eitaa logo
احمدحسین شریفی
6.2هزار دنبال‌کننده
366 عکس
380 ویدیو
26 فایل
حاوی سخنرانیها و نوشته ها و معرفی آثار و فعالیتهای استاد شریفی. عضو هیئت علمی و استاد تمام فلسفه موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم ادمین کانال: @Mahdiadmin2
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🔴سبک زندگی رضوی 🖊احمدحسين شريفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸سبک زندگي يعني رفتارهاي نهادينه شده فرد؛ رفتارهايي که روية زندگي او باشند؛ رفتارهايي که دائمي باشند. ابراهيم بن عباس از ياران همراه امام رضا(ع)، سبک زندگي آن حضرت، يعني رفتارهاي نهادينه در وجود آن حضرت، را چنين توصيف مي‌کند: یک) هرگز نديدم با کلام خود به کسي جفا کند؛ دو) هرگز نديدم کلام کسي را قطع کند؛ سه) هرگز نيازمندي را، در صورت توان، از در خانة خود رد نمي‌کرد؛ چهار) هرگز پاي خود را جلو ديگران دراز نکرد؛ پنج) هرگز در برابر ديگران بر متکا، تکيه نزد؛ شش) هرگز کسي را دشنام نداد؛ هفت) هرگز آب دهان خود را (در اماکن عمومي) بر زمين نريخت؛ هشت) هرگز به صورت قهقهه نخنديد؛ بلکه خندة او تبسم بود؛ نه) همراه با اهل خانه، خدمتکاران و نگهبانان بر سفره مي‌نشست؛ ده) شب‌ها کم مي‌خوابيد؛ اکثر شب‌ها را تا صبح به ذکر خدا مشغول بود؛ یازده) زياد روزه مي‌گرفت؛ روزه سه روز در هر ماه را از دست نمي‌داد؛ و مي‌گفت اين ارزش روزة همة ايام را دارد؛ دوازده) خيلی اهل خير و صدقة پنهانی بود؛ غالباً در شب‌های تاريک اين کار را می‌کرد. (عيون اخبارالرضا، ج2، ص184) 🔻اميدوارم که پيروان آن حضرت نيز در آراستن خود به اين صفات، کوشا باشند و بدانند که شيعه واقعي کسي است که رفتارهاي اهل بيت را الگوي خود قرار دهد؛ و به پيروي ذهني و زباني اکتفا نکند. 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹‌
🟡«برنامه هفتم پیشرفت» (۴) ♦️«آمایش آموزش عالی» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کمیت و کیفیت دانشگاه‌های کشور چندین سال است که توجهات را به خود جلب کرده است. تا جایی که مسأله آمایش آموزش عالی و آمایش دانشگاه‌ها و مسأله ادغام یا تجمیع واحدهای مختلف دانشگاه‌های دولتی، جزء برنامه‌ها و مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی هم شده است. اما مع‌الاسف تاکنون نه تنها اقدامی جدی در این خصوص صورت نگرفته است،‌ بلکه بعضاً شاهد اقداماتی برخلاف آن هستیم. علیرغم آیین‌نامه‌ها و قوانین ابلاغی، بعضاً شاهد بوده‌ایم که شورای گسترش وزارت علوم، کاملاً برخلاف نظر کمیته‌های آمایش علم استان‌ها نظر داده‌اند. فی المثل در حالی که بحث ادغام دانشکده حضرت معصومه سلام علیها در دانشگاه قم، بنا بود در دستور کار کمیته آمایش علم استان قم قرار گیرد، و علیرغم آنکه هیئت امنای دانشکده، با دانشگاه شدن آن مخالف بود، ناگهان در خبرها آمد که این دانشکده از سوی شورای گسترش وزارت علوم به دانشگاه تبدیل شد! آنگونه که در مراسم تودیع و معارفه وزرای علوم پیشین و جدید، معلوم شد، خوشبختانه رئیس محترم جمهور که رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی هم هست، منتقد جدی کثرت و تعدد دانشگاه‌های کشور هستند و در نقد کثرت دانشگاه‌ها، با نقل خاطره‌ای از تایلند، فرمودند: «این همه دانشگاه