پرداخت حق عضویت در فرقه
✍علی محمدی هوشیار
قانون نانوشته فرقه ها: تامین مخارج اداری و سازمانی فرقه ها بر عهده اعضای فرقه است.
البته نام این کار در فرقه های مختلف متفاوت است و گاهی از آن با عنوان؛ حق صله، هدایا، عشریه، حق الله، شهریه کلاس و... یاد می شود.
طبق این قانون، پول های زیادی برای فرقه جمع آوری می شود و نتیجه و ره آورد آن، چیزی جز فقر مرید و ثروتمندی صاحبان فرقه نیست.
چند سال گذشته یکی از پیروان #احمدالحسن به نام سید حامد میری، تنها واحد مسکونی خود را فروخت و پول آن را به عنوان هدیه به دفتر احمد در نجف فرستاد و خودش از فرط آوارگی در منزل یکی از دوستانش سکونت یافت!
یا می توان به هزینه زندگی و خانواده مبلغین اشاره کرد که تماماً بر عهده سایر اعضای فرقه است.
نمونه این روش را در #بهائیت مشاهده میکنیم که پیروان خود را موظف به تامین هزینه ها می کند.
بیت العدل در سال ۱۳۴۶ طی صدور بخش نامه ای به محافل شهرستان ها؛ آنان را موظف به افزایش وجوه ارسالی کرد:
«چون بیت العدل منشی و کارمندانش و همچنین ایاب و ذهاب آن بیشتر شده، وجوه ارسالی باید به دو الی سه برابر افزایش یابد». (سازمان سیاسی بهائیت، ص۲۷۵).
@ali_m_hoshyar