر ماهیت می‌دهد و بازمانده از زندگی وی در ایالات متحده می‌باشد) و جانستان کابلستان (سفرنامه‌ترین سفرنامه وی پیرامون سفر به افغانستان) را تا می‌توان در آثار این نویسنده پیدا کرد. اما او در سال 97 و طی دو فرصت استثنایی، دو بار به کره شمالی سفر کرده است و پس از پانزده روز اقامت در پیونگ یانگ و چند سفر کوتاه در این کشور، سیزدهمین کتاب و به نوعی چهارمین سفرنامه خود را منتشر کرده است. امیرخانی در این دو سفر در پی آن بوده است که تاثیر تحریم‌های شدید امپریالیسم را بر یک کشور سوسالیستی ببینید و به نوعی آن‌ها را با تا تحریم‌های علیه ایران و آثارش مقایسه کند. تحریم‌هایی که بر همه چیز، حتی بر روابط میان فردی انسان‌ها نیز تاثیرگذاری خود را نشان داده است. سفر به کره شمالی، سفری است که تعداد بسیار کمی از مردمان ساکن در این کره خاکی شانس تجربه آن را دارند اما قطعا می‌توان با خواندن چنین سفرنامه‌هایی تا حدی با انسان کره شمالی آشنا شد و شاید نیم دونگ از پیونگ یانگ را شناخت. بسیار سفر باید... بمانیم
ضعیف و غیر قابل قبول. کتاب بر خلاف اسم زیبایی که دارد، از قلم قوی برخوردار نیست و حتی می‌شود آن را ضعیف توصیف کرد. سفر به حوالی عشق، سفرنامه‌ای مختصر از سفر آقای به اشرف، معلا، و است. با اینکه سوژه‌هایی بالقوه بسیار خوبی در این سفر وجود داشته است، اما نویسنده نتوانسته است آن‌ها به بالفعل تبدیل کند و یک متن ساده را نگاشته است که توان جذب مخاطب را ندارد. بسیار سفر باید... بمانیم
کتابی متوسط از جلال آل احمد. در ابتدای کتاب شاهد متنی هستیم که توسط شمس آل احمد، برادر جلال، نگاشته و آورده شده است که بهتر بود آورده نمی‌شد. در ادامه سفرنامه هفده روزه جلال به اسرائیل در سال 1341 را داریم. جلال آل احمد سفری چند ماهه به فرهنگ داشته است و در برگشت از فرهنگ، میهمان دولت اسرائیل می‌شود و همسرش، سیمین دانشور هم به او اضافه می‌شود. جلال از آن جا که قبل‌ترها با با کیبوتص‌های اسرائیلی آشنا شده است، به دنبال یافتن بهتر این اقتصاد سوسیالیستی و دهقانی است که در می‌یابد این اقتصاد که توسط یهودیان مهاجر روس‌ و لهستانی در ابدا شده است، هرچه می‌گذرد بیشتر رو به افول است. سفرنامه اصلی جلال حدود بیست صفحه است و آنچنان نکته مهمی ندارد، اما درقسمت پایانی کتاب یک مقاله از جلال با نام را داریم که محتوی بسیار مهمی را در از زبان جلال پیرامون غصب سرزمین فلسطین توسط یهودیان بیان می‌کند. جلال معتقد است: «رفتاری که دیروز نازی‌ها با یهود کرده ‌اند، امروز یهود به کمک وجدان ناراحت اروپا و آمریکا دارد با اعراب می‌کند.» بمانیم
