⬜️ حضور قلب در نماز: شرط این که نماز، نماز شود، حضور قلب در نماز است. حضور قلب شرط بسیار مهمّی در نماز است. بزرگان اهل معنا شش ویژگی را در نماز خواندن برای نمازگزار لازم دانسته‌اند که اوّلینِ آن حضور قلب است. نمازگزار باید بداند چه می‌کند. چه بسا نمازگزارانی که نمازشان از نظر ظاهری صحیح است؛ قرائت و رکوع و سجودشان صحیح است؛ تعداد رکعات را صحیح به جا می‌آورند؛ امّا در نماز حاضر نیستند؛ حضورِ در نماز ندارند. پیغمبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم فرمودند: «اِنَّ الْعـَبـْدَ اِذَا اشـْتـَغـَلَ بِالصَّلاةِ جاءَهُ الشَّيْطانُ وَ قالَ لَهُ: اُذْكُرْ كَذا؛ اُذْكُرْ كَذا؛ حَتّىٰ يُضِلَّ الرَّجُلَ اَنْ يَدْرِىَ كَمْ صَلّىٰ»بنده وقتی مشغول نماز می‌شود، شیطان نزد او می‌آید و به او می‌گوید فلان چیز را یاد کن؛ به یاد فلان چیز باش؛ تا این که کار به جایی می‌رسد که نمازگزار یادش می‌رود چند رکعت نماز خوانده است! و لذا در روایات متعدّد داریم که گاهی اوقات نیم، ثلث، یک چهارم، یک پنجم، یا یک دهم نماز از نمازگزار پذیرفته می‌شود. بعد حضرت فرمودند نماز به همان میزانی مقبول واقع می‌شود که حضور قلب در آن باشد؛ درآن بخش‌هایی که حضور قلب نیست، نماز پذیرفته نیست؛ نمازِ مؤثّر و کارساز در به معراج نایل کردنِ انسان نیست. امّا شیطان چگونه نفوذ می‌کند و حواس ما را پرت می‌کند؟ همان‌طور که می‌دانید، اگر عامل ابتلاء بدن ما به یک بیماری، میکروب یا ویروس است؛ تا بدن ما نقطه‌های آسیب‌پذیر و منفذهای تأثیرپذیری نداشته باشد؛ ضعفی در بدن ما نباشد؛ میکروب یا ویروس قادر نیست ما را مبتلا کند. میکروب یا ویروس به یک نقطه‌ی آسیب‌پذیر در وجود ما نیاز دارد تا بتواند ما را دچار بیماری کند. شیطان هم همین‌طور است. اگر در نفس ما نقطه‌های آسیب‌پذیر و منفذهایی برای ورود شیطان نباشد، هیچ کاری از شیطان برنمی‌آید؛ «اِنَّ كَيْدَ الشَّيْطانِ كانَ ضَعِيفًا» کما اینکه یک میکروب یا ویروس هم ضعیف است؛ ولی وقتی نقطه‌ی آسیب‌پذیر یا ضعفی در بدن ما وجود دارد؛ آن میکروب یا ویروسِ ضعیف می‌تواند یک انسان را از پا دربیاورد و حتّی کارش را به مرگ بکشاند. شیطانِ ضعیف هم همینگونه است؛ تا در نفس ما زمینههای نفوذی نداشته باشد، از شیطان هیچ کاری برنمی‌آید. لذا انسان‌هایی که نفسشان هیچ منفذِ نفوذی برای شیطان ندارد، خود شیطان هم اعتراف کرده است که من هیچ دسترسی به آنها ندارم. هنگامی که شیطان از بهشت رانده شد؛ قسم خورد همه‌ی بندگان خدا را اغوا خواهد کرد؛ «اِلاَّعِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُـخْلَصِينَ» مگر بنده‌های مخلَص خدا را. چون بنده‌های مخلَص خدا هیچ نقطه‌ی نفوذی ندارند. بودایی‌ها این نقاط را چاکرامی‌نامند؛ نقطه‌های نفوذی در وجود انسان که اجازه می‌دهند شیطان وارد شود. مخلَص‌ها این نقطه‌های نفوذ را ندارند. لذا شیطان هم اعتراف کرد؛ خود خدا هم فرمود: «اِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ» تو ای شیطان، به آنان که مرتبه‌ی عبودیّت را به تمام در وجود خود محقّق کرده‌اند، دسترسی نداری؛ در برابر آنها هیچ کاری از تو برنمی‌آید. همه‌ی لشکریانت را بسیج کن؛ امّا خواهی دید هیچ کاری از تو برنمی‌آید؛ نه سواره‌نظام‌هایت، نه پیاده‌نظام‌هایت، هیچ کدام قدرت نفوذ به این دست انسانها که عبد کامل و انسان‌های مخلَص هستند،نخواهند داشت. پس نقطه‌های نفوذ است که اجازه می‌دهد شیطان بر ما تأثیر بگذارد. این نقطه‌های نفوذ، آلودگی‌هایی است که در قلب و روح و جان انسان وجود دارد. اگر انسان مراعات تقوا کند و دلش را پاک کند، شیطان راه نفوذی نخواهد داشت؛ از شیطان هیچ کاری برنمی‌آید. غوطه‌ور شدن در شهوات نفس است که آلودگی‌ها را در روح و جان و قلب و دل انسان به دنبال می‌آورد و این آلودگی‌ها، نقطه‌ی نفوذ و تأثیرگذاری شیطان در وجود انسان می‌شود. پس اگر خدا عنایت فرماید و انسان تقوا پیشه کند؛ به محض اینکه در نماز شیطان خواست حواس او را پرت کند، او قدرت این را دارد شیطان را پس بزند و دوباره حسّ حضور و توجّه را به تمامه در محضر حق ایجاد کند. خود خدا هم در قرآن فرمود: «اِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا» کسانی که اهل تقوا هستند(اینکه تقوا چه مراتبی دارد؛ بحثی است که قبل‌ها خدمتتان عرض کرده‌ایم؛ هر مرتبه‌ای از وجود انسان تقوای خاصّی دارد.) آنهایی که اهل تقوا هستند؛ یعنی کسانی که آلودگی‌ها را از وجودشان پاک کرده‌اند و اجازه‌ی آلودگی به قلب و دل نداده‌اند؛ «اِذَا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ» وقتی وسوسه و تحریکی از جانب شیطان متوجّه آنها می‌شود؛ «تَذَكَّرُوا» بلافاصله متذکّر می‌شوند؛اجازه نمی‌دهند شیطان حواس آنها را در نماز و عبادتشان پرت کند؛ «فَاِذَا هُم مُبْصِرُونَ» پس اگر در نماز حضور قلب نداریم، به علّت زمینه‌هایی در وجود ماست که شیطان موفّق می‌شود به حضور قلب ما آسیب بزند؛ و شرط اوّلِ نماز بودنِ نماز، همین حضور قلب است.

