آینه ... ۳ دلنوشته ای برای مدیران بی کفایت شب است و شور شبنم دارد این دل هوای اشک نم نم دارد این دل چه می پرسی زحال خسته من از اینجا تا خدا غم دارد این دل از بلندای غصه درد این مردم... از تنهایی های زن سرپرست خانوار... از آرزوهای کودکی گمشده در پس روزگار.‌‌.. از دستهای آماسیده یک مرد شرمنده در برابر خانواده... از پیر شدن یک جوان... از سفره های پر از خالی... از بیماران منتظر تهیه دارو از بازار آزاد... از رنج مردمی نجیب... از این ها صحبت می کنم آهای، ای مدیر بی کفایت... تو، یادآور باکری را... همت را... چمران را... دیالمه را... آیت را... باقری را... جهان آرا را... تو، هیچ میدانی چه گذشت بر پاوه... بر مهران... بر سوسنگرد.. بر جوانان دست بسته غواص... بر جوانان شیمیایی... بر جوانان اسیر... بر جوانان موج انفجاری... تو، چه میدانی از اندیشه بهشتی... مطهری... مفتح..‌. طالقانی... حماسه سلیمانی... رهبری خمینی... دانایی خامنه ای... راستی دقیقا بگو ای مدیر چه حسی داری از تن فروشی... دزدی... طلاق، بخاطر نتیجه تصمیمات اشتباهت... موقع کسب رای و قدرت، مردم می شوند ولی نعمت لیک پس از نشستن بر صندلی ریاست، وقت نداری آنها را ببینی...همیشه جلسه داری... همیشه وعده می دهی... ‌همیشه در عکس و فیلم می درخشی... در کنفرانس خبری نود درصد وقت مال تو ست و الباقی جهت طرح سوالات بی پاسخ... اما بدان ما زاده ققنوسیم و ایران را دوست داریم و پای انقلاب ایستاده‌ایم ولی تو باید بروی ای مدیر بی کفایت. به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست به غنيمت شمر ای دوست دم عيسی صبح تا دل مرده مگر زنده کنی کاين دم ازوست به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقيست به ارادت ببرم درد که درمان هم ازوست زخم خونينم اگر به نشود به باشد خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم ازوست غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد ساقيا باده بده شادی آن کاين غم ازوست سعديا گر بکند سيل فنا خانه دل دل قوی دار که بنياد بقا محکم ازوست ادامه دارد #زاده_ققنوس بهزاد مختاری خبرنگار #نورخبر @nourkhabar_ir

شورای عالی کار لطفاً دقت کنید. خط فقر در سال ۱۴۰۱ مبلغ ۱۸ میلیون تومان است و قطعا در سال ۱۴۰۲ این رقم افزایش خواهد یافت لیک حقوق کارگران در سال‌جاری یک سوم خط فقر است. فرامرز توفیقی، رییس کمیته دستمزد کانون شوراهای اسلامی کار اعلام کرده که خط فقر نسبی خانوارها در ایران به ۱۸ میلیون و ۲۹۰ هزار تومان رسیده است و بدنه جامعه کارگری ایران از منظر معیشت مانند بیماری است که با ۱۰درصد قلبش زندگی می‌کند. افزایش ۵۷.۴ درصدی در سال جاری دستمزدها هم نتوانست هزینه‌های سرسام‌آور زندگی در ایران را پوشش دهد. حالا چگونه مصوب خواهید کرد تا این فاصله از بین برود؟ کارفرمایان مخالف همین افزایش ناچیز دستمزدها در سال ۱۴۰۱ بودند، آیا این قشر مرفه با نزدیک شدن حقوق کارگران به میزان خط فقر فعلی موافقت خواهند کرد؟ آیا شورای عالی کار برای یکبار هم شده رقم حقوق کارگران را با خط فقر برابر می کند؟ آیا دستمزد نابرابر کارگران با هزینه های جاری زندگی یکی از علل اعتراضات معیشتی مردمی نیست؟ چگونه حقوق های بالای بیست میلیونی جاریست اما پرداخت حقوق حداقل پانزده میلیونی برای کارگر سنگین است؟ کارگرانی که مولد ارزش افزوده هستند چرا نباید از یک حداقل رفاهی برابر نرخ خط فقر بهره مند شوند؟ ناهنجاری‌های اجتماعی چه میزان ناشی از همین فاصله حقوق با خط فقر است؟ طلاق، خودکشی، تن فروشی، سرقت، نزاع و... تا چه حد متاثر از این معضل درآمدی خانواده ها است؟ چرا آسیب شناسی در این حوزه انجام نشده یا اگر شده به آن توجه نمی گردد؟ ادامه دارد بهزاد مختاری خبرنگار #نورخبر @nourkhabar_ir