#کفایه_عام_و_خاص_۱۶؛ #إیقاظ_لا_یخفی_ص_۳۰۷؛ ✅ محقق خراسانی معتقد بودند که در اجمال مصداقی مخصص لفظی نمی توان حکم عام را درباره مصداق مشتبه جاری کرد و اجمال خاص به عام سرایت می کند. حال در این (ایقاظ) می فرمایند که با اجرای اصل موضوعی در مصداق مشتبه، می توان موضوع را احراز کرد و سپس حکم عام را درباره آن مصداق مشتبه جاری کرد؛ البته به شرطی که مخصص منفصل باشد یا اگر مخصص متصل است در قالب استثناء بیان شود نه در قالب وصف. 💠 مثال فقهی： اگر جمله عامی بفرماید (زنان تا پنجاه سالگی عادت می شوند الا زنان قریشی). 1⃣ خانمی که قطعا قریشی نباشد تحت حکم عام است. 2⃣ خانمی که قطعا قریشی باشد تحت حکم خاص است. 3⃣ خانمی که به عنوان مصداق مشتبه درباره قریشی بودن یا نبودن او شک داشته باشیم، می توانیم اصل موضوعی جاری کرده و بگوییم اصل عدم قریشی بودن است، پس این خانم در تحت حکم عام قرار می گیرد. ✍ مصطفی سلیمانیان @alafzal1400