را برای چه می‌خواهیم؟!» و همچنین در برنامه وزیر محترم علوم جناب دکتر سیمایی نیز مسأله آمایش آموزش عالی مورد توجه جدی قرار گرفته است. افزون بر همه اینها، در ماده ۹۵ برنامه هفتم پیشرفت نیز به صراحت مسأله آمایش آموزش عالی به عنوان یک تکلیف قانونی بیان شده است. در این ماده تأکید شده است وزارت علوم و بهداشت حداکثر تا ۱۸ آذر امسال (۱۴۰۳) باید طرح آمایشی خود مشتمل بر «تعيين ظرفيت كل و سهم دانشجويان به تفكيك رشته، مقطع تحصيلي و زيرنظام‌های آموزش عالی كشور، توزيع دانشجو در رشته‌ها، مقاطع تحصيلی و نيز توسعه و ايجاد رشته‌ها و مقاطع تحصيلی مورد نياز در گروه‌های آموزش عالی، مبتنی بر ملاحظات آمايش آموزش عالی و آمايش سرزمين را تهيه نموده و به تصويب شوراهای گسترش و برنامه‌ريزی آموزش عالی وزارتخانه‌های مذكور برسانند و هرساله آن را به روزرسانی نمايند.» و در تبصره یک این ماده تأکید شده است، که وزارتین «مكلفند نسبت به رفع همپوشانی رشته‌ها و گرايش‌های فعال بر اساس سياست‌های شورای عالی انقلاب فرهنگی اقدام نمايند.» امیدواریم وزارت علوم در دوران جدید خود با درایت و دقت و بدون ملاحظات سیاسی و صنفی، به صورتی قاطع نه تنها مسأله آمایش رشته‌ها و گروه‌ها و مقاطع تحصیلی بلکه آمایش دانشگاه‌ها و تجمیع یا ادغام آنها را در دستور کار خود قرار دهد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢حوزه علمیه قم؛ پیشتازی و مرزبانی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️نگاهی به عناوین برخی از دروس خارج فقه حوزه علمیه قم در سال جاری، نه تنها حیات علمی و پویایی آن را نشان می‌دهد، بلکه نشانه‌هایی از پیشتازی و مرزبانی علمی آن را هم نمایان می‌سازد: ۱. فقه اجتماعی ۲. فقه احیای حقوق عامه ۳. فقه اخلاق ۴. فقه اداره ۵. فقه امنیت ۶. فقه بورس و بازارهای مالی ۷. فقه بیمه ۸. فقه پزشکی ۹. فقه پول ۱۰. فقه پولشویی ۱۱. فقه تربیت ۱۲. فقه جمعیت ۱۳. فقه حریم خصوصی ۱۴. فقه حقوق بشر ۱۵. فقه حکمرانی ۱۶. فقه حکومت ۱۷. فقه خانواده ۱۸. فقه رسانه ۱۹. فقه رمز ارزها ۲۰. فقه روابط بین‌الملل ۲۱. فقه رؤیت هلال ماه با چشم مسلح ۲۲. فقه شخص حقوقی و شرکت‌های سهامی ۲۳. فقه عدالت ۲۴. فقه عقود مستحدثه ۲۵. فقه فضای مجازی ۲۶. فقه قانون ۲۷. فقه مالکیت فکری ۲۸. فقه محیط زیست ۲۹. فقه هوش مصنوعی ۳۰. فقه ورزش ۳۱. فقه کارگزاران ۳۲. فقه هوش مصنوعی ♦️در عین حال چند ملاحظه طلبگی را از این باب که «گاه باشد که کودکی نادان/ به غلط بر هدف زند تیری» بیان می‌کنم: یک. طبیعتاً انتظار این را نداریم که عمق طرح و ارائه چنین مباحثی به عمق مباحث استخوان‌دار و سنتی فقه در موضوعات بیع و طهارت و نجاست و صوم و صلاة باشد. اما این انتظار را داریم که اساتید دغدغه‌مندی که از سر تکلیف و با اعتقاد به غنایی مبانی و منابع و اصول فقه شیعی به این مباحث ورود کرده‌اند، اولاً، در موضوع‌شناسی دقت کامل داشته باشند، و به صورت عمیق و دقیق با موضوعات مورد بحث آشنا شوند. ثانیاً، به هیچ وجه از روش‌شناسی اجتهادی مرسوم و متعارف، در ارائه این مباحث عدول نکنند؛ دو. معتقدم برای آنکه حوزه علمیه قم بتواند نگاه جامع و همه‌جانبه اسلام را به مسائل اجتماعی و نوپدید عرضه کند، در کنار مباحث فقهی ناظر به این موضوعات، باید مباحث اخلاقی