💎سه چیز را با خودمان به آخرت ببریم #استاد_عربیان حفظه الله: ✨در جمله بعدی حضرت می فرمایند یَا اباذر! مَنْ لَمْ یَأْتِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ بِثَلَاثٍ فَقَدْ خَسِرَ . هر کس سه چیز را در روز قیامت با خودش نیاورد ضرر کرده و زیان کرده است. طبیعتا به این معناست که دیگر چیز ارزشمندی با او نیست. این سه چیز را ما باید در دنیا در حقیقت فراهم بیاوریم و به دست بیاوریم و ان شاالله با خودمان به آخرت ببریم. ابوذر می گوید آن سه چیز چیست؟ قُلْتُ وَ مَا الثَّلَاثُ فِدَاکَ أَبِی وَ أُمِّی. پدر و مادرم به فدای تو باد، آن سه چیز کدام است؟ حضرت آن سه چیز را اینطور توضیح می دهند: 🌺قالَ وَرَعٌ یَحْجُزُهُ عَمَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهِ، اولی ورع است. ورعی که حاجز بشود. مانع بشود. باز بدارد او را از آنچه که خداوند بر او حرام کرده است. عَمَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهِ. آن ورع، یک نیروی درونی، یک حالت درونی می شود که فرد راباز می دارد از آنچه که خدا حرام کرده است. آن را ترک بکند. انجام ندهد. اگر خدا فرموده غیبت حرام است، ورع باعث بشود غیبت را ترک کند. اگر خدا می فرماید دروغ همان است همین طور. ورع باعث می شود اجتناب کند. یا زنا حرام است یا مثلا نگاه به نامحرم حرام است. هر چیزی که حرام قرار داده شده است. آن ورع باعث می شود که انسان فاصله بیاندازد بین خودش و آن حرام. این ورع، حاجز می شود. مانع می شود. باعث می شود که انسان ترک کند. این اول. تکرار کنم آن جمله اول حضرت این می شود که ورع، چیزی است که بدون آن ما از دین و دینداری نتیجه خوبی نمی گیریم. ورع را حتما باید داشته باشیم. اگر دوست داریم از دینداری نتیجه بگیریم. 🌸دوم وَ حِلْمٌ یَرُدُّ بِهِ جَهْلَ السَّفِیهِ.حلم. یک خویشتن داری. حلم را می توانیم و خوب است به خویشتنداری معنا کنیم. در مقابل رفتار جاهلانه سفیه، سفیه کسی است که کم خرد است. بی خرد است. یک رفتار جاهلانه می کند. آدم اگر حلم داشته باشد، تندی برافروخته نمی شود که باهاش برخورد بکند. داد بکشد. تنبیه بکند. نه. جلوی خودش را می گیرد. با اینکه آن فرد رفتار جاهلانه داشته است ولی این جلوی خودش را می گیرد که ناراحت نشود. عصبانی نشود. برافروخته نشود. او را تنبیه نکند. با او برخورد نکند. ببینید این دومی چقدر انسان را از مشکلات حفظ می کند. در یک آرامش و سلامتی قرار می دهد. 🍀سوم وَ خُلُقٌ یُدَارِی بِهِ النَّاسَ، یک اخلاق نیکویی که.. خلق، ویژگی ای خوبی است که در انسان نهادینه شده باشد را خلق می گویند. ویژگی خوب. که انسان با مردم برخورد می کند با روی گشاده، با صبوری، تحمل، بزرگواری. خوبی های آن ها را ببیند، بدی های خودش را مورد توجه داشته باشد، مجموعه این ها می شود آن خلقی که ما در معاشرت با مردم احتیاج داریم. خودش را برتر از مردم نبیند. مردم هر که هست، از خودش بهتر ببیند. 📌پس ببینید مجموعه آن اموری که سلامت و دینداری ما را تهدید می کند، با این سه محافظت و سه حفاظ، دفع می شود. اولی ورع است که محرمات را ترک می کنیم. دوم در مقابل آن رفتارهای سفیهانه، که زود برافروخته نشویم. دعوا درست نکنیم. داد و فریاد نداشته باشیم. سوم هم مردم هستند. اکثرا می بینیم اصلا یک جوری است که واقعا مراعات احتیاج دارند. دیگر وقتی می گوییم ناس، منظور آن متن جامعه منظور است که عموم مردم. اکثرا هم می بینیم آداب نمی دانند. اکثر می بینیم توجه ندارند. هم از نظر فکری، هم از نظر توانمندی می بینیم در وضعیت خوبی به سر نمی برند و انسان می خواهد با آن ها معاشرت داشته باشد. باید خوب معاشرت داشته باشد دیگر. اینجاست آن خلق، عرض کردم ویژگی های خوبی که در انسان نهادینه شده است، این به عنوان سرمایه، معاشرت انسان را درست می کند. انسان موفق می شود به مدارا. با این سرمایه روحی، با مردم مدارا می کند و زندگی را پیش می برد. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_سی_و_یک در تاریخ چهارشنبه 1400/12/11 #قسمت_سیصد_و_پنجاه_و_نه ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #اخلاقی #ذکرالله #اطاعت #ورع #ترک_گناه #مدارا #خلق_نیکو #حلم