#بیست_سومین شب #چله سوره #ملک رو با هم میخوانیم به #نیت فرج آقا امام زمان عجل الله التماس دعا #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌷 #شبتون_مهدوی

با تشکر از پاسخ های مثل همیشه خوب شما🌼 🔸فضايل انصار در قرآن و روايات اسلامى: قرآن مجيد كراراً انصار را ستوده است. در آيه 100 سوره توبه مى خوانيم: «(وَالسَّابِقُونَ الاَْوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالاَْنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَان رَّضِىَ اللهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّات تَجْرِى تَحْتَهَا الاَْنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ); پيشگامان نخستين از مهاجرين و انصار، و كسانى كه به نيكى از آن ها پيروى كردند، خداوند از آن ها خشنود گشت، و آن ها (نيز) از او خشنود شدند; و باغ هايى از بهشت براى آنان فراهم ساخته، كه نهرها از زير درختانش جارى است; جاودانه در آن خواهند ماند; و اين است پيروزى بزرگ!». همچنين در آيه 117 همين سوره مى خوانيم: «(لَّقَدْ تَّابَ اللهُ عَلَى النَّبِىِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالاَْنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِى سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيق مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ); مسلّماً خداوند رحمت خود را شامل حال پيامبر و مهاجران و انصار، كه در زمان عسرت و شدّت (در جنگ تبوك) از او پيروى كردند، نمود; بعد از آن كه نزديك بود دل هاى گروهى از آن ها، از حقّ منحرف شود (و از ميدان جنگ بازگردند); سپس خدا توبه آن ها را پذيرفت، كه او نسبت به آنان مهربان و رحيم است!». همچنين در آيه 74 سوره انفال آمده است: «(وَالَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِى سَبِيلِ اللهِ وَالَّذِينَ آوَوا وَّنَصَرُوا أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّاً لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ); و آن ها كه ايمان آوردند و هجرت نمودند و در راه خدا جهاد كردند، و آن ها كه پناه دادند و يارى نمودند، آنان مؤمنان حقيقى اند; براى آن ها، آمرزش (و رحمت خدا) و روزى شايسته اى است». در احاديث اسلامى كه از پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) و امامان معصوم(عليهم السلام) رسيده نيز فضايل فراوانى براى طائفه انصار ذكر شده است. از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم كه فرمود: «إِنِّى تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْن» تا آن جا كه فرمود: «أَلا إِنَّ أَهْلَ بَيْتِى عَيْنِيَ الَّتِي آوِى إِلَيْهَا أَلا وَإِنَّ الاَْنْصَارَ تُرْسِي فَاعْفُوا عَنْ مُسِيئِهِمْ وَأَعِينُوا مُحْسِنَهُمْ; من از ميان شما مى روم و دو چيز گران مايه در ميان شما مى گذارم... آگاه باشيد كه اهل بيت من به منزله چشمان من اند كه به آن ها اعتماد مى كنم و انصار، سپر من (دربرابر دشمنان) هستند. خطاكار آن ها را ببخشيد و نيكوكار ايشان را يارى كنيد». در حديث ديگرى از امام باقر(عليه السلام) مى خوانيم: «وَ مَا سُلَّتِ السُّيُوفُ وَلا أُقِيمَتِ الصُّفُوفُ فِى صَلاة وَلا زُحُوف وَلا جُهِرَ بِأَذَان وَلا أَنْزَلَ اللَّهُ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا حَتَّى أَسْلَمَ أَبْنَاءُ الْقَيْلَةِ الاَْوْسُ وَالْخَزْرَجُ; شمشيرها كشيده نشد و صفوف (پرجمعيت) در نماز و ميدان جنگ برپا نگشت و اذان آشكارا گفته نشد و خطاب به «يا ايها الذين آمنوا» از سوى خداوند نازل نگرديد تا زمانى كه فرزندان قبيله اوس و خزرج (طائفه انصار) اسلام را پذيرفتند (و آن را يارى كردند)». در كامل ابن اثير حديث مشروحى كه حاكى از فضيلت بزرگ انصار است از ابو سعيد خدرى نقل شده كه خلاصه اش چنين است: هنگامى كه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) غنائم جنگ حنين را به قريش و قبايل عرب داد و به انصار چيزى عطا نفرمود انصار ناراحت شدند و گفتند: گويا پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به قوم و قبيله خود رسيده و ما را فراموش كرده است. سعد بن عباده كه بزرگ انصار بود اين مطلب را به پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) رسانيد. فرمودند: جمعيت انصار را نزد من حاضر كن. آن ها نزد حضرت حاضر شدند. پيامبر(صلى الله عليه وآله) آن ها را مؤاخذه كرد و فرمود: اين چه حرفى است كه پشت سر من زديد؟ مگر هنگامى كه به سوى شما آمدم گمراه نبوديد؟ خداوند شما را به وسيله من هدايت كرد، فقير بوديد بى نياز كرد، با هم دشمن بوديد شما را با هم متحد نمود. آيا چنين نيست؟ همه عرض كردند: آرى، به خدا سوگند همين گونه است. فرمود: چرا به من پاسخ نمى گوييد؟ عرض كردند: چه پاسخى بدهيم؟ فرمود: شما هم مى توانيد بگوييد: ديگران تو را تكذيب كردند ما تصديق كرديم، دست از يارى ات برداشتند ما يارى ات كرديم تو را ترك كردند ما به تو پناه داديم. با اين حال آيا راضى نيستيد مردم (اشاره به قريش و قبايل عرب است) گوسفند و شتر ببرند اما شما همراه رسول خدا(صلى الله عليه وآله) به خانه هايتان بازگرديد؟ سپس اين جمله را فرمود: قسم به كسى كه جان من به دست اوست اگر من از مهاجرين نبودم دوست داشتم از انصار

