⚫️«آثار تقوا» و «پیامدهای بی‌تقوایی» در کلام امام هادی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ امام هادی علیه السلام (۲۱۲-۲۵۴ق) درباره آثار و برکات اجتماعی تقوای الهی و همچنین پیامدها و آثار سوء دنیوی و این‌جهانی بی‌تقوایی و بی‌توجهی به خواسته‌ها و اوامر الهی، چنین می‌فرماید: مَنِ اتَّقَى اللَّهَ يُتَّقَى وَ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ يُطَاعُ وَ مَنْ أَطَاعَ الْخَالِقَ لَمْ يُبَالِ سَخَطَ الْمَخْلُوقِينَ وَ مَنْ أَسْخَطَ الْخَالِقَ فَلْيَيْقَنْ أَنْ يَحُلَّ بِهِ سَخَطُ الْمَخْلُوقِينَ؛ هر كه از خدا پروا نمايد از او پروا كنند و هر كه خدا را اطاعت کند، او را اطاعت کنند؛ و هر كه آفریننده را پیروی کند، از ناخشنودی آفریده‌ها باکی ندارد. و هر که آفریننده را ناخشنود کند، به یقین مورد ناخشنودی آفریده‌ها قرار خواهد گرفت. #تقوا #امام_هادی 🆔 https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️در محضر قرآن: 🔻دوقطبی‌سازی‌ قرآنی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ قرآن کریم در یک قطب‌بندی ارزشی و الهی، جوامع و گروه‌های مردمی را به دو قطب اصلی تقسیم می‌کند: «مؤمنین» و «مفسدین» یا «متقین» و «فجّار»: أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ (ص،‌۲۸) آیا مؤمنان و نیکوکاران را مانند مفسدان در زمین قرار می‌دهیم؟! آیا پارسایان را همچون بدکاران قرار می‌دهیم؟! «فاجر» یعنی کسی که پیشِ روی خود را باز می‌بیند؛ هر کاری که دوست داشته باشد انجام می‌دهد و هیچ مانع و رادعی را پیش روی خود نمی‌بیند. انسان دریده؛ انسان بی‌بند و بار؛ رهای از هر گونه قید و بندی؛ تابع هوا و هوس؛ کسی که به هیچ ارزش ثابت و مطلقی پایبند نیست. «متقی» یعنی کسی که خود را نگه می‌دارد؛ از خودش مراقبت می‌کند؛ به ارزش‌های ثابت و مطلقی پایبند است؛ خود را متعهد به اصول و قواعدی می‌داند؛ کسی که هر چیزی را نمی‌خواهد؛ خواسته‌های او مقید به ضوابطی هستند؛ از نگاه قرآن، معیار کرامت و بزرگی و ارزشمندی «تقوا» است: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ» (حجرات، ۱۳) البته تقوا هم امری تشکیکی است. یعنی «جامعه پرهیزگاران» نیز درجات و مراتب فراوانی دارند. هر کس پرهیزگارتر و باتقواتر باشد، در نظام رتبه‌بندی الهی، گرامی‌تر، ارجمندتر و بزرگوارتر است. #جامعه #تقوا @Ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️اصل نظارت دائمى، فراگير و هوشمند 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [یک] «اصل نظارت» از فراگیرترین اصول مدیریتی در اندیشه اسلامی است. [دو] دعوت به تقوا، که از پرتکرارترین دعوت‌های اسلامی است، به نوعی دعوت به نظارتی دائمی و مستمر بر افکار و حالات و افعال است؛ نوعی دعوت به مراقبت همیشگی از هویت و فطرت الهی است. و می‌دانیم که #تقوا، منحصر به تقوای فردی نیست؛ بلکه تقوای جمعی هم داریم. یعنی همانطور که هر کدام از ما موظف به نظارت مستمر بر افکار و حالات و افعال خودمان هستیم، موظف به مراقبت از «دیگران» هم هستیم. به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب، تقوای جمعی بدان معناست که «جمع‌ها مراقب خودشان باشند. جمع به حيث جمع، مراقب خودشان باشند» (آیت‌الله خامنه‌ای، ۸ خرداد ۱۳۹۰) دعوت به امر به معروف و نهی از منکر یعنی دعوت به نظارت بر حسن اجرای ارزش‌های اسلامی در عینیت زیست اجتماعی مسلمین. [سه] از بارزترین مصادیق تقوا و امر به معروف و نهی از منکر در سازمان‌ها و ادارات و مؤسسات، «نظارت مستمر و هوشمند» بر عملکرد افراد سازمان و مدیران و کارکنان شاغل در سازمان است. این نظارت زمانی مفید خواهد بود که هم به صورت ساختاری و نظام‌مند از سوی مجموعه مدیریتی سازمان صورت گیرد و هم به صورت اخلاق سازمانی در تک‌تک اعضای شاغل در سازمان نسبت به عملکرد سایر همکاران و عملکرد کل سازمان انجام گیرد. یعنی ذی‌نفعان سازمان همگی باید نسبت به عملکرد سازمان و عملکرد تک‌تک شاغلان در سازمان حساسیت داشته باشند. در قبال کج‌روی‌ها، کژاندیشی‌ها و کج‌رفتاری‌ها ساکت یا بی‌تفاوت نباشند. خود را ساکن کشتی‌ای بدانند که بی‌تفاوتی نسبت به کج‌رفتاری یا کج‌اندیشی یا کژدلی هر کدام از سرنشینان کشتی ممکن است به خسارت‌های جبران‌ناپذیری برای همه سرنشینان منتهی شود. #مدیریت @Ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️در محضر قرآن: 🔸تفاوت اطاعت فردی و اطاعت جمعی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ایمان و تقوای فردی حتماً موجب آرامش روحی، لذت معنوی و سکینه قلبی می‌شود. اما لزوماً رفاه مادی و نعمت دنیوی را برای فرد مؤمن و باتقوا به دنبال ندارد. چه فراوان بوده و هستند افراد مؤمن و باتقوایی که در سختی‌ها و تنگناهای طاقت‌فرسای مادی، زندگی کرده و می‌کنند. و در مقابل، بی‌ایمانی و کفر هم یک زندگی سخت، بی‌معنا و فاقد روح را شکل می‌دهد هر چند با برخورداری‌های مادی منافاتی ندارد: «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَی؛ (طه، ۱۲۴) هر کس از یاد من روی گردان شود، زندگی (سخت و) تنگی خواهد داشت؛ و روز قیامت، او را نابینا محشور می‌کنیم.» اما خدای متعال می‌فرماید میان «ایمان و تقوای جمعی» و «برخورداری‌های مادی» تلازم وجود دارد: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ‏؛ (اعراف، ۹۶) و اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می‌گشودیم» البته معلوم است منظور این نیست که گشایش‌های مادی و دنیوی برای یک جامعه مشروط به آن است که حتی «یک» فرد غیرمؤمن و بی‌تقوا هم در آن جامعه نباشد! زیرا تحقق چنین جامعه‌ای محال وقوعی است. بنابراین منظور، ایمان و تقوای جمعی به صورت نسبی است. یعنی وجهه غالب و چهره اصلی جامعه، وجهه و چهره یک جامعه مؤمن و باتقوا باشد. #قر‌آن #تقوا @Ahmadhoseinsharifi 🌹