eitaa logo
احمد حیدری
157 دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
206 ویدیو
4 فایل
سلام ! گاهی برخی احادیث اهل بیت علیهم السّلام دل می برند؛ این کمترین چنین می پندارد که اگر لذّت مطالعه آن را با شما خوبان به اشتراک بگذارد، نیک خواهد بود. آدرس کانال: https://eitaa.com/Ahmadheydari12 انتقاد و پیشنهاد: @AhmadHeydari54
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 سفر آخرت، از منظر امام زین العابدین علیه السلام زُهرى، از علماى اهل سنت، مى‌گوید: على بن الحسین(ع) را در شبى از شب ‌هاى سرد زمستان دیدم که بر پشت خود مقدار قابل توجهى آرد حمل مى‌کرد. عرض کردم: اى فرزند رسول خدا! این چیست؟ فرمود: مى‌خواهم به سفرى بروم، در حال آماده کردن زاد و توشه سفر هستم. زُهرى گفت: این غلام من آن را براى شما مى ‌آورد. امام(ع) نپذیرفت. زُهرى اصرار کرد و گفت: خودم براى شما مى ‌آورم. باز هم امام(ع) نپذیرفت و فرمود: من خودم باید چیزى را که در سفرم مایه نجات من است بر دوش کشم. تو را به خدا سوگند مى‌ دهم! که به ‌سراغ کار خودت برو. زُهرى مى‌گوید: من از امام(ع) جدا شدم و بعد از چند روز حضرت را ملاقات کردم و گمان نمودم که حضرت موفق نشده به سفر برود. عرض کردم: یابن رسول الله! پس چرا به آن سفرى که فرموده بودید نرفتید: امام(ع) فرمود: اى زهرى! آنچه تو گمان کردى نبوده منظورم سفر آخرت بود، من براى آن آماده مى ‌شدم و آماده شدن براى این سفر به این است که انسان از حرام پرهیز کند و در راه خیر انفاق نماید: «رَأَى الزُّهْرِيُّ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ لَيْلَةً بَارِدَةً مَطِيرَةً وَ عَلَى ظَهْرِهِ دَقِيقٌ وَ حَطَبٌ وَ هُوَ يَمْشِي فَقَالَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا هَذَا قَالَ أُرِيدُ سَفَراً أُعِدُّ لَهُ زَاداً أَحْمِلُهُ إِلَى مَوْضِعٍ حَرِيزٍ فَقَالَ الزُّهْرِيُّ فَهَذَا غُلَامِي يَحْمِلُهُ عَنْكَ فَأَبَى قَالَ أَنَا أَحْمِلُهُ عَنْكَ فَإِنِّي أَرْفَعُكَ عَنْ حَمْلِهِ فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ لَكِنِّي لَا أَرْفَعُ نَفْسِي عَمَّا يُنْجِينِي فِي سَفَرِي وَ يُحْسِنُ وُرُودِي عَلَى مَا أَرِدُ عَلَيْهِ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ اللَّهِ لَمَّا مَضَيْتَ لِحَاجَتِكَ وَ تَرَكْتَنِي فَانْصَرَفْتُ عَنْهُ فَلَمَّا كَانَ بَعْدَ أَيَّامٍ قُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لَسْتُ أَرَى لِذَلِكَ السَّفَرِ الَّذِي ذَكَرْتَهُ أَثَراً قَالَ بَلَى يَا زُهْرِيُّ لَيْسَ مَا ظَنَنْتَهُ وَ لَكِنَّهُ الْمَوْتُ وَ لَهُ كُنْتُ أَسْتَعِدُّ إِنَّمَا الِاسْتِعْدَادُ لِلْمَوْتِ تَجَنُّبُ الْحَرَامِ وَ بَذْلُ النَّدَى وَ الْخَيْر». 📚 علل الشرایع، ابن بابویه، محمد بن على‌، ج 1، ص231. 📖مطالعه تفصیلی: http://mk6.ir/FaLsJ @Ahmadheydari12
📜 مقام معنوی خوش اخلاق ترین ها رسول خدا (ص) می فرمايد: «إِنَّ أَحَبَّكُمْ إِلَيَّ وَ أَقْرَبَكُمْ مِنِّي يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَجْلِساً أَحْسَنُكُمْ خُلُقاً وَ أَشَدُّكُمْ تَوَاضُعاً وَ إِنَّ أَبْعَدَكُمْ مِنِّي يَوْمَ الْقِيَامَةِ الثَّرْثَارُونَ‏ وَ هُمُ‏ الْمُسْتَكْبِرُونَ‏؛[1] محبوب ‏ترين شما نزد من و نزديك‏ ترين شما به من در روز قيامت كسى است كه از همه اخلاقش بهتر و از همه متواضع‏ تر باشد و دورترين شما از من روز قيامت مستكبرانند». اميرمؤمنان على (ع) نيز مى ‏فرمايد: «أَكْمَلُكُمْ إِيمَاناً، أَحْسَنُكُمْ خُلُقاً؛[2] کاملترين شما از حيث ايمان، خوش اخلاق ترين شماست». 📚 منابع: [1] . بحار الأنوار، علامه مجلسى، ج68، ص385. [2] . عيون أخبار الرضا عليه السلام، ابن بابويه، ج‏2، ص38. @Ahmadheydari12
❓ چرا فلسفه انتظار ما به مشکلاتمان گره خورده است؟ آیا اگر مشکلی نداشته باشیم، نباید منتظر امام زمان باشیم؟! انتظار عامل تخدیر کننده ای نیست که موجب انفعال شیعه در برابر مشکلات و حواله دادن شان به آینده ای نامعلوم شود. برعکس، شیعیان همواره با استمداد از آموزه های قرآنی که سرنوشت بشر را در دستانش معرفی می کند به اصلاح مشکلات خود پرداخته اند. بر همین اساس ظهور را فقط به معنای فرصتی برای رفع مشکلات شان نمی دانند و شمایل آن را زمانه ای برای به فعلیت رسیدن همه جنبه های انسانی و آسمانی وجود انسان به عنوان خلیفه الله در زمین ترسیم می کنند. جنبه هایی که حتی در پیشرفته ترین کشورها هم به منصه ظهور نرسیده است و زاییده عشق آدمی به آگاهى، زيبايى و نيكى است. ظرفیت های به فعلیت نرسیده جامعه بشری برای ایستادن در بالاترین نقطه کمال این حوزه های سه گانه خود دلیل این است که باید روزی حکومتی عادلانه بر جهان حاکم شود که آنها را برآورده سازد. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0428990 @Ahmadheydari12
⁉️ ظهور نکردن امام موعود شیعه با وجود تشکیل حکومتهای شیعی!؟ مصونیت امام زمان(عج) از خطر گزندهای دشمنان و ستمکاران فقط یکی از دلایل غیبت حضرت شان است، اما این غیبت حکمت های دیگری نیز دارد که مهم ترین آنها آمادگی روانی و اجتماعی و فرهنگی جامعه بشری برای ظهور و برپایی حکومت عدل جهانی است. یعنی احساس یأس از تمامی مکاتب انسانی و غیروحیانی و احساس نیاز به نوع دیگری از حکومت. به عبارت دیگر یکی از حکمت های غیبت مهدی موعود(عج) ذخیره یک حجت الهی برای تحقق یافتن تام و کامل اراده خداوند در سراسر جهان است. آنچه برای تحقق این امر لازم است آمادگی در سطح وسیع و جهانی است نه در حد حکومت محلی و محدود شیعه. حضرت مهدی(عج) قرار است اسلام را فراگیر و عدل را در سراسر جهان حاکم کند. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0428997 @Ahmadheydari12
معارف و شبهات مهدویت در شاخه امام زمان(عج) با 792 مطلب، با عناوینی چون: - حل مشکلات، فلسفه انتظار؟! - طول عمر شايسته پيامبر(ص) يا امام(ع)؟! - تعارض عقیده مهدویّت شیعی با سیر تکامل تمدن بشری! - اختلاف بین مسلمین در مسئله «مهدویّت»! - ظهور نکردن امام موعود شیعه با وجود تشکیل حکومتهای شیعی! - وضعیت مؤمنان راستین در «آخرالزّمان» - جزئیّات علائم و مفاسد آخر الزمان در روایات - مصلح بزرگ جهانى و آینده جهان - آغاز جنگ جهانی سوّم و ظهور مصلح جهانی! - مسئله «انتظار» و حل نشدن در مفاسد محيط؟ - مسئله «انتظار» ابزاری برای تخدیر توده ها! - اثرات سازنده «انتظار» در روح و جان؟ - «انتظار» اعتقادی اسلامی یا تفکّری وارداتی؟ - عوامل زمینه ساز برای «حکومت جهانی» - نگاهي به مفهوم «انتظار»؟ - فرضیه «جبر استعماری» و مسئله «انتظار»! - نگاهي به فلسفه «انتظار» - «عقيده انتظار» سبب ركود و عقب ماندگي جوامع اسلامي! - تطبیق «دجّال» بر رهبران ستمگر و فریبکاران - فراگیر شدن ظلم و فساد در آخر الزمان - ترویج فساد، به منظور تعجیل در ظهور! - «ظهور» معطل مهیا شدن «313 نفر»؟! - منافات روایات «علائم ظهور» با احادیث «نفی توقیت»! - فرق ميان «علائم ظهور» و «شرائط ظهور» - منافات دعای فرج با روایات «نهی از عجله در ظهور»؟! - اصلاح تمام مردم در حکومت امام زمان(عج)؟! - خصوصیات مصلح جهانى در روایات اسلامى - اعتقاد به مصلح جهانى، در نزد فرق و مذاهب اسلامی - اعتقاد به مصلح جهانی در میان غربیان؟ - مصلح جهانی در کتب عهد جدید؟ - مصلح جهانی در کتب عهد قدیم؟ - مصلح جهانی در کتب برهمائیان و هندیان - مصلح جهانی در کتب زردشتیان - ادیان زنده، در عصر ظهور؟ (عج) (عج) https://makarem.ir/maaref/fa/category/articles/27416
📜 صاحبان سه خصلت در دنيا مجازات می شوند امام باقر عليه السلام از امير مؤمنان عليه السلام نقل مى ‏كند كه فرمود: «ثَلَاثُ خِصَالٍ لَا يَمُوتُ صَاحِبُهُنَّ أَبَداً حَتَّى يَرَى وَبَالَهُنَّ: الْبَغْيُ‏ وَ قَطِيعَةُ الرَّحِمِ‏ وَ الْيَمِينُ الْكَاذِبَةُ يُبَارِزُ اللَّهَ بِهَا؛ سه خصلت است كه دارندگان آن از دنيا نروند، تا مجازات و نتيجه آن را در دنيا ببينند: ستم ‏كردن، قطع رحم كردن و قسم‏ خوردن به دروغ كه به وسيله آن با خدا مبارزه شود». 📚 الکافی، ج2، ص347، «بَابُ قَطِيعَةِ الرَّحِم‏»، ح4. @Ahmadheydari12
🔷 رابطه متقابل تقوا و روزه داری خداوند در قرآن کريم می فرمايد: «اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، روزه بر شما نوشته شده است، آن گونه كه بر امت هايی كه قبل از شما بودند، نوشته شده بود». بلافاصله فلسفه اين عبادت را در يك جمله كوتاه، اما بسيار پرمحتوا چنين بيان مى‏ كند: «شايد پرهيزكار شويد». با جمله آخر حکمت تشريع روزه، ايجاد روح «تقوا» در مؤمنين بيان شده است. در آيه دیگر می فرمايد: «خداوند [اعمال صالح و عبادات را] تنها از پرهيزكاران مى ‏پذيرد». لذا روزه از فرد بی تقوا پذيرفته نيست. روزه مثل هر عبادات و عمل صالحی، ثوابی دارد که بی تقوايی و گناه آن ثواب را پاک می کند. چرا که که فرق است بين «قبولى» و «صحت» عمل، چه بسا عملى صحيح باشد، اما مورد قبول درگاه خداوند قرار نگيرد. جايی که هوای نفس حکومت می کند، فرصت ظهور و به فعليت رسيدن دين و دينداری نيست و گُل عبادت در زمين «پرهيز» شکوفا می شود. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429634 @Ahmadheydari12
📚 احکام نیت روزه ❓ چگونگی نیت کردن روزه‌ی ماه رمضان؟ سؤال: آیا می ‌توان در شب اول ماه رمضان، برای تمام ماه نیت روزه کرد؟ پاسخ: كافى است كه در هر شب از ماه مبارك رمضان براى روزه فردا نيّت كند، ولى بهتر است كه در شب اوّل ماه، علاوه‌ی ‏براين، نيّت روزه همه ماه را نيز بنمايد. ❓ زمان نیت کردن در روزه‌ی ماه رمضان؟ سؤال: آیا برای نیت کردن روزه ماه رمضان زمان خاصی تعیین‌شده است؟ پاسخ: نيّت وقت معيّنى ندارد، بلكه هر موقعى تا قبل از اذان صبح نيّت كند كافى است و همین‌که براى خوردن سحرى برمی‌خیزد، اگر از او سؤال شود منظورت چيست؟ بگويد: «قصد روزه‌دارم» كافى است. ❓ وظیفه شخص در صورت فراموشی نیت روزه‌ی ماه رمضان؟ سؤال: چنانچه فردی نیت روزه را در ماه رمضان فراموش نماید وظیفه‌ی او چیست؟ پاسخ: اگر در ماه رمضان نيّت را فراموش كند چنانچه تا قبل از اذان ظهر يادش بيايد و فوراً نيّت كند و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد روزه‌اش صحيح است، امّا اگر بعدازظهر نيّت كند صحيح نيست. 📖 مطالعه تفصیلی: http://makarem.ir/ahkam/fa/category/index/10 @Ahmadheydari12
هدایت شده از اجتهاد
جدول وظیفه بیماران نسبت به روزه.pdf
162.7K
🔖جدول وظیفه‌ی بیماران نسبت به روزه 🏷آماده شده توسط فرهنگستان علوم پزشکی کشور و مرکز موضوع شناسی احکام فقهی 🆔 https://eitaa.com/ijtihad
🔷 اقسام روزه بر اساس تقوا، امساک و خودداری 1. روزه عام: عبارت است از امساك و خوددارى از مبطلات روزه، كه در روايات به اين نوع روزه اشاره شده؛ على عليه السلام مى ‏فرمايند: «كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ؛ چه بسا روزه‏ دارانى كه از روزه خود جز گرسنگی و تشنگى، بهره ‏اى ندارند». همچنين رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده ‏اند: «رُبَّ صَائِمٍ حَظُّهُ مِنْ صِيَامِهِ الْجُوعُ وَ الْعَطَشُ‏؛ چه بسا روزه ‏دارى كه بهره ‏اش از روزه گرفتن، گرسنگى و تشنگى است». چرا که اين افراد چشم، گوش و زبانشان روزه نيست؛ بلكه مشغول گناه است. 2. روزه خاص: روزه دار علاوه بر اينكه از مبطلات روزه خوددارى مى ‏كند، از گناهان چشم، گوش، زبان، دست و پا و ساير جوارح نيز اجتناب مى‏ كند. امام على عليه السلام مى‏ فرمايند: «الصِّيَامُ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ، كَمَا يَمْتَنِعُ الرَّجُلُ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ‏؛ روزه دورى كردن از حرام‏ هاست، آن گونه كه انسان از خوردن و آشاميدن دورى مى‏ كند». حضرت زهرا عليها السلام نيز مى ‏فرمايند: «مَا يَصْنَعُ الصَّائِمُ بِصِيَامِهِ، إِذَا لَمْ يَصُنْ لِسَانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوَارِحَهُ!؛ اگر روزه‏ دار زبان و گوش و چشم و اعضا و جوارح خود را نگه ندارد، روزه به چه كارش مى‏ آيد!». 3. روزه اخص: عبارت است از دورى روزه دار از مبطلات روزه؛ و همچنين اعضا و جوارح او هم از گناه دورى كند؛ بعلاوه، دل او هم روزه باشد و توجّه به خدا داشته باشد. امام على عليه السلام مى‏ فرمايند: «صَوْمُ الْقَلْبِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ اللِّسَانِ، وَ صَوْمُ اللِّسَانِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ الْبَطْنِ؛ روزه قلب بهتر است از روزه زبان، و روزه زبان بهتر است از روزه شكم». 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429634 @Ahmadheydari12
📚 منع اطباء از روزه گرفتن به خاطر سنگ کلیه ❓ سؤال: متأسّفانه كليه ام سنگساز است. بدين جهت پزشك مرا از روزه منع كرده، و دستور داده كه روزانه حداقل 10ليوان آب بنوشم. آيا نظر ايشان، كه فردى متديّن مى باشد، لازم الاتبّاع است؟ اگر روزه بگيرم، و به علّت عدم شرب مايعات در روزه هاى ماه رمضان، كليه ام طبق پيش بينى پزشك دچار مشكل شود، آيا مرتكب معصيت شده و روزه ام باطل است؟ ✍️ پاسخ: کسی که بر اثر تجربه يا گفته پزشک يقين دارد و يا احتمال قابل توجهی می دهد روزه برايش ضرر دارد، روزه اش صحيح نيست و نبايد روزه بگيرد. بنابراین هر گاه از گفته طبيب حاذق متعهّد خوف ضرر پيدا كنيد كه روزه برايتان ضرر دارد، روزه را افطار مى كنيد؛ و چنانچه پس از ماه مبارك توانستيد، قضاى آن را به جا آوريد. و اگر بيمارى شما تا ماه رمضان سال بعد ادامه پيدا كرد، قضا بر شما واجب نيست؛ بلكه براى هر روز فقط يك مدّ طعام (هفتصد و پنجاه گرم، گندم، برنج و مانند آن) به فقيرى مى پردازيد. و با توجّه به اينكه اشتياق زيادى براى روزه گرفتن داريد، خداوند ان شاء الله به شما اجر روزه داران را عنايت خواهد كرد. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/ahkam/fa/category/index/46852
🔷 اخلاق رسول خدا چگونه بود؟ در حديثى امام حسين عليه السلام از پدر بزرگوارش على عليه السلام درباره ويژگى‏ هاى زندگى پيامبر صلى الله عليه و آله و اخلاق آن حضرت سؤال كرده و على عليه السلام به طور مشروح پاسخ آن را داده است. ما بخشى از اين حديث را ذكر مى‏ كنيم: «كَانَ‏ دَائِمَ‏ الْبِشْرِ، سَهْلَ‏ الْخُلُقِ،‏ لَيِّنَ الْجَانِبِ، لَيْسَ بِفَظٍّ وَ لَا غَلِيظٍ وَ لَا صَخَّابٍ وَ لَا فَحَّاشٍ وَ لَا عَيَّابٍ وَ لَا مَزَّاحٍ وَ لَا مَدَّاحٍ، يَتَغَافَلُ عَمَّا لَا يَشْتَهِي، فَلَا يُؤْيِس‏ مِنْهُ، وَ لَا يُخَيِّبُ فِيهِ مُؤَمِّلِيهِ، قَدْ تَرَكَ نَفْسَهُ مِنْ ثَلَاثٍ: الْمِرَاءِ وَ الْإِكْثَارِ وَ مَا لَا يَعْنِيهِ، وَ تَرَكَ النَّاسَ مِنْ ثَلَاثٍ: كَانَ لَا يَذُمُّ أَحَداً وَ لَا يُعَيِّرُهُ وَ لَا يَطْلُبُ عَثَرَاتِهِ وَ لَا عَوْرَتَهُ؛‏ رسول خدا (ص) همواره خوشرو، سهل گير و ملايم بود، هرگز خشن و سنگدل و پرخاشگر و بدزبان و عيب ‏جو نبود و زياد شوخی نمی کرد و مديحه ‏گر نبود، از آنچه نمى ‏پسنديد تغافل می کرد، هيچ كس از او مأيوس نمى ‏شد، و هر كس به در خانه او مى ‏آمد نااميد باز نمى ‏گشت، سه چيز را از خود رها كرده بود: «مجادله‏ در سخن»، پرگويى، و دخالت در كارى كه به او مربوط نبود، و سه چيز را در مورد مردم رها كرده بود: كسى را مذمت نمى ‏كرد، و او را سرزنش نمى کرد، پی گير لغزش ‏ها و عيب‏ هاى پنهانى مردم نبود». 📚 عيون أخبار الرضا عليه السلام، ابن بابويه (صدوق)، ج‏1، ص315-320، «باب ما جاء عن الرضا (ع) في صفة النبي»، ح1. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429684 @Ahmadheydari12