🤔این ها مباحث علی یعقوبی است. در این جا ادعا دارد که بازرس و ناظر فقها از زمان حضرت آدم علیه السلام تا زمان فعلی شده است و باید از آن ها حسابرسی کند . ضمنا ..... 👈البته اکنون سنی از ایشان گذشته که ان شاء الله تصاویر و فیلم های جدید را در آینده پخش خواهیم کرد. 📌فعلا مسیر فکری اش را ببینید. 👈حمله به فقها و عالمان شیعه از زمان شیخ کلینی تا به امروز. چرا⁉️ 👈برای اینکه موانع سرسپردگی مریدان را از میان بردارد و معارف را منحصر به خود نماید. 🤔مریدان وی چرا توجه نمی کنند که آیا امام خمینی و رهبر فرزانه انقلاب که به قول علی یعقوبی مورد تایید امام زمان علیه السلام بوده اند، این سخنان را قبول دارند؟ آیا سخنان و روش رهبر معظم انقلاب غیر از این ها نیست؟ مراقب باشید @khaketeshneh-محمد شهبازیان

کوچک‌ْواحدهای اعتقادی ✍علی محمدی هوشیار کوچک‌واحدهای اعتقادی منعکس کننده مفهوم فرقه نمی تواند باشد. آنها بمانند #موش هایی هستند که در انتقال آلودگی های اعتقادی نقش اساسی دارند اما مستقلاً از امکان تولید آلودگی های اعتقادی برخوردار نیستند. کوچک واحد‌های اعتقادی؛ مجموعه ای از آلودگی ها و التقاط هایی هستند که در مواجهه با هر محیط پاکیزه ای خطر آفرین شده و علاوه برآن، با ایجاد #حفره های فرهنگی در زیر سطح شهر اعتقادی، مبانی را سست می نمایند. هر کوچک واحدی ممکن است از یک تا چند نفر محدود تشکیل شده باشد که با هیچکدام از تعریف های فرقه و نحله مطابقت نداشته باشد و در قالب هیچ #جریانی نگنجد. تشخیص کوچک واحد‌های اعتقادی برای دیگران سخت بوده و راه مقابله با آن نیز بسیار #سخت و مشکل آفرین است. کوچک واحد‌های اعتقادی مانند #ویروس کوچکی هستند که در جامعه به چشم نیامده اما #تلفات آن را به خوبی می‌توان شمارش کرد. دشمن سال هاست که به فرقه ها به دید مواد #مخدر سنتی نگاه می‌کند و کوچک واحد‌های اعتقادی را بمانند مواد مخدر صنعتی به جامعه #نوین و انسان #جدید تجویز کرده است. در متن های بعدی درباره کوچک واحد‌های اعتقادی بیشتر خواهم نوشت. ان شاءالله @ali_m_hoshyar

عبدالحمید قدیریان و دیاران بسیار جای تأسف و تعجب دارد که یک هنرمند محترم و عزیز، از سخنان بی مبنای علی یعقوبی درباره موجوداتی اختراعی با نام دیّاران، تولید طرح نموده و این باور را در رسانه ها نیز فریاد میزند!!! طرح و توضیحات ایشان را در وبلاگ شخصی ایشان می توانید ببینید @ali_m_hoshyar

🎥فیلم قدیمی از حضور اردوغان کنار گور جهنمی هرتزل بنیانگذار صهیونیسم @ali_m_hoshyar

افسانه دیّاران به زودی سلسله گفتارهایی را در نقد افسانه دیاران منتشر خواهیم کرد. ان شاءالله #علی_یعقوبی @ali_m_hoshyar