باشم، اگر همه مردم مسيرى را انتخاب كنند و انصار مسير ديگرى را، من به مسير انصار خواهم رفت: «اللهمّ ارحَمِ الأنصارَ وأبناءَ الأنصارِ و أبناء أبناء الأنصارِ; خداوندا! انصار و فرزندان و فرزندان فرزندان آن ها را مشمول رحمت قرار ده. اين جا بود كه انصار به گريه افتادند و آنقدر اشك ريختند كه محاسنشان از اشك چشمشان تر شد و عرضه داشتند: همه ما راضى شديم كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) در سهم ما باشد». امام سجاد(عليه السلام) در دعاى چهارم صحيفه سجاديه توصيف بسيار بليغ و جالبى درباره انصار و فضايل آن ها فرموده است. ولى روشن است كه منظور از انصار در اين آيات و روايات، افراد ثابت الايمان و خالص و مخلص هستند نه گروهى از منافقين كه خود را در صف آن ها جاى داده بودند و يا آن ها كه بعد از پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) بر عهد خود با خدا و رسولش باقى نماندند.👌 @alafvalafv

#بیست_چهارمین شب #چله سوره #ملک رو با هم میخوانیم به #نیت فرج آقا امام زمان عجل الله التماس دعا #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌷 #شبتون_مهدوی

با هم در روز جمعه به ندبه مینشینیم تابه امام زمان خود بگوییم آقا ما مضطر شده ایم ما محتاج وجود شما شده ایم eitaa.com/banoyealam

ایهاالعشق سلام ازطرف نوکرتوبرگ سبزیست که هرروز رسد محضرتو هرچه ‌دارم همه از دولتی عشق شماست پدر و مادر من، نذر پدر مادر تو

امام زمان(عج) هرچند که از نظر ما غایب است، اما از احوال و اعمال ما آگاه است و برای گناهان شیعیان استغفار می‌نماید.  در قسمتی از دعای امام زمان(عج) برای بخشیده شدن گناهان شیعیان آمده است: پروردگارا شیعیان ما از پرتو وجود ما و باقی مانده سرشت ما خلق شده اند، اما همین شیعیان به خاطر مغرور شدن به دوستی با ما و داشتن ولایت و از روی بی توجهی گرفتار گناهان بسیاری گشته اند؛ حال اگر گناهانی که آنان انجام داده اند ،جزء گناهانی است که بین تو و آنها باید حل شود، پس به خاطر ما آنها را ببخش و ما هم از آنها راضی هستیم و اما اگر گناهانی که انجام داده اند، حق الناس و جزء گناهانی است که بین خودشان است و باید حق دیگران پرداخت شود برای پرداخت بدهی آنان، از خمسی که در اموال برای ما مقرر کرده ای به عنوان تقاص و تاوان بدهی آنان برداشت کن و به طلب کاران آنها بده. و آن شیعیان را وارد بهشت کن و از آتش جهنم دور ساز و آن ها را با دشمنان ما که گرفتار غضب تو هستند در یک مکان قرار مده.

