eitaa logo
عرفان ناب
548 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
88 ویدیو
3 فایل
📡 http://www.ahlevela.com ديگر كانال ما: 👈 http://ble.ir/ahlevelaa ارتباط با ما: 👈 @adminsm 🌐 اينستاگرام:👈http://instagram.com/ahlevela 🔵 کانال ما در آپارات: 👈 https://www.aparat.com/ahle_vela/Ahlevela
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ 💠🔹 شب عید فطر آخرین فرصت برای جبران از دست رفته ها - قسمت دوم 🔹 وقتی ابلیس از فرمان خدا در سجده بر آدم سر باز زد و با خدای متعال به مقابله برخاست و امر الهی را مردود و نادرست ارزیابی کرد که: 🔹💫 اَنا خَيرٌ مِنهُ‏ خَلَقتَني‏ مِن‏ نارٍ وَ خَلَقتَهُ‏ مِن‏ طينٍ‏: من از او برترم زیرا تو مرا از آتش آفریدی و او را از گِل، خدای متعال او را از درگاه خود راند: 🔹💫 قالَ فَاخْرُج مِنها فَاِنَّكَ رَجيمٌ؛ وَ اِنَّ عَلَيكَ لَعنَتي‏ اِلىٰ‏ يَومِ الدِّينِ: بیرون شو که تو رانده‌ای و لعنت من تا روز داوری بر توست. آنگاه این موجود ملعون از خدای متعال درخواستی کرد: 🔹💫 اَنظِرني‏ اِلىٰ‏ يَومِ يُبعَثونَ: تا روز محشر به من مهلت بده و نابودم نکن. خدای متعال حتّی دست رد بر سینه ی این ابلیس لعین نزد و فرمود: 🔹💫قالَ فَاِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرينَ؛ اِلىٰ‏ يَومِ الْوَقتِ الْمَعلُومِ: تو از مهلت یافتگانی؛ تا روزی که آن زمان معیّن فرارسد. در خانه‌ی خدا جای ناامیدی نیست؛ ◀️ در این شب از پیشگاه خدای متعال تقاضا کنیم که از تمام تقصیرات ما در این ماه بزرگ چشم پوشی کند و ما را از جمله ی بخشودگان و رهاشدگان از بند آتش غضب و سخط خود قرار دهد.  ادامه دارد... 🎤 در محضر استاد مهدی طیب - جلسه 18 شهریور 89 @ahlevela
💠🔹 شب عید فطر آخرین فرصت برای جبران از دست رفته ها - قسمت پایانی 🔹 اعمال بسیار زیبا و نورانی شب عید فطر را درحدّ توان با شادابی و نشاط انجام دهیم. 🔹 از یک سو ترس و بیم از  کرده های خود و از دیگر سو امید و رجاء به فضل بی منتهای حضرت حقّ، ما را به بهره بردن از این فرصت نهایی برانگیزاند؛ تا با لطف و فضل عمیم پروردگار، آنچه از دست رفته، جبران شود.  🔹بنا به روایات خدای متعال در شب عید فطر، به اندازه ی مجموع کسانی که در کلّ ماه مبارک رمضان، مورد غفران و بخشش قرار داد و از بند دوزخ رها کرد، انسانها را میبخشد. ◀ از اینجا می‌شود عظمت شب عید فطر را درک کرد و قدر دانست. گویا تمام فیوضات ماه مبارک رمضان زمینه‌ای برای رسیدن به این شب بوده است. 🎤 در محضر استاد مهدی طیب - جلسه 18 شهریور 89 @ahlevela
💠 عید فطر یادآور صحنه ی قیامت است. زمانیکه از خانه بیرون می آیید، فکر کنید از قبر بیرون می آیید. 🔸 آن هنگام که به سوی مصلاّها، مسجدها و محل های برگزاری نماز عید فطر در حرکتید و دیگران را هم همراه می‌بینید، صحنه ی محشر را ببینید که همه ی مرده ها از گور بیرون آمده اند و برای حضور در محضر الهی و محاکمه شدن به محکمه ی خدای متعال می روند. ◀ بدانید چنین صحنه ای در پیش خواهد بود. این یک نمود از حقیقتی است که در عالم دیگر خواهیم دید. آن هنگام ببینید چه اضطرابی انسان را فرامی گیرد، که: ‼ خدایا! با این پرونده ی آلوده، با این همه خطا و خلاف، نمک خوردن ها و نمکدان شکستن ها، ناسپاسی ها و کفران ها، با من چه خواهی کرد؟ 