🔹 درنگی در تاریخ علم و فناوری استان البرز
به دعوت معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، قرار است طی سخنانی کوتاه در آیین هفته پژوهش که روز یک شنبه ۲ دی ۱۴۰۳ ساعت ۹ صبح در سالن اجتماعات شهید چمران دانشکده مدیریت و حسابداری برگزار می شود، برگ هایی از تاریخ علم و فناوری در استان البرز را ورق بزنیم.
حسین عسکری
🔗 البرز پژوهی @alborzology
🔹بلندگو بوق شیطان است!
نگاهی به پیشینه تجددگریزی در شهر کرج با مطالعه موردی آیت الله سید رضا حسینی زابلی
شناخت و رصد مستمر «جریان تجددگریز / تجددستیز سنّتی در ایران معاصر» همچنان برایم جذاب است. این علاقه پژوهشی با نگارش کتاب «روستای ایستا» در سال ۱۳۸۹ش - که درباره اهل توقف طالقان است - آغاز شده است.
به تازگی و برای نخستین بار، میرزا علی سلیمانی بروجردی در کانال تلگرامی اش، نامه ای بدون تاریخ از آیت الله حاج سید رضا حسینی زابلی (درگذشت ۱۳۶۸ش) خطاب به آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی (درگذشت ۱۳۴۰ ش) مرجع عام شیعیان را منتشر کرده که در آن به صراحت از اذیت و آزار کرجی ها نسبت به خود یاد کرده و نوشته است: «جُعِلتُ فِداک. پس از تقدیم تحیه و سلام و عرض ارادت، خاطر محترم را مستحضر می دارد که در اثر بعضی پیشامدهای ناروا و ناگوار، حقیر در کرج دچار زحمت روحی هستم زیرا تاکنون چندین دفعه بعضی اشخاص رفتارهای توهین آمیز نسبت به حقیر کرده اند. لذا تقاضا دارم اجازه فرمایید یا به قم یا سامراء مراجعت نمایم. زیاده بر این، جسارت است. دعاگو رضا الحسینی الزابلی.»
با مطالعه این نامه، شاید خوانندگان بپرسند مگر کرجی ها در دهه های سی و چهل خورشیدی آزار داشتند یا با مذهب بر سر مهر نبودند که این گونه آیت الله مظلوم را در تنگنا قرار دادند؟! پیش از پاسخ به این پرسش لازم است با زندگی و زمانه نویسنده این نامه آشنا شویم...
✍ متن کامل این مقاله
🔗 البرز پژوهی @alborzology
123.jpg
2.33M
🔹بلندگو بوق شیطان است!
نگاهی به پیشینه تجددگریزی در شهر کرج با مطالعه موردی آیت الله سید رضا حسینی زابلی
✍ حسین عسکری
ماهنامه البرزوندان، سال دوم، شماره ۹، آذر ۱۴۰۳، صفحه ۲.
[فهرست منابع این مقاله در دفتر ماهنامه محفوظ است]
تصاویر و اسناد این مقاله
فایل کامل ماهنامه
🔗 البرز پژوهی @alborzology
4_5994427310327994240.pdf
4.49M
🔹 ماهنامه البرزوندان، سال دوم، شماره ۹، آذر ۱۴۰۳، ۴ صفحه.
✍ مقاله حسین عسکری در صفحه ۲
[فهرست منابع این مقاله در دفتر ماهنامه محفوظ است]
🔗 البرز پژوهی @alborzology
4_5994427310327994363.mp3
449.9K
🔹یلدا نام ایرانی نیست. این شب، شب چله است
استاد فریدون جنیدی
۱ دقیقه
۳۰ آذر ۱۴۰۲
🔗 البرز پژوهی @alborzology
🔹 پیام استاد دکتر میرجلالالدین کزازی از کرج به فراخور شب یلدا و یا شب زایش مهر
به نام یزدان دادار و روشن کردگار
شبی که در پیش است، شبی باستانی و آیینیست. این شب، نزد ایرانیان، بسیار گرامی و گرانارج است. زیرا شبیست که مایهی امید و نوید است، همهی ایرانیان را. این شبِ آیینی مانند دیگر شبها و روزهای ویژه در فرهنگ و سرگذشت ایرانیان، شبیست که بر پایهی امید استوار شده است. یکی از بنیادینترین ویژگیها در فرهنگ و منش ایرانی امید است: امید به آیندهای بهتر. آیین شبِ زایش مهر نیز بر این امید بنیاد گرفته است. در این سامانهی نمادشناختی، شبِ پایان پاییز در پی آن، شب آغاز زمستان، درازترین و دیریازترین شب سال است. از سوی دیگر تیرهترین شب نیز؛ زیرا که در آن، تاریکی دیرتر از هر شب دیگر سال به فرجام میرسد. از دیگرسوی، این شب شبیست که سرما و زمستان با آن آغاز میگیرد. در باورهای باستانی ایرانی، تیرگی و شب و سرما پدیدههاییاند اهریمنی؛ زیرا زیانباراند و دلازار ؛ سترونی، خاموشی، پژمردگی را به همراه میآورند؛ اما چرا ایرانیان در این شب، خوانی ویژه، نمادین میگسترند و میکوشند که این شب را، تا دمیدن خورشید و آغاز روز زنده بدارند. پاسخ بدین پرسش بازمیگردد به ارزش و کارکرد بسیارِ امید، نزد ایرانیان. در درازترین و تیرهترین شب سال، نیاز و امید هر ایرانی به دمیدن خورشید و برآمدن روز دلافروز و برخورداری جهان از فروغِ فرورینه بیش از هر زمانیست دیگر، آنان بدینسان آشکار میدارند و استوار که چیرگیِ تیرگی را که اهریمنیست برنمیتابند. مردمانِ فر و فروغ با شب و تاریکی پیوندی نمیتوانند داشت.
بارپروردگارا! ایران ما را، این سرزمین سپند اهورایی را، این سرزمین سپند هزارهها را، این سرزمین سپند فرّ و فروغ و فرهیزش و فرزانگی را، از هر آنچه تاریک است و زیانبار و ویرانگر و اهریمنی، پاس بدار و در زنهار. ایدون باد!
میرجلالالدین کزازی
کرج، مهرشهر
۳۰ آذر ۱۴۰۳
🔗 البرز پژوهی @alborzology
4_5996829159119132661.pdf
16.57M
🔹گفت و گو با استاد دکتر حکمتاله ملاصالحی
گفت و گو کنندگان: امیرعباس خلیل پور و آرتیسم بختیاروند
فصلنامه باستان پژوه (نشریه علمی تخصصی انجمن علمی دانشجویی باستانشناسی دانشگاه تهران)، سال بیست و سوم، ش ۲۹، بهار و تابستان ۱۴۰۳، صص ۱۴ - ۶.
📷 دکتر ملاصالحی در قامت دانشجو و استاد در دانشگاه تهران
🔗 البرز پژوهی @alborzology
🔹 دکتر حکمت اله ملاصالحی در قامت دانشجو و استاد در دانشگاه تهران
منتشر شده در فصلنامه باستان پژوه (نشریه علمی تخصصی انجمن علمی دانشجویی باستانشناسی دانشگاه تهران)، سال بیست و سوم، ش ۲۹، بهار و تابستان ۱۴۰۳، ص ۸ و ۱۲.
متن گفت و گو با استاد
🔗 البرز پژوهی @alborzology