بسم الله الرحمن الرحیم برنامه مطالعه امشب： ترجمه حکمت ۴۶۶رو مطالعه بفرمایید. یاعلی

شرح حکمت ۴۶۶ 🔸يك تشبيه عجيب: امام(عليه السلام) در اين جمله كوتاه و پرمعنا اشاره به نكته اى مى كند كه متن آن در واقع يك مسأله فقهى است و پيام آن يك مسأله اجتماعى و سياسى و اخلاقى. مى فرمايد: «چشم👀، نگهدارنده نشيمنگاه است»; (الْعَيْنُ وِكَاءُ السَّه). 👈اشاره به اين كه هنگامى كه انسان به خواب مى رود بسيار مى شود كه وضوى او بر اثر خروج ريح باطل گردد. ✅«وِكاء» به معناى نخى است كه دهانه مشك را با آن مى بندند و ✅«السَّه» به معناى نشيمنگاه است. هنگامى كه اين نخ محكم باشد چيزى از مشك خارج نمى شود ولى زمانى كه آن نخ، باز يا شل شود آنچه در مشك است بيرون مى ريزد و اين تعبير به گفته مرحوم سيد رضى از كنايات و تشبيهات عجيب است و منظور امام(عليه السلام) اين است كه انسان تا خواب نرفته مى تواند خود را حفظ كند تا وضوى او باطل نشود اما زمانى كه به خواب رفت اعضاى او سست مى شود و نمى تواند خود را حفظ كند و اى بسا چيزى از او خارج شود و وضو باطل گردد و در واقع فلسفه بطلان وضو به سبب خواب، ممكن است همين باشد.🙈 ✴در احاديث اهل سنت جمله اى در ذيل اين حكمت از پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) نقل شده كه اين معنا را روشن تر مى سازد. 📚در كتاب مغنى ابن قدامة از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) چنين نقل شده است كه فرمود: «العَينُ وِكاءُ السَّهِ فَمَن نامَ فليتَوضّأ». ✳اين گفتار پرمعنى پيام مهمى در زمينه مسائل اجتماعى و اخلاقى و سياسى دارد و به ما مى گويد. اگر چشمانتان بسته باشد خطاهاى زيادى از شما سرمى زند. كسى كه چشم بسته بر سر سفره غذا بنشيند نمى تواند خوب و بد و آنچه را براى او نافع يا زيان بار است تشخيص دهد. كسى كه چشم بسته در مسائل سياسى وارد مى شود ممكن است سرنوشت جامعه اى را به خطر بيفكند. كسى كه چشم بسته دوست انتخاب مى كند اى بسا دوستانى را برگزيند كه بلاى جان او شوند. خلاصه هركس چشم بسته به راهى برود آينده مبهم و يا خطرناكى دارد.⚠ چشم در واقع طنابى است كه بر دهانه زشتى ها و بدى ها و ناهنجارى ها گره مى زند. 💬نويسنده معروف مصرى، محمّد عبده در شرح نهج البلاغه خود در شرح اين كلام مى گويد: اين سخن در واقع مثالى است براى فايده چشم در حفظ انسان از آنچه از پشت سرش (ناآگاهانه) ممكن است به او برسد و اين كه فايده چشم تنها اين نيست كه صاحبش را از آنچه دربرابر اوست حفظ كند بلكه بايد از آنچه پشت سر اوست نيز آگاه گردد و وى را حفظ كند و اين در واقع ارشادى است به وجوب بينا بودن در مواردى كه غفلت زاست. و در پايان مى گويد: آنچه سزاوار سخنى است كه از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) يا از اميرمؤمنان(عليه السلام) در اين زمينه نقل شده، همين است. 👈 البته اين سخن نبايد بدان معنا باشد كه مفهوم اصلى كلام امام(عليه السلام) يا كلام رسول الله(صلى الله عليه وآله) در مورد مبطلات وضو ناديده گرفته شود در واقع، كلام، يك مفهوم مطابقى دارد و يك سلسله معانى التزامى