🔸 با سرافکندگی و احساس تقصیر و مقصّر بودن، در چنین شرایطی انسان فقط با امید به فضل، عنایات و مواهب بیکرانه ی الهی در محلّ نماز حاضر می شود؛ نماز عید را به جا می آورد و چشم به لطف و عنایت حضرت حق می دوزد. 🔸 امیدواریم خدای متعال اعمال ناچیز همه ی مؤمنانی را که در این ماه در حدّ خود موفّق بوده اند، با کرم، فضل و بزرگواری خود پذیرا شود و ما را برای ماه رمضان آینده زنده بدارد و اگر مرگ ما را مقدّر کرده است، در این فاصله، با غفران، رحمت و لطف خود ما را پاک کند و سپس از این عالم ببرد. 🎤 در محضر استاد مهدی طیب- جلسه 17 مرداد 92 @ahlevela
💠🔹اميدواريم که روز اول شوّال برای ما روز عید باشد. منسوب به امیرالمومنین علیه السلام است که فرمود: «انّما هو عیدٌ لمن قبل الله منه صیامه و شکر له قیامه» برای همه روز اول شوال نیست؛ برای کسی عید است که خدای متعال روزه هایش وشب زنده داری ها و نمازهای دل سحرش را پذیرفته باشد، فقط برای اینها عید است. عید فطرِ عالم بیرون غیر از عید فطر عالم درون است، من باید دنبال عید فطر خودم بگردم. امیرالمومنین فرمود عید فطر تو زمانی می رسد که صیام تو مقبول درگاه الهی و قیام تو مشکور پیشگاه الهی واقع شود. و خدا کند که عید فطر ما برسد! 🎤استاد مهدي طيب _ ٣ شهريور ٩٠
⭕چه عواملی سبب می‌شود که بسیاری از انسان‌ها به خودسازی نپردازند؟ ✅ پاسخ: غفلت از در اثر غرق شدن در فعّاليّت‌هاى اجتماعى احساس مسؤوليّت اجتماعى و تعهّد نسبت به آنچه بر ديگران مى‌گذرد، سبب شده است گروهى ديگر از انسان‌ها از انديشيدن و پرداختن به خويش شوند و بازمانند. گرچه از ديد اسلام هر فرد مسلمان نسبت به كليّه‌ى افراد جامعه‌ى اسلامى و حتّى جامعه‌ى بشرى مسؤول است و بازماندن از ايفاى اين مسؤوليّت در اثر درون‌گرايى افراطى امرى ناستوده و مردود است، امّا برون‌گرايى افراطى و غرق شدن در فعّاليّت‌هاى گوناگون اجتماعى، به‌گونه‌اى كه براى شخص هيچ فراغت و فرصتى براى انديشيدن به خود و پرداختن به خودسازى باقى نماند، نيز ناپسند و ممنوع است. 📌 نكته‌ى ظريف و درخور دقّت در اين زمينه اين است كه بخشى از راه تعالى، تكامل و سعادت انسان، از دل جامعه مى‌گذرد؛ گرچه بخش ديگر آن، حالت فردى دارد. چنانكه وقتى فرد مسلمانى در خلوت سحرى، به نيايش و عبادت عاشقانه و عارفانه مشغول است، بى‌آنكه به فعّاليّتى اجتماعى مشغول باشد، در مسير تعالى گام برمى‌دارد. امّا همان‌گونه كه گفته شد، بى‌شك بخش قابل‌توجّهى از راه تكامل انسان مسلمان، از دل جامعه مى‌گذرد. امّا در همان بخش نيز اين فعّاليّت‌هاى اجتماعى تنها در حالى ارزشمند و مؤثّر خواهند بود كه صرفاً براى جلب و قربةً الى الله انجام شوند. يعنى شخص از طريق خدمت به خلق، درصدد نزديكى بيشتر به خدا باشد. ↩ بنابراين در فعّاليّت‌هاى اجتماعى نيز غايت و هدف، فردى و متوجّه شخص انجام‌دهنده است. اسلام به هيچ وجه جايز نمى‌داند به قيمت فدا كردن و به بهاى دور شدن از خدا و دچار شدن به انحطاط و تباهى، شخص در مقام خدمت به ديگران برآيد؛ و اين در حالى است كه فدا كردن هر چيز ديگرى، اعم از راحت، امنيّت، مال، جان و آبرو در راه خدمت به ديگران، از نظر اسلام جايز و ستوده است. ↩ بنابراين از نظر عقل و وحى، امرى بسيار مهم، حياتى و واجب است و به هيچ وجه نبايد تحت تأثير احساس مسؤوليّت اجتماعى، مورد قرار گيرد. 