‍ 🎶 مناجات سحرگاهی ✨نکات بسیار آموزنده، تأثیرگذار و لطیفی در دعای بعد از نماز شفع و در دعای حزین وجود دارد. ✨شب، خلوتگاه اُنسِ با خداست. عاشق، خلوتِ دیدار با معشوق را از دست نمی‎دهد. دوستان خدا وقتی شب می‌رسد و هوا تاریک می‌شود، به وَجد می‌آیند و در شرایطی که دیگران در بسترها غُنوده‌اند، پهلو از بستر خالی می‌کنند، سر از بالین برمی‌دارند و در خلوت اُنسِ با خدا نَردِ عشق می‌بازند. ✨امیدواریم خدای متعال ما را اَهلِ سحر قرار دهد و فقط از اَصحاب سحر نباشیم؛ فرق است بین اَهل و اَصحاب. ✨مناجات‌ و دعاهای لطیف و زیبایی در کتاب‎هایی مثل مِفتاحُ الفَلاح شیخ بهایی، مِصباح کفعمی، مِصباح شیخ طوسی و کتاب‌های بزرگانی مثل سیّد بن طاووس وجود دارد. ✨هر کسی در مسیر سلوک به جایی رسیده، از سحرخیزی بوده است. طبق روایات جز با سوار شدن بر مَرکبِ شب، اَحدی به وصال خدا نمی‌رسد. ✨رعایت مواردی که در اوایل اَمر به سحرخیزی کمک می‌کند... 🎤 قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء - دوشنبه ۱۴۰۳/۰۷/۱۶