کدامین غرب؟ کتاب حاضر شرحی است از ماجراهای روزمره‌ی یک خبرنگار ایرانی که برای یک ماموریت کاری چمدان‌هایش را می‌بندد و 976 روز را در قلب اروپا، بروکسل، سفر و زندگی می‌کند. سفری که در آن به دنبال پرسش‌هایست، بیشتر جامعه شناختی و اجتماعی از فضای دیروز و امروز انسان غربی که در اروپا شکل گرفته است. پرسش دیگر نویسنده این است که انسان شرقی و به خصوص انسان ایرانی در اروپا چه وضعی دارد و به دنبال چیست! محمد دلاوری کتابی جذاب و روان را منتشر کرده است اما مطالب این کتاب تا حدی بی سر و ته به نظر می‌رسند. در حقیقت ما در هر پارگراف این کتاب، شاهد موضوع و داستانی هستیم که از ارتباطات کمی با یکدیگر دارند و پراکندگی آن، خواننده را از تمرکز و فهم موضوع دور می‌کند، با این وجود می‌توان گفت که در مجموع متن، وحدت جهت خود را از دست نداده است. همانطور که گفته شد، متن از جذابیت‌های ادبی و داستانی خوبی به سبب تنوع موضاعات برخوردار است. البته ماهیت زندگی‌نامه و سفرنامه به گونه است که خواننده با خواندن آن، احساس هم‌زادپنداری می‌کند و این خود باعث کم شدن احساس خستگی او می‌شود. بمانبم
کاهن معبد جینجا کتابی که سعی دارد شما را از مسائل سطحی زندگی افراد به ریشه‌های آن رساند. نگاهی که از ابتدا در کتاب دیده می‌شود و ادامه دار است. البته جز این نیز از وحید یامین‌پور نباید انتظار داشت. هرچند که می‌شود اینچنین قضاوت کرد که نویسنده خمیرمایه مورد نیاز این نوع نگاه را به اندازه کافی در دست نداشته است، چراکه سفر او به ژاپن کمتر از پنج روز به طول انجامیده است که برای شناخت دقیق ریشه‌های رفتاری انسان ژاپنی کافی نبوده است و همین باعث شده است که ما با اثر ممتازی روبرو نباشبم. البته قطعا نوشته وحید یامین‌پور فراتر از نکات این پنج روز سفر است. شما در این کتاب با نکات مهم و جالبی روبرو هستید اما در برخی از قسمت‌ها نویسنده در بیان حالات شخصی خود زیاده‌روی کرده است و کتاب را از هدف اصلی خود دور کرده است. البته اگر نویسنده این کار را نمی‌کرد، احتمالا کتاب او کمتر از یکصد صفحه مطلب داشت و همچنین مخاطبین عام نیز از میانه‌های آن خسته می‌شدند. در کل با توجه به نگاه نویسنده و نکات اساسی که در دو فصل انتهایی کتاب آمده است، می‌توان امتیاز قابل قبولی را به این اثر از وحید یامین‌پور داد. بمانیم
آیا هرنوشته‌ای را باید چاپ کرد؟ چندی پیش کتابی را با نام سفر به روسیه 93 از هدایت الله بهبودی مطالعه کردم. نویسنده‌ای که پیش‌تر هم سفرنامه دیگری را به نام سفر به قبله منتشر کرده بود. همانطور که از نام سفر به روسیه 93 مشخص است، این کتاب در حقیقت سفرنامه‌ی سفر آقای بهبودی در سال 1993 (1372) به روسیه است. سفری در اولین سال‌های پساکمونیسم و پس از فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی و در دوران حکومت یلتسین بر روس‌ها. اما کتاب حاضر بیش از هرچیز به یادداشت‌های شخصی و نکته برداری‌های ساده می‌ماند و کمتر حس یک سفرنامه خوب را به شما القا می‌کند. در ضمن، می‌شود از حجم کم کتاب (77 صفحه با مشخصات و عکس‌ها) نیز به سطحی بودن محتوای آن پی برد. هرچند که نویسنده گاهی سعی می‌کند که با بیان یکی دو نکته، سخن از مصرف‌گرایی نسل جدید روس‌ها و خداحافظی با آرمان‌های گذشته به میان آورد اما در نهایت بحثش سربسته باقی می‌ماند. به راستی اگر شما مدیر یک انتشارات بودید، چه ملاک‌هایی را برای چاپ یک نوشته برمی‌گزیدید؟! بمانیم https://ble.ir/ahleketabsadegh http://eitaa.com/ahleketabsadegh