و الهیاتی (فلسفی) آنها را نیز با قوت دنبال کند. یعنی مباحثی مثل «اخلاق اجتماعی»، «اخلاق اداری»، «اخلاق امنیت»، «اخلاق پزشکی»، «اخلاق حکمرانی»، «اخلاق خانواده»، «اخلاق رسانه»، «اخلاق روابط بین‌الملل» و ... همچنین «فلسفه اجتماعی»، «فلسفه مدیریت»، «فلسفه امنیت»، «فلسفه خانواده»، «فلسفه رسانه»، «فلسفه حقوق»، «فلسفه عدالت»، «فلسفه محیط زیست»، «فلسفه ورزش» و ... را به طور جد در دستور آموزش و پژوهش خود قرار دهد. سه. طرح این مباحث هرگز نباید محدود به حوزه علمیه قم شود؛ طلاب حاضر در شهرستان‌ها و سایر حوزه‌های علمیه کشور نیز به شدت به چنین مباحثی نیازمندند. طلاب و حوزه‌های شهرستان‌ها، ویترین و پیشانی حوزه علمیه قم و نماینده علم و پژوهش و اخلاق حوزه علمیه قم هستند، باید از حیث علمی و پژوهشی و تبلیغی دائماً تغذیه شوند. چهار. برای عمیق‌تر شدن این موضوعات و مباحث، بسیار مناسب است که مدیریت حوزه، تدبیری به کار گیرد که با محوریت اساتید مربوطه، متخصصان دانشگاهی ایران و بلکه جهان، نیز امکان حضور در جلسات درس حوزویان را داشته باشند و جدیدترین مباحث ناظر به موضوعات مربوطه را در حضور اساتید حوزه، با طلاب علوم دینی در میان بگذارند. با این تدبیر، هم اساتید دانشگاه با دغدغه‌های اسلامی حوزویان آشناتر می‌شوند و هم اساتید و طلاب حوزه‌های علمیه، بهتر و بیشتر عمق مباحث موجود درباره موضوعات مورد بحث خود را آگاه می‌شوند. پنج. مدیریت حوزه‌ علمیه باید تدبیری به کارگیرد که چنین مباحثی به «فناوری‌های نرم و فرهنگی» تبدیل شوند. زیرا تا آموزش‌ها و پژوهش‌های اجتهادی نتوانند کاربرد و کاربست خود را در مسائل اجتماعی و صنعی و مبتلابه مردم نشان دهند، جامعه هدف این مباحث و ذی‌نفعان و مخاطبان، طعم شیرین چنین مباحثی را به صورتی ملموس نخواهند چشید؛ و در نتیجه امیدی به ماندگاری و استمرار چنین مباحثی هم نخواهد بود. به تعبیر دیگر، باید امتداد فناورانه این مباحث اجتهادی را هم مورد توجه قرار داد. @Ahmadhosensharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🟢آیا پیامبر اکرم(ص) از پایان‌یافتن ماه صفر خوشحال بود؟ 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ يکي از دانش‌های ناظر به «فقه الحديث»، دانش «اسباب ورود حديث» است. اين دانش به منزلة دانش «شأن نزول» در تفسير قرآن است. هدف اصلی از دانش اسباب ورود حديث، شناخت شأن صدور روايات و فهم قرائن موجود به هنگام صدور روايات است. توضیح آنکه به صرف فهم معنای لغوی و اصطلاحی الفاظ و ترکيب‌های به کار رفته در احاديث نمی‌توان مدعی «فهم درست» آنها شد. در برخی از موارد برای فهم درست معنای احاديث، بايد اسباب ورود حديث را دانست. يعنی علت و زمينه‌ و بافت صدور آن سخن از معصوم را بايد فهميد. چرا که «شرايط زمينه‌ای» در فهم مراد معصومان حتماً نقش‌آفرين است. به تعبير ديگر، بايد قراين مقامی (شرايط اجتماعی و تاريخی و فرهنگی و حالات مخاطب و گوينده و ... ) را در نظر گرفت. متأسفانه بسياری از ناقلان اوليه احاديث و جامعان کتاب‌های حديثی، از نقش‌آفرينی قراين مقامی در فهم مراد معصومان غافل بودند و اهتمامی به ذکر آنها نداشته‌اند. به همين دليل، برای فهم مراد واقعی معصومان، يک حديث‌شناس محقق بايد تلاش بيشتری کند و حتی‌الامکان قرائن را