#خاطرات مجاهد شهید عبدالحسين قنبری 👇👇👇👇👇 🌹 #نماز و #روزه شهید هرگز ترک نشد و همواره اطرافیان را به انجام #واجبات الهی توصیه و دعوت می کرد. علاقه وافری به #خاندان عصمت و طهارت (ع) داشت و این علاقه در ماههای #محرم و صفر و رمضان به عینه مشاهده می شد، می گفت: من #خاک پای عزاداران امام حسین (ع) هستم و تا جایی که جان در بدن دارم #خادمی آنان را خواهم کرد. همواره نام #امام_حسین (ع) بر زبانش جاری بود و از خدا می خواست که به زیارت قبر مطهر سیدالشهداء (علیه السلام) مشرف شود. 🌹 #علاقه ی زیادی به امام خمینی (ره) داشت، روزی که حضرت امام به وطن بازگشتند ، از فرط خوشحالی بین مردم #شیرینی پخش می کرد، شب قبل از شهادتش که انقلاب پیروز شده بود یک لحظه آرام و قرار نداشت و مرتب می گفت: {زمان شادی و خوشحالی است زمان خواب نیست، امشب #بهترین شب زندگی است چون انقلاب پیروز شده است} و براستی آن شب بهترین شب زندگی شهید بود، زیرا صبح به مراد و مقصودش دست یافت و به دیدار دوست شتافت. 🌹قبل از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، در دوران #خفقان رژیم پهلوی، مسائل #سیاسی روز را دنبال می کرد، #رساله توضیح المسائل حضرت امام خمینی (ره) را در منزل داشت و از آن استفاده می کرد، با افراد #انقلابی شهر، در پوشش برگزاری #جلسات_قرآن ارتباط داشت. آن جلسات روحانی در ماه مبارک #رمضان بیشتر برگزار می شد که بر شور و هیجان انقلابی وی و سایر همگامان او می افزود. 🌹دوازده سال داشتم که پدرم شهید شد. امروز بعد از گذشت سالها حالات و ذكر و نماز دلنشین و معنوی اش در گوشم طنین انداز است. وقتی #خرمن_گندم را جمع می کرد، مقداری از محصول را کنار می گذاشت و می گفت: این #زکات امسال است. کار #کشاورزی که به پایان می رسید به قم عزیمت می کرد و #خمس سال را تحویل دفتر مراجع می داد. 📚منبع: کتاب عاشورائیان @akhbareserishabad