⁉️ مگر قرآن نمي گويد: «اياک نستعين»؛ (فقط از خدا ياری مي جوييم)، پس چرا شيعيان از امامانشان طلب ياری می کنند و به آنان متوسّل مي شوند؟ آيا اين شرک نيست؟! ✍️ پاسخ اجمالی: وقتی ممکن نيست انسان در زندگی روزمرّه از غير خدا استعانت نکند، حتما منظور خدا از استعانت نجستن از غير خدا استعانتی همراه با عقيده به «استقلال در سببيت» است. مجموع آيات قرآن ما را به يک اعتقاد دعوت می‌ کند و آن اينکه طلب استعانت و ياری از اسباب و علل مادی يا انسانی بايد به گونه‌ ای باشد که استعانت از خدا و طبق فرمان او به حساب آيد؛ نه خارج از آن. به عبارت ديگر معين و ناصر اصيل و مستقل خداست که نصرت و اعانت ديگران از او سرچشمه می‌ گيرد. توسل به اهل بيت(ع) نيز از جمله همين اسباب و علل می باشد که خداوند اجازه داده است بوسيله آنها به او تقرب بجوييم و طلب شفاعت کنيم و هرگز شرک نمی باشد. توسّل و طلب ياری از اهل بيت(ع) اگر با اعتقاد به عدم استقلال آنها در تاثير باشد، نه تنها اشکالی ندارد، بلکه در آياتی مانند «وَ ابتَغوا إِلَيهِ الوَسيلَة»، به آن توصيه شده است. بنابراين طبق آيه «اياک نستعين» ياری خواستن با اعتقاد به «استقلال ياری کننده» شرک است و با توحيد افعالی منافات دارد؛ اما يارِی خواستن از وسائلی که خدا به آنها فرمان داده، خصوصا وسيله تقرب قرار دادن مقام انسانهای صالح، همراه با اعتقاد به سببيّت تبعی آنها مورد تاکيد قرآن بوده و شرک نيست. ✍️ پاسخ تفصیلی: http://maaref.makarem.ir/l/0418914 #اياک_نستعين #توحید_افعالی #توحید #شرک #توسل #شيعيان #استعانت #وسیله #سببیت #یاری_جستن __________________

⁉️ آیا «شفاعت» با اصل «توحید» در تضادّ است؟ ✍️ پاسخ اجمالی: شفاعتى كه «قرآن» ذكر كرده و از آن دفاع مى كند شفاعتى است كه خط اصلى آن به «اذن خدا» بر مى گردد و تا او اجازه شفاعت ندهد كسى حق شفاعت ندارد و به تعبير ديگر شفاعتى است از بالا و به اذن پروردگار، نه شفاعتى همچون شفاعت اطرافيانِ سلاطينِ جور شفاعتى از سوى پائين و براساس روابط شخصى. اين گونه شفاعت، تأكيدى است بر مسئله توحيد؛ چرا كه خط اصليش از ناحيه خدا گرفته مى شود، توحيدى خالى از هرگونه شرك؛ ولى وهابيان - كه شفاعت «قرآن» را با شفاعت هاى شيطانى اطرافيان سلاطين اشتباه كرده اند - آن را انكار كرده و با اصل توحيد در تضادّ مى دانند در حقيقت آنها به پندارهاى خود در اين مسئله ايراد كرده اند نه به مسئله شفاعت قرآنى. شفاعت در حقيقت يك نوع سببيّت براى نجات است، همان گونه كه اعتقاد به وجود اسباب در عالم آفرينش و تكوين (مانند تأثير تابش آفتاب و بارش باران در پرورش گياهان) با اصل توحيد هرگز منافات ندارند؛ زيرا تأثير اين اسباب همه به فرمان و اذن خداست و در حقيقت كار آنها يك نوع شفاعت تكوينى است، همچنين در عالم شريعت نيز وجود چنين اسبابى براى مغفرت و آمرزش و نجات، آن هم به اذن الله نه تنها منافات با توحيد ندارد؛ بلكه تأكيدى بر آن است و اين همان چيزى است كه آن را شفاعت تشريعى مى ناميم. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0418165 📖 مطالعه بیشتر: http://mk6.ir/TkJxP #شفاعت #توحید #قرآن #اذن_الهی #نجات #سببیت #مغفرت #آمرزش #توبه ______________