‍ 💫 سيّد جلال[تناوش] توصيه خاص به زيارت نيمه شب #حضرت_عبدالعظيم عليه السّلام داشت و در دست نوشته هاي خود آورده است: ✍🏼 #شب_هاي_جمعه گورستان ها تماشايي است، مناظر گوناگون را در جلو چشمم مجسّم مي نمايد، انسان گاه خندان و زماني محزون مي گردد، سؤال و جوابشان تماشايی است، هر دو باهم در يك آن بدرود حيات گفته و نزد هم غنوده‌اند، خوش هستند و نصيحت مي كنند (از راهی كه پيش گرفته‌ای منحرف نشو) از زيارت نيمه شب #حضرت_عبدالعظيم عليه‌السّلام غافل شدن با نعمت بزرگی از دست دادن برابر است. فراموش نكنيد! 📙 #از_خود_رسته، شرح زندگی و سلوک عرفانی مهندس سیدجلال تناوش، ص٢٠٦

🎤حقّ زیارت | قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء - سه‌شنبه ۱۴۰۳/۰۷/۱۷ ◽️ تبریک میلاد سیّدالکریم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السّلام ◽️زیارت مَزور با زیارت مَزار متفاوت است. ◽️زیارت مَزار همین تشرّف به حرم اهل‌بیت علیهم‌السّلام، بوسیدن و طواف حرم و امثال آن است. ◽️زیارت مَزور خودِ آن بزرگوار را دیدن و زیارت کردن است. ◽️یکی از معانی ادا کردن حقّ زیارت و قدم اوّل در آن، همین زیارتِ خودِ امامِ مُفترض‌الطّاعه است. ◽️یکی از خاصیت‌های زیارت این است که زائر به رَنگ مَزور در می‌آید...

🌹 حُسن تو سِرِّ عاشقی را بر ملا کرد بر طرّه زلف کمندت اقتدا کرد شکر آن خدا را که ز لطف بی مثالش روز ازل با تو دلم را آشنا کرد دلدادگی دلداده ات شد، شوق پر زد عشق آمد و بر تو سلامی دلربا کرد جانم فدای پیر میخانه که سرمست ما را به عشق روی ماهت مبتلا کرد من بنده ای سرگشته بودم که نگاهت دل را اسیر بارگاه سامرا کرد دیدارِ سُرِّ مَن رَأی رشک بهشت است باران ز شوق دیدنت اشک بهشت است زیبا گل سوسن که رشک نسترن شد جلوه نمود و رونق دشت و دمن شد روی زمین تا آسمان بی کرانه در هر کران دائم ز حُسن او سخن شد در خانه قلب همه جانانه جا کرد هر جا که مِهرش بود بر دل ها وطن کرد ذکر حدیثش قدسیان را مست می کرد در حلقه خاتم عقیقی از یمن شد وقتی که دنیا آمد و بُرد از همه دل نام دل آرا و خدایی اش حَسَن شد حُسن حَسن، مهر حسین و مرتضی داشت او یک تنه حُسن تمام انبیا داشت او آمد و آغاز عشق و دلبری شد گویا دوباره موسم پیغمبری شد تاب تماشایش ندارد دیده شب بر او هجوم از خصم با ناباوری شد در لشکری، محبوب را محصور کردند غافل از آن که نام خوبش عسکری شد با رمز یا زهرا دل از دل دادگان بُرد آغاز دلداریِ یار حیدری شد در سامرایش سائلان صف ها کشیدند درگاه او درگاه حاتم پروری شد ما هم گدایان ره دلدار هستیم در انتظار وصل روی یار هستیم هر کس که شوق سامرا دارد بیاید هر که به دل عشق خدا دارد بیاید هر کس به قلبش شوق دیدار زیارت از بارگاه سامرا دارد بیاید مهر امام عسکری در سینه ماست هر کس که قلبی با صفا دارد بیاید شوق مدینه تا ابد داریم در سر هر که دلی درد آشنا دارد بیاید این بانگ زیبای خدا از آسمان هاست هر کس هوای کربلا دارد بیاید ختم کلام عاشقان ذکر حسین است عشق خدای آسمان ذکر حسین است 🌹 میلاد امام حسن عسکری علیه‌السّلام مبارک باد!

🎧 #پادكست، داستانی از معجزات امام حسن عسکری علیه‌السّلام ⌛️ مدت: ۷ دقیقه و ۹ ثانیه