تمثیلِ حج تمثیلِ آفرینش انسان است و تو، ای انسان ای آن‌که مشتاقانه به لقای محبوب شتافته‌ای اینجا تمثیل مرگ است، که فرمود: مُوتُوا قَبلَ اَن تمُوتُوا و این کفن است که می‌پوشی تا پیش از آن‌که مرگ تو را دریابد تو با پای خویشتن به مقتل عشاق بشتابی و به مذبح معشوق. نور در عالم، هرچه هست از سوختگان است که برون می‌تابد، و دل تا در راه عشق نسوزد کجا نور یابد، که نور در این عالم هرچه هیت از سوختگان است. شمع می‌سوزد و نور می‌بخشد و پروانه که نور را باز می‌شناسد، بی‌پروا دل به سوختن می‌سپارد و جان بر یر این معرفت می‌نهد. و از همین است که او را «پروا، نه» خوانده‌اند، چرا که او را از سوختن پروایی نیست. . متنی که خواندیم، متعلق به سید شهیدان اهل قلم، آقا سید مرتضی آوینی، است که در کتاب سفر به زمین نور او منتشر شده است. کتابی که سرشار از متون غنی و بصورت هنرمندانه‌ای، با جملاتی قصارگونه و همچون یک دیکلمه جذاب‌، کُنه سفر ملکوتی حج را به نمایش می‌گذارد. لذت خواندن این کتابچه را از دست ندهید. بمانیم ble.ir/ahleketabsadegh eitaa.com/ahleketabsadegh Instagram.com/ahleketabsadegh
سید عباس رزاقی نام مرد بزرگی است که شاید مهم‌ترین صفتی که در او تبلور یافته است، اراده پولادین او باشد. وی سفرهای زیادی را به کشورهای متعددی با دوچرخه در کارنامه خود دارد که مهم‌ترین آن‌ها، سفر به دور جهان، سفر به افریقا و سفر به اروپا می‌باشد که در سال‌های متفاوت انجام شده است. اما موضوع این کتاب سفر این دوچرخه‌سوار، یا به اصطلاح سایکل توریست، به افریقا در سال 1377-1378 می‌باشد. سفری که به قصد رساندن پیام صلح جمهوری اسلامی به سراسر جهان برنامه‌ریزی شده بود اما با توجه به اتفاقات سخت و شیرینی که در سرزمین‌های افریقا، مانند سه بار ابتلا به بیماری مالاریا و یا ندادن ویزا از طرف برخی کشورها مانند ساحل عاج، این سفر در کشور غنا و پس از 295 روز به پایان می‌رسد و عباس رزاقی به ایران بازمی‌گردد و چند سال بعد و این بار از مسیر اروپائی دور جهان را با دوچرخه سفر می‌کند. عباس رزاقی در این سفر به ترتیب از جاده‌های ترکیه، سوریه، لبنان، سودان، چاد، نیجر، بورکینافاسو و غنا گذر می‌کند و از زبان دل مردم مظلوم و محروم افرقایی سخن به میان می‌آورد. این کتاب جذاب را از دست ندهید. بمانیم ble.ir/ahleketabsadegh eitaa.com/ahleketabsadegh Instagram.com/ahleketabsadegh
