حضور قلب در نمـــاز 🤍 «اِنَّمَا لَكَ مِن صَلاتِكَ ما أقبَلتَ عَلَيهِ بِقَلبِكَ»به آن میزان از نماز به نفع تو است و بهره‌اش به تو می‌رسد که قلبت در آن به خدا اقبال دارد و با قلبت توجّه به نماز داری؛ به خدایی که در محضرش هستی توجّه داری. 🤍 پس نماز باطنی دارد و همان‌طور که گفتیم،فردای قیامت باطن نماز مجسّم خواهد شد؛ حتّی در عالم برزخ هم نماز صورتی برزخی دارد و به صورت یک انسان بسیار زیبا‌روی و خوش‌محضر در عالم قبر و برزخ انیس انسان است. در قیامت هم همین طور، به صورتی زیبا با نمازگزار محشور می‌شود. 🤍 بنابراین نماز حقیقت باطنی دارد. به این حدیث نیز اشاره کردیم که امام باقر علیه‌السّلام فرمودند: «اِنَّ اَوَّلُ ما يُحاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ الصَّلاةُ» اوّلین چیز از اعمال هر بنده‌ که در دستگاه الهی مورد محاسبه واقع می‌شود، نماز است. «فَاِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ ما سِواها وَ اِنْ رُدَّتْ رُدَّ ما سِواها» اگر پذیرفته شد، اعمال دیگر هم فرصت پذیرفته شدن پیدا می‌کنند و اگر مردود شد، سایر اعمال هم مردود است. بعد فرمودند: «اِنَّ الصَّلاةَ اِذَا ارْتَفَعَتْ فِي أَوَّلِ وَقْتِها رَجَعَتْ اِلىٰصَاحِبِها وَ هِيَ بَيْضاءُ مُشْرِقَةٌ تَقُولُ: حَفِظْتَنِي حَفِظَكَ اللَّهُ وَ اِذَا ارْتَفَعَتْ فِي غَيْرِ وَقْتِها بِغَيْرِ حُدُودِهَا رَجَعَتْ اِلىٰ صَاحِبِها وَ هِيَ سَوْدَاءُ مُظْلِمَةٌ تَقُولُ ضَيَّعْتَنِي ضَيَّعَكَ اللهُ » وقتی نماز در اوّل وقت به جا آورده می‌شود و کارنامه‌ی آن به آسمان برده می‌شود؛ از آسمان به سوی نمازگزار برمی‌گردد؛ در حالی که سفید و نورانی و درخشنده است. این نماز به نمازگزار می‌گوید تو حدود مرا حفظ کردی؛ در موقع مناسب و در اوّل وقت نماز خواندی؛ خدا تو را حفظ کند و مورد حفاظت خود قرار دهد. ❌ امّا اگر نماز در غیر وقت خودش به جا آورده شود؛ آخر وقت نماز خوانده شود؛ وقتی که دیگر نماز رو به قضا شدن است، نماز به جا آورده شود؛ آن هم بی‌توجّه و فقط با بسنده‌کردن به اعمال ظاهری و بدون رعایت حدود آن؛ این نماز به سوی صاحبش که آن را به جا آورده است برمی‌گردد و در حالی که سیاه و تاریک است، به نمازگزار می‌گوید: تو مرا ضایع کردی؛ خدا تو را ضایع کند. خودِ نماز، نمازگزار را نفرین می‌کند. 🤍 پس نماز یک حقیقت باطنی دارد که می‌تواند دعا کند؛ می‌تواند نفرین کند. این حقیقت باطنی مهم است که در نماز باشد.تا حقیقت نورانیِ باطنی نماز نباشد؛ نماز فقط یک جسد است؛ یک پیکر بی‌روح است که هیچ کارایی و هنری نخواهد داشت. برخی اشخاص به نماز ظاهری مشغولند و خیلی هم مقیّدند؛ زیاد هم نماز می‌خوانند؛ امّا روح نماز در نمازشان نیست؛ چه بسا خیلی هم از این موفّقیّتشان خوشحالند که زیاد نماز می‌خوانند؛ فکر می‌کنند عجب کار بزرگی انجام می‌دهند. قرآن کریم فرمود: «قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِاْلاَخْسَرِینَ أَعْمَالاً» آیا خبردارتان کنم زیان‌کار‌ترین انسان‌ها چه کسانی هستند؟ «الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا» (برایتان گفته‌ایم دنیا به معنای جنبه‌ی ظاهری و عالم ظاهر است.) کسانی که تمام تلاششان در جنبه‌های ظاهری این عالم که اسمش حیات دنیا است گم شد و تلاش‌هایشان هدر رفت؛ «وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً» در حالی که گمان می‌کنند عجب کارهای خوب و بزرگی انجام می‌دهند! زیاد خواندن نمازِ بی‌روح، مصداق این آیه‌ی شریفه است.«ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیَا» همه‌ی تلاشش به همین جنبه‌ی ظاهری نماز صرف شد و خیال می‌کند چقدر هم با زیاد نماز خواندن، انسان بزرگی شده است؛ امّا نمازهایش تهی از معرفت و روح و حقایق معنوی است. قرآن فرمود: «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ ما کانُوا یَعْمَلُونَ»شیطان اعمالی را که انجام می‌دهند زینت داد. فکر می‌کنند چه کار بزرگی کرده‌اند! در حالی که این نمازهای فراوانی که خوانده‌اند؛ هیچ تأثیری در تعالی و تکاملشان و تقرّب آنها به درگاه الهی نداشته است. @ahlevela

