🔺 ضرورت بازسازی مداوم معرفت دینی (۱) ➖ چرا خداوند از همان روز اوّل، شریعت اسلام را نازل نفرمود؟! ➖ شرایع الهی مثل یهودیت و مسیحیت هم نیاز به تغییر و نوسازی داشت، چه برسد به ضرورت تغییر و تحوّل معرفت دینی عالمان ➖ اگر عالمان دین، دائماً معرفت دینی را بسته به شرایط و اقتضائات زمانه بازسازی نکنند، دین به تدریج از صحنه زندگی بشر به حاشیه می رود! سایت | یوتیوب | آپارات #فایل_های_تصویری #نظریه_زمان_و_مکان ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 تصویر دست‌نوشته آیت الله حیدری پس از مطالعه کتاب "فطری بودن دین" شهید مطهری، و مهم شمرده شدن این اثر از سوی ایشان #شهید_مطهری #معرفی_کتاب 👇👇 ✅ https://eitaa.com/alhaydari

#معرفی_کتاب ✅ https://eitaa.com/alhaydari

📌 ترجمه: بسمه تعالی مطالعه این کتاب مفید را به پایان رساندم، در تاریخ ۱۳ جمادی الاولی، سال ۱۴۴۱ ق (۱۹ دی، ۱۳۹۸ ه.ش). حیدری ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 "دین"، غیر از "معرفت دینی" عالمان دین است! ➖ دین واحد است، اما معرفت دینی متعدّد و متکثّر است ➖ فهم عالمان از دین، لزوماً عین دین نیست ➖ نقد و ابطال دیدگاه علما، به‌معنای نقد و ابطال خود دین نمی‌باشد ➖ اگر فهم علما از دین عین دین باشد، پس باید به تعداد آراء علما، دین داشته باشیم! 🔹 پس از اینکه قبول کردیم در بین علما اختلاف نظرهای جدّی وجود دارد، مشخص می شود رأی هیچ یک از علما مساوی خود دین و مذهب نمی‌باشد؛ یعنی هر عالمی باید بگوید «این نظر و برداشت من از دین است» -که ممکن است مطابق با واقع باشد یا نباشد-، نه اینکه بگوید «دین این را می‌گوید و هر کس با نظر من مخالف باشد، با اصل دین مخالف است!»؛ به سه دلیل: 1️⃣ دلیل اوّل: تعدّد دین در واقع و نفس‌الامر! لازمۀ اعتقاد فوق (مساوی دانستن برداشت یک عالِم از دین، با خود دین) این است که به تعداد نظرات علما، دین وجود داشته باشد؛ یعنی اصل دین -در مقام ثبوت و نفس‌الامر- متعدّد و متکثّر باشد که این امر محال بوده و هیچ کس یک‌چنین سخنی را نمی‌پذیرد. به بیان دیگر، حقیقت دین، واحد است اما آراء و برداشت‌های علما از دین علما متعدد می باشد، و اگر برداشت شخصیِ عالمان از نصوص دینی، عین دین و مذهب باشد، در نتیجه به تعداد آراء مختلف و حتی متعارض عالمان، باید دین وجود داشته باشد! 2️⃣ دلیل دوّم: تسّری ضعف و خطای برداشت علما، به خود دین! دوّمین دلیل در ابطال نگرش نادرستِ مذکور (یکسان‌پنداری "دین" با "برداشت از دین") این است که در یک‌چنین فرضی ضعف، نقص و حتّی بطلان دیدگاه علما، به خود دین نسبت داده شود؛ زیرا وقتی هر عالمی هر چه گفت نظر خودش را عین دین و باطن قرآن دانست و بین "دین" و "برداشت از دین" تفکیک قائل نشد، وقتی دیدگاهش ضعفی داشته باشد یا باطل شود، لزوماً اصل دین ناقص بوده و باطل خواهد بود؛ چرا که اجتهاد عالِم، عین دین پنداشته شده و نه برداشت شخصی او از آیات و روایات که احتمال خطا در آن وجود دارد. 3️⃣ دلیل سوّم: بسته شدن راه نقد برداشت‌های سایر علما سومین دلیل این است که اگر دیدگاه عالمان دین عین خود دین است، پس دیگر معنا ندارد که یک عالم، به محض مواجهه با اجتهاد و فهم متفاوت و متعارض دیگران، آنها را جاهل و خاطی و حتی غیرعادل بخواند!؛ چرا که ایشان هم در پاسخ به وی خواهند گفت برداشت ما هم عین دین است و هر اعتراضی به فهم ما از دین، به معنای زیر سؤال بردن اصل دین و پیامبر و اهل بیت (ع) است! به دیگر سخن، اگر دین و فهم علما از دین یکی باشد، مدافع این تفکر، حقّ نقد و ردّ سخن سایر علمای دین را نخواهد داشت؛ زیرا طبق دیدگاه خودش، فهم دیگران عین دین است و نقد او به قرائت سایر علما، نقد و ابطال خود دین خواهد بود. لازمه یک‌چنین نگرشی، ابطال انفتاح باب اجتهاد در مکتب اهل بیت ع است! به عنوان مثال: فیلسوف نفس را مجرّد می داند، اما متکلم مادّی. اخباری ظواهر قرآن را حجّت ندانسته و عمل به ظنّ را جایز نمی‌داند، اما اصولی ظواهر قرآن را حجّت دانسته و عمل به ظنّ خاص را جایز می‌داند. متکلم اشعری یک برداشت از دین و خدا و نبوت و امامت و معاد و غیره ارائه می‌دهد، متکلم وهابی برداشتی دیگر، متکلم معتزلی فهمی دیگر، متکلم ماتریدی قرائتی دیگر، متکلم شیعه زیدی برداشتی دیگر، متکلم شیعه اسماعیلی فهمی دیگر، و متکلم امامی هم تفسیری دیگر. شیخ صدوق قائل به سهوالنبی ص است، و شیخ مفید به عدم سهو النبی ص معتقد است. یک فقیه قائل به نجاست اهل کتاب می‌شود، و فقیه دیگر به طهارت اهل کتاب معتقد می‌شود. فقیه و متکلم، توحید عارف را که همان وحدت شخصی وجود است کفر می‌دانند، و عارف هم وحدت تباینی فقیه و متکلم را شرک می‌داند، فیلسوف صدرایی هم توحید عارف و فقیه و متکلم را خطا می‌داند. همه هم ادعا می کنند برداشت خودشان عین دین و مطابق با واقع است و برای اثبات مدعای خود، دلائل عقلی و نقلی هم اقامه می کنند. 👈 اکنون با توجه به واقعیت‌ها و اختلافات فکری عمیق فوق بین عالمان دین به ویژه متکلمان و فلاسفه و عرفا، کسانی که می‌گویند تفکیک بین "دین" و "برداشت از دین" مغالطه! است، باید پاسخ بدهند کدام یک از برداشت‌های متفاوت و متعارض فوق،دین است؟! آیا همه این فهم‌های متقابل و متقابل، دین است؟! آیا دین در عالم واقع و لوح محفوظ، امری متناقض است؟آیا دین چند تاست؟؛یا اینکه چنانچه ما معتقدیم، حقیقت دین یکی است، اما برداشت‌ها و قرائت‌ها از دین،متفاوت و بلکه متعارض است؟ آیا مخالفان تفکیک بین "دین" و "برداشت" از دین، خودشان مغالطه نمی‌کنند؟! آیا برداشت داعشیان و وهابیت از دین، خود دین است؟! اگر خود دین باشد، مخالفان تفکیک بین "دین" و "معرفت دینی" باید به وهابیت بگروند، اما اگر وهابیت خودِ دین نیست و صرفاً برداشتی نادرست از دین است، پس اثبات شد "دین"، غیر از "برداشت و قرائت دینی" است!👉 ✅ https://eitaa.com/alhaydari

✔️ در نتیجه سه استدلال فوق، اگر عالمی رأیی دربارۀ معارف دینی داشته باشد، این رأی منسوب به خود او است (مقام اثبات و ذهن)، و نه عین دین و مذهب در لوح محفوظ و علم الهی که کسی را بدان راه نیست (مقام ثبوت و نفس الأمر). 🔸 بنابراین، کسی حقّ ندارد نظر هیچ یک از علما را جایگزین دین یا شریعت بداند و هر چه او گفت را خودِ دین بپندارد؛ چرا که این فقط معصومین (ع) هستند که قول و فعلشان عین دین و حقّ مطلق است. غیر از معصومین، هر عالِمی از هر آیین و مذهبی که باشد (شیعی، سنی و ...) نظر و اجتهاد او (چه در اصول دین و چه در فروع دین) مقدّس و فوق مرتبۀ نقد و ابطال نمی‌باشد. البته هر یک از علما به تناسب شأن و جایگاه علمی خود، از احترام برخوردارند و از نظراتشان باید استفاده شود، اما هرچه‌قدر هم که مرتبۀ علمی ایشان بالا باشد، باز هم در معرض خطا و نقد قرار دارند و تصور اینکه دیدگاه فردی غیر از معصومین (ع)، مصون و فراتر از نقد و ارزیابی باشد، چیزی جز توهّم نمی‌باشد. 🔴 پس ثابت شد که بین فهم و قرائت عالمان از دین، و حقیقت و واقعیت دین، تفاوت و فاصله وجود دارد! نظر علمای دین گاهی به واقع اصابت می‌کند و گاهی هم اصابت نمی‌کند و هیچ عالمی نمی تواند یقین صددرصد پیدا کند که مثلاً از میان ده نظریه، دیدگاه او به واقع اصابت کرده و آراء دیگران بر خلاف واقع در آمده است، مگر اینکه کسی - جز چهارده معصوم علیهم السلام - ادّعای عصمت کند یا اینکه علم غیب داشته باشد تا بتواند لوح محفوظ و علم الهی را مشاهده کند که در این صورت هم، نظرش فقط برای خودش حجّت است و نه برای دیگران. ❇️ اکنون با مشخص شدن این مطلب اساسی، دیگر کسی حق ندارد اجتهاد و فهم شخصی خود را عین دین توهّم کند و مخالف نظر خود را تکفیر و تفسیق نماید، او را منکر اصل دین و مذهب بداند و وی را غیر عادل و گمراه و منحرف معرفی کند! اعتقاد به این مبنای مهم و سرنوشت‌ساز در معرفت دینی (عدم یکسان‌پنداری فهم علما با خود دین)، باب بسیاری از اتهامات، توهین‌ها و تکفیرها را می‌بندد و فضای آزاداندیشی، تقابل آراء به نحو سالم و تواضع علمی را می‌گشاید. یکی از آثار و ثمرات نظریه "تفکیک بین دین و قرائت از دین"، این است که وقتی نظر یک عالم نقد می‌شود، این صرفاً برداشت او از نصوص دینی است که مورد نقد و بازاندیشی واقع می‌گردد، نه اینکه به خود دین نقد وارد باشد، 👈 اما برخی از اهل علم – در اثر عدم تفکیک فهمشان از دین با خود دین که در لوح محفوظ و علم الهی ثبت است -، نقد به نظر و اجتهاد خودشان از آیات و روایات را، نقد به اصل دین و اهل بیت (ع) می‌پندارند. 👉 ❗️ آیا تفکیک "دین" از "معرفت دینی"، به معنای حقّ بودن همه آراء است؟! 🔸 باید افزود بر خلاف آنچه که مخالفان این نظریه - که عمدتاً هیچ آشنایی‌ای با مبانی معرفت‌شناختی و دقت‌های اپیستمولوژیک ندارند - تصور می‌کنند، لازمه نظریه فوق، به هیچ وجه این نیست که هر کسی هر سخنی ولو متناقض گفت حق (به معنای مطابق با واقع) باشد؛ زیرا حقّ و واقع در مقام ثبوت فقط یکی است، و نمی‌توان در آنِ واحد به دو حقِّ متناقض قائل شد‌، بلکه لازمه‌اش آن است که هر کسی که از صلاحیت نظر دادن در معارف دینی برخوردار باشد، حقّ دارد نظر و برداشت خویش از نصوص دینی را البته با دلیل به نحو آزادانه بیان کند، اگرچه قرائت او، به مَذاق دیگران خوش نیاید! دیگران هم که با فهم او مخالف‌اند، باید به جای استفاده از ابزار تخریب و منحرف خواندن مخالف خود، با دلیل و منطق همراه ادب و احترام و با احتراز از ورود به حریم انگیزه‌ها و مکنونات قلبی مخالف خود، با او به تقابل علمی سالم بپردازد، تا جامعه علمی بین قوّت ادله و منطق دو طرف، داوری و قضاوت کند. 📚📚📚 آیت الله سیدکمال حیدری، مفاصل اصلاح الفکر الشیعی، ص ۳۵۶ و ۳۵۷ (با دخل و تصرّف). ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 هلال ماه ذی الحجة سال ١٤٤١ قمری ➖ به اطلاع مخاطبان گرامی می رسانیم بنابر اعلام دفتر آیت الله حیدری، روز چهارشنبه ٩٩/٥/١ اولین روز از ماه ذی الحجة سال ١٤٤١ قمری، خواهد بود. ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 ضرورت بازسازی مداوم معرفت دینی (۲) ➖ مؤیّد روایی ضرورت بازسازی و نوسازی معرفت دینی چیست؟! سایت | یوتیوب | آپارات #فایل_های_تصویری #نظریه_زمان_و_مکان ✅ https://eitaa.com/alhaydari

⬛️ يا اَبا جَعْفَرٍ يا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِي اَيُّهَا التَّقِىُّ الْجَوادُ يَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ يا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ يا سَيِّدَنا وَمَوْلينا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَىْ حاجاتِنا يا وَجيهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. ◾️تسليت و تعزيت به مناسبت سالروز شهادت مظلومانه جوانترين شمع هدايت و نهمين بحر کرامت حضرت امام محمد جواد (علیه السلام) 🔗 http://alhaydari.com/fa/2020/07/9634 ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 آیا علامه حیدری امامت و عصمت امام جواد (ع) را منکر شده است؟! سایت | یوتیوب | آپارات #امام_شناسی #امام_جواد_ع ✅ https://eitaa.com/alhaydari

📚 معرفی کتاب "معارک التّنویریین والاصولیین فی اوروبا" (جدال‌های روشنفکران و سنت‌گرایان در اروپا)/ تالیف هاشم صالح، از سوی آیت الله حیدری #معرفی_کتاب ✅ https://eitaa.com/alhaydari

✅ https://eitaa.com/alhaydari