#بیست_ششمین شب #چله سوره #ملک رو با هم میخوانیم به #نیت فرج آقا امام زمان عجل الله التماس دعا #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌷 #شبتون_مهدوی

🌹يا رب دَم عيد است،عطا بر همه ده بر ماتم واندوه همه خاتمه ده🍃 🌹پايان ِغم ِهمه ظهور مهديست! تعجيل فرج به مهدي فاطمه ده🍃 🌷 اَللّهُــمَّ عَجـِّـل لِوَلیِّــکَ الفَــــرَج 🌷 @namebepedar

🎀 چهار چیز را در زندگی تان حتما داشته باشید: 1. هر روز حدیث کساء بخوانید: الهامات تون مثبت می شود. 2. تسبیحات خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها بعد از هر نماز ترک نشود: وقت تان وسیع می شود. 3. روزانه 100 مرتبه استغفار ترک نشود: قوت تان را زیاد می کند. 4. تفریح: حتما تفریح داشته باشید مانند کارهای هنری، صحبت با همسر، صله رحم و ...

بسم الله الرحمن الرحیم برنامه مطالعه امروز： ترجمه حکمت ۴۶٧رو مطالعه بفرمایید. یاعلی

شرح حکمت ۴۶٧ 🔸پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) آيين الهى را سامان بخشيد: امام(عليه السلام) در اين گفتار پرمعنى خويش اشاره به شخصى كرده كه نام او را نبرده و از خدمات او تعريف مى كند مى فرمايد: «يك والى (الهى) بر مسلمانان حكومت كرد و حق را برپا داشت و خود در جاده حق گام برداشت تا آن جا كه شتر دين گلوگاه خود را بر زمين نهاد و اسلام استقرار يافت (اين سخن اشاره زيبايى است به وضع شتران هنگامى كه به مقصد مى رسند و از پيمودن راه راحت مى شوند، استراحت مى كنند آن گونه كه گلوگاه خود را بر زمين مى نهند)»; (فِي كَلاَم لَهُ: وَ وَلِيَهُمْ وَال فَأَقَامَ وَ اسْتَقَامَ، حَتَّى ضَرَبَ الدِّينُ بِجِرَانِهِ). 👈در تفسير اين سخن و اين كه امام(عليه السلام) اشاره به چه كسى نموده نظرات مختلفى در ميان شارحان نهج البلاغه وجود دارد كه مى توان آن را در سه نظر خلاصه كرد: 1⃣نخست اين كه منظور، پيغمبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) است كه بر مردم حكومت كرد و امور را سامان داد و خود در مسير صحيح الهى گام برداشت تا زمانى كه اسلام سراسر جزيرة العرب را فراگرفت و آرامشى پيدا شد آن گونه كه شتر هنگامى كه به مقصد مى رسد مى خوابد و گلوگاه خود را بر زمين مى نهد. محمّد عبده، دانشمند معروف مصرى در شرح نهج البلاغه خود مى گويد: منظور از والى در اين جا پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) است كه مردم را سرپرستى كرد و سياست شريعت را در ميان آن ها گسترش داد. آنگاه اضافه مى كند: بعضى گفته اند كه منظور از اين شخص، عمر بن خطاب است.ولى روشن است كه خود او نظريه دوم را نپذيرفته است.❌ ✅مرحوم مغنيه در شرح نهج البلاغه خود موسوم به فى ظلال نهج البلاغه همين نظريه را تأييد مى كند و مى گويد: منظور از والى در اين جا رسول خدا(صلى الله عليه وآله) است همانگونه كه در شرح شيخ محمّد عبده آمده و معنى كلام امام(عليه السلام) اين است كه اسلام در زمين مستقر شد و خداوند به بركت پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) آن را بر اديان ديگر برترى داد. 2⃣نظريه ديگر اين است كه منظور از اين شخص، خليفه دوم مى باشد كه در زمان او اسلام گسترش فراوانى يافت و فتوحات زيادى براى مسلمين رخ داد به گونه اى كه اسلام قسمت عمده جهان متمدن آن روز را زير بال وپر خود قرار داد. ابن ابى الحديد از طرفداران سرسخت اين نظريه است.