eitaa logo
احمد حیدری
158 دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
206 ویدیو
4 فایل
سلام ! گاهی برخی احادیث اهل بیت علیهم السّلام دل می برند؛ این کمترین چنین می پندارد که اگر لذّت مطالعه آن را با شما خوبان به اشتراک بگذارد، نیک خواهد بود. آدرس کانال: https://eitaa.com/Ahmadheydari12 انتقاد و پیشنهاد: @AhmadHeydari54
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از پاسخ به شبهات
🔶 بخشندگى امام باقر(ع) در منابع اهل سنت روایاتى در منابع عامّه وجود دارد که دلالت بر بخشندگى و کرامت امام باقر(ع) مى کند؛ از جمله: اسود بن کثیر مى گوید: نزد محمّد بن على (امام باقر) از فقر و جفاى برادران شکایت نمودم. حضرت فرمود: بد برادرى است کسى که تو را در حال بى نیازى رعایت نموده و در حال فقر تو را رها مى نماید. آن گاه به غلام خود دستور داد تا کیسه اى که در آن هفتصد درهم بود آورد و به او فرمود: این را خرج کن و هر گاه تمام کردى مرا خبر ده... . صاعد، غلام کمیت مى گوید: روزى بر ابى جعفر محمّد بن على وارد شدیم، حضرت به ما هزار دینار و یک لباس داد. کمیت به حضرت عرض کرد: به خدا سوگند! من به جهت دنیا شما را دوست نداشته ام، و اگر دنیا را مى خواستم نزد کسانى مى رفتم که مال در دستان آنان است. و لیکن شما را به جهت آخرت دوست دارم. لباسى را که به اجسام شما اصابت کرده به جهت تبرّک قبول مى کنم، ولى مال را نمى پذیرم. لذا مال را ردّ کرده و لباس را پذیرفت. ابن صبّاغ مالکى مى گوید: «و کان محمّد بن علىّ بن الحسین(ع) مع ما هو علیه من العلم والفضل والسؤدد والرئاسة والامامة، ظاهر الجود فی الخاصة والعامة، مشهور الکرم فی الکافة، معروفاً بالفضل والاحسان مع کثرة عیاله وتوسط حاله»؛ (محمد بن على بن الحسین(ع)، با وجود علم و فضل و بزرگوارى و ریاست و امامت، اهل جود به خاص و عام بود. او مشهور به کرم بر همه بود. او باکثرت عیال و متوسط الحال بودن در مال، معروف به فضل و احسان بود). makarem.ir/maaref/l/0325193 (ع) (ع) (ع) _
هدایت شده از پاسخ به شبهات
🔰 شهادت امام زين العابدين؛ حضرت سجّاد(ع) علی بن الحسين(ع)، مشهور به «زین العابدین» و «سجّاد»، چهارمین امام شیعه است که بنا به قول مشهور در سال 38 هجری متولد شده است. ایشان در دوران امامت اميرالمؤمنين(ع)، دو سال و در دوران عمويش امام حسن(ع)، 10 سال و با پدرش حضرت حسين(ع)، 10 سال زندگی کردند و مدت زندگانى آن جناب پنجاه و هفت سال بود. در روايت ديگرى است كه در سال 37 هجرى متولد شد و در پنجاه و هفت سالگى در سال 94 هجرى به شهات رسیده است. جاحظ، از علماى معروف اهل سنت درباره فضایل آن امام همام، مى ‌گفت: «درباره شخصیت على بن الحسین(ع)، شیعه و معتزلى، خارجى و عوام و خواص همه یکسان مى ‌اندیشند و هیچ یک تردیدى در برترى و تقدم او (بر سایرین) ندارند». یکی از این بیدارگری های آن حضرت بعد از عاشورا خطبه معروف امام سجاد(ع) در مسجد شام در برابر یزید است. هنگامى که حضرت در حضور یزید پیشنهاد سخنرانى داد، یزید مانع شد، جمعى از مردم گفتند: بگذار منبر برود و سخنى از او بشنویم. یزید گفت: اگر منبر برود پایین نخواهد آمد مگر این‌ که من و آل ابى‌ سفیان را رسوا خواهد کرد. به او گفتند: این جوان چه مى‌ تواند بگوید که چنین تأثیرى داشته باشد؟ گفت: «اِنَّهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتٍ قَدْ زُقُّوا الْعِلْمَ زَقّا»؛ (او از خاندانى است که از کودکى علم به او آموخته‌ اند). ولى مردم همچنان اصرار کردند و یزید ناچار شد اجازه دهد و امام به منبر رفت و آن خطبه معروف و بى‌ نظیر را خواند و دل‌ ها را تکان داد و چشم ‌ها را گریان ساخت. امام سجاد(ع) در طول امامت خود با چهار نفر از حاکمان ظالم بنی امیه و دشمنان قرآن و اهل بیت(ع) مواجه بود: يزيد بن معاويه، مروان بن حكم، عبد الملك بن مروان، وليد بن عبد الملك‏. قسمت مهمى از زندگى آن‌ حضرت در دوران حکومت عبدالملک، خلیفه بى ‌رحم و سفاک اموى و دوران فرماندارى حجاج بر کوفه بود. در چنین شرایطى نه آزادى زمان حکومت امیرمؤمنان(ع) بود تا دانشمندان و علماى اسلام بتوانند حقایق را بازگو کنند و علاقه ‌مندان به اهل‌بیت از آنها سخن بگویند و نه ضعف حکومت ‌هاى بنى‌ امیه و بنى‌ عباس در دوران امام باقر و امام صادق(ع) در آن زمان وجود داشت تا بتوانند از آن فرصت استفاده کنند و به نشر علوم اسلام و علوم اهل ‌بیت بپردازند. با این حال حضرت امام سجاد زین العابدین على بن الحسین(ع)، سکوت اختیار نکردند و از راه هاى دیگر به بیان معارف اسلام و حقایق این دین مبین پرداختند، مبادا فتنه بنى امیه آثار این آئین را بر باد دهد. یکی از بهترین کارها برای بیان معارف در چنین شرایطی دعا بود؛ چنانکه از پیامبر(ص) نقل شده است: «الدُّعَاءُ سِلَاحُ الْمُؤْمِن‏»؛ (دعا اسلحه مؤمن است). امّا حكومت اموى نتوانست چهره تابناك امام را تاب بياورد. آرى تا وقتى خورشيد تابناكى چون وجود امام مى‏ درخشيد، هرگز سنگريزه‏ هاى بى‏ مقدارى چون هشام و وليد و... فرصتى براى خودنمايى نمى‏ يافتند، سرانجام عمّال وليد بن عبد الملك، زهرى كشنده را به امام(ع) خورانيدند و آن اسوه علم و عبادت و تقوى را به شهادت رساندند، در همان سال بسيارى از فقها و شاگردان امام سجاد(ع) نيز چشم از جهان فرو بستند و آن سال را (سنة الفقهاء، سال فقيهان) نامگذارى كردند. هنگامى که آن حضرت را براى غسل برهنه کردند بر پشت آن حضرت برآمدگى خاصى که نشانه جراحت بود مشاهده کردند و این بر اثر حمل انبان ‌هایى بود که بر دوش مى ‌کشید و به خانه ‌هاى فقرا و مساکین مى ‌برد از ابوجعفر حضرت باقر(ع) نقل شده است: پدرم على بن الحسين(ع) ناقه اى داشت كه بيست و دو نوبت سوار بر آن به حج رفته بود و حتى يك تازيانه به آن شتر ننواخته بود. بعد از وفات پدرم بود كه يكى از خادمان آمد و گفت: ناقه از طويله گريخته و در بقيع‏، كنار قبر على بن الحسين گردن بر روى قبر نهاده و نعره مى‏ كشد. گفتم: هر چه زودتر بشتابيد پيش از آنكه مردم آگاه شوند، شتر را بازگردانيد. ✍ متن تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0419815 ✍ عناوین یادداشت: نام، نسب، کنیه و القاب / فضائل امام زین العابدین(ع) از زبان علمای اهل سنّت / امام سجاد(ع) در کربلا و حوادث پس از عاشورا / امام سجاد(ع) بعد از کربلا / شهادت امام سجاد(ع) / تاریخ شهادت امام سجاد(ع) / زینت اهل کرامت و عطوفت ___________
هدایت شده از پاسخ به شبهات
