#حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام #علی_انسانی اگر کمان کمین کرده‌ای امان می‌داد ز تشنگی به روی دست باب،‌ جان می‌داد ز مهد،‌عهد وفا بسته بود آن عاشق و جبرئیل امین مهد او تکان ‌می‌داد اگر چه قطره‌ء خونش نریخت روی زمین ز حلق،خون به رگ و ریشه‌ء زمان می‌داد چو دید نیست به جز آه در بساط پدر ز خنده، باز تسلّی به باغبان می‌داد نگاه بی رَمَقش حرف، از عطش می‌زد ز میزبان، غم خود شرح، بی زبان می‌داد پدر به جانب بالا فشاند خون پسر و تا همیشه شفق را به آسمان می‌داد @aleyasein

#دورهء_محرم #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام #علی_انسانی مادر نه طفل تشنه ی خود را به باب داد مهتاب را، فلک به کف آفتاب داد چون قحط آب، قحط وفا، قحط رحم دید چشمش به لعل خشک وی از اشک، آب داد بر طفل و باب او چو جوابی نداد کس یک تیر، هر دو را، به سه پهلو جواب داد خون گلوی طفل نه، ایثار را ببین آن گل، نخورد آب و به گلچین گلاب داد هم عندلیب سوخت و، هم باغبان که خصم آبی به گل نداد، ولی گل به آب داد پرپر چو مرغ می زد و تا پر، نشسته تیر اما به خنده، باز تسلای باب داد او خنده کرد و عالم ازاین خنده، گریه کرد نگرفت آب و، آب به چشم سحاب داد اصغر به لای لای ندارد نیاز و، تیر او را به خواب برد و به مهد تراب داد @aleyasein

#حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام #علی_انسانی همچوروی طفل من بیرنگ ورومهتاب نیست بخت من درخواب وچشم کودکم راخواب نیست گفتم ازاشکم مگرای غنچه نوشی آب لیک ازتومعذورم که اشک من به جزخوناب نیست درحرم هرسمت باشدقبله امابهرمن غیررویت قبله وجزابرویت محراب نیست خیمه بیت الله وکعبه مهدودرطواف اهل حرم این طواف حج عشق ست وجزاین آداب نیست هفت بارآمدصفاومروه هاجرآب جست منکه ده‌هاباردرهرخیمه رفتم آب نیست قسمتی ازراه راباهروله هاجربرفت من همه ره رادویدم کام توسیراب نیست حج من اتمام شدبرخیزاحرامم بِکَن ای ذبیح خردسال اکنون که وقت خواب نیست @aleyasein

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #علی_انسانی پدر ازدیده جاری اشک وخون بهرپسرمیکرد ولی عمّه درآنجا گریه بر حال پدر می کرد پدرفریاد می کرد و پسر خاموش بود اما سکوت او به جان باب کار نیشتر می کرد سرش بگرفت بردامان وبرخشک وترآتش زد چوآن خشکیده لبهارابه آب دیده ترمیکرد پی بوسیدن ماه رخ او فرصتی می جست رخ گلگون وخط سبز،شوقش بیشترمیکرد ازآن روبود تارخ بررخش بگذاشت،دیدن داشت یکی ای کاش بودو زودزینب راخبر میکرد پدررا گرجداکرد از پسر زینب مکن منعش که ازبهربرادرخواهر احساس خطر میکرد @aleyasein

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #علی_انسانی دررزمگاه عشق نه فرق پسرشکست گویی درست،شیشه ی عمرپدرشکست پشتی که جز مقابل یکتا دوتا نشد پشت حسین بودو زداغ پسرشکست تاشدسپر به تیغ، سر شبه مصطفی سر،شددوتاو رونق شق القمرشکست شدباسرشکسته ززین سرنگون ولیک باآن شکست،داد به بیدادگر شکست سرسبزشدبه اشک،نهالم،ولیک خصم تاخواست این درخت برآردثمر،شکست مادر در انتظار، وز این بی خبر که تیغ ازتوسر وازو دل وازمن کمرشکست @aleyasein