🤔 آن ها براى اثبات اين نظريه معتقدند كه اين جمله بخشى از خطبه اى بوده كه امام(عليه السلام) ايراد فرموده و بخشى از آن خطبه طبق آنچه ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه خود آورده چنين است: مسلمانان، بعد از او (بعد از رسول خدا(صلى الله عليه وآله)) به آراى خود مردى را انتخاب كردند كه به افكار آن ها نزديك شد و به اندازه توان خود كارها را محكم نمود با اين كه ضعف و ناتوانى هايى نيز داشت سپس بعد از آن ها مردى بر آن ها حكومت كرد كه حق را برپا داشت و در مسير حق گام برمى داشت تا زمانى كه دين گسترش يافت و همچون شترى كه به مقصد مى رسد و آرام مى گيرد و گلوى خود را بر زمين مى نهد آرامش در جهان اسلام پيدا شد هر چند او نيز داراى خشونت فراوان و عدم اعتدال در پيمودن راه بود سپس شخص سومى را به خلافت برگزيدند كه مالك چيزى از امور خود نبود خاندان او بر او چيره شدند و او را به سوى خواسته هاى نادرست خود سوق دادند همانگونه كه بچه شتر مهارزده را به هر طرف مى برند و اين وضع همچنان بين او و بين مردم ادامه يافت. گاه از مردم دور مى شد و گاه به آن ها نزديك مى گرديد تا(مردم به جان آمدند و) او را به قتل رساندند سپس به سراغ من آمدند و همچون سيل خروشانى اطراف مرا گرفتند تا با من بيعت كنند». 👆البته اگر صحت اين خطبه را بپذيريم ـ هر چند مرحوم علامه امينى آن را شديدا انكار كرده و از مجعولات مى شمرد ـ مشكل مهمى طبق عقايد شيعه ظاهر نمى شود چراكه امام(عليه السلام) گرچه كارهايى از خليفه دوم را ستوده اما اعمال ديگرى از او را نكوهش كرده و او را به خشونت و عدم اعتدال در پيمودن راه توصيف كرده است. ✅نويسنده كتاب تمام نهج البلاغه اين جمله را ضمن نامه اى بيان كرده كه امام على(عليه السلام) در پاسخ سؤالات مردم درباره خلفاى پيشين نگاشت و دستور داد هر روز جمعه آن را در نقاط مختلف براى مردم بخوانند و آن نامه بسيار طولانى و مفصل است و جمله مذكور در ضمن آن آمده است. نويسنده اين كتاب در پايان اين نامه منابع متعددى براى آن ذكر كرده است ولى چنان نيست كه تمام آنچه او آورده در يك منبع باشد بلكه ظاهراً قسمت هاى مختلفى از آن در منابع گوناگونى بوده و او آن ها را به هم پيوند داده است. 3⃣نظريه سوم اين كه آنچه امام(عليه السلام) در تمجيد از خليفه اول و دوم ذكر كرده از باب تقيه و ملاحظه حال مردم بوده چراكه گروه زيادى تحت تأثير تبليغات پرشور طرفداران خلفاى نخستين بودند و مقاومت در مقابل اعتقادات آن ها موجب تنش فراوانى مى شد. امام(عليه السلام در اين بخش از سخنان خود مصلحت

را در آن ديده كه نخست خدمات آن ها را بستايد سپس به نقاط ضعف آن ها اشاره كند ولى در مورد خليفه سوم كه حتى مردم آن زمان اعتقاد چندانى به او نداشتند و از محبوبيت عامه برخوردار نبود تقيه را كنار گذاشته و با صراحت به اشتباهات او اشاره فرموده است. ⬅ولى با توجه به اين كه اصالت اين خطبه و نامه ثابت نيست تفسير اول مناسب تر به نظر مى رسد. 📚در بعضى از كتب معروف، مانند كشف المحجه سيد بن طاووس و المسترشد محمّد بن جرير طبرى نامه فوق از مرحوم كلينى در كتاب الرسائل نقل شده است (متأسفانه الرسائل، امروز در دست ما نيست و به همين دليل از دو كتاب فوق نقل كرديم) ولى جمله اى كه مرحوم سيد رضى آورده در آن نامه نيست. بنابراين احتمال ديگرى وجود دارد و آن اين كه نامه مزبور خالى از اين جمله بوده و بعداً اين جمله را كه اميرمؤمنان على(عليه السلام) در جاى ديگر كرده به آن افزوده اند و محتواى نامه دگرگون شده است.

