* #علم #غیب 💠 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔻 در قرآن یک علم به غیب داریم و یک ایمان به غیب که خداوند مردم را ترغیب به آن می‌کند. خدای متعال علم غیب را از مومنین و غیر مومنین نفی می‌کند آنجا که می‌فرماید: قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ (نمل:۶۵)(بگو که در همه آسمان‌ها و زمین جز خدا کسی از علم غیب آگاه نیست.) 🔸 اگر گفته شود: پس چگونه این قدر در تاریخ نقل کرده‌اند عده‌ای چیزهایی می‌گفته‌اند و درست در می‌آمده است! این غیب نیست؟ 🔹 در جواب می‌توان گفت: اولا اگر کسی یک یا چند مسئله از علم ریاضی را یاد گرفت که مثلا دو به اضافه دو مساوی چهار می‌شود، نمی‌شود گفت این عالم به ریاضی است؛ [در اینجا هم اگر کسی برخی از موارد محدود از امور غیبی را خبر داد، نمی‌توان گفت عالم به غیب است و خداوند عالم به غیب بودن را نفی کرده است] 🔸 البته در مسائل معنوی حساب ائمه اطهار علیهم السلام جداست و علم غیب خدائی به آنها داده شده است. 🔹 ثانیا این مصادیقی که ما علم غیب می‌دانیم پایین‌تر از «علم» غیب است؛ یعنی از پنجاه و یک درصد اطمینان شروع می‌شود تا نود و نه درصد؛ یعنی عالم صد درصدی به غیبت نیستند و لو اینکه ظنّ قوی داشته باشند؛ 🔸 البته در این بخش هم باید کسانی که در دامن اهل بیت علیهم السلام تربیت شده اند از دیگران جدا شوند. 🔹 ثالثا باید دید مراد از علم غیب چیست؟ این که شخصی خبر دهد از این که در گوشه آشپزخانه چیست؛ این اصلا غیب نیست. آیا مراد از غیب، عالم غیب است یا چیز دیگر است؟‌ ‌ ‌ ‌ ▪️ @nasery_ir ▪️ @alhadi_h ‌ ‌