در منابع موجود به دست آورد. مراجعه به منابع حديثی ساير فرق و مذاهب اسلامی يا مراجعه به منابع تاريخی و فهم درست تاريخ صدر اسلام و اوضاع فرهنگی‌ و اجتماعی حاکم بر قبايل و اقوام آن زمان و امثال آن می‌تواند پاره‌ای از گره‌ها را بگشايد. به عنوان مثال، در پاره‌ای از منابع اهل سنت حديثی از (ص) نقل کرده‌اند که فرموده باشد: «مَنْ بَشَّرَنِي بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّةُ؛ هر کس مرا به پایان یافتن آذار بشارت دهد، من او را به بهشت بشارت می‌دهم.» آذار از ماه‌های رومی است؛ مصادف با خرداد شمسی است؛ برخی آن را به معنای دانسته‌اند و از این حدیث نحسی ماه صفر! و سعدی ماه ربیع الاول را نتیجه گرفته‌اند! این حدیث، به خودی خود و بدون آگاهی از بافت و زمینه‌های بیان آن، از نظر مضمونی آنقدر عجیب هست که حتی پاره‌ای از اهل حديث و ظاهرگرايانی مثل احمدبن حنبل نتوانسته‌اند با مضمون آن کنار بيايند و آن را تأييد کنند؛ به همين دليل گفته‌اند که اين حديث اصل و اساسی ندارد! اما اگر احمدبن حنبل قرائن مقامی صدور چنين سخنی را می‌دانست، چنين حکم قاطعی را صادر نمی‌کرد. از علت صدور چنين سخنی را به اين صورت نقل می‌کند که: «روزی پيامبر خدا(ص) با اصحاب خود در مسجد قبا نشسته بود و به آنان گفت: نخستين فردی که اکنون بر شما وارد می‌شود از بهشتيان است. برخی‌ از اين افراد چون اين سخن را شنيدند بيرون رفتند تا شتابان باز گردند و به سبب اين خبر از بهشتيان شوند! پيامبر اين را فهميد و به آنان که مانده بودند فرمود: اکنون چند نفر بر شما وارد می‌شوند که هر يک از ديگری سبقت می‌جويد؛ از ميان آنان هر کس به من بشارت دهد که ماه آذار تمام می‌شود اهل بهشت است. پس آن گروه بازگشتند و وارد شدند و نيز با آنان بود. پيامبر خدا(ص) به آنان فرمود: ما در کدام ماه رومی هستيم؟ ابوذر پاسخ داد: «ای پيامبر خدا آذار تمام شد.» پيامبر گفت: «ای ابوذر اين را می‌دانستم اما دوست داشتم که امت من بدانند تو بهشتی هستی.» به هر حال این حدیث هیچ ربطی به سعدی و نحسی ماه‌های صفر و ربیع الاول ندارد! اصل داستان چیز دیگری بوده است که در تحلیل مرحوم شیخ صدوق کاملاً واضح است. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡برنامه هفتم پیشرفت (۵) ♦️«آموزش‌های عملی و مهارتی» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹به اعتراف همه دست‌اندرکاران آموزش عالی، یکی از مهم‌ترین مشکلات آموزش عالی در همه سالیان گذشته این بوده است که اغلب خروجی‌های آن از مهارت لازم برای استفاده از دانش خود در جامعه و صنعت برخوردار نبوده و نیستند! اغلب آموزش‌هایی که در دانشگاه‌ها داده می‌شود، آموزش‌های نظری و تئوریک بوده و هست. آموزش‌‌های عملی و مهارتی یا اساساً وجود نداشته است (کما اینکه در اغلب رشته‌های علوم انسانی چنین بوده و هست) و یا به اندازه‌ای نبوده است که فارغ‌التحصلان دانشگاه، در رشته خود توانایی عملی و مهارتی لازم را کسب کرده باشند. 🔸در سه سال گذشته، وزارت علوم اقدامات بسیار ارزشمندی در این خصوص انجام داد. و گام‌های خوبی را جهت آموزش مهارت‌محور برداشت. «شیوه‌نامه اجرایی دروس مهارتی – اشتغال‌پذیری» هم در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۴۰۲ برای اجرا، به دانشگاه‌ها ابلاغ شد؛ و متعاقب آن، برخی از دانشگاه‌ها نیز تغییراتی در سرفصل‌های خود ایجاد کردند. 🔻در عین حال، این موضوع، به دلیل اهمیت ویژه‌ای که دارد، در برنامه هفتم پیشرفت نیز به طور جدی مورد توجه قرار گرفته است. در تبصره۲ ماده ۹۵ برنامه هفتم پیشرفت، وزارت عتف و وزارت بهداشت(در رشته‌های غیربالینی) مکلف شده‌اند در همه مقاطع تحصیلی در کنار دروس نظری، دروس عملی و مهارتی را نیز در برنامه‌های آموزشی بگنجانند. 🔹بر اساس تکلیف برنامه هفتم، دستگاه‌های اجرایی مرتبط با آن دروس عملی و مهارتی نیز «موظفند مشارکت لازم را برای اجرای دروس عملی در دستگاه اجرایی خود به عمل آورند.» 🔸نکته مهمی که در برنامه هفتم ذکر شده است این است که وزارت عتف و بهداشت ملزم شده‌اند که به صورتی «نتیجه‌محورانه» و نه به شکل «رفع تکلیف»، با این مسأله مواجهه شوند. به این صورت که کمیت و کیفیت این دروس عملی و مهارتی باید به گونه‌ای طراحی و تدوین شود که دانش‌آموختگان پس از فراغت از تحصیل «حداقل در یک حوزه تخصصی دارای مهارت‌های کاربردی مورد نیاز کشور باشند.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi
🟡مدیریت و مهارت حل مسأله 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️یکی از مهم‌ترین مهارت‌های لازم برای مدیران، مهارت حل مسأله است. هر سازمانی درگیر ده‌ها مسأله مزمن و مقطعی، ساده و پیچیده و درون‌سازمانی و برون‌سازمانی است. یک مدیر لایق کسی است که اولاً، توانایی و استعداد کشف و فهم «مسائل» را داشته باشد؛ ثانیاً، بتواند «مسائل حل‌نشدنی» را از «مسائل حل‌شدنی» تفکیک نماید؛ ثالثاً، از هوشمندی لازم جهت تفکیک «مسائل حل‌شدنی اصلی» از «مسائل حل‌شدنی فرعی» و «اولویت‌بندی» میان آنها برخوردار باشد؛ و رابعاً، اراده و جرئت لازم جهت «حل بنیادین و ریشه‌ای» مسائل را داشته باشد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟠نقش دوراندیشی در عبور از موانع: «هر قدم را از سرِ بینش نهم» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸مولوی در دفتر سوم مثنوی معنوی، ابیات ۱۷۴۶ به بعد حکایتی جالب تحت عنوان «شکایت استر پیش شتر که من بسیار می‌افتم» درباره اهمیت و نقش آینده‌بینی و دوراندیشی در استواری رفتار و فهم سرد و گرم روزگار بیان می‌کند. ♦️داستان از این قرار است که قاطری نزد شتری گلایه می‌کند که چرا من در سربالایی‌ها و سرازیری‌ها و راه‌های باریک این همه سکندری می‌خورم و همچون افراد راه‌گم کرده و راه‌نابلد بر زمین می‌افتم؛ اما تاکنون ندیده‌ایم که تو بر زمین فروافتی؟! گفت اَستر با شُتر کِای خوش رفیق در فراز و شیب و در راهِ دقیق تو نه آیی در سَر و، خوش می‌روی من همی آیم به سَر در، چون غَوی من همی افتم به رُو، در هر دَمی خواه در خشکی و خواه اندر نمی این سبب را بازگو با من که چیست؟ تا بدانم من که چون باید بزیست؟ 🔹شتر دو عامل را بیان می‌کند: نخست آنکه بصیرت و بینایی او از قاطر بیشتر و دقیق‌تر است. او تیزبین‌تر و ریزبین‌تر است. و دوم آنکه قد او بلندتر است و دوردست‌ها را از افقی بالا می‌نگرد و می‌بیند. به تعبیر دیگر، می‌گوید من پیشاپیش، همه پستی‌ها و بلندی‌ها و فرازها و نشیب‌ها را می‌بینم؛ لذا با امری غیرمترقبه مواجهه نمی‌شوم. به درستی می‌دانم که پایم را کجا و چگونه بگذارم و به همین دلیل هرگز بر زمین نمی‌افتم. گفت: چشمِ من ز تو روشن‌تر است بعد از آن هم از بلندی ناظرست چون برآیم بر سرِ کوهی بلند آخرِ عَقبه ببینم هوشمند پس همۀ پستیّ و بالاییِ راه دیده‌ام را وانماید هم اِله هر قدم را از سرِ بینش نهم از عِثار و، اوفتادن وارَهم 🔻اما تو به این دلیل که فقط جلوی پای خودت را می‌نگری. مشکل تو این است که جزئی‌بین و نزدیک‌بین هستی و از چالش‌های آینده خبر نداری، پایت به درون چاله می‌رود و زمین می‌خوری: تو نبینی پیشِ خود یک دو سه گام دانه بینیّ و، نبینی رنجِ دام 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
♦️ضرورت تجمیع و ادغام دانشگاه‌ها 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸یکی از معضلات و مشکلات عمده که خود منشأ بسیاری از مشکلات مادی و علمی آموزش عالی است، کثرت غیرقابل توجیه واحدهای دانشگاهی در کشور است! 🔻ایران از نظر تعداد واحد‌های دانشگاهی در رتبه سوم دنیا قرار گرفته! حتی ۱۵۸ واحد دانشگاهی بیش از کشور چین داریم! این در حالی است که جمعیت چین ۱۷ برابر جمعیت ایران است! 🔹پراکندگی خیلی زیاد و غیرمنطقی مراکز دانشگاهی، آن هم در حالی که سالانه چند میلیون صندلی‌ خالی (صندلی بدون دانشجو) داریم، موجب هدر رفت میلیاردها تومان سرمایه بیت‌المال شده است. افزون بر آن، هزینه‌هایی که بابت مدیریت‌های مستقل این دانشگاه‌ها و ارائه آموزش‌های تکراری باید پرداخت شود، مبالغی بسیار هنگفت است. 🔸حقیقتاً در اغلب استان‌ها به بیش از یک دانشگاه نیازی نیست. مع الاسف در برخی از شهرها ده‌ها مرکز دانشگاهی وجود دارد! که بسیاری از آنها کمترین استانداردهای لازم را هم ندارند! ♦️تجمیع و ادغام بسیاری از این دانشگاه‌ها نه تنها شدنی است؛ بلکه ضروری است. و به همین دلیل در قوانین بالادستی به صراحت ذکر شده است! و اجرای آن فقط به اندکی «شجاعت» و «شهامت» و «درایت» نیاز دارد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢علم دانستنی است و نه گفتنی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از کتاب‌های اخلاقی و عرفانی ارزشمند، کتاب انیس‌ التائبین از شیخ احمد جام است. شیخ احمدجام در باب نهم از این کتاب، نکاتی ناب و ارزشمند درباره علم و عالمان می‌گوید. مطالعه آن را به همه جویندگان علم، به ویژه معلمان و استادان پیشنهاد می‌دهم. از آن جمله، می‌گوید: «علم دانستنی است، نه گفتنی. بسیار کس بود که داند و نگوید؛ و بسیار کس بود که گوید و نداند؛ نه گفتار دلیل دانش کند و نه خاموشی دلیل جهل؛ اما راست‌کرداری دلیل دانش کند و تباه‌کاری دلیل جهل.» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡ترجمه المیزان و تأخیر در ظهور امام زمان! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️در تاريخ ۶ مهر ۱۳۹۶ در جمع تعدادی از دوستان متخصص در حوزه‌ی مطالعات انقلاب اسلامی در محضر بوديم که به مناسبتی خاطره‌‌ای از مجاهدت‌های فکری و فرهنگی امام خمینی(ره) تعريف کردند: فرمودند يکی از مشکلات جدی در راه نهضت امام، برداشت‌های نامناسب عده‌ای از روحانيان و همعصران امام از اسلام و دين و شريعت و فرهنگ و تبلیغ دین بود. از جمله از فردی ياد کردند که هم او علاقه‌ای وافر و مخلصانه‌ به امام داشت و هم امام به او علاقه‌مند بود به گونه‌ای که همين فرد روزهای پنج‌شنبه در منزل خود مراسم روضه‌ای داشت که حضرت امام نيز معمولاً در آن مراسم شرکت می‌کرد. 