🌿❄❄❄🌿 🍃و باز هم گذرِ عمر 🌼 بہ روی دوازدهمین 🍃سڪوےِ سال می‌ایستد 🌼 و تا چشم ڪار می‌ڪند 🍃نبودٺ احساس می‌شود! 🌼اے دوازدهمین حجٺ خدا... #فرج‌مولا‌صلوات #اللهم‌صل‌علی‌محمد‌وآل‌محمد‌و‌عجل‌فرجهم 💖#اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ💖 🌺🌹🌺 🌺 🌷 اَللّهُــمَّ عَجـِّـل لِوَلیِّــکَ الفَــــرَج 🌷 @namebepedar

همیشه منتظر نباشید و چشمتان به دستان دیگران برای گرفتن هدیه نباشه.... گاهی خودتان برای دل خودتان یک شاخه گل بخرید و به خودتان بگوئید ... ❤️عزیزم روزت مبارک❤️ #عاشق_گل_نرگس #خاله_لیلا ☺️ 🌼 @khaleeleila #گلبانوهای_عزیز_مادران_دوست_داشتنی_روزتون_مبارک😍👏👏👏👏

#بیست_هشتمین شب #چله سوره #ملک رو با هم میخوانیم به #نیت فرج آقا امام زمان عجل الله #تقدیم_به_حضرت_زهرا_سلام_الله التماس دعا #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌷 #شبتون_مهدوی

سوره کوثر اومد ی کبوتر اومد 😍

بسم الله الرحمن الرحیم برنامه مطالعه امروز： ترجمه حکمت ۴۶٨ رو مطالعه بفرمایید. یاعلی