خلط روایات شیعه و سنی(1) ✍علی محمدی هوشیار شيعه و اهل سنت؛ از مشترکات فراوانی در اصول و فروع دین برخوردار هستند. مشترکاتی در فقه، تفسیر و کلام، که ثمره توجه و بیان این مشترکات، می‏تواند در تقریب بین مذاهب و برخی تعاملات و حتی در پاره‏ای از امور مربوط به مسلمین در مواجهه با اسلام ستیزان نمود داشته باشد. در مقابل، شاهد افتراقاتی در اصول و فروع هستیم که هر کدام از علمای شیعه و اهل سنت، مبتنی بر ادله و استنباطات علمی خود، بر قول و نظر علمی در اصول و فروع باقی مانده ‏اند. بطور مشخص بحثمان پیرامون اعتقادات شیعه است و فقهای شیعه در طول تاریخ، علاوه بر حفظ اصول اختلافی با مذاهب اسلامی، هیچگاه فروع اختلافی را به بهانه نیل به ثمرات اجتماعی و...، به مسلخ اصول مشترک نبرده و مقدمات و اجزاء و ملازمات مسأله را ذیل اصول مشترک، به صورت مجزا مورد بررسی و تدقیق قرار داده‏اند. جواز ازدواج موقت، وجوب شاهد گرفتن بر طلاق، تحریم ذبیحه اهل کتاب، حرمت ازدواج(دائم) با نصاری و یهود، مسح دو پا (به جای شستن پا) در وضو، و ... از جمله موارد اختلافی شیعه و اهل سنت در فقه هستند که در ذیل اصول مشترک قرار گرفته ‏اند. منشأ این دست از اختلافات فقهی، به منابع اجتهاد در شیعه و اهل سنت بازگشت دارد و فقهای شیعه با نگاهی کاملا مدققانه و به اصطلاح زرگرانه، اولاً به صیانت از مبانی فقهی شیعی در برابر نفوذ اندیشه‏ های غیر شیعی اهتمام داشته و ثانیاً با تفکیک روایات شیعه از روایات اختلافی اهل سنت، فقه ناب جعفری(ع) را به عنوان فقه مستقل و پویا حفظ کرده ‏اند. البته این به معنای عدم ورود روایات عامه به صورت مطلق، به منابع شیعی نیست، بلکه برخی از فقهاء و محدثین، از باب اشاره به مؤیدات، روایاتی از عامه را در کنار روایات شیعه ذکر کرده اند. مانند شیخ طوسی(ره) که برای اولین بار در کتاب «الخلاف» روایات متعددی از عامه را در تایید یا توضیح روایات شیعی ذکر کرده است. در مباحث مربوط به تفسیر و علوم قرآنی نیز راه شیعه از اهل سنت متمایز بوده و همواره سعی مفسرین بر این بوده است تا با تکیه بر قواعد و روایات شیعی، آیات قرآن کریم را تفسیر نمایند. البته در این مورد نیز شاهد ورود روایات عامه به منابع تفسیری شیعه بوده ‏ایم که از باب مؤیدات، به آن دسته از روایات نیز اشاره شده است. شیخ طوسی(ره) در این باب نیز پیشگام بوده و در کتاب «التبیان فی تفسیر القرآن» از آراء و روایات عامه استفاده کرده است. @ali_m_hoshyar