🔹اما همين فرد وقتی برخی از جلدهای تفسير الميزان چاپ شد و عده‌ای از دوستان شروع کردند به ترجمه‌ی آن از جمله آيت‌الله مکارم جلد اول و بنده [علامه مصباح] جلد دوم آن را ترجمه کردیم. وقتی ترجمه جلد دوم را به او دادم، به صورت جدی برآشفت و گفت: «اين کارها را چرا انجام می‌دهيد؟! همين کارهاست که موجب تأخير در ظهور حضرت حجت می‌شود!» 🔸سپس فرمودند: «حال تصور کنيد که امام برای آماده‌سازی جامعه در جهت معارف سیاسی و اجتماعی اسلام و شکل‌دهی به حکمرانی اسلامی در همه شؤون و ابعاد زیست فردی و اجتماعی ایرانیان، حتی در درون حوزه‌های علميه نيز بايد چه مبارزه‌ی فکری و فرهنگی جانکاهی انجام می‌داد!» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢«برنامه هفتم پیشرفت»، «مساجد» و «حوزه‌های علمیه» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸مساجد از بزرگترین پایگاه‌های ترویج اسلام و از بزرگترین سرمایه‌های فرهنگی و هویتی مسلمانان به شمار می‌روند. در عین حال، همگان می‌دانیم که مساجد در حال حاضر آن کارکردهای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی مورد انتظار را تأمین نمی‌کنند. این مسأله علل و عوامل فراوانی دارد که در جای خود هم بررسی شده است. ♦️به هر حال، در قانون برنامه هفتم پیشرفت تکالیف و احکامی ذکر شده است که تحقق آنها می‌تواند گامی اساسی در جهت احیای کارکردهای فرهنگی و اجتماعی مساجد باشد. 🔹از مهم‌ترین احکام و تکالیف برنامه هفتم پیشرفت در حوزه دین و فرهنگ می‌توان به مواردی اشاره کرد که در ذیل ماده ۷۴ تحت عنوان اهداف کمّی برنامه هفتم پیشرفت ذکر شده است. از آن جمله توجه شما را به چند هدف کمّی این برنامه و الزامات و اقتضائات آن جلب می‌کنم: ✔️یک. «تا پایان برنامه (یعنی تا سال ۱۴۰۸) باید هر روستا و محله یک امام جماعت داشته باشد.» 🔻[در حال حاضر می‌دانیم که تعداد طلاب و روحانیانی که بتوانند به این وظیفه بسیار مهم یعنی «امامت جماعت یک روستا یا محله» بپردازند، و راهبری فرهنگی و اجتماعی و سیاسی یک روستا یا محله را به صورت اطمینا‌ن‌بخشی برعهده بگیرند، بسیار کمتر از میزان نیاز است. بنابراین، مدیریت حوزه‌های علمیه برای استفاده بهینه از این فرصت و کمک به تحقق این هدف برنامه هفتم، لازم است تدابیر مورد نیاز را به کار گیرد.] ✔️دو. «ده هزار مسجد به عنوان مسجد پایگاه قرآنی محله باید وجود داشته باشد.» 🔻[تحقق این هدف منوط به آن است که سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای لازم برای این منظور در آن ده هزار مسجد تدارک دیده شود. دست کم ده‌هزار مربی مسجدی مطمئن و مجهز به معارف قرآنی باید تربیت شوند] ✔️سه. «تا پایان برنامه هفتم، ده میلیون حافظ قرآن باید تربیت شود.» 🔻[معلوم است که دستیابی به چنین هدفی چه میزان از مجاهدت و تدبیر و تلاش می‌خواهد.] ✔️چهار. «موسسات قرآن و عترت، باید سالانه ۲۵ درصد رشد داشته باشند.» ✔️پنج. در بند ث تبصره ۲ ماده ۷۵ قانون برنامه هفتم آمده است: «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي مكلف است به منظور مردمي‌سازي فعاليت‌هاي فرهنگي و استفاده از ظرفيت مساجد با همكاري مركز رسيدگي به امور مساجد، سازمان بسيج مستضعفين، سازمان تبليغات اسلامي، سازمان اوقاف و امور خيريه با كسب نظر شوراي عالي حوزه‌هاي علميه و شوراي سياست‌گذاري ائمه جمعه و شوراي هماهنگي تبليغات اسلامي اقدامات قانوني لازم را براي تهيه و تصويب طرح مسجدمحوري در محلات ظرف سه ماه از لازم‌الاجرا شدن اين قانون پس از طي تشريفات قانوني انجام دهد.» 