شرح حکمت ۴۶٨ 🔸يك پيشگويى مهم: امام در اين گفتار پرمعنا كه جنبه پيشگويى زمان آينده را دارد اشاره به زمانى مى كند كه مردم در فشار شديد قرار مى گيرند و ارزش هاى اسلامى به فراموشى سپرده مى شود مى فرمايد: «زمانى بر مردم فرا مى رسد كه ثروتمندان بر آنچه در دست دارند دندان مى فشارند در حالى كه چنين دستورى به آن ها داده نشده است (بلكه به عكس) خداوند سبحان مى فرمايد: «احسان و بخشش را در ميان خود فراموش نكنيد» (و در آن زمان) اشرار و بدان بر مردم مسلط مى شوند و نيكان و پاكان را خوار مى كنند و مردم بينوا هستى خود را از روى اضطرار (به قيمت كم) مى فروشند در حالى كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) از چنين معامله اى نهى فرموده است»; (يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ عَضُوضٌ، يَعَضُّ الْمُوسِرُ فِيهِ عَلَى مَا فِي يَدَيْهِ وَ لَمْ يُؤْمَرْ بِذلِكَ، قَالَ اللّهُ سُبْحَانَهُ: «وَ لاَ تَنْسَوا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ». تَنْهَدُ فِيْهِ الاَْشْرَارُ، وَتُسْتَذَلُّ الاَْخْيَارُ، وَ يُبَايِعُ الْمُضْطَرُّونَ، وَ قَدْ نَهَى رَسُولُ اللّهِ(صلى الله عليه وآله) عَن بِيَعِ الْمُضْطَرِّينَ). ✅«عضوض» از ماده «عضّ» (بر وزن خزّ) در اصل به معنى گازگرفتن با دندان است، سپس اين واژه در مورد مشكلات طاقت فرسا كه انسان را شديداً تحت فشار قرار مى دهد اطلاق شده است و «عضوض» صيغه مبالغه از اين ماده است و معنى آن در كلام امام(عليه السلام) زمانى است كه بسيار مردم را تحت فشار قرار مى دهند. ✅ «تنهد» از ماده «نهد» (بر وزن مهد) به معنى برآمدن چيزى است و در كلام امام(عليه السلام) به معنى حاكميت اشرار است. ✴امام(عليه السلام) درباره مشكلات و مصائب آن زمان به چهار نكته اساسى اشاره مى كند: 1⃣نخست بخل و امساك ثروتمندان را مطرح مى كند. آن ها چنان درباره اموالشان سختگير مى شوند كه گويا با دندان گرفته و فشار مى دهند. آنگاه مى فرمايد: اين برخلاف دستور اسلام است. خداوند در آيات متعددى از قرآن با صراحت دستور به احسان و نيكى داده، ازجمله در سوره بقره، آيه 237 به اين معنى اشاره فرموده كه هرگز مسلمانان نبايد احسان و بخشش را فراموش كنند گرچه گاهى در مورد مهريه زنان مطلقه مى باشد ولى حكمى كه در پايان آن آمده عام است و مخاطب آن، همه مسلمانان هستند. 2⃣آنگاه به فساد اوضاع سياسى آن زمان اشاره كرده و سلطه اشرار را بر حكومت اسلامى بيان مى دارد سلطه اى كه عامل مهمى براى فساد تمام مسائل اجتماعى است. 3⃣ و به دنبال آن، انزواى نيكان و به خوارى كشيدن آن ها را مطرح مى فرمايد. بديهى است هنگامى كه اشرار زمام حكومت را به دست گيرند اخيار به اجبار منزوى مى شوند و از صحنه جامعه كنار مى روند. 4⃣و درباره چهارمين مفسده آن زمان باز به مسائل اقتصادى برمى گردد و مى فرمايد: كار به جايى مى رسد كه افراد از روى اضطرار، اموال خود را به ثمن بخس مى فروشند در حالى كه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) از اين كار نهى فرموده و در واقع دستور داده است كه به اين گونه افراد كمك كنيد تا مجبور نشوند اموال خود را اينگونه بفروشند.⚠ 👈 درست است كه معامله مضطر مانند معامله مكره(کسی که به زور اموال او را بفروشند) نيست، معامله مكره باطل است اما معامله مضطر صحيح است اما اگر متمكنان جامعه وظيفه شناس باشند كار به جايى نمى رسد كه افراد از روى اضطرار دار و ندار خود را بفروشند و ضروريات اوليه زندگانى خود را از دست بدهند.😕 ⛔در واقع امام(عليه السلام) در اين پيش بينى، از دو فساد اجتماعى آينده خبر مى دهد: 1⃣نخست فساد اقتصادى و فاصله شديد طبقاتى كه گروهى ثروتمند مى شوند و براى ثروت اندوزى تلاش مى كنند و اصرار دارند كه هيچ گونه كمكى به نيازمندان نكنند هر چند همه آن ثروت ها را نمى توانند مورد استفاده قرار دهند. 2⃣و فساد ديگر فساد سياسى جامعه است كه گروهى از اشرار زمام امور را به دست گرفته و نيكان و پاكان و صالحان را به حاشيه مى رانند. ◀◀◀ و آنچه امام(عليه السلام) در اين پيشگويى بيان فرموده به زودى در حكومت بنى اميه بعد از آن حضرت ظاهر شد. معاويه با يارانش بر بيت المال مسلط شدند كاخ ها🏛 ساختند مجالس عيش و نوش 🍷🍗🍖درست كردند و گروه عظيمى از جامعه را به صورت بردگان خود درآوردند. تفاله هاى زمان جاهليت و فرزندان آن ها را در پست هاى مهم قرار دادند و صحابى راستين پيغمبر(صلى الله عليه وآله) و فرزندان آن ها را خانه نشين ساخته و يا اگر اعتراضى مى كردند يا بيم اعتراضى بود به زندان مى انداختند و مى كشتند و خاموش مى كردند.😰 ✅اين ها همان چيزى است كه اميرمؤمنان على(عليه السلام) در حديثى از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) نقل كرده كه در حکمتهای قبل آمده بود, فرمود: «زمانى بر مردم فرا مى رسد كه از قرآن چيزى جز خطش و از اسلام چيزى جز نامش باقى نمى ماند .

#نماز_صبح مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی معروف به #شیـخ_نخودکی در وصیـت خـود بـه فـرزنـدش میگوید اگر آدمی چهـل روز به ریاضت و عبادت بپردازد ، ولی یک بار نماز صبح از او فوت شـود نتیجـه آن چهــل روز عبــادت بـی ‌ارزش و هبـاء منثورا خواهد شد فرزندم! بدان که در تمام عمرم تنها یک بار #نماز صبحم قضا شد . پسر بچه ای داشتم که شب آن روز فوت شد. سحرگاه درعالم رویا به من گفتند که این مصیبت به علت فوت آن نماز صبح به تو وارد آمد اکنون اگر یک شب ، نماز شبی از مـن فوت شود، صبح آن شب ، انتظار بلایی را میکشم که به من نازل شود. سپس حاج شیخ حسنعلی می افزاید پسـرم! ترا #سفارش مـی کنـم که نمـازت را اول وقت بخوان و از نمـاز شب تا آنجا که می توانی غفلت مکن

سلام بر تو ای دروازه ارتباط با خدا که جز از درگاه تو به ساحت او راهی نیست! و سلام بر تو ای حکمفرمای دین، که نیکان و بدان را سزا خواهی داد...

🔸نكوهش شديد از بخل: كمتر چيزى در اسلام به اندازه بخل نكوهش شده است. ✅ در روايتى از امام باقر(عليه السلام) آمده است: «هر روز كه خورشيد طلوع مى كند چهار فرشته همراه آن هستند فرشته اى (خطاب به انسان ها) ندا مى دهد: اى صاحب نيكى وظيفه خود را انجام ده و بشارت بر تو باد، و فرشته اى صدا مى زند: اى صاحب بدى خوددارى كن و دست نگه دار، و فرشته اى (به ثروتمندان) ندا مى دهد: انفاق كنيد تا اموال شما برقرار بماند و به سراغ امساك برويد تا اموالتان تلف شود، و فرشته اى آب بر خورشيد مى پاشد و اگر چنين نبود زمين شعله ور مى شد» ممكن است منظور از پاشيدن آب بر خورشيد اين باشد كه بادها و بخارهايى از دريا براى خيزد و حرارت خورشيد را بر زمين تعديل مى كند. 👈اشاره به اين است كه هر لحظه خداوند مى تواند بلايى بر سر مردم بفرستد و به خورشيدى كه مايه حيات و زندگى انسان هاست دستور دهد تمام زمين را شعله ور سازد. اصولاً مواهب و نعمت هايى كه خداوند در اختيار انسان ها گذاشته در بسيارى از موارد بيش از نياز آن هاست به گونه اى كه مى توانند ديگران را نيز در آن سهيم كنند بى آن كه زيانى به زندگى آن ها يا فرزندانشان برسد بلكه به عكس، مايه محبت و آرامش در جامعه مى گردد. ولى با نهايت تأسف گروهى به دليل كوتاه بينى و تنگ نظرى و داشتن بخل، از اين كار امتناع مى ورزند و هيچ كس را در اين مواهب خدادادى سهيم نمى كنند. نه تنها سهيم نمى كنند بلكه گاه با نمايش ثروت و قدرت، نمك بر جراحات قلب محرومان مى پاشند و گويا از اين عمل بسيار زشت، لذت هم مى برند آن چنان كه در حالات قارون ثروتمند قوم بنى اسرائيل در قرآن مجيد در سوره قصص آمده است. احاديث فراوانى نيز در مذمت بخل وارد شده تا آن جا كه در حديثى از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: ✅«الشّحُّ والإيمانُ لايجتَمِعان فى قلب واحد; بخل و ايمان در يك قلب جمع نمى شود (آن جا كه پاى بخل به ميان آيد ايمان رخت برمى بندد)». ✅و در حديث ديگرى مى خوانيم كه امام اميرمؤمنان(عليه السلام) شنيد كه كسى مى گويد: «إِنَّ الشَّحِيحَ أَعذرُ مِنَ الظَّالِمِ; بخيل از ظالم معذورتر است و گناه او كمتر». امام(عليه السلام) فرمود: «دروغ گفتى، ظالم گاهى توبه مى كند و استغفار مى نمايد و حق الناس را به صاحبانش مى پردازد ولى بخيل هنگامى كه بر سر بخل آيد نه زكات مى پردازد نه صدقه نه صله رحم مى كند نه پذيرايى از ميهمان نه انفاق در راه خدا و نه كارهاى نيك (و بر همان حال مى ماند). و بر بهشت حرام است كه بخيل وارد آن شود»😱