eitaa logo
مدرسه علميه الهادی علیه السلام
485 دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
1.5هزار ویدیو
96 فایل
🔹مرکز هدایت علمی تربیتی الهادی علیه السلام قم حرم اهل بیت علیهم السلام 📱 ارتباط با ادمین: @amin114 فهرست مطالب کانال: https://eitaa.com/alhadihawzahqom/2489
مشاهده در ایتا
دانلود
✨اتصال از طریق تلاوت روزانه 🌺باید خود را به خدا وصل کنید. قرآن خواندنِ هر روز را فراموش نکنید. هر روز حتماً قرآن بخوانید؛ هر مقداری میتوانید. آنهایی که ترجمه‌ی قرآن را میفهمند، با تدبر به ترجمه نگاه کنند. آنهایی که ترجمه‌ی قرآن را نمیفهمند، یک قرآن مترجَم خوب - که الحمدللَّه زیاد هم داریم - کنار دستشان بگذارند و به ترجمه‌ی آن نگاه کنند. 🍀ممکن است ده دقیقه صرف وقت کنید و یک صفحه یا دو صفحه بخوانید؛ اما هر روز بخوانید؛ این را یک سیره‌ی قطعی برای خودتان قرار دهید. علامت بگذارید، فردا از دنباله‌اش بخوانید. تا آن‌جایی که میتوانید، به نماز و توجه و ذکر در نماز و به نوافل اهمیت دهید. 📚بیانات مقام معظم رهبری دامت برکاته در تاریخ ۱۳۸۴/۰۶/۰۸ 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom
🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 🌸 امام باقر (علیه السلام): با ذکر گفتن بسیار در تنهایی هایت رقت قلب بجوی. (تحف العقول، ص285) 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom
🌺آرامش 🎙 رحمه الله ✨به چیزی غیر از توکل و یاد خدا برای انسان آرامش حاصل نمی‌شود و چیزی غیر از اعراض از یاد خدا و غفلت زندگی را تلخ و ناگوار نمی‌‌کند. 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom
💠در هر کاری که می خواهد انجام بدهد حفظه الله: 🌸حضرت رسول صلی الله علیه و اله و سلم در آن خلوت معرفتی و معنوی خودشان با ابوذر، که در این خلوت، حضرت امیرالمومنین سلام الله علیه هم حضور داشته، به ترتیب، مجموعه ای از توصیه ها، راهنمایی ها، دستورالعمل ها را ارائه می کنند که در حقیقت یک برنامه تربیتی جامع برای جناب ابوذر و همه آن هایی که دوست دارند تربیت بشوند. قبلا هم عرض کردیم بدون تعارف این وصیت نامه می تواند از شخصیت جناب ابوذر رضوان الله تعالی علیه رمز گشایی کند . اگر دنبال این هستیم که به دست بیاوریم و متوجه بشویم چرا در میان آن همه از یاران و اصحاب پیامبر، ابوذر اینچنین برجسته شد در کنار تعدادی از برجستگان اصحاب؛ چه باعث شد؟ باید جواب سوال خودمان را در دقت و تامل و فهم همه جانبه این وصیت نامه به دست بیاوریم. 🔹حضرت در جای جای مختلف (وصیت نامه)، ضمن اینکه توصیه های خودشان را ارائه می کنند، به ترتیب، انگیزه سازی می فرمایند. آن علاقه ابوذر را، انگیزه ابوذر را، در توجه قرار دادن به این توصیه ها بیشتر می کنند. این جمله را نگاه کنید. با آن شمارشی که بنده داشته ام، نود و نهمین توصیه پیامبر است. حضرت در اینجا از یک روش خیلی کارآمد و اثر گذار در تبیین و تفهیم استفاده کرده و آن تمثیل است. تمثیل، ظرفیت و اثرگذاری تعجب آوری دارد. برای همه مخاطبان. حالا با تفاوت هایی که در سطح ادراکی و انگیزشی دارند. چه خواص و چه عموم مردم. از تمثیل می توانند استفاده کنند و خیلی اثرگذار است. اول این جمله را بخوانیم و بعدا ببینیم از این جمله چه می فهمیم. 