📌از سوى ديگر، يكسره خرج كردن از سرمايه‌هاى وجودى خود در عرصه‌ى اجتماع و از طريق خودسازى‌هاى فردى، درصدد كسب جايگزين براى سرمايه‌هاى هزينه‌شده نبودن، شخص را در معرض خطر فروپاشى و تهى‌دستى ارزش‌هاى شخصيّتى قرار مى‌دهد. همان‌گونه كه شخصى كه دارايى‌هاى خود را مدام به نيازمندان انفاق مى‌كند، بى‌آنكه در پى كسب درآمدى براى جايگزينى باشد، سرانجام دارايى‌هايش تمام مى‌شود و خود نيز به جمع تهى‌دستان مى‌پيوندد. يا در خودرويى كه بدون روشن بودن موتور و شارژ شدن باترى آن از طريق دينام، چراغ‌هايش روشن باشد، چراغ‌ها بيش از چند ساعت روشن نخواهند ماند و با تخليه‌ى باترى، خاموش می‌شوند و خودرو و اطراف آن در تاريكى فرو خواهند رفت. بنابراين همان‌گونه كه پيوسته انفاق كردن شخص، بستگى به كسب درآمد جايگزين دارد و نيز پيوسته روشن و روشنى‌بخش بودن چراغ‌هاى خودرو، منوط به روشن بودن موتور و شارژ شدن مستمرّ باترى از طريق دينام است، استمرار صلاحيّت‌ها و توانايى‌هاى شخص براى ارائه‌ى خدمات اجتماعى نيز منوط به كسب سرمايه‌هاى معنوى، از طريق خودسازى مستمرّ است. چه‌بسا اشخاصى كه سال‌هاى بسيار، خود را وقف خدمات گوناگون اجتماعى كرده و به علّت از پرداختن به خودسازى‌هاى فردى و معنوى، يك‌باره دچار فروپاشى شخصيّتى شده و به افرادى تبديل شده‌اند كه جز منافع و مطامع فردى خويش، هيچ چيز براى آنها ارزشمند و قابل‌اعتنا نيست. حتّى پيامبران و امامان: كه در صدر مصلحان و خادمان جوامع بشرى قرار دارند و همچون نورافكنى قوى، در جامعه‌ى ظلمانى عصر خود نورافشانى مى‌كردند، نيروى اين پرتوافكنى را در خلوت‌هاى مستمرّ عارفانه و عاشقانه‌اى كه در حال عبادت و تفكّر داشتند، از مبدأ فيّاض هستى كسب مى‌نمودند. شب‌زنده‌دارى‌ها و سحرخيزى‌هاى مستمرّ پيامبر اكرم ص و خلوت‌گزينى‌هاى آن بزرگوار در غار حرا يا در حال اعتكاف در مسجدالنّبى، جلوه‌اى از اين كسب نيرو براى توانمندى در ايفاى نقش مصلحانه و بيدارگرانه‌ى آن حضرت در عرصه‌ى جامعه‌ى ظلمانى و فاسد جاهلى عصر خود است. 🔜ادامه دارد... 📕مهدی طیّب، شراب طهور، ص ١٧ -٢٠ @ahlevela
⭕️مؤثّر واقع شدن خدمات اجتماعی، چرا منوط به خودسازی و تهذیب نفس است؟ ✅ پاسخ: ◽️ فعّاليّت‌هاى اجتماعى شخص وقتى اثربخش و مفيد خواهد بود و به صلاح و سود جامعه منجر مى‌شود كه فرد انجام‌دهنده‌ى آن فعّاليّت‌ها، خودساخته و مهذّب باشد. ◽️ تحوّلات مثبت عظيم و پايدار در جوامع بشرى همواره از سوى كسانى صورت گرفته است كه نفسى مهذّب و نَفَسى رحمانى داشته‌اند. بزرگ‌ترين و موفّق‌ترين شخصيّت‌هايى كه منشأ تحوّلاتى عميق و ماندگار در جوامع انسانى بوده‌اند، انبياى الهى‌اند. پس از گذشت قرن‌ها، هنوز اكثر جمعيّت جهان پيرو مكتب پيامبرانند. رمز اصلى اين موفّقيّت نه شكل و قالب مكتب و نهضت و عِدّه و عُدّه‌ى آنان، كه اخلاص، روح مصفّا، نفس مهذّب و نَفَس الهى ايشان است. ◀️ بنابراين كسانى كه در پى تحوّل و اصلاح در جامعه‌اند، پيشاپيش بايد اين تحوّل