🔴 #یک_نکته_صرفی 🔴 در کتابهای صرفی درباره ساخت فعل امر معلوم چنین آمده که لام امر بر صیغه های غایب و متکلم مضارع وارد می‌شود (امر به لام)؛ اما در صیغه های مخاطب، بدون اتصال لام امر و فقط با تغییر صیغه ساخته می‌شود (امر به صیغه). ر.ک: صرف ساده ص۸۳ و ... ✳️ اما به نظر می‌رسد: - اولاً از جهت عقلایی مانعی از امر به لام برای مخاطب وجود ندارد؛ بلکه اتفاقاً معنای امر به لام در مخاطب نیز مورد نیاز است: 🔸اضرب: بزن 🔸لتضرب: باید بزنی - ثانیاً: در این مورد استعمال عرب فصیح نیز -هر چند قلیل- وجود داشته است. ✅ در نتیجه میتوان حکم کرد که امر مخاطب علاوه بر صورت غالبی آن که همان امر به صیغه است، امر به لام نیز دارد. در مورد دخول لام امر بر صیغه های مخاطب، تعبیر عباس حسن در النحو الوافی چنین است: 🔵 «قیاسی فصیح مع قلته» 🔵 📖 ج۴ ص۳۸۲ (چاپ قدیم) @AlaqemandaneAdabiateArab