امام باقر(ع) پایه گذار نهضت بزرگ علمی ✍️ متن اجمالی: امام باقر(ع) سرآمد همه بنی هاشم در علم و زهد و تقوا در زمانه خود بود و دوست و دشمن به مقام علمی و اخلاقی او گواهی می دادند. ایشان با موقعیت شناسی از ضعف خلفای اموی وقت نهایت استفاده را برد و به نشر علوم و معارف الهی پرداخت و بن بست های علمی را گشود و زمینه را برای شکوفایی دانش در زمان امام صادق(ع) مهیا کرد. رجال و شخصیت های علمی آن روز- حتی بزرگان اهل تسنن و تنی چند صحابه رسول خدا که هنوز در قید حیات بودند – همه از محضر علمی ایشان استفاده می کردند. حضرت باقر(ع) شاگردان برجسته اى در زمينه هاى فقه وحديث و تفسير و ديگر علوم اسلامى تربيت كرد كه هر كدام وزنه علمى بزرگى به شمار مى رفت. شخصيت هاى بزرگى همچون: محمد بن مسلم، زراره بن اعين، ابو بصير، بريد بن معاويه عجلى، جابربن يزيد، حمران بن اعين، و هشام بن سالم از تربيت يافتگان مكتب آن حضرتند. ✍️ متن تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0321084 (ع) (ع) (ع) سنت
هدایت شده از پاسخ به شبهات
❓ امام باقر(ع) از دیدگاه متأخرین اهل سنت؟ ✍️ پاسخ اجمالی: ابن عماد حنبلى درباره شخصیت ایشان می نویسد: «او از فقهاى مدینه به حساب مى آمد. و به جهت شکافتن علم و شناختن اصل و نکات مخفى آن و توسعه در آن، باقر نامیده اند». هم چنین محمد بن عبدالباقى می گوید: «او ثقه، فاضل و از بزرگان اهل بيت بود». از سویی عبدالله بن عامر می گوید: «مناقب او در طول ايّام باقى است و به فضايلش خاص و عام شهادت داده اند»؛ و محمّد بن على صبّان می گوید: «او صاحب معارف و داراى دقايق و لطايف است، کراماتش ظاهر شده، و اشاراتش در سلوک بسيار است»، و... . ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0325198 (ع) (ع) (ع) سنت
هدایت شده از پاسخ به شبهات
مبارزه ائمه(ع) با «اسرائیلیات» پرسش: چرا ائمه(علیهم السلام) مبارزه با «اسرائيليات» را يكی از اصلی ترين فعاليت های خود قرار داده بودند؟ ✍️ پاسخ اجمالی: در شرائطي كه شماری از احبار یهود به ظاهر مسلمان شده و گروهی دیگر که هنوز به دین خود باقی مانده بودند در جامعه اسلامی پراکنده شده و مرجعیّت علمی قشری از ساده‌لوحان را به عهده داشتند، امام باقر(ع) وظيفه داشتند تا با يهود و اسرائيليات به مبارزه بپردازند؛ لذا احادیث اسرائیلی را محکوم کرده و به تکذیب احادیث دروغین و ساختگی یهودیان پرداختند. احادیثی که چهره ملکوتی انبیاء و پیامبران الهی را خدشه دار می کرد. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0413017 (ع)
هدایت شده از پاسخ به شبهات
🔰 شهادت امام محمد باقر(ع)؛ نگاهی به حیات سیاسی و فکری امام باقر(ع) ✍️ اشاره: در منابع تاریخی و روایی، علت وفات امام باقر(ع) مسمومیت ذکر شده است. مسمومیتی که دست های حکومت امویان در آن مستقیما حضور داشته اند. به روایت برخی منابع، مسمومیت حضرت ناشی از زین اسبی که به سم آلوده شده بود، پدید آمد به طوری که بدن مطهر ایشان متأثر از سم، متورم شد و منجر به شهادت شان شد. به استناد برخی منابع مسئولیت این مسمومیت و شهادت، مستقیما متوجه شخص هشام بن عبدالملک است. و این احتمال، با توجه به آنچه درباره انگیزه ها و دلایل عبدالملک در دشمنی با امام گفته شد، منطقی به نظر می آید. به گفته برخی منابع تاریخی، امام باقر(ع) ابتدا در محلی به نام «حمیمه» از روستاهای نواحی شام یا مکه از دنیا رفتند و پس از شهادت به مدینه منتقل شدند. در عمل به وصیت شان، ایشان را در همان لباسی که با آن نماز می خواندند، دفن کردند و در قبرستان بقیع، کنار مرقد پدرشان امام سجاد(ع) و عموی پدرش امام حسن(ع) به خاک سپرده شدند. امام(ع) وصیت کرد ده سال در منا برای وی از مالش مراسم عزاداری بر پا کنند. ✍️ عناوین یادداشت: تولّد، نسب، القاب و کنیه امام باقر(ع) / گرفتاری ها و رنج شیعیان از حکومت اموی در زمان امام باقر(ع) / امام باقر(ع) و مشکل غالیان / روش تبلیغی امام باقر(ع) در مواجهه با انحرافات غالیان / امام باقر(ع) و بحران های «فکری - سیاسی» شیعیان معاصر / نوع مواجهه امام باقر(ع) با خلفای جور / شهادت امام باقر(ع) (ع) (ع) (ع) 📖 مطالعه یادداشت: makarem.ir/maaref/l/0419737