خواندن سفرنامه همیشه لذت بخش است، به خصوص اگر سفر به کشورهای هم‌زبان ‌و همسایه ما باشند. البته دست پخت منصور ضابطیان بیشتر شبیه معرفی‌نامه این کشورها شده است. سه کشور ترکمنستان، آذربایجان و گرجستان که به ترتیب در فصل‌های بهار، تابستان و پاییز سال ۱۳۹۷ به آن‌ها سفر شده است. متن و داستان هم روان و بیشتر محاوره‌ای که هنگام خواندنش بیشتر شما جذب می‌کند. در نهایت باید یک خسته نباشید به منصور ظابطیان گفت که در یک سال به این سه کشور جالب سفر کرده است و همچنین این گلایه را مرد که چرا اینقدر خلاصه به مسائل و نکات این سفرها پرداخته است. . بمانیم
ویتنام مدت‌هاست که اولین تصویری که پس از شنیدن نام ویتنام برای ما ایرانی‌ها پدیدار می‌شود، جنگ پر از خشونت و خون ریزی آمریکایی‌ها در دهه هفتاد میلادی است. جنگی که در آن فجایع عجیب انسانی رخ داد و در مقطعی حدود ۵۵۰ هزار سرباز آمریکایی را به کشوری با فاصله‌ی یک اقیانوس آرام تا کشورشان کشاند! خب، حال شاهد کتابی هستیم که برگرفته از سفر سال ۱۳۹۶ آقای منصور ظابطیان به این کشور است و فجایع قرن پیش آمریکایی‌ها در دستور کارش! بله، گاهی با به حاشیه بردن و کمتر پرداختن به یک اصل، آن اصل را می‌شود به فرع کشاند و فرعیات را اصل کرد. نگارنده این کتاب بیشتر مسائل روزمره مردم ویتنام مثل باران‌های فراوان و آداب غذاخوری ایشان پرداخته و گاهی هم از مناظر طبیعی این کشور سخن به میان آورده است و در هنگام تقابل تاریخی آمریکا و ویتنام، با اسرار، به کنار آمدن مردم و فراموشی آن‌ها از وقایع جنگ اشاره کرده است. البته که نباید فراموش کرد که این ماجرا سوی دیگری هم دارد که همان مردمی هستند که این تصویر را تا حدودی ساخته‌اند. البته همین که یک نفر از ایران تنها بلند بشود و کلی پول خرج سفر به کشوری چون ویتنام کند، هم جای سوال دارد و هم جای تقدیر! . (به هرحال تفکر سازش با غرب و آمریکا فعال است و برای به کرسی نشاندن حرفشان حتی تا هانوی (پایتخت ویتنام) هم سفر می‌کند! پس نیاییم کم‌کاری خودمان را به گردن دیگران بیاندازیم.) . پ.ن: موآ در زبان ویتنامی به معنای باران می‌باشد. . بمانیم
سفرنامه حاجی داوود! کار سفرنامه نویسی درباره ایران، به ویژه از دوران صفویه، در کشورهای مختلف اروپا رواج و رونق داشته است و سیاحان بی‌شماری از چین در شرق آسیا تا عثمانی در غرب آن، هر یک به مقدار بضاعت و امکانات خود مطالبی درباره شهرها، مردم و زندگی ملل شرق بیان کرده‌اند. این سفرنامه‌ها هم‌اکنون برای بازنویسی تاریخ بسیار مفید است. کتاب حاضر، بازنویسی دست‌نوشته‌های حاجی داوود، از افراد معتبر و سرشناس جامعه شیعیان اثنی‌عشری خوجه بمبئی است که رویات سفر وی همراه با همسر و هفت فرزند (بزرگ‌ترین آن‌ها سیزده و کوچک‌ترین آن‌ها سه ساله!) و چند کنیز آن که در مجموع پانزده‌ نفر می‌شدند، می‌باشد. این سفر در سال ۱۳۰۵ هجری شمسی از مبدا بمبئی هندوستان به مقصد مشهد مقدس بوده است و آن‌ طور که راوی می‌گوید، ۵۷ روز به طول انجامیده است که نه روز و بیست ساعت آن در مسیر رفت و ۱۲ روز هم در مسیر برگشت زمان برده است. جالب آنکه در آن سال‌ها، قسمت مسیر هندوستان و پاکستان سفر تا میرجاوه با قطار انجام شده و بقیه مسیر ایران با خودرو بود است! . بمانیم