🔻[توجه داشته باشید که قانون برنامه هفتم در تاریخ ۱۸ تیر ۱۴۰۳ رسماً ابلاغ شد و با این حساب، یک ماه دیگر،‌ پایان مهلت سه‌ماهه‌ای است که در این تبصره آمده است!‌ امیدوارم که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر متولیانی که در این بند ذکر شده است، به ویژه شورای عالی حوزه‌های علمیه، بتوانند با جدیت به وظیفه خود عمل کنند.] 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡مدیریت و هنر تصمیم‌گیری 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹«تصمیم»، مصدر باب تفعیل از ماده «صمّ»، به معنای «کر کردن» است. «تصمیم» یعنی «کر کردن خود از شنیدن هر سخن مخالفی». 🔸کسانی که خیلی زود و بدون بررسی جوانب مسأله و بدون مشورت با کارشناسان و خبرگان و متخصصان آن حوزه، به تصمیم می‌رسند، نه تنها کاری خردمندانه انجام نداده‌اند؛ بلکه به احتمال زیاد، خیلی زود هم از تصمیم خود پشیمان خواهند شد. 🔻در عین حال، کسانی که وسواس در تصمیم‌گیری دارند و نمی‌توانند به صورتی قاطع تصمیم خود را اتخاذ کنند، به طور قطع، سازمان و مجموعه تحت مدیریت خود را دچار آسیب‌های فراوان خواهند کرد. اینان شایسته مدیریت نیستند؛ زیرا یکی از مهم‌ترین شؤون مدیریت، «تصمیم‌گیری» است. تا جایی که به صورتی مبالغه‌آمیز، گفته‌اند «مدیریت، چیزی جز مهارت تصمیم‌گیری نیست». مدیر باید جسارت و جرئت تصمیم‌گیری به ویژه در بزنگاه‌ها را داشته باشد. پس از اخذ نظرات کارشناسان و متخصصان و بررسی جوانب مسأله، هرگونه ضعفی در تصمیم‌گیریِ به موقع و درست، سازمان را با سردرگمی مواجهه خواهد کرد: «وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّه» (آل‌عمران، ۱۵۹) 🔹قوت و ضعف مدیران هم در «کیفیت» و «دقت» تصمیم‌گیری‌های آنان نمایان می‌شود. تصمیمات مدیران نقشی مستقیم در پیشرفت یا پسرفت یا توقف حرکت سازمان دارد. 🔸سرعت در تصمیم‌گیری بسیار مهم است. گاهی تأخیر در تصمیم‌گیری موجب ضررهای سنگین و هنگفتی برای سازمان می‌شود. البته تصمیم‌گیری سریع و درست، کاری بسیار دشوار است. نیازمند اطلاعات و داده‌های دقیق و قدرت تحلیل آنها و فهم شرایط محیطی است. به تعبیر دیگر،‌ تصمیم‌گیری ارتباط تنگاتنگی با مدیریت ریسک دارد. یک مدیر کسی است که جرئت و جسارت ریسک‌پذیری را هم داشته باشد. یعنی بعد از بررسی احتمالات و راه‌های مختلف، احتمال و راهی را انتخاب کند که در خدمت منافع و اهداف سازمان باشد. بهره‌وری سازمان را به بالاترین سطح ممکن برساند. ♦️بنابراین، مسأله تصمیم‌گیری خود یک «فرایند» است که باید به درستی طی شود: ✔️مواجهه با مشکل، ✔️شناخت دقیق مشکل، ✔️تبدیل مشکل به مسأله، ✔️جمع‌آوری داده‌های لازم درباره مسأله، ✔️تحلیل داده‌ها و فهم عوامل اصلی شکل‌گیری مسأله، ✔️تأمل در انواع راه‌های ممکن برای پاسخ به مسأله، ✔️انتخاب بهترین راه حل. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