هدایت شده از پاسخ به شبهات
❓ اوضاع سیاسی دوران امام باقر(ع)؟ ✍️ پاسخ اجمالی: در زمان امام باقر(ع) شيعيان زيدي معتقد به قيام با شمشير بودند؛ اما به جاي رفتن به سراغ ائمه(ع) به دنبال شخص علوی صاحب شمشير رفتند و همين امر باعث شكست شان شد. با اينكه آنها در فقه پيرو «ابوحنیفه» و در کلام پیرو معتزله بودند؛ اما فعالیت های علمی امامان شیعه، به ویژه امام باقر(ع) و امام صادق(ع) سبب پیدایش مکتبی با فرهنگ غنی شد. در اين دوران، حکام اموی به خصوص «هشام بن عبدالملك» نسبت به اهل بیت(ع) سختگیری بسياری می ‌کردند و اين به آن خاطر بود كه ايشان ادعای امامت و زعامت دینی- سیاسی داشتند. (ع) (ع) (ع) (ع) ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0414079
هدایت شده از پاسخ به شبهات
❓ امام باقر(ع) در گزارشات منابع تاریخی؟ ✍️ پاسخ اجمالی: امام باقر(ع) پنجمین امام شیعه از مادري به نام فاطمه دختر امام حسن(ع) متولد شد و توسط «ابراهیم بن ولید بن عبدالملک» مسموم و به شهادت رسید و در بقیع دفن شد. نقش انگشتری ایشان که معمولاً شعار ائمه در برخورد با مشکلات زمان خود بود، «اَلْعِزَّةُ لِلّهِ جَمِیعا» بوده است. از سویی حضرت را باقر می گفتند؛ زیرا شکافنده علم بوده و اصولش را مشخص و طرز استنباط فروع علم از اصول آن را بیان كرده است. همچنین پيامبر(ص) به جابر فرمود كه عمرت طولانی می شود و فرزندم را خواهی ديد كه هم نام من است، سلام مرا به او برسان. (ع) (ع) (ع) (ع) ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412988
هدایت شده از پاسخ به شبهات
❓ میراث فرهنگی و علمی امام باقر(ع)؟ ✍️ پاسخ اجمالی: امام باقر(ع) آثار مهمی در فرهنگ و دانش اسلامی شيعی از خود به يادگار گذاشته است. بخش زيادی از مسانید فقهی و تفسیری شیعه، اخبار تاریخی در مورد انبیا، امیر المؤمنین(ع) و جنگ صفین، از ايشان نقل شده است. روايات اخلاقی، روایات فقهی در احکام و مناسک حج، و اخبار بسیاری در تفسیر قرآن از ايشان به ما رسيده است. همچنین امام باقر(ع) در موضوعات کلامی نیز روایاتی را از امام علی(ع) در مسائل مربوط به توحید و صفات خداوند نقل کرده‌ است. (ع) (ع) (ع) ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0414568
هدایت شده از پاسخ به شبهات
📚 مجموعه مقالاتی درباره امام محمد باقر علیه السلام 1. مختصری از زندگی امام باقر(ع) 2. اوضاع سیاسی دوران امام باقر(ع)؟ 3. موقعیت شیعه در زمان امام باقر(ع)؟ 4. امام باقر(ع) در گزارشات منابع تاریخی؟ 5. تبیین فقه شیعی توسط امام باقر(ع) 6. موقعیت علمی امام باقر(ع) در منابع تاریخی؟ 7. امام باقر(ع) پایه گذار نهضت بزرگ علمی 8. عبادت امام باقر(ع) در منابع اهل سنت 9. علماى اهل سنت و امامت امام باقر(ع) 10. امام باقر(ع) از دیدگاه متأخرین اهل سنت 11. گفتار علماى اهل سنت درباره امام باقر(ع) 12. دیدگاه صحابه و تابعین درباره امام باقر(ع)؟ 13. بخشندگى امام باقر(ع) در منابع اهل سنت 14. ابن صبّاغ و جریان شهادت امام باقر(ع) 15. میراث فرهنگی و علمی امام باقر(ع)؟ (ع) (ع) (ع) (ع) 📖 مطالعه: http://mk6.ir/GuErX
