✍ #پاسخ: مطلق شهادت به #ولایت_حضرت_علی (ع)، نه تنها بدعت نیست بلکه از واجبات دین اسلام می باشد ؛ و انکار آن ـ چه از سوی شیعه و چه از سوی اهل سنّت ـ مساوی با انکار قرآن کریم می باشد چرا که خداوند متعال فرموده است:« إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُون ـــ ولىّ شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده‏اند همانها که نماز را برپا مى‏دارند، و در حال رکوع، زکات مى‏دهند»(مائده:۵۵)     🔰شیعه و سنّی اتّفاق نظر دارند که منظور امیرمومنان علی (ع) می باشد. پس اصل شهادت به #ولایت حضرتش لازمه ی تصدیق قرآن کریم می باشد؛ و اگر کسی به ولایت حضرتش معتقد نباشد منکر این آیه شریفه می باشد. 🔸گذشته از این آیه، #حدیث_متواتر_غدیر من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه نیز ولی بودن حضرتش را اثبات می کند. دقّت شود، که می گوییم ولی نه امام از نظر شیعه، ولی شامل امام نیز می باشد؛ ولی اهل سنّت با اینکه ولایت حضرتش را به معنای محدودی قبول دارند ولی قائل به این نیستند که این آیه دلالت بر امامت داشته باشد.

🔸 سلمان_فارسی در عصر پیامبر در اذان و اقامه بعد از گواهی به یکتایی خدا و رسالت پیامبر(ص ) به ولایت امیرمؤمنان علی (ع ) شهادت می داد. یکی از اصحاب به محضر رسول خدا(ص) رسیده و عرض کرد: ای رسول خدا! امروز موضوعی را شنیدم که قبلا نشنیده بودم 🔰پیامبر فرمود: آن موضوع چیست؟ او عرض کرد: سلمان اذان می گفت، شنیدم او بعد از گواهی به یکتایی خدا و رسالت پیامبرش، به ولایت علی (ع) گواهی داد پیامبر فرمود: #سمعتم_خیراً ــ چیز خوبی شنیده اید

🌸 شهادت به #ولایت، از اشرف ادعیّه و اذکار می باشد 🌸 🌺 شکر خدا که نام #علی در اذان ماست 🌺

🌸یا رب به حق پنج تن پاک معظم اساعه براور ز کرم حاجت امت🌸 🌸یا رب به حق ختم #رسل احمد مختار یا رب به حق شاه نجف #حیدر کرار🌸 🌸یا رب به حق #فاطمه نور دو عینش یا رب به حق مقامات رفیع #حسنینش🌸 🌺 روز #مباهله مبارک 🌺

✍ #پرسش: با توجه به اینکه حضرت #امام_حسین(ع) که مقام بصیرت داشته اند و آگاهی کامل به آینده سفر خویش داشته اند چرا به این سفر رفته اند و یا چرا خانواده خود را به وادی خطر برده اند لطفا پاسخی تفضیلی و کامل برای برطرف شدن شبهه ما محبت بفرمایید؟

🔸 #امام_حسین(ع) دقیقاً به همین سبب که علم غیب دارد، با اهل و عیالش به کربلا می رود. چون به علم غیبش می داند که مأمور خداست برای اتمام حجّت برای تمام دورانها 🔰 #امام_حسین(ع) نیز مأمور خداست که برای اتمام حجّت برای تمام دورانها، و برای محافظت اصل اسلام از انحراف اساسی، قیام نماید؛ و در این راه تسلیم شهادت شود و مأمور است که برای این منظور، اهل و عیال خویش را هم همراه خویش ببرد. بلی همه ی آنها مختار بودند که اطاعت نکنند؛ لکن خدای تعالی کسانی را برای مأموریّتهای هدایتی انتخاب می کند، که می داند آنها حقّ را اختیار می کنند. ✍ #امام_حسین(ع) از جانب خدا فرمان داشته که اهل و عیال خویش را هم با خود ببرد. چون خدا می خواست با این خاندان و با برگزیدگانی که بعداً به آنها ملحق شدند، حجّت خویش را برای بندگانش تمام نماید؛ و دین خود را محافظت کند.