#حضرت_عباس_علیه_السلام #علی_انسانی سقا به آب، لب ز ادب آشنا نکرد از آب پُرس از چه ز سقّا حیا نکرد تجدید شد وضوی نماز امام عشق بیهوده دستِ خویش به آب آشنا نکرد تن چاک چاک دید و به بیداد، تن نداد سر شد دو تا و قد برِ دونان، دو تا نکرد «غیر از دمی که مشک به دندان گرفته بود در عُمرِ خویش خندهٔ دندان‌نما کرد» دندان کند کمک، چو گره وا نشد ولی دندان او هم آن گره بسته وا نکرد معراج او به روی زمین شد ز پشت زین همچون نَبی عروج به سوی سما نکرد مسجود را ندیده سر از سجده برنداشت حقِّ سجود عشق، چو او کس اَدا نکرد @aleyasein

#حضرت_عباس_علیه_السلام #علی_انسانی به یاد دست قلم، تا بَرَم به دفتر، دست به عرض عشق و ارادت، شوم قلم در دست به طبع گفتم از این دست، دست‌ها بنویس که دست بهترازاین دست،حق نیاورده‌ست بزن درون دوات این قلم به نیّتِ غسل که با طهارت گویم از آن «مطهّر دست» ببین ظهور «یَدُ الله فَوقَ اَیدیهِم» که حیدرست بحق دست واوبه حیدر،دست بریده دستِ امان‌نامه‌آوران بادا که پای دادن جان، داده با برادر، دست چه غم که زخم ببارد، اُحد شود تکرار؟ که برنداشت دمی حیدر از پیمبر، دست دمی ز یاد گل یاس تشنه، غافل نیست که روی آب کند قابِ عکسِ اصغر، دست رسیده بود مگر هُرم تشنگی به فرات؟ که دیدآب چوآتش شده‌ست و مِجمَر،دست عبث نبود لبِ خشک، تر نکرد از آب نخورد آب که یابد به آب کوثر، دست نوشت: عشق، فتوت، ادب، عطش، ایثار قلم به دست،علم بودوگشت دفتر، دست ببین به غیرت و همت، وفا، علمداری که دست شد قلم از تن ولی علم در دست چو تیر خورد به مشک، آبروی دریا ریخت که یک حرم پی یک مشک بود یکسردست مطیع امر ولی هر که می‌شود ز ادب به روی چشم گذارد به امر رهبر، دست به‌راستی که نیاورده خَم به ابرویش هرآنچه تیغ،فزون گشته و فزون‌تر دست زجام عشق،چنان گشت وسر زپانشناخت که بهر دست‌فشانی، نداشت دیگر دست «چگونه سر ز خجالت بر آورم برِ دوست؟» نه مشک، دارد آب و نه آب‌آور، دست عمود آمد و بی‌دست رفت سر به سجود نبود، ورنه به سر می‌گذاشت مادر، دست علی به مهد زدش بوسه و حسین به خاک چه نقشی اول‌دست و چه بردی آخردست چه غم که بارگناهان به دوش سنگین ست که فاطمه بَرَد از او به روز محشر، دست بیارمشکل خودرامگوکه بی‌دست ست که دست اوشده مشکل‌گشا‌تر ازهر دست @aleyasein

#امام_حسین_علیه_السلام #وداع_امام #علی_انسانی اگر خواهی پدر بینی وفای دختر خود را نگه کن زیر پای اسب و بالا کن سر خود را نهان از چشم طفلان آمدم دارم تمنّایی که در آغوش گیری بار دیگر دختر خود را نرفتی تابه پُشتِ ابرِسنگ وخنجروپیکان به روی دامنت ای ماه بنشان اختر خود را فروشدنازاگرطفلی خریدارش پدر باشد بزرگی کن،ببوس این دخترکوچکترخودرا لبم ازتشنگی خشکست وجوهردرصدایم نیست برو در نهر علقم، کن خبر آب‌آور خود را ز دورادور، می‌دیدم گلویت عمه می‌بوسید مگر آماده کردی بهر خنجر، حنجر خود را به همراه مسافر آب می‌پاشند، ‌من ناچارم به دنبال توریزم اشک چشمان تر خود را کنارگاهواره رفتم و دیدم که اصغر نیست چراباخودنیاوردی،چه کردی اصغرخودرا؟ @aleyasein

#امام_حسین_علیه_السلام #قتلگاه #علی_انسانی هر چه گفتش چشم بر بند از حسین زینب، اما دل نمی‌کَند از حسین داشت یک تن بیمِ جان دو امام گاه در گودال، دل، گه در خیام زین طرف، بی‌یار، مانده یک غریب ز آن طرف،‌ تبدار می‌خواهد طبیب مرغ دل گه در حرم پر می‌کشید گه به سوی قتلگه، سر می‌کشید بود زینب مُحرمِ حجّ وفا گه به سوی مروه گاهی در صفا سینه چون جسم برادر ریش بود گه قدم در پس گهی در پیش بود لاجرم امر امام خویش را رفت سوی خیمه‌ها با قهقرا @aleyasein

بازدلشوره ای افتاده به جانم چه کنم تندترمیزند آخرضربانم چه کنم پسرم رفته و چندیست از او بی خبرم باز هم بی خبری برده امانم چه کنم آه یا راد یوسف پسرم برگردد نگرانم نگرانم نگرانم چه کنم همه ترسم از این است صدایم بزند دیر خود رابه کنارش برسانم چه کنم گرگهادور وبر یوسف من ریخته اند پدری پیرم وافتاده جوانم چه کنم به زمین خورده انار من وصد دانه شده جمع باید کنم او راو ندانم چه کنم جگرسوخته ام را زحرم پوشاندم مانده ام زار که باقد کمانم چه کنم #هشتم_محرم #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #محسن_عرب_خالقی @aleyasein

برو ولی به تو ای گُل سفر نمی آید که این دل از پس داغ تو بر نمی آید   به خون نشسته دلم اشک من گواه من است که غیر خون دل از چشم تر نمی آید تو راه می‌روی و من به خویش می‌گویم به چون تو سرو رشیدی تبر نمی‌آید رقیه پشت سرت زار می‌زند؛ برگرد چنین که می‌روی از تو خبر نمی آید   کسی به پای تو در جنگ تن به تن نرسید ز ترس توست حریفی اگر نمی آید  نگاه ها همه محو تو بود ... نعره زدی خودم بیایم اگر یک نفر نمی آید به ناتوانی شان دوره می‌کنند تو را به جنگ با تو کسی بی سپر نمی آید  غزال من که تو را گرگها نظر زده اند ز چشم زخم به جز دردسر نمی آید  عمو رسیده به دادم وگرنه بابایی به پای خود سر نعش پسر نمی آید   کجای دشت به خون خفته ای بگو اکبر؟ صدای تو که از این دور و بر نمی آید   دهان مگو که پر از لخته لخته خون است نفس مگو نفس از سینه در نمی آید به پیکر تو مگر جای سالمی مانده چطور حوصله ی نیزه سر نمی آید #هشتم_محرم #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #هادے_ملک_پور @aleyasein

