#ماجرای_رحبه به گفته علامه امینی در سال ۳۵ قمری، برخی نسبت به آنچه که از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره مقدم بودن #امام_علی علیه السلام بر دیگران نقل شده بود، او را متهم کرده و درباره خلافتش منازعه می‌کردند، از این‌رو امام علی علیه السلام در میان اجتماع مردم در رحبه کوفه حاضر شد به منظور دفاع از حق خود و رد بر کسانی که در امر خلافت با او منازعه می‌کردند، به حدیث غدیر مناشده کرد. أنشد اللّه‏ من‏ بقي‏ ممّن‏ لقي‏ رسول‏ اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و سمع مقاله فيّ يوم غدير خمّ إلّا قام، فشهد بما سمع»(📚ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۷۴.).  از این رو به ماجرای روز رحبه، «مناشده رحبه» نیز گفته‌اند چرا که حضرت علی علیه السلام در ابتدای سخنش، با لفظ «انشد الله؛ قسم می‌دهم به خدا» از حاضران خواست که به #حدیث_غدیر شهادت دهند. مناشده به معنای سوگنددادن به خداوند است. پس از سخنان حضرت علی علیه السلام برخی از صحابه برخاسته و شهادت دادند که حدیث غدیر را از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیده‌اند. البته در برخی منابع نقل شده است که افرادی مانند #زید_بن_ارقم از شهادت‌دادن امتناع کردند و حضرت آنان را نفرین نمود.📚حلبی، سیره حلبیه‌، ۱۳۵۳ق، ج‌۳، ص‌۳۰۸