🔸 #امام_حسین افزون بر درسهای هدایتی که با قیام خود برای تمام ادوار تاریخ می داد، و افزون بر عبرتهایی که برای آیندگان پدید می آمد، دستوری ویژه نیز داشته مبنی بر اینکه حجّت و بیّنه را به اتمام برساند تا عذری برای کسی از مردمان زمانش و برای آیندگان نماند؛ تا بعد از آن، هر کس به هلاک معنوی گرفتار می شود، با وجود حجّت کافی باشد؛ و هر کس هم هدایت می یابد، با وجود حجّت کافی باشد. 🔰لذا #حضرتش تمام عناصر لازم را در قیام خود جای دادند. در قیام حضرتش، نوزاد بود، کودک بود، نوجوان بود، جوان بود، میانسال بود، اشخاص پیر نیز بودند. جنس مؤنّث بود، جنس مذکّر هم بود. سیاه بود، سفید هم بود. آزاد بود، برده هم بود. هاشمی بود، غیر هاشمی هم بود. از اصحاب رسول خدا بود، از تابعین و تابعین تابعین هم بود. فقیر بود، غنی هم بود. افراد مشهور بودند، افراد گمنام هم بودند. عرب بود، عجم هم بود. کهنه مسلمان بود، تازه مسلمان هم بود. از اوّل صالح بود، توبه کار هم بود. نوعروس و نو داماد بود، همسران دیرینه هم بودند. سخنرانی بود، موعظه بود، شمشیر هم بود. نماز بود، انفاق بود، قرآن بود، امر به معروف و نهی از منکر بود، حجّ بود، حجاب بود، تشنگی بود، سخا بود، صفا بود، وفا بود، شجاعت بود، حیا بود، علم بود، حلم بود، شهادت بود، اسارت بود، سیاست بود، حکمت بود، حبّ فی الله بود، بغض فی الله بود؛ و … . ✍در یک کلام، این قوم #مأمور_خدا بودند تا مدرسه ای تأسیس نمایند که با وجود آن، تا قیامت برای کسی عذری نماند. هر بهانه ای که مردم بخواهند برای ترک دفاع از اصل اسلام بیاورند، #کربلا و #عاشورا آن را باطل می کند.

✍ #پرسش: #امام_حسین(ع) چون به کربلا رسیدند پرسیدند نام این سرزمین چیست.همین که نام #کربلا را شنید فرمود این مکان جای فرود آمدن ما و محل ریختن خون ما و جایگاه قبور ماست.این خبر را جدم #رسول_خدا به من داده است.این رو میدانم که امام دارای علم لدنی می باشند. وقتی امام می داند چه لزومی برای پرسش از اصحاب است؟

#پاسخ: 🔰 وقتی معلّم جواب سوالات را می داند، برای چه از دانش آموزان می پرسد؟ برای آنکه بهتر در خاطرشان بماند. وقتی مادر خودش نام اشیاء را می داند، برای چه از کودک تازه زبان باز کرده اش می پرسد که « این چیه؟» می خواهد فرزندش نام اشیاء را یاد بگیرد. پس سوال کردن، لزوماً ناشی از جهل نیست 🔸 #امام_حسین(ع) نیز پرسیدند تا مطلب به صورت حدیث در آید و در تاریخ بماند، تا آیندگان بفهمند که حضرتش اتّفاقی در آن نقطه فرود نیامده اند، بلکه برنامه ی از پیش تعیین شده دارند. نحوه ی سوال نمودن حضرت نیز نشان می دهد که برای دانستن نمی پرسند؛ بلکه می پرسد که آنها نام #کربلا را بیاورند تا حضرتش بفهماند که برنامه ای پیش تعیین شده برای آن حضرت است، که خداوند متعال به واسطه ی.پیغمبرش از آن خبر داده است.

✍ #پرسش: چرا کسانی مثل #زهیر_بن_قین یا #حر_بن_یزید فقط در ملاقات بسیار کوتاهی که با امام داشتند به مقامی رسیدند که امام فرمود من یارانی باوفاتر از یاران خود سراغ ندارم.چه بود که آنها را اینگونه منقلب کرد؟ نقل شده امام فقط یک نگاه به چهره #زهیر کرد و دنیایش عوض شد و همه چیز را رها کرد و به #امام پیوست یا #حر سد راه امام شد ولی در آخر در رکاب امام به شهادت رسید؟

🔸 #پاسخ: عنصری که این جماعت داشتند، #کرامت (بزرگواری) بود. اینان افرادی بودند که مرگ را بر زندگی ذلیلانه ترجیح می دادند. در خودشان نوعی احساس بزرگی داشتند؛ امّا نه از سنخ کبر و عجب؛ بلکه از سنخ عزّت نفس در اینها روحیه ای بود که با خود می گفتند: من بزرگتر از آنم که کسی یا چیزی بتواند مرا تحقیر کند. بزرگتر از آنم که خود را به قیمت اندکی مثل دنیا بفروشم. این احساس را می گویند کرامت. لذا #امام_حسین(ع) یاران خود را این گونه مخاطب قرار می دهند: «یا بنی الکرام … » 🔰خصلت دیگری که مشترک در عاشورائیان می باشد، شجاعت است. در سابقه ی تمام آن بزرگواران، شجاعت ثبت است؛ از زن و مرد. زهیر و حرّ نیز سابقه ای درخشان در این امر دارند. و شجاعت آن است که شخص، قوّه ی غضب خویش را تحت فرمان عقل آورد؛ و نگذارد که افراط و تفریط نماید. ✍خصلت بعدی که باز مشترک در تمام آن اهل کرامت می باشد، ادب است. زهیر و حرّ هر دو مردان جنگ بوده اند؛ و البته زهیر، تاجر هم بوده است؛ و این گونه مشاغل، با ادب (ظرافت در رفتار و گفتار) چندان سازگار نیستند؛ امّا وقتی در رفتار اینها دقّت می کنیم، ادب در کلام و رفتارشان موج می زند. حرّ #امام_حسین(ع) را محاصره نموده، امّا هنگام نماز، به حضرتش اقتدا می کند. می خواهد توبه کند؛ می تواند به صورت عادی بیاید و عذرخواهی کند؛ امّا آمدنش یک آمدن مؤدّبانه است؛ ظریف و زیبا می آید. پا برهنه، دست بسته، سر به زیر، با کلماتی بسیار ظریف که دلبری می کند. زهیر نیز هر جا سخنی گفته و رفتاری نموده نشانه های ادب در آن هویداست

⁉️ #پرسش: چرا حضرت #علی_اصغر #باب_الحوائج هستند؟ مگر ایشان طفلی بیش نبودند؟ باز بگوییم حضرت ابالفضل علیه السلام هم مکلف بودند و هم بارها آزمایش الهی را با موفقیت پشت سر گذاشته بودند در مسیر کمال گام برداشته بودند کسی بودند که همه شهدا به مقام ایشان غبطه خور هستند چه فداکاری ها در رکاب امیرالمومنین و امام حسن و ابا عبدالله کرده بودند چه وفاداری ها و چه ادب ورزی داشتند و … ✍ اما حضرت #علی_اصغر علیه السلام تنها طفل شیرخوار #امام_حسین بودند و کار خاصی انجام نداده بودند و از همه مهمتر به سن تکلیف نرسیده بودند که ثواب و عقابی و آزمایش و اجری برای ایشان در نظر بگیریم؟