رخصت بده از داغ شقایق بنویسم از بغض گلوگیر دقایق بنویسم می‌خواهم از آن ساقی عاشق بنویسم نم‌نم به خروش آیم و هِق‌هِق بنویسم دل خون شد و از معرکه دلدار نیامد «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد» در هر قدمت هر نفست جلوۀ ذات است وصف تو فراتر ز شعور کلمات است در حسرت لب‌های تو لب‌های فرات است عالم همه از این همه ایثار تو مات است از علقمه با دیدۀ خونبار نیامد «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد» سقا تویی و اهل حرم چشم به راهت دل‌ها همه مست رجز گاه به گاهت هر چند تو بودی و عطش بود و جراحت دلواپس طفلان حرم بود نگاهت سقای ادب جلوۀ ایثار نیامد «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد» افتاد نگاه تو به مهتاب، دلش ریخت وقتی به دل آب زدی آب، دلش ریخت فرق تو شکوفا شد و ارباب، دلش ریخت با سجدۀ خونین تو محراب، دلش ریخت صد حیف که آن یار وفادار نیامد «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد» انگار که در علقمه غوغا شده آری خون‌بارترین واقعه برپا شده آری در بزم جنون نوبت سقا شده آری دیگر پسر فاطمه تنها شده آری این قافله را قافله‌سالار نیامد «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد» ای علقمه از عطر تو لبریز، برادر! ای قصۀ دست تو غم‌انگیز، برادر! بعد از تو بهارم شده پاییز، برادر! برخیز! حسین آمده برخیز! برادر! عباس‌ترین حیدر کرار نیامد «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد» #تاسوعا #حضرت_ابالفضل_العباس_علیه_السلام #حسین_علاءالدین @aleyasein

می‌رفت که با آب حیات آمده باشد می‌خواست به احیای فرات آمده باشد احساس من این است که با پر شدن مشک از خیمه خروش صلوات آمده باشد بشتاب! که در مشک تو این سهم امام است بشتاب! اگر فصل زکات آمده باشد... برگشت که شیطان به حرم چشم ندوزد می‌خواست به رمی جمرات آمده باشد... جایی ننوشته‌ست که در علقمه... زهرا... اما نکند آن لحظات آمده باشد نقل است که توفان شد و پیداست که باید چه بر سر کشتی نجات آمده باشد طفلی به عقب خیره شده از روی ناقه شاید عمو از راه فرات آمده باشد... #تاسوعا #حضرت_ابالفضل_العباس_علیه_السلام #حسن_بیاتانی @aleyasein

بازدلشوره ای افتاده به جانم چه کنم تندترمیزند آخرضربانم چه کنم پسرم رفته و چندیست از او بی خبرم باز هم بی خبری برده امانم چه کنم آه یا راد یوسف پسرم برگردد نگرانم نگرانم نگرانم چه کنم همه ترسم از این است صدایم بزند دیر خود رابه کنارش برسانم چه کنم گرگهادور وبر یوسف من ریخته اند پدری پیرم وافتاده جوانم چه کنم به زمین خورده انار من وصد دانه شده جمع باید کنم او راو ندانم چه کنم جگرسوخته ام را زحرم پوشاندم مانده ام زار که باقد کمانم چه کنم #تاسوعا #حضرت_ابالفضل_العباس_علیه_السلام #محسن_عرب_خالقی @aleyasein

بین غم آسمان و حسرت صحرا ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا جنگلی از نیزه را شکافته تا رود بیرقی از خون رسانده تا به ثریا حال خوشی دست داده است به هر موج شانه به مویش کشیده پنجۀ سقا آنچه که از دست ماه در کف شط ریخت بارش باران نریخته‌ست به هر جا آن سخنی را که مشک گفت به امواج حضرت طوفان نگفته است به دریا بیشتر از هر کسی شبیه علی بود سوخته دشمن از این شباهت زیبا قلب کمان تیر می‌کشید ز یک سوی سوی دگر تیغ آستین زده بالا نیزه و سنگ و عمود بود و حرامی پیکر عباس بود و یک‌تنه غوغا ماه اگر از روی زین به خاک بیفتد می‌شکند پشت آفتاب، خدایا گفت: که بنشین درون چشم من ای تیر چشم بپوش از گلوی مشک من اما ذره‌ای از داغ خویش داد به خورشید جرعه‌ای از خون خود سپرد به دنیا وه چه مراعات بی‌نظیری از او ماند دست و علم، مشک و تیر، پیکر و صحرا شاه‌بیت کربلاست حضرت عباس خون دو بازوی او قلم زده آن را اول مصرع به نام حیدر کرار آخر مصرع به نام حضرت زهرا #تاسوعا #حضرت_ابالفضل_العباس_علیه_السلام #مرتضی_حیدری_آل_کثیر @aleyasein

ای بزرگ خاندان آب‌ها آشنای مهربان آب‌ها در مقام شامخ سقایی‌ات بند می‌آید زبان آب‌ها... بر ضریح دست تو پیچیده‌اند التماس گیسوان آب‌ها می‌رسید از دور بر اهل حرم جملۀ «سقّا بمان» آب‌ها... مشک و ختم فاتحه هرگز نبود این تصوّر در گمان آب‌ها بعد لب‌های تبسم‌ریز تو گریه افتاده به جان آب‌ها از وداع تو حکایت می‌کند دست های پر تکان آب ها #تاسوعا #حضرت_ابالفضل_العباس_علیه_السلام #علی_اکبر_لطیفیان @aleyasein

شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را نشاند در تب شک، غیرت تو باور را برادری به وفاداری تو معنی یافت که از گلوی تو فریاد زد برادر را... فرات آینه شد، پیش چشم غیرت و آب مگر نشان بدهد حیرت مصوّر را نگاه کردی و دیدی حرم در آتش بود و در طواف حرم، فوجی از کبوتر را گذشتی از سر آب و به خاک افتادی که سر به سجده گذاری هر آن مقدّر را فرات بعد تو عمری‌ست تا که می‌گرید عطش جز این نشناسد زبان دیگر را تویی که نام تو با هرچه رود پیوسته‌ست و بی تو آب نمی‌بیند آن طرف‌تر را #تاسوعا #حضرت_ابالفضل_العباس_علیه_السلام #ناصر_فیض @aleyasein

دریا کشید نعره، صدا زد: مرا بنوش غیرت نهیب زد که به دریا بگو: خموش وقتی که آب را به روی آب ریختی آمد چو موج، در جگرِ بحر، خون به جوش گفتی به آب، آب! چه بی‌غیرتی برو بی‌آبرو به ریختن آبرو مکوش! آوردَمت به نزد دهان تا بگویمت بشنو که العطش رسد از خیمه‌ها به گوش... تو موج می‌زنی و علی‌اصغر از عطش گاهی به هوش آید و گاهی رود ز هوش از بس که «آب، آب» شنیدم ز تشنگان دیگر نفس به سینۀ تنگم شده خروش در آب پا نهادم و بر خود زدم نهیب گفتم بسوز از عطش و آب را ننوش بالله بُوَد ز رشتۀ عمرم عزیزتر این بند مشک را که گرفتم به روی دوش... #تاسوعا #حضرت_ابالفضل_العباس_علیه_السلام #غلامرضا_سازگار @aleyasein

بسم‌الله الرحمن الرحیم #شب_هشتم_محرم_حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام تو را به خیمه به این شانه‌ی خَم آوردم تو را به دستِ خودم حیف کم‌کم آوردم برایِ خواهرکانت کمی لباسِ تو را... برایِ گیسوی خود خاکِ عالم آوردم صدایِ گریه‌ی من تا مزارِ لیلا رفت برایِ مادرِ تو آیه‌ی غم آوردم شکسته اینطرف و آنطرف کشیدم دست هرآنچه از تو در این دشت دیدم آوردم هرآنچه رنگِ تو را داشت ای انارِ حرم هرآنچه بویِ تو می‌داد آنهَم آوردم رسید عمه و تا خیمه‌ها مرا آورد که پیش خنده‌ی نامحرمان کم آوردم تو را من از بغلم پاره پاره می‌چینم خدایِ من پسرم را چه دَرهَم آوردم (حسن لطفی) @aleyasein

بسم الله الرحمن الرحیم #شب_هشتم_محرم_حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام قل هوالعشق علی قبله‌ی ما علی و قبله نما نیز علیست حرمِ ما نجف وکعبه‌ی ما نیز علیست ها علی بشر کیف بشر یعنی که... قل هوالعشق علی نقطه‌ی با نیز علیست فقط از لطفِ علی فاطمه را می‌فهمیم نقطه‌ی با علی و نقطه‌ی فا نیز علیست از علی بندگی آموختم اما گفتند... آنقدر قُرب گرفته است خدا نیز علیست بعدِ معراج پیمبر به ابوذر می‌گفت : هست در خانه‌ی تو در همه جا نیز علیست امر فرمان علی  هست و اولی‌الامر علی قَدَر از سمتِ علی است و قضا نیز علیست نَفَسِ فاطمه و نَفسِ نفیسِ احمد... همه دم معنیِ نَفسی بِفَدا...نیز علیست صاحب خندق و خیبر اُحد و بَدر و حُنین فاتحِ معرکه‌ی کرببلا نیز علیست رفت میدان و حسین از پسِ او می‌فرمود: چشمِ بد دور که این سبزقبا نیز علیست او که می‌تاخت امیرانِ عرب می‌گفتند تا که او هست امیرالاُمَرا نیز علیست میزند بر جگرِ خصم و همه می‌فهمند وارثِ تیغِ علی در دو سرا نیز علیست از اذانش دل زهرا به تپش می‌اُفتاد در حرم زمزمه‌ی فاطمه‌ها نیز علیست همه گفتند نبی یا که علی شاید اوست بعد الله اگر یک کلمه باشد اوست (حسن لطفی) @aleyasein

بسم الله الرحمن الرحیم #شب_هشتم_محرم_حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام پیشِ چشمانِ همه دست به زانو اُفتاد خواست تا پاشود ای وای که با رو اُفتاد باید او پاشود از  خاک جگر جمع کُنَد یک عبا پَهن کُنَد تا که پسر جمع کُنَد پیرمَرد است عصا خواست ولی خندیدند او کم آورد  عبا خواست ولی خندیدند این اَنارِ حرم است آه چرا ریخته است چقدر حضرتِ اکبر به عبا ریخته است تا علی رفت   به دنبالِ دلش راه اُفتاد قبلِ شهزاده ببین رویِ زمین شاه اُفتاد یک "پدرجانِ"دگر از پسرش خواست نَشُد این جوانمُرده پس از این کمرش راست نَشُد پیشِ چشمان همه دست به زانو اُفتاد بغلش کرد ولی حیف که بازو اُفتاد هیچکَس زیرِ بغلهایِ پدر را نگرفت دست تنهاست کسی جایِ پدر را نگرفت نیزه‌ای خورد تکان ، از جگرش داد کشید دست بر سینه که زد با پسرش داد کشید غارتِ قامتش اینجا صلواتی شده بود بدنش با شن و شمشیر چه قاطی شده بود ساعتی از بدنش از بدنش تیغ کشید با دو انگشتِ خودش از دهنش تیغ کشید لَخته لَخته زِ دهانش چقدر خون آوَرد تکیه میداد به آن نیزه که بیرون آوَرد بِینِ آغوش کشیدش  تَنِ او بند نَشُد خواست تا بوسه بگیرد همه دیدند  نَشُد کاش سمتِ حرم اکبر نَبَرَد برخیزد عمه‌اش دست به معجر نَبَرَد برخیزد از علمدار کمک خواست که خواهر را بُرد خواهری آمد و با خود دو برادر را بُرد پیشِ چشمان همه دست به زانو اُفتاد دید پَهلویِ علی را و به پهلو اُفتاد به عبا جمع نمود و به عبا پَهنَش کرد بُرد در خیمه کنارِ شهدا پَهنَش کرد عصر شد خیمه‌ی آتش زده با دختر سوخت هم عبا سوخت و هم خیمه و هم اکبر.... (حسن لطفی) @aleyasein

