جریانی خاموش و البته پُر آتش ✍علی محمدی هوشیار یکی از جریان های بسیار خطرناک و نگران کننده، تبعیت محض و #کورکورانه برخی طلاب از برخی مادحین است. بطوری که آن مداح را الگوی خود و دیگران قرار داده و گوش به فرمان او هستند! این جریان، نه فقط در مجامع انقلابی، بلکه در سایر مجامع نیز چنین صورت یافته و مدیریت و #راهبری اندیشه ای طلاب را عهده دار شده اند. جریان‌ مذکور استعداد آن را دارد تا حوزه علمیه را گرفتار #آسیب‌های غیرقابل جبرانی نماید که در ادامه به برخی از آسیب‌های این جریان اشاره می‌کنم: ۱. تحت تاثیر قرار گرفتن طلاب از عقاید و رفتارهای برخی مداحانی که ممکن است دیدگاه‌های #تندروانه یا یک‌جانبه داشته باشند، می‌تواند استقلال فکری طلاب را تحت تاثیر قرار دهد و مانع از توسعه تفکر نقادانه و تحلیلی صحیح در آنان شود. ۲. کار مداحی اغلب بر احساسات و #عواطف تکیه دارد، در حالی که آموزش حوزوی نیازمند تعمق و #تعقل است. از این رو پیروی اندیشه ایِ طلاب از مادحین می‌تواند فهم طلاب از مسائل دینی و اجتماعی را سطحی کند. ۳. طلاب باید بتوانند با حفظ ارزش‌های دینی و اخلاقی خود، به صورت مستقل و دقیق به #تجزیه و تحلیل مسائل بپردازند و از تاثیرات غیرسازنده و بدور از مسیر دوری کنند. اگر طلاب به خاطر پیروی از مداحان، از مسیر علمی و عملی حوزه فاصله یافته و مشغول وظایف هیئتی شوند، جایگاه و وظایف تعریف شده برای روحانیت را مخدوش می نماید. ۴. ممکن است #دغدغه‌های طلاب از مسائل کلان اجتماعی و دینی به مسائل جزئی و حاشیه‌ای در رقابت های هیئتی و برخی مسائل پیرامون آن تغییر کند. ۵. مشاهده شده است که برخی از مداحان به جهت جایگاهی که دارند، به ابزاری برای #تبلیغ اهداف سیاسی و سازمان یافته اشخاص تبدیل شده و این تبعیت می‌تواند تأثیرات منفی بر روی طلاب و حتی جامعه داشته باشد. @ali_m_hoshyar