و اصلاح را در درون خود به‌وجود آورند. اميرالمؤمنين علي عليه السلام دراين‌باره مى‌فرمايند: ✨ مَن نَصَبَ نَفسَهُ لِلنّاسِ اِماماً فَليَبدَأ بِتَعليمِ نَفسِهِ قَبلَ تَعليمِ غَيرِهِ وَليَكُن تَأديبُهُ بِسيرَتِهِ قَبلَ تَأديبِهِ بِلِسانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفسِهِ وَ مُؤَدِّبُها اَحَقُّ بِالاِجلالِ مِن مُعَلِّمِ النّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِم: ✨آن كه خود را در جايگاه رهبرى مردم قرار مى‌دهد، بايد پيش از آموزش به ديگران، به آموزش خويش بپردازد و پيش از اينكه با زبان خود ادب آموزد، بايد با روش و عمل خويش ادب آموزد و كسى كه خود را آموزش دهد و تربيت كند، از كسى كه مردم را آموزش مى‌دهد و ادب مى‌آموزد، بيشتر سزاوار تجليل و بزرگداشت است. ◽️ سخن انسان‌هاى وارسته و اهل عمل، دلنشين و مؤثّر است و در جان مخاطبان نفوذ مى‌كند و منشأ تحوّل و حركت در آنها مى‌شود. امّا سخنوران چيره‌دستى كه با هنرمندى تمام، با واژه‌ها و اصطلاحات بازى و شنونده را مسحور كلام خود مى‌كنند، امّا از وارستگى و صلاحيّت‌هاى درونى بى‌بهره‌اند، تأثير كلامشان سطحى و زودگذر است و هرگز مبدأ تحوّل و حركت‌هاى عميق و ماندگار در ديگران نخواهد شد.انسان‌هاى خودساخته، مهذّب، وارسته و الهى، صرف‌نظر از سخن و فعّاليّت‌ها، وجودشان براى ديگران آثار وضعى مثبت دارد. روح پاك و نيرومند آنها همچون مغناطيسى است كه بدون سروصدا و تقلّا، بُراده‌هاى پراكنده‌ى آهن را به‌صورت طيف منظّمى سامان می‌دهد. ◽️ آيات و احاديث فراوانى حكايت از بركات وجودى اولياى خدا و شخصيّت‌هاى ربّانى براى محيط خود دارد. مصداق كامل اين حقيقت را در اثر وجودى حجّت خدا در بقا و حيات عالم مى‌توان يافت. همچنين اثر وجودى حجّت خدا در اصلاح و تكميل نفوس را در احاديثى مى‌توان ديد كه حكايت از اين دارند كه حجّت خدا پس از ظهور، دست خود را بر سر مردم مى‌نهد و به بيان ديگر، آنها را در پرتو فيض معنوى خود كه از طريق دستانش به آنها منتقل مى‌كند، قرار مى‌دهد و در نتيجه‌ى آن، افكار آنها متمركز و آگاهى، دانايى و بردبارى ايشان به نهايت درجه‌ى كمال مى‌رسد. ◀️ با توجّه به موارد فوق، صرف نظر از هدف اصلى كه در فعّاليّت‌هاى اجتماعى فرد مسلمان بايد مدّ نظر باشد، كه همان تعالى و تقرّب خود او از طريق خدمت به ديگران است، حتّى اگر فقط به تأثير مثبت تلاش‌ها براى جامعه بينديشيم و آن را هدف قرار دهيم، نيل به اين هدف نيز در گرو و و دستيابى به شخصيّتى وارسته و صالح و نفسى مهذّب و الهى است و بدون آن، توفيق در اصلاح و خدمت به جامعه دست‌نيافتنى خواهد بود. 📕✍🏼 مهدی طیّب، شراب طهور، ص ١٩ تا ٢٠ ⁉️ ٦ 🌐 سایت اهل ولاء www.ahlevela.com 🔗 فايل كتاب : 👇👇👇 http://ahlevela.ir/pdf/sharab_tahoor.pdf@ahlevela
فرازی از دعاء در غیبت امام زمان ارواحنافداه: 🌸 خدایا یقین را از ما مگیر، به خاطر طول زمان غیبتش، و قطع شدن خبرش 🔹 و ذکر آن حضرت را از یاد ما مبر 🌸 و انتظار ظهورش وایمان به وجودش و یقین کامل به ظهورش را هرگز از یاد ما مبر و دعای به آن بزرگوار و درود و تحیتش را هرگز فراموش ما مگردان تا اینکه طولانی شدن غیبتش ما را ناامید از قیام او نگرداند. @ahlevela
‍ 📔 شرح (قسمت 49) ✨ (ادامه‌ي حديث): سپس حضرت فرمودند: وَ لا تَجعَل رَقَبَتَكَ لِلنّاسِ جِسراً: گردن خود را براي مردم پل قرار نده.✨ 🔸اين نكته‌ي خيلي سنگيني است كه شخص گردن خود را براي خلق پل قرار دهد. به اهل علم فرمودند پل نباش كه حرف‌هاي خدايي و الهي را بيان كني، مستمع پاك‌دل و خوش‌نيّتِ تو آن حرف را ياد بگيرد، عمل كند و به بهشت برود؛ ولي خودت عمل نكني، فردا تو را كشان كشان به جهنّم ببرند. عدّه‌اي از مردم فرداي قيامت پل‌اند. ديگران از روي آنها عبور مي‌كنند و داخل بهشت مي‌شوند، سپس خود پل را داخل آتش جهنّم مي‌اندازند. مقصود از جِسر، عالم بي‌عمل است، او عالمي است كه براي ، مقام، و امثال آن، علوم الهي و معنوي را ياد گرفته است و خيلي زيبا هم بيان مي‌كند، منتها قصدش الهي نيست و خودش هم به اين نسخه‌ها و دستور‌العمل‌هايي كه بيان مي‌كند عمل نكرده است؛ امّا مستمع پاك‌دل و خوش‌نيّت او حرف‌‌هاي او را گرفته و عمل كرده و بهشتي شده است. پناه مي‌بريم به خدا كه انسان روز قيامت جِسر شود. 🔸ما كه سر كلاس و جلسات و اين‌جا و آن‌جا، حرف از خدا و پيغمبر صلی الله علیه و آله و سلم و دين مي‌زنيم، خيلي در معرض اين خطريم. شما ‌در حقّ ما دعا كنيد. شما‌ دعا كنيد كه خدا ما را حفظ كند از اينكه جسر و پل باشيم. 🔸در طول سالياني كه در دانشگاه درس مي‌دادم در بين دانشجويان دوستان خوبي پيدا كردم. از آغاز جواني تا كنون جلساتي هم داشته‌ام. طيّ اين سال‌ها در اين جلسات هم دوستان ارزشمندي خدا نصيبم كرد، آنها با نيّت پاك و خالص خود، حرف‌ها را قاپيدند و عمل كردند و به رشد معنوي بالايي دست يافتند. آنها را كه مي‌بينم مي‌گويم خدايا گويا من پلّكان هواپيمايم. افرادي مي‌آيند پا بر پلّكان مي‌گذارند و سوار هواپيما مي‌شوند، هواپيما پرواز مي‌كند و مسافران به آسمان مي‌روند؛ امّا پلّكان در باند فرودگاه بر زمين باقي مي‌ماند. البتّه اگر خداي متعال توفيق بدهد انسان در همين پلّكان بودن هم خالص و صادق باشد، ضرر نمي‌كند، عيبي ندارد، بگذار پلّكاني باشد كه دوستان اهل‌بيت: از روي او عبور كنند و به مدارج كمال معنوي برسند. ولي اينكه خداي ناكرده انسان در همين پلّكان بودنش هم صدق‌نيّت و اخلاص نداشته باشد، حرف دين را دنياطلبانه بزند، حرف دين را بزند كه آخر ماه حقوق و حقّ‌التدريس به او بدهند، حرف‌ دين را بزند كه حقّ منبرش را بدهند و حرف دين را بزند كه ديگران از او تعريف كنند، بگويند ماشاءالله، عجب آدم عارف و عالمي است، به او كه مي‌رسند احترامش كنند، به او سلام كنند؛ خيلي ضرر كرده است. به خدا پناه مي‌بريم كه اين‌گونه باشيم. در اين صورت يك عمر حرف حق زده، امّا خودش هيچ بهره‌اي نبرده است. ديگران از او بهره بردند، از روي اين پل عبور كردند و به بهشت رسيدند؛ امّا جايگاه خودش دوزخ است. ادامه دارد... استاد مهدی طیب، ، 148-147. @ahlevela 📔فایل pdf کتاب ↙️ http://ahlevela.ir/pdf/hadise_doost.pdf
🔸 خدایا تویی که به روی بندگانت دری به سوی بخششت گشودی و آن را توبه نامیدی 🔸 و خود فرمودی: «بازگردید به جانب خدا، بازگشتی خالصانه» 🔸 پس عذر کسی که از ورود به این در پس از گشوده شدنش غفلت ورزد چه می تواند باشد؟ @ahlevela