☀️امام هادی علیه السلام فرمودند:
💠 اِنَّ اللهَ جَعَلَ الدُّنْيا دارَ بَلْوىٰ وَ الْآخِرَةَ دارَ عُقْبَى وَ جَعَلَ بَلْوىٰ الدُّنْيَا لِثَوابِ الْآخِرَةِ سَبَباً وَ ثَوابَ الْآخِرَةِ مِنْ بَلْوَى الدُّنْيَا عِوَضاً»
🔹خدای متعال دنیا را دار ابتلا و گرفتاری قرار داد. نکته ی بسیار مهمّی است که تصویر ما درباره ی دنیا استراحت گاه نباشد؛ جایی نباشد که انتظار داشته باشیم در آنجا خوش بخوریم و خوش بنوشیم و خوش بپوشیم و خوش بگذرانیم و لذّت ببریم.
🔹اساساً خداوند دنیا را دار ابتلا قرار داد. ما را به دنیا آورده تا سختی بکشیم، ساخته شویم و تعالی بیابیم.اینجا جایی نیست که ما را آورده باشد که استراحت کنیم و لذّت ببریم.
🔹تصحیح تعریف ما راجع به دنیا، انتظار و توقّعِ ما را از حوادث دنیوی تغییر می دهد و اگر اتّفاق دشوار، تلخ و سختی برای ما پیش آمد، خلاف توقّع مان نخواهد بود که دِکوراژه شویم، خودمان را گُم کنیم و دچار یأس و افسردگی شویم؛ چون وقتی انسان از پیش در انتظار یک حادثه است، وقتی رخ داد دِکوراژه نمی شود. اگر انسان تعریفش راجع به دنیا این باشد که دار بلوی و سرزمین دشواری ها، #ابتلائات و سختی ها را متحمل شدن برای رسیدن به کمال و تعالی است، وقتی سختی و دشواری یی پیش آمد؛ خلاف انتظارش نیست و لذا به راحتی میشود آن را تحمّل کرد. فرمودند: خدای متعال دنیا را خانه ی ابتلائات و آخرت را خانه ی ماندگار، نهایی و اخروی ما قرار داد. فرجام ما در آخرت است.
💠 «وَ جَعَلَ بَلْوىٰ الدُّنْيَا لِثَوابِ الْآخِرَةِ سَبَباً»
فرمودند: خدای متعال #ابتلائات، دشواری ها و گرفتاری های دنیایی را سبب ثواب ها و بهرمندی های اخروی قرار داد. یعنی در دنیا با هرچه سختی و دشواری مواجه می شویم بی هدف، تصادفی و اتّفاقی نیست؛ از پیش برنامه ریزی شده است. هم نوع حادثه ی دشواری که برای ما پیش می آید با حکمت و علم الهی دقیق تشخیص داده شده که ما به چه چیز نیاز داریم و هم میزان و شدّت آن حادثه دقیقاً تعیین شده است؛
🔹مثل دارویی که یک پزشک، نوع دارو و دُز و میزان مصرف آن را براساس تشخیص دقیق و عالمانه ی خود برای بیمار تجویز می کند؛ خدای متعال هم دشواری ها و سختی هایی را که در زندگی برای انسان پیش می آورد، به همین دقّت از پیش برنامه ریزی می کند و آن را سبب ثواب آخرت قرار می دهد.
🔹اگر آخرت و دنیا را به معنای عمیق تر آنها بدانیم، آنچه از دشواری ها در جنبه های ظاهری زندگی ما رخ می دهد، بهره و ثمره اش در باطن ما واقع می شود و به دست می آید. سازندگیهای روحی و باطنی، همان ثواب و پاداش اخروی است. آخرت به معنای باطن که در قرآن هم به همین معنا به کار رفته است
: «يَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ» .
قرآن در اینجا آخرت را نقطه ی مقابل ظاهر قرار داده که به معنای باطن است.
↩️ پس سختی های ظاهری سازندگی و بهره مندی های باطنی را در پی دارد·
💠 وَ ثَوابَ الْآخِرَةِ مِنْ بَلْوَى الدُّنْيا عِوَضاً»
و خدای متعال آن دستآوردها و ثمرات اخروی یی که نصیب انسان می شود را عوض و جایگزینی در قبال دشواریهای دنیوی قرار داده است؛
یعنی اینگونه نیست که انسان بی عوض سختی بکشد؛ نه، ثمره ای دارد. همان لحظه ای که ظاهر وجودش سختی و تلخی را متحمّل می شود، باطن وجودش راحتی را احساس می کند و شیرینی را می چشد. این نکته ی بسیار عمیق و لطیفی است که از این جمله ی زیبای امام هادی علیه السلام می شود درس گرفت. البتّه در مورد این عبارات خیلی مفَصّل می توان صحبت کرد؛ منتهی بنای من بر تفصیل نیست.
🎤 در محضر استاد مهدي طيب
#امام_هادی #حديث #كاستيها_و_ابتلائات #ذی_الحجه
@ahlevela