خلط روایات شیعه و سنی در مهدویت(2) ✍علی محمدی هوشیار توجه به تمییز روایات شیعه از اهل سنت در عمده مباحث کلام امامیه به طور جدی مورد توجه متکلمین قرار گرفته و ایشان را بر آن داشت تا همواره در برابر کلام اشاعره و معتزله، از اصول و فروع اعتقادی شیعه صیانت نمایند، بطوری که سعی بر آن داشته اند تا از نقل روایات عامه، حتی از باب مؤیدات نیز خودداری کنند. امامت عامه، شفاعت، عینیت ذات و صفات، احباط، تفویض، صفات خبریه، رؤیت خدا، حسن و قبح عقلی و... نمونه‏ هایی از موضوعات اختلافی بین کلام امامیه و کلام معتزله و اشاعره است، که تمامی آنها نتیجه امعان نظر متکلمین امامیه و تفکیک روایات شیعی از روایات اهل سنت می‏باشند. اما در این بین شاهد نوساناتی در روش متداول متکلمین شیعه هستیم که به طور خاص، در برخی ملازمات امامت خاصه امام مهدی(ع)، خودنمایی کرده و روایات موافق و گاه متعارض اهل سنت با روایات شیعی را بدون تنقید در منابع مهدویتی شیعه نقل کرده‏ و در نتیجه، مهدویت شیعی را مشوب ساخته‏اند، تا جایی که این مسأله مورد توجه برخی مخالفان مهدویت نیز قرار گرفته و بر این اعتراض بوده‏اند که چرا فقهای شیعه، دقت های انجام شده در فقه را در مباحث مهدویت اعمال نکرده‏اند. می‏توان نقطه آغازین این نوسانات را از زمان شیخ طوسی(ره) پیگیری کرد که در این مورد نیز با توجه به برخورداری از اندیشه تقریبی، برخی روایات متعارض عامه با روایات شیعه را در «كتاب الغيبة» درج کرده و سپس به بخش موافق و مشترک آن روایت، با هدف بیان مؤیدات استناد نموده است. به عنوان نمونه ‏می‏توان به روایتی از عامه اشاره کرد که شیخ طوسی(ره) آن را از باب تأیید، در کنار روایاتی که وعده ظهور حضرت مهدی(ع) را داده ذکر کرده است. در این روایت که به سند عامه است می‏گوید: عَنْهُ عَنْ عَلِيٍّ عَنْ بَكَّارٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ قَادِمٍ‏ عَنْ فِطْرٍ عَنْ‏ عَاصِمٍ‏ عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ‏ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص)‏ «لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ تَعَالَى ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَبْعَثَ رَجُلًا مِنِّي يُوَاطِئُ اسْمُهُ اسْمِي وَ اسْمُ‏ أَبِيهِ‏ اسْمَ أَبِي‏ يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ‏ ظُلْماً». بخش اول این روایت به ظهور قائم(ع) اشاره می‏کند و نام پدر قائم(ع) را همنام پدر رسول خدا(ص) می داند، و این بر خلاف روایات شیعی است و هیچکدام از روایات شیعه، نام پدر قائم(ع) را همنام پدر رسول خدا(ص) ندانسته و چنین باوری فقط در منابع اهل سنت یافته می شود . اما در بخش دوم روایت به اجرای عدل و قسط در زمین تصریح کرده که مورد اتفاق شیعه و سنی است و چون شیخ طوسی(ره) در مقام اثبات بخش دوم بوده، این روایت را به عنوان مؤید آورده است. @ali_m_hoshyar

خلط روایات شیعه و سنی در مهدویت(3) ✍علی محمدی هوشیار به مرور زمان و پس از شیخ الطائفه، ورود روایات اهل سنت در منابع مهدویت شیعی رسمیت یافت، تا جایی که سید بن طاووس(ره) در کتاب «التشريف بالمنن في التعريف بالفتن» با تلخیص سه کتاب از کتاب‏های اهل سنت، همچون؛ «الفتن» نعيم بن حماد بن معاویه(۲۲۸ هـ ق)، «الفتن» ابوصالح سلیلی(۳۰۷ هـ. ق) و «الفتن» زکریا بزاز (۳۹۱ هـ. ق) اتفاق عجیبی را در این خصوص رقم زد و پس از ایشان نیز شاهد موارد متعددی از ورود روایات عامه به منابع شیعی بوده ‏ایم. به عنوان نمونه محقق إربِلی(۹۹۲ هـ. ق) در کتاب «کشف الغمة في معرفة الأئمة» علاوه بر نقل سخنانی از علمای اهل سنت، همچون؛ ابو داوود و تِرمِذی، متن کتاب «الاربعون حديثاً في امر المهدی» نوشته حافظ ابو نُعیم احمد بن عبدالله اصفهانی را در کتاب خود آورده است. همچنین کتاب «إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات» تالیف شیخ حر عاملی که روایات متعددی را از ابی داوود یا ترمذی در مباحث مهدویت نقل کرده است. در عصر حاضر نیز، مجموعه ۸ جلدی «معجم احادیث الامام المهدي عليه السلام» تالیف جمعی از پژوهشگران، مجموعاً ۱۸۹۱ حدیث از 400 منبع شیعه و سنی را در این کتاب جمع کرده ‏اند. وجود بیش از ۱۰۰۰ روایت مربوط به امام مهدی(ع) از اهل سنت در منابع شیعی، منجر به تغییر سناریوی مهدویت، در بسیاری از ابواب شده و حل این مشکل می تواند با جداسازی آن دست از روایات از روایات شیعه، محقق گردیده و از این روی، مهدویت ناب شیعی را در اختیار شیعیان علی بن ابی طالب(ع) قرار دهد. علاوه بر آن، ثمره انحراف زدایی از روایات مهدویت، