🟢ذکری به دوام 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در جهان‌بینی قرآنی، اولاً، جهان آفرینش، هوشمند و آگاه است؛ ثانیاً، برخوردار از آگاهی توحیدی و الهی است. قرآن کریم تصریح می‌کند که همه آفریده‌ها، همواره به ذکر و تسبیح و تقدیس خدای متعال‌ مشغول‌اند؛ و لحظه‌ای از این حالت بازنمی‌ایستند: «تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فيهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ». آوای موزون و مستمری که به صورتی هماهنگ از همه ذرات هستی بلند است، آهنگ دلنشین «سبحان الله» است. هر چند ما آدمیان خاکی با گوش‌های ناشنوا و قلب‌های غبارگرفته توانایی درک این آهنگ را نداریم:«وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبيحَهُمْ». انسان‌هایی که خود را با این جریان هماهنگ هستی، هماهنگ نکنند، به مثابه کسانی‌ می‌مانند که می‌خواهند برخلاف جریان خروشان آب، شنا کنند! معلوم است که نه تنها در درد و رنجی دائمی‌اند که هرگز نمی‌توانند به هدف برسند؛ قرآن می‌فرمایید چنین کسانی در این دنیا همواره در تنگنایند و در آخرت نیز نابینا محشور می‌شوند: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى‏» (طه، ۱۲۴) افزون بر این، از نظر معنوی و درونی یک روح شیطانی دارند؛ همواره افکار انحرافی و بد و شیطانی دارند: «وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرين»‏ (زخرف، ۳۶) در مقابل کسانی که می‌کوشند خود را هماهنگ با جریان کلی و اصلی هستی کنند، یعنی موحدان و ذاکران و تسبیح‌گران، هم در این دنیا از روحی هماهنگ و حیاتی سرشار از رضایت و خوشی و آرامش برخوردارند: «الَّذينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب‏» (رعد، ۲۶) و هم در آخرت از پاداشی بزرگ بهره‌مند می‌شوند. به تعبیر قرآن «إِنَّ الْمُسْلِمينَ وَ الْمُسْلِماتِ وَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ... وَ الذَّاكِرينَ اللَّهَ كَثيراً وَ الذَّاكِراتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظيما» (احزاب، ۳۵) #تسبیح #ذکر 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