  ┄┄┅┅┅❅💠❅┅┅┅┄┄ 🔻 لینک فایل صوتی: قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء - دوشنبه ۱۴۰۳/۰۸/۱۴ ✅ قَبض و بَسط، اَبزاری برای پرورش همۀ انسان‌ها ✅ قَبض و بَسط، اَبزار و تدبیرِ تربیتی و پرورشیِ خداوند است که نسبت به همۀ مخلوقات اعمال می‌کند و منحصر به اهل سیر و سلوکِ عرفانی نیست. ✅ سالک وقتی دچار قبض می‌شود‌ با خود خلوت و مرور می‌کند تا علّت نیازمندشدن خود به قبض و مستولی شدن قبض بر خود را بداند و آن را اصلاح کند. ✅اهل سلوک، اهل توجّه و بهره بردن از فرصت اصلاح و رشد هستند. ✅ خداوند زمینه‌های مساعد رشد را فراهم می‌کند، امّا استفاده از این زمینه‎ها به اختیار انسان است. مشیّت تشریعی خدا به رشد ما و مشیّت تکوینی به اختیار ما تعلّق می‌گیرد. ✅ هرچه از فرصت قبض زودتر استفاده شود، سِیرِ سالک سریعتر خواهد شد. ✅ رشد و رهایی از نقایص وجودی سالک در قبض‌‌ها بیشتر از بسط‌هاست @ahlevela

🔺 قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء - دوشنبه ۱۴۰۳/۰۸/۱۴ @ahlevela

‍ ☀️ زینب که خورشید خدایی است… حاج محمّد اسماعیل دولابی: ملاّ آقاجان می‎گفت اینکه عصر عاشورا دشمن معجر از سر #حضرت_زینب علیها‌السّلام کشید و گیسوان حضرت مکشوف شد، من مطمئنّم هیچ‎‌کس قدرت نداشت به حضرت علیها‌السّلام نگاه بیندازد؛ زیرا وقتی به خورشید آخرت پس از اینکه در چهار دریا فرو رفته و نورش ضعیف شده و خورشید آسمان دنیا گشته است، کسی نمی‎تواند نگاه بدوزد و به قرص آن نگاه کند، چطور می‎تواند به زینب که خورشید خدایی است که در هیچ دریایی فرو نشده است، نگاه بیندازد؟ 📘مصباح الهدي _ ص ٣٠٧ ╔═✿══🌹══✿═╗ 🔗 @ahlevela ╚═✿══🌹══✿═╝

🌸✨ معانی اسم زینب 🌸✨ زينب، معانی متعدّدی دارد؛ هم به معنی #درخت_زيبا و #خوشبو و #معطّر است. و هم اگر آن را تركيبی از «زِيْن» و «اَبْ» بگيريم، به معنای كسی است كه زينت پدر خويش است؛ وجود مقدّس زينب‌كبری علیها‌سلام هم در خاندان نبوّت و رسالت، يك درخت بالنده و معطّر معنوی است؛ و هم #زينت_پدر بزرگوارش اميرالمؤمنين علیه‌السّلام است و خدا می‌داند اين حرف يعنی‌ چه!! اميرالمؤمنين علیه‌السّلام با آن بلندا و عظمتِ شخصيّت! او كه زينت همه‌ی هستی است! اگر كسی بخواهد زينت او باشد، چه عظمتی‌ بايد داشته باشد! 🎤استاد مهدی طیّب #حضرت_زینب @ahlevela

‍ 💠 ✨ آیت‌الله سیبوی می گوید یک بار که در سرداب مقدس مشغول عبادت بودم از پشت سرم صدای امام زمان عجل‌الله‌‌تعالی فرجه‌الشریف را شنیدم که فرمودند خدا را به حق عمه ام زینب قسم دهید تا در امر فرج تعجیل کند. 🌸 ✨ میلاد این بانوی بزرگوار را به محضر امام ‌عصرارواحنافداه و همه‌ی دلدادگان این بانوی کرامت و عظمت تبریک و تهنیّت عرض می‌کنیم. #امام_زمان #حضرت_زینب @ahlevela

💠 نماز عارفان | حضور قلب در نماز ◻️ در نماز باید حضور قلب باشد و قرآن به روح نماز تأکیدهای متعدّدی کرده است؛ هم در جنبه‌ی اثبات، هم در جنبه‌ی نفی. از یک طرف فرمود: «قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤمِنُونَ الَّذِینَ فِى صَلوٰتِهِمْ خاشِعُونَ» مؤمنان رستگار شدند؛ کسانی که در نمازشان خشوع وجود دارد. خشوع روح نماز است. نقطه‌ی مقابلش هم فرمود: «فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّیْنَ الَّذِیْنَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُوْنَ» وای بر نمازگزاران؛ کسانی که در نمازشان حواسشان نیست؛ در نمازها غافل‌اند؛ در نمازشان روح نیست. 💭 همان‌طور که گفتیم این روح باید ایجاد شود. برای ایجاد آن باید با چیزی که روح نماز را از بین می‌برد مقابله کرد.اشاره کردیم چیزی که این روح نماز را از بین می‌برد، یا بیرونی است یا درونی. چون قوّه‌ی خیال است که ما را از حضور قلب محروم می‌کند. در بعضی از موارد، خیال با تحریکات بیرونی فعّال می‌شود. انسان باید محرّک‌های بیرونی را حذف کند. اگر در محیط سر و صدا وجود دارد که حواس فرد را پرت می‌کند؛ اگر صحنه‌هایی وجود داردکه از جلوی چشم انسان رد می‌شود و حواسّ انسان را پرت می‌کند؛ انسان می‌تواند آنها را حذف کند. ◻️ نماز خواندن در محیطی ساکت و آرام، دور از تزئینات، در محیطی خلوت که رفت و آمد در آن نیست و اتّفاقاتی در کنار نمازگزار رخ نمی‌دهد و حتّی در محیطی که نور هم تا جایی که می‌شود کمتر است. لذا بعضی‌ها حتّی موقع نماز خواندن نزدیک دیوار می‌ایستند که فاصله‌ی بین آنها و صحنه‌ی روبرویشان به حدّاقل تقلیل پیدا کند. 💭 پس تا جایی که می‌شود، باید تلاش کرد محرّک‌های بیرونی را که می‌تواند حواس انسان را پرت کند، حذف کرد. اگر فرد تشنه است؛ قبل از نماز آب بنوشد تا در میانه‌ی نماز به فکر آب خوردن نباشد. اگر گرسنه است؛ لقمه‌ای نان بخورد که وسط نماز به یاد گرسنگی‌هایش نباشد و حواسش پرت نشود. گاهی اوقات هم کم بودن انرژی در بدن انسان سبب می‌شود شخص قدرت تمرکز نداشته باشد؛ یعنی خون کافی به مغزش نمی‌رسد و هشیاری کافی را در هنگام نماز ندارد. در این صورت او باید قبل از نماز چیزی بخورد که خون کافی به مغزش برسد تا در نماز هشیاری کافی داشته باشد. اینها چیزهای خیلی ساده‌ای است که در بعضی از موارد همین‌ها عامل عدم حضور در نماز است. 🎤استاد مهدی طیّب، #نماز_عارفان ادامه دارد…