🍀 یا اباذر! الذَّاکِرُ فِی الْغَافِلِینَ کَالْمُقَاتِلِ فِی الْفَارِّینَ ذاکر، معلوم است دیگر. در اینجا منظور کسی است که یاد خداست. یاد حقیقت عالم است. توجه به خداوند متعال دارد. حالا آن هم در میان افرادی که غافل اند. ذاکر در میان مجموعه ای از افرادی که غافل اند. تشبیه شده اند به مقاتل در فرارکنندگان. کسی که در جمعیتی که دارند از مقابل دشمن فرار می کنند، این مبارزه می کند. چقدر این کار مقاتل در این شرایط و فضا ارزشمند است. اصلا از توانایی افراد عادی در ارزشگذاری خارج است. خیلی کارش ارزشمند است. این دلاور مردی و شجاعتش به گوش هر کسی برسد او را مدح می کند. احسنت به او می گوید. طبیعتا این مقاتلی که در اینجا، مجاهد فی سبیل الله است، این پیش خدا چه اجر و پاداشی دارد. ◾️در نظر بگیرید کسی که یاد خدا هست، ذکر لسانی، ذکر فعلی، ذکر قلبی.. خب ذکر مراتبی دارد دیگر. حالا آن نمونه و مصداق ذکر که در دسترس است و تندی ذهن انسان متوجه به آن می شود، ذکر لسانی است. ولی بالاتر از این همه ذکر داریم. ذکر عملی است. در ذکر عملی شاید اصلا زبان حرکت نکند. به اینکه انسان در هر کاری که می خواهد انجام بدهد، توجه می کند. خدا را در نظر می گیرد. به یاد خدا می افتد. ببینم خدا آیا اجازه می دهد این کار را انجام بدهم یا نه؟ آیا خدا امر کرده یا نهی کرده؟ خدا دستور کرده یا نهی کرده؟ خدا راضی هست یا راضی نیست؟ این می شود ذکر عملی. و بالاتر از این ذکر قلبی و ذکر وجودی است. که دیگر آن مربوط به خیال و فکر و این ها نیست. تمام وجود انسان متوجه حضرت حق جل شانه بشود. حالا ذاکر، یک انسان اینچنینی که دور و برش غافل هستند، فی الغافلین. شما از این چه می فهمید؟ از این توصیه پیامبر اسلام.. چه اشکالی دارد ما خودمان را در نظر بگیریم که مخاطب حضرت رسول هستیم؟ 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
📌خوب بودنتان، مشروط نباشد به اینکه فضا همراهی کند. حفظه الله: 🔹الان در آن مجلس توصیه و موعظه حضرت رسول، خودمان را حاضر ببینیم. مستقیما گویا از حضرت داریم می شنویم. چه به ذهنمان می آید؟ اشکال دارد این استفاده را بکنیم که گویا حضرت رسول می خواهد بفرمایند به یاد خدا بودنتان، خوب بودنتان، مشروط نباشد به اینکه فضا همراهی کند. این مشکل را ما در اکثر افراد می بینیم ها. به نظرم بیشتر بهانه است و بیشتر بیانگر ضعف فرد است. وگرنه اگر کسی خدا را دوست داشته باشد و خدا را باور کرده باشد، دیگر در اینکه به یاد او باشد و در عمل، او را در نظر بگیرد و حتی در زبان خودش، یاد او را جاری کند، منتظر این و آن نمی ماند. تا اینکه دور و برش، فضا چه جور است. یک سوال. ما چطور هستیم؟ آیا برای اینکه خوب باشیم، وابسته به این هستیم که فضای دور و بر ما خوب باشد یا نه، ذکر از درون ما می جوشد؟ خوب بودن از درون ما می جوشد؟ باور از درون ما می جوشد.. مهر و محبت و معرفت از درون ما می جوشد. چه جوری هستیم؟ 🍀 اینجا حضرت به جناب ابوذر می فرمایند یَا اباذر! الذَّاکِرُ فِی الْغَافِلِینَ کَالْمُقَاتِلِ فِی الْفَارِّینَ . ذکر همیشه خوب است. اذْکُرُوا اللهَ ذِکْراً کَثِیراً وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصِیلًا دعوت شده ایم به ذکر کثیر. پیوسته به یاد خدا باشیم. اما اینکه انسان از غفلت دیگران اصلا متاثر نشود و به یاد خدا باشد، این خیلی ارزشمند است. همچنانکه یک مجاهد، وظیفه خودش را در نظر می گیرد. اینکه همه دارند فرار می کنند این باعث نشود که فرد وظیفه خودش را رها کند. اگر می تواند و قدرتش را دارد باید بایستد. باید مبارزه کند. هر چند همه دارند فرار می کنند. 🌸حالا ما هم باید به یاد خدا باشیم و اگر دوست داریم به سعادت برسیم؛ بدون ذکر اصلا انسان می میرد، قلب انسان می میرد بدون یاد خدا. اگر می خواهیم حیات داشته باشیم، زنده باشیم به حیات معنوی و معرفتی، باید به یاد خدا باشیم. هر چند اطرافیان ما غافل باشند. مطمئن باشیم اگر این اتفاق در ما بیافتد، به تدریج این ذکر ما، روحیه ما و عبادت ما در اطرافیان ما هم تاثیر مثبت می گذارد. آن ها هم همراهی می کنند. 🌺الذاکر فی الذاکرین هم داریم. همه دارند ذکر می گویند ما هم بگوییم، این طبیعی است. اما دیگران در غفلت اند ولی ما از غفلت آن ها اثر نگیریم و غفلت آن ها در ما اثر نگذارد، ما به یاد خدا باشیم ما ذاکر باشیم، این خیلی ارزشمندتر است. بله آن کسی که در میان ذاکرین است و ذکر می گوید این هم خوب است. اما خوب تر و مهم تر و ارزشمندتر این است که انسان از غفلت دیگران، متاثر نشود. حالا یک موقع مثلا یک مردی، در زندگی می بیند زنش همراهی نمی کند. بچه هایش همراهی نمی کنند.این نباید بهانه بشود در اینکه او دست از بندگی خدا بردارد. بندگی ذکرعملی است دیگر. یا مثلا یک زنی می بیند شوهرش، بچه ها، اطرافیان، فامیل ها، همراهی نمی کنند. بدانیم که ذاکر بودن در اینجور شرایط، ثواب مضاعفی دارد و ارزش بیشتری دارد. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
📌 مجالست و مصاحبت با چه کسی.. حفظه الله: 🌺یا اباذر! الْجَلِیسُ الصَّالِحُ خَیْرٌ مِنَ الْوَحْدَةِ، وَ الْوَحْدَةُ خَیْرٌ مِنْ جَلِیسِ السَّوْءِ یک سوال. آیا انسان تنهایی را انتخاب کند یا مصاحبت با دیگران و در جمع بودن را؟ رفیق داشتن و مصاحبت را؟ وحدت یا مصاحبت ؟ تنها باشد یا همراه و رفیق داشته باشد؟ جواب شما چیست؟ ا زنصیحت و وصیت حضرت به دست می آید جواب در این زمینه ها نسبی است. بستگی دارد مجالست و مصاحبت با کی؟ اینجور نیست که به نحو مطلق بگوییم مصاحبت بهتر از وحده است یا وحده بهتر از مصاحبت است. اگر موفق بشویم یک دوست خوبی پیدا بکنیم، یک دوستی که معاشرت با او برای ما سازنده باشد، از نظر اعتقادی، اخلاقی، رفتاری، برای ما مفید باشد، مصاحبت بهتر از وحدت است. چرا آدم تنها باشد؟ انسان رفیق داشته باشد. دوست داشته باشد. یک دوست یا دوستان اینچنینی و به تعبیر دیگر، یک دوستی اینچنینی، دوتایش بهتر از یکی است. بیشتر بودنش بهتر از کمتر داشتن است. هر چه بیشتر بهتر. آدم دوستان خوب داشته باشد. دوستانی که در بندگی خدا به انسان کمک بکنند. انسان وقتی آن ها را می بیند، به یاد خدا بیافتد. حرفشان را گوش می دهد به علمش اضافه بشود و رفتار و کردارشان او را ترغیب بکند به آخرت. به اینکه انگیزه فرا دنیایی داشته باشد. فقط به فکر دنیا نباشد. به فکر ماوراء طبیعت و عالم آخرت باشد. 🌸پس اگر یک هم نشین شایسته پیدا بکنیم بهتر از این است که تنها باشیم. اما اگر هم نشین خوب پیدا نکنیم، بد باشد نه در این صورت، تنهایی را انتخاب کند. تنها باشد. 🔻البته بنده اینجا این توصیه را داشته باشم که اگر بخواهیم این را پیاده کنیم و عملیاتی کنیم، در مسائل اخلاقی، رفتاری، ارزشی، آدم خودش را انگشت نما نکند. چون انگشت نما شدن از جهات گوناگون برای انسان ضرر دارد. حضرت آیت الله سعادت پرور استاد بزرگوارمان رحمه الله علیه برحذر می داشتند از اینکه انسان انگشت نما بشود. یکی از ضررهای انگشت نما شدن عجب و غرور است. انسان خودش را کم کم برتر از دیگران به حساب می آورد. من مثلا اینجوری ام. اینجوری رفتار می کنم. دیگران .. تعریف و تمجید هایی که متوجه انسان می شود برای انسان ضرر دارد. گاهی موقع هم حسادت ها برانگیخته می شود. تنگ نظری ها باعث می شود موانعی را بر سر راه انسان ایجاد کنند. اقا تو با این اخلاق اگر بخواهی باشی، اینجا نباید باشی. برو یک جای دیگر. یک مشکلاتی را برای انسان پیش می آورند. 