هدایت شده از پاسخ به شبهات
🔰 شهادت امام محمد باقر(ع)؛ نگاهی به حیات سیاسی و فکری امام باقر(ع) ✍️ اشاره: در منابع تاریخی و روایی، علت وفات امام باقر(ع) مسمومیت ذکر شده است. مسمومیتی که دست های حکومت امویان در آن مستقیما حضور داشته اند. به روایت برخی منابع، مسمومیت حضرت ناشی از زین اسبی که به سم آلوده شده بود، پدید آمد به طوری که بدن مطهر ایشان متأثر از سم، متورم شد و منجر به شهادت شان شد. به استناد برخی منابع مسئولیت این مسمومیت و شهادت، مستقیما متوجه شخص هشام بن عبدالملک است. و این احتمال، با توجه به آنچه درباره انگیزه ها و دلایل عبدالملک در دشمنی با امام گفته شد، منطقی به نظر می آید. به گفته برخی منابع تاریخی، امام باقر(ع) ابتدا در محلی به نام «حمیمه» از روستاهای نواحی شام یا مکه از دنیا رفتند و پس از شهادت به مدینه منتقل شدند. در عمل به وصیت شان، ایشان را در همان لباسی که با آن نماز می خواندند، دفن کردند و در قبرستان بقیع، کنار مرقد پدرشان امام سجاد(ع) و عموی پدرش امام حسن(ع) به خاک سپرده شدند. امام(ع) وصیت کرد ده سال در منا برای وی از مالش مراسم عزاداری بر پا کنند. ✍️ عناوین یادداشت: تولّد، نسب، القاب و کنیه امام باقر(ع) / گرفتاری ها و رنج شیعیان از حکومت اموی در زمان امام باقر(ع) / امام باقر(ع) و مشکل غالیان / روش تبلیغی امام باقر(ع) در مواجهه با انحرافات غالیان / امام باقر(ع) و بحران های «فکری - سیاسی» شیعیان معاصر / نوع مواجهه امام باقر(ع) با خلفای جور / شهادت امام باقر(ع) (ع) (ع) (ع) (ع) 📖 مطالعه یادداشت: makarem.ir/maaref/l/0419737
🔷 تنها راه شيعه بودن‏ امام‏ باقر عليه السلام به جابر جعفى فرمود: يَا جَابِرُ! بَلِّغْ شِيعَتِي عَنِّي السَّلَامَ، وَ أَعْلِمْهُمْ أَنَّهُ لَا قَرَابَةَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)، وَ لَا يُتَقَرَّبُ إِلَيْهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ لَهُ. يَا جَابِرُ! مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ أَحَبَّنَا فَهُوَ وَلِيُّنَا، وَ مَنْ عَصَى اللَّهَ لَمْ يَنْفَعْهُ حُبُّنَا. (1) اى جابر! سلام مرا به شيعيانم برسان و به آنها بگو كه ميان ما و خداوند عزّ و جلّ هيچ خويشاوندى نيست، و كسى مقرّب خدا نشود جز با فرمانبردارى از او. اى جابر! هر كس خدا را فرمان بَرَد و ما را دوست بدارد، همو دوست ماست، و هر كس خدا را نافرمانى كند محبّت ما سودش نرساند. بسيار هستند كه گمان مى‏ برند تنها ادعاى تشيع و علاقه به خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله براى نجات و سعادت آنها كافى است. گويا با اين ادعا جزء خويشاوندان امامان خواهند شد، آنها هم خويشاوندى خاصى با خدا دارند و با توصيه و پارتى كارها دست مى ‏شود! در حالى كه تنها پيوندى كه بر روابط مخلوق و خالق حكومت مى ‏كند، رابطه اطاعت و انجام وظيفه است. هركس مطيع فرمان او باشد از همه نزديكتر و هركس عصيان كند از همه دورتر است، هركس كه باشد. (2) 📚منابع: (1). الأمالي، شیخ طوسي، ص296. (2). يكصد و پنجاه درس زندگى، آيت الله ناصر مكارم شيرازى، ص123. @Ahmadheydari12