بسم الله الرحمن الرحیم #شب_هشتم_محرم_حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام بِهَم آنقدر می‌آمد نمازم با اذانِ تو گره عمری بِهَم خورده توانم با توانِ تو تمامِ تو از آنِ من تمامِ من از آنِ تو بمان پیشم که میمیرد بهارم با خزانِ تو همیشه با تو می‌گفتم کنارم  اکبرم که هست چه غم از پیریَم وقتی نگاهِ آخرم که هست کنارش گرچه لیلا نیست اما خواهرم که هست دلت در گیسوانِ من  دلم در گیسوانِ تو به تو گفتم برو اما پدر پشتت به راه اُفتاد نگاهِ بر نگاهِ تو ، لبم اما به آه اُفتاد صدای شیونِ عمه میانِ خیمه‌گاه اُفتاد کمان اَبرویِ ما رفتی حرم شد قَدکمانِ تو از این بدتر نمی‌گردد که اسبت اشتباهی رفت از این بدتر نمی‌گردد که چشمانت سیاهی رفت میان حلقه‌ی جمعِ سپاهی  بی پناهی رفت انارِ فاطمه دیدم  اناری شد لبانِ تو سبکتر گشته‌ای اما شبیه پَر نمی‌مانی چرا بر رویِ دستانم علی‌اکبر نمی‌مانی چرا حرفی نمی‌گویی مگر دیگر نمی‌مانی کدامین خشک‌تر بوده زبان من   زبانِ تو علی‌جان زندگانی از جوانمرده نمی‌آید توانِ راه رفتن از زمین خورده نمی‌آید نفَسهای مرا داغِ پسر برده نمی‌آید لبت بوسیدم و خون شد دهانِ من  دهانِ تو زمین خوردی زمین خوردم پدر گفتی پدر گفتم بهَم خوردی بهَم خوردم جگر گفتی جگر گفتم مفَصل نیزه‌ها خوردی ولی من مختصر گفتم چرا با فاصله مانده تمامِ استخوانِ تو نگاهم تار می‌بیند کجا چیدم کجا چیدم کشیدم دست بر خاک و تو را رویِ عبا چیدم هزار و نهصد و اندی کنارِ هم تو را چیدم ولی خیره به من مانده نگاهِ مهربان تو تمام زخمهای تو تَرک خورده نمک خورده شدی مانند زهرایی که در کوچه کتک خورده فقط تنها تویی که ضربه‌های مشترک خورده رسیده عمه و حالا کم آوردم به جان تو (حسن لطفی) @aleyasein

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم #شب_هشتم_محرم_حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام خواست با دستش ببندد پلکِ پَرپر را نشُد خواست تا با گریه شویَد پلکِ دیگر را نشُد رویِ زانو چار دست و پا رسیده بر سَرَش خواست زینب نشنود لبخندِ لشگر را نشُد گفت بابایی بگو اما فقط یک "با" شنید هرچه می‌کوشید گویَد حرفِ آخر را نشُد با دو انگشتش میانِ حَلق دنبال چه است? خواست تا بیرون کِشَد یک تکه خنجر را نشُد خُرده‌هایی استخوان از سینه بالا میرَوند خواست تا خالی کُنَد هربار حنجر را نشُد خواست زینب تا که بردارد حسینش را نشُد خواست بابا هم کِشَد تا خیمه خواهر را نشُد غیرتی‌اش کرد شاید چشمها را وا کند هِی نشان می‌داد خاکِ رویِ معجر را نشُد خواست بردارد از این پاشیده در آغوشِ خویش دست را  پا را  نشُد  تَن را نشُد  سر را نشُد (حسن لطفی) @aleyasein

#علی_اصغر تلظی کرد با اون جون خسته لباش هر لحظه میشد باز و بسته همینکه تیر شد پرتاب دیدن حسین فاطمه از پا نشسته مسعود یوسف پور @aleyasein

در غمت داده ام از دست عنانم چه کنم؟ خنده ی آخر تو برده امانم چه کنم؟ یک طرف خنده ی لشگر طرفی اشک رباب مانده ام من بروم یا که بمانم چه کنم… #موسی_علیمرادی #علی_اصغر @aleyasein