🔹 پس آدم خودش را انگشت نما نکند. لذا اگر می خواهیم حالا در یک جایی انسان هست، اگر فرض کنید در مدرسه هست، یا متاهل شده در بستگان، در یک محلی که زندگی می کند، فرد شایسته ای که مصاحبت با او مفید باشد پیدا نمی کند، اینجا انسان آن دوست به معنای کسی که با او دم خور بشود، نزدیک بشود، یک جور رابطه دلی داشته باشد، نمی تواند و کسی را پیدا نکرده است که این ویژگی را داشته باشد، ولی آن ظاهر را مراعات کند. با دیگران سلام و علیک داشته باشد. قهر نباشد. یعنی یک جور نباشد که از دور مثل اینکه پیام می دهد که من نمی خواهم با کسی رابطه داشته باشم. این فایده ای ندارد. با همه سلام و علیکی داشته باشد. یک کسی کمکی می خواهد به او کمک را ارائه بدهد تا آنجایی که برای انسان مقدور است. سلام و علیکی سوالی چیزی این ها، انسان دریغ نورزد. اما اینکه باهاش دم خور بشود، سعی کند خلوت خودش را با این فرد پُر کند، نه . این شایسته نیست و برایش ضرر دارد. اینجا انسان سعی می کند تنها باشد. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
🔻به او نزدیک بشوید، ضرر می کنید حفظه الله: ▪️سوء همان فساد است. صالح بودن یا خوب بودن به تعبیر دیگر و بد بودن، این ها نسبی است. مراتبی است. به نظر می رسد باید در اینجا، مراد، کسانی که حدنصابی از صلاح را داشته باشند. (غیر از صالح ) یعنی (کسی که) آن حد نصاب را ندارد. یعنی طوری است که اصلا یک انحراف فکری دارد. یک انحراف اخلاقی دارد. یا یک انحراف رفتاری دارد. شما به او نزدیک بشوید، ضرر می کنید. اصلا دوست بد و به عبارت دیگر شریر که جمعش می شود شِرار، ما را برحذر داشته اند. گفته اند با بدان هم نشین نباشید چون این ها آتش اند. آدم که خودش را به آتش نزدیک نمی کند. بله شاید لازم باشد از آتش استفاده کند؛ ولی آتش را در بغل نمی گذارد که. روی فرش خانه اش نمی برد که. نزدیک نمی شود به او. به آتش نزدیک نمی شود. لذا اینجا باید بدانیم منظور از جلیس صالح، کسی است که حدنصاب خوب بودن را دارد. حداقل. نه اینکه در قله خوبی باشد. انحرافی نداشته باشد و باعث انحراف و صدمه دیدن فکری، اخلاقی و رفتاری ما نشود. 📌در ادامه همین فرمایش حضرت می فرمایند وَ إِمْلَاءُ الْخَیْرِ خَیْرٌ مِنَ السُّکُوتِ، وَ السُّکُوتُ خَیْرٌ مِنْ إِمْلَاءِ الشَّرِّ . حرف زدن بهتر است یا ساکت بودن؟ باز می بینیم مطلق نمی توانیم جواب بدهیم. اینکه همیشه و همه جا حرف زدن بهتر است یا مثلا سکوت بهتر است. نه. باید ببینیم در چه موقعیتی، به چه صورت و مقام، چه مقامی هست. و اینکه حرفی که می خواهم بزنم چه حرفی است. املاء الخیر یعنی اینکه شما یک مطلبی را می گویی و دیگران می نویسند. اصطلاحا این املاء است. املاء بیان یک مطلبی است که دیگری آن را بنویسد. می گوید املاء الخیر، اینکه شما یک مطلب خوب را بیان کنی بهتر است از سکوت. اگر می خواهی حرف خوب بزنی، حرف خوب بزن. کلام بهتر است. سخن خوب بهتر است. اما اگر نه، حرف خوب نمی خواهی بزنی، سکوت بهتر است. وَ السُّکُوتُ خَیْرٌ مِنْ إِمْلَاءِ الشَّرِّ اگر می خواهد حرف بد زده بشود، اینجا آدم سکوت کند. یک راهنمایی بسیار ارزشمند. 🔹تمرین باید بکنیم. از سطح جامعه ما آمده ایم طلبه شده ایم. در بستگانمان، فامیل هایمان، شاید روحیات و اخلاق متفاوت. بعضی ها شاید مراعات نکنند، در هم نشینی با این ها، سعی کنیم تمرین کنیم حرف های خوب را، اگر تمرین کنیم، ان شاالله به عنایت الهی موفق می شویم، فضا را آدم به دست خودش بگیرد حرفهای خوب را بزند. یک مطلب تاریخی خوب. یک داستان سازنده. یک روایت. یک حکمت. یک عبرت. یک چیزی تعریف کنیم استفاده کنیم. اما اگر می بینید نه، اصلا فضا آماده نیست برای این حرفها، اگر بخواهیم حرف بزنیم باید حرفهای چیزی بزنیم، آدم سکوت کند آنجا. 🔻اگر می بینیم غیبت و این هاست، اینجا به توانمندی ما برمی گردد دیگر، آدم با یک بهانه ای برود بیرون ببخشید من بروم یک آبی به دست و صورتم بزنم، به این بهانه می رود بیرون، طول می دهد تا شرایط و جو عوض بشود و بعدا بیاید و بتواند وارد بشود. پس این شد که اگر فرصت فراهم باشد و بتوانیم حرف خوب بزنیم این بهتر از ساکت شدن است اما اگر نه، فضا یک جوری است که بخواهد حرف بد بزند، نه اینجا سکوت کند بهتر است. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
💢نشستن در مسجد یک آدابی دارد. حفظه الله: 🍃جمله بعدی باز مربوط به مسجد است و اینکه بدانیم وظیفه مان در قبال مسجد، بزرگ است. یَا اباذر! کُلُّ جُلُوسٍ فِی الْمَسْجِدِ لَغْوٌ اصلا نشستن در مسجد یک آدابی دارد. یک ویژگی هایی دارد. همین طوری که نباید برود بنشیند. مثلا آنجا را تبدیل کند به محل استراحت جسمی. یا تبدیل کند به گفت و گو و خنده غیرسازنده یا تبدیل کند به محل خرید و فروش که در فرمایشات قبلی حضرت رسول بود. 🌺 هر نشستنی در مسجد بی فایده است و لغو است مگر سه نحوه نشستن. إِلَّا ثَلَاثَةً، آن سه تا چیست؟ قِرَاءَةُ مُصَلٍّ آدم مشغول به نماز باشد و در نمازش دارد قرآن قرائت می کند. سوره می خواند. حمد می خواند. یا بعضی ها می رفتند نمازهای مستحبی می خواندند. یک دفعه مثلا سوره بقره را شروع می کند. یک سوره طولانی را شروع می کند. در مسجد نشسته و در حال قرائت ضمن نماز است. نماز می خواند و در حال نماز، مشغول به قرائت است. این یک نحوه نشستن است. 🍀 أَوْ ذِکْرُ اللَّهِ مشغول به یاد خدا باشد. البته این ذکر الله خیلی معنای وسیعی پیدا می کند. هم ذکر لسانی را شامل می شود و هم ذکر قلبی را. ذکر باطنی و حالا آن ذکر لسانی، مصادیقش می تواند متنوع باشد. مثلا مجلس برای اهل بیت برگزار کرده است. مداحی اهل بیت را انجام می دهد. این می شود یاد خدا. خلاصه این ذکر الله خیلی معنای وسیعی دارد. دایره و مصادیقش خیلی کم و تنگ نیست. گسترده است. 🌸سوم هم أَوْ سَائِلٌ عَنْ عِلْمٍ سوال می کند از علم، یعنی یک جلسه علمی است. یا آگاهی علمی، یا توجه قلبی به خدا، یا نماز و قرائت قرآن. اینجور استفاده ها باید . البته در آن ذکر الله، آن نحوه استفاده های متنوعی که گفتیم فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اعتقادی حتی نظامی، تصمیم گیری، این ها همه در قالب آن ذکر الله یا سائل عن علم، در این دو عنوان جای می گیرد. منظور از سَائِلٌ عَنْ عِلْمٍ نه اینکه سوالات تکراری یا سوالات خاص در بخش های خاص. نه. هر آگاهی ای که شما به آن احتیاج دارد. در دین و دنیا به آن ها احتیاج دارید. آنجا مرکز تعلیم است و افراد آگاهی هایشان در دین و دنیا، در عرصه های مختلف زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی، افزایش پیدا می کند. مثلا می فهمند چه جوری باشند تا نتیجه خوبی از زندگی بگیرند. چه جوری تشکیل خانواده بگیرند. چه جوری بعد از تشکیل خانواده، زندگی شان را اداره کنند. مجموعه این مطالب در آن سَائِلٌ عَنْ عِلْمٍ می آید. پس خیلی وسیع معنا کنیم. 🔹اینجا علم، مطلق است. علمی که مومن لازم دارد. حالا بعضی مستقیما مربوط به دین است و بعضی اگر مربوط به دنیاست، این دنیا را می خواهد در راستای آخرت قرار بدهد. به عنوان اینکه مقدمه آخرت است. به عنوان اینکه الدنیا مزرعه الآخره. مزرعه است. احکام مزرعه را هم باید بشناسد و آشنا بشود. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/12/07 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
🍃یاد خدا فقط این نیست تسبیح به دست بگیریم حفظه الله: 🌺 در جمله دیگر، حضرت در حقیقت به نگاه ما عمق می بخشند. چه کار مهمی. ببینید به جای اینکه در رابطه با طاعت، یک نگاه سطحی داشته باشیم، فکر کنیم طاعت و عبادت به این است که تا جایی که می توانیم نماز بخوانیم، تا جایی که می توانیم روزه داشته باشیم، یا تا جایی که می توانیم تلاوت قرآن داشته باشیم، ما فکر می کنیم بندگی و طاعت الهی فقط در همین هاست. حضرت می آید به نگاه ما عمق می بخشد. یک شاخص دقیق تری به ما می دهد در اینکه مطیع حضرت حق باشیم. مطیع حضرت حق بودن صرفا به این نیست که ما تا چقدر نماز می خوانیم؛ روزه می گیریم و تلاوت قرآن داریم. نه. حضرت اینجوری مطیع خدا بودن را تعریف می کند. بندگی را اینجور تعریف می کند یَا اباذر! مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ ذَکَرَ اللَّهَ 🍀صحبت در این است که حضرت رسول صلی الله علیه و اله و سلم می خواهد به فهم ما در دینداری، عمق ببخشد. خیلی از ماها فکر می کنیم که یاد خدا فقط در این است که نماز بخوانیم. روزه بگیریم. تلاوت قران داشته باشیم. حضرت اینجا راهنمایی می فرمایند که یاد خدا فراتر از این حرف هاست. هر کس که از خدا اطاعت کند، مشغول به یاد خداست. یاد خدا را دارد. اگر چه نماز و روزه و تلاوت قرآنش کم باشد. اصلا فقط اکتفا کند به واجبات ولی از خدا اطاعت می کند. در جوانب مختلفش. از خدا اطاعت می کند یعنی ببیند کاری انجام بدهد که خوب باشد و خدا دوست داشته باشد. شرعی باشد. حرام نباشد. در زندگی فردی اش، کار حرامی انجام ندهد. مثلا وظیفه خودش را ترک نکند. خوب درس بخواند. آن طلبه ای که خوب درس می خواند، او مشغول به یاد خداست. ذاکر خداست. ذکر خدا را دارد. درس خواندن، یک کار خوبی است که خداوند متعال به آن امر کرده و دوست دارد و انسان با یک قصد الهی مشغول باشد، این خودش می شود یاد خدا. یا کسی که تلاش می کند، کوشش می کند زندگی خودش را تامین می کند. این یاد خداست. یا اگر مثلا خانم است، در خانه، آن بُعد دیگر زندگی را، محافظت می کند. مشغول است و زندگی را به پیش می برد و کمک به شوهرش می کند در پیش بردن زندگی، آن هم یاد خداست. در حقیقت او هم مشغول به یاد خداست. 🌸 پس یاد خدا به اطاعت از خداست. در اطاعت از خداست. نه صرفا در انجام بعضی از عبادت هایی که بله، در جای خودش اهمیت هم دارد. ولی نگاه ما، تعریف ما در یاد خدا باید اینچنین عمیق و گسترده باشد. ببینید یَا اباذر! مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ ذَکَرَ اللَّهَ هر کس خدا را اطاعت کند، خدا را یاد کرده است وَ إِنْ قَلَّتْ صَلَاتُهُ وَ صِیَامُهُ وَ تِلَاوَتُهُ لِلْقُرْآنِ. پس ما با این جمله، یک تعریف جدیدی از یاد خدا، ذکر خدا به دست آوردیم. یاد خدا فقط این نیست تسبیح به دست بگیریم، صلوات بفرستیم و استغفار کنیم. یاد خدا به این است که اطاعت خدا را بکنیم. هر کاری که خدا دوست دارد، خدا امر کرده و برعهده ما هست، با یک قصد الهی انجامش بدهیم، این می شود یاد خدا. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ چهارشنبه 1400/12/11 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
🌸مهم ترین ذکر حفظه الله: در جمله بعدی، حضرت باز هم این معرفت دینی ما و آگاهی دینی ما را عمق می بخشند. می فرمایند یَا اباذر! أَصْلُ الدِّینِ الْوَرَعُ وَ رَأْسُهُ الطَّاعَةُ . بدانیم که اصل دین، اساس دین، ورع است. اگر بخواهیم این را در قالب یک مثال بیان کنیم، نگاه کنید اگر دینداری را ما به یک درخت تشبیه کنیم، ورع آن ریشه درخت است. درخت ریشه دارد. تنه دارد. شاخه دارد. برگ دارد. اگر دینداری را به یک درخت تشبیه کنیم، آن ریشه درخت می شود ورع. ورع یعنی ترک هر آنچیزی که خدا دوست ندارد. خدا نمی پسندد. در درجه اول، گناهان است که خدا نمی پسندد. ما این ها را ترک کنیم. البته مراتب دیگری هم دارد. مرتبه بالاتر اینکه مکروهات را ترک کنیم. تا کار به جایی برسد که هر آنچه که مرضی خدا نیست، و به عبارت دیگر، ما سوی الله را ترک کنیم. 🍀یا اباذر! أَصْلُ الدِّینِ الْوَرَعُ وَ رَأْسُهُ الطَّاعَةُ و سر دین، راس دین، یک جورایی قله دینداری، طاعت است. اینکه انسان از خدا اطاعت کند. مطیع بشود. بندگی بکند. این راس دین است. سر دین به حساب می آید. اوج دینداری به حساب می آید. پس اصلش ورع است و راسش طاعت. 🍃یا اباذر! کُنْ وَرِعاً تَکُنْ أَعْبَدَ النَّاسِ وَ خَیْرُ دِینِکُمُ الْوَرَعُ . در این جملات می بینید صحبت از ورع است. این ها با همدیگر ارتباط دارد. با جملات قبلی ارتباط دارد. در جملات قبلی، صحبت از ذکر بود و بندگی و یکی از آن مصادیق اصلی بندگی، ورع است. ورع، یکی از محورهای مهم دینداری است. حالا حضرت در این جملات دارد توجه ما را به ورع بیشتر جلب می کند. ورِع باشد. ورِع اسم است و صفت هست در حقیقت. یعنی با ورع باش. باورع باش تا عابدترین مردم باشی. پس عبادت را فقط در انجام بعضی از اعمال مشروع، بعضی از عبادت ها خلاصه نکنیم. مثل نماز خواندن، صلوات فرستادن، حرم رفتن. نه. مهم ترین بعد دینداری ورع است. یعنی ترک آن چیزی که خدا دوست ندارد. پس بُعد ترک، سلبی دین، خیلی بیشتر از آن بُعد اثباتی است. اول آن کارهایی که باید ترک کنیم را درست کنیم تا آن کارهای خوبی که انجام می دهیم، تاثیرش در دنیا و آخرت ما نمایان بشود. لذا حضرت به ما می خواهند بفرمایند اگر می خواهید عابدترین انسان ها باشید، در ورع تان بیشتر کار کنید. ورع تان بیشتر از دیگران باشد. با ورع باشید. وَ خَیْرُ دِینِکُمُ الْوَرَعُ و بهترین دینداری تان، ورع است. 🌸آدم این جملات را می خواند به یاد آن فرمایش حضرت ایت الله العظمی بهجت رحمه الله علیه، استاد بزرگوارمان می افتد که در رابطه با ذکر خدا می فرمایند مهم ترین ذکر، ذکر عملی است و مهم ترین ذکر عملی هم ترک گناهان است. چقدر اهمیت دارد. و هم چنین این جمله حدیث معراج که ان الورع اول الدین، و وسط الدین، و آخر الدین. ورع اینجوری است. اول و وسط و آخر دین ورع است. اگر آدم ورع را اینجوری نبیند و به این صورت روی ورع کار نکند و توجه نداشته باشد اصلا دینداری انسان صدمه می بیند. در اول و وسط و آخر دین، توجهمان باید این باشد که کاری که خدا دوست ندارد ترک کنیم. اینجور نیست که در اوایل دینداری برای ترک آن چیزی که خدا نمی پسندد اهمیت قائل باشیم ولی کم کم دیگر بی خیال شویم. اول دین، وسط دین، آخر دین، ورع هست. پیوسته مواظب باشیم آنچه را خدا نمی پسندد ترک کنیم. ✅ تاکید کنم، تکرار کنم ببینید این جملات چه تاثیری در ذهن و دل ابوذر و ماها می تواند داشته باشد. نگاه ما را متحول می کند. نگاه ما را درست می کند. از همین جا به اهمیت آن رویکرد، دیدگاه و ذهنیت، آگاهی، علم در دینداری و عمل پی می بریم که گاهی موقع آدم اصلا یک نگاه اشتباهی دارد. همان نگاه اشتباه انسان را در عرصه عمل به دین با مشکل مواجه می کند. این جملات حضرت دارد نگاه ما را درست می کند. و یک نگاه منطبق با واقع به ما می دهد. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ چهارشنبه 1400/12/11 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
💢اگر دریا دریا ذکر بگوییم.. حفظه الله: 🌺حضرت در ادامه می فرمایند وَ اعْلَمْ أَنَّکُمْ لَوْ صَلَّیْتُمْ حَتَّی تَکُونُوا کَالْحَنَایَا. بدانید اگر اینقدر نماز بخوانید تا اصلا بدنتان کمان بشود، کج بشود. حنایا، کمان ها، به این معناست که اینقدر به رکوع و سجده بروید که دیگر بدنتان کج بشود از کثرت نماز خواندن، کمرتان اصلا شکسته بشود وَ صُمْتُمْ حَتَّی تَکُونُوا کَالْأَوْتَارِ اینقدر روزه بگیرید که اصلا بدنتان مثل زه کمان بشود. مثل زه، اوتار جمع وتر است. وتر زه کمان است. مثل نخ بشوید. لاغر لاغر. پس بدانید اگر اینقدر نماز بخوانید که کمرتان شکسته بشود و کمان بشوید و اینقدر روزه بگیرید که چون وتر، زه، مثل یک نخ بشوید، مَا یَنْفَعُکُمْ ذَلِکَ إِلَّا بِوَرَعٍ این مقدار نماز خواندن و روزه گرفتن نفعی به حالتان ندارد مگر در صورت داشتن ورع. الله اکبر. خدا کند که روی این جمله فکر کنیم و با آن ارتباط قلبی برقرار کنیم. خیلی مهم است. 🔻یعنی ببینید مشغول نشوید .. فریب شیطان و نفس را نخوریم. مغرور نشویم. ما اینقدر نماز می خوانیم. اینقدر روزه می گیریم. ما اینقدر حتی استغفار می گوییم. زیارت می رویم. اولین مطلب این است که ورع شما چقدر است. تا چه مقدار گناه را ترک می کنید؟ ترک گناه شما چطور است؟ اولین شاخص در دینداری و قضاوت در دینداری همین است. ورع. چقدر گناه را ترک می کنیم. اگر این شاخص درست بشود، بقیه امور مفید است. 🌸حالا نماز خواندن خیلی خوب است. حالا روزه گرفتن خوب است. دیگر مهم هم نیست زیاد باشد. کمش هم مفید است. اما اگر دریا دریا ذکر بگوییم، دریا دریا نماز بخوانیم و روزه بگیریم و تا می توانیم به این جور اعمال مشغول باشیم ولی آلوده باشیم و گناه داشته باشیم، خروجی خوبی ندارد. چیزی دست مان را نمی گیرد. این جمله هم با همه مطالب شنیدنی ای که داشت مربوط به ورع می شد. می خواست اهمیت ورع را مورد تاکید بیشتری قرار بدهد. و روی این کار کنیم دوستان. این مطلب مهمی است در دینداری. این از اصول عملی به حساب می آید. چه در زندگی فردی چه در زندگی اجتماعی. روی گناه و فاصله گرفتن از گناه، ترک گناه ما باید تکیه کنیم. یعنی در حقیقت آن چیزی که منفی است، آن چیزی که خراب مان می کند، وجهه همت ما، بیشترین تلاش ما در این زمینه باشد. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ چهارشنبه 1400/12/11 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
🌺خدا کند ولی الله حقیقی بشویم حفظه الله: 🍀جمله بعدی بازهم مربوط به ورع می شود یَا اباذر! إِنَّ أَهْلَ الْوَرَعِ وَ الزُّهْدِ فِی الدُّنْیَا هُمْ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ حَقّاً. خیلی این تعبیر جالب است. حضرت دارند دو آدرس به ما می دهند. دو راهکار، که برسیم به ولایت الهی، ولی الله بشویم. ولی الله حقیقی، ولی الله واقعی. آن دو راهکار چیست؟ یک ورع. دو زهد فی الدنیا. یعنی گناهان را ترک کنیم. آن چیزی که خدا دوست ندارد را ترک کنیم و دلبستگی به دنیا نداشته باشیم. 🌸 این دو ویژگی اگر در ما باشد ما به ولایت الله می رسیم. البته ولایت الله دربرگیرنده همه کمالات است. همه کمالات. اگر کسی برخوردار از ولایت الهی بشود، همه کمالات در او حاصل می شود و حاصل شده است. به معنای حقیقی کلمه انسان ولی الله بشود. با برخوردار شدن از ورع و زهد فی الدنیا. زهد فی الدنیا توضیح دادیم یعنی همان بی رغبت بودن. دلبسته نبودن به دنیا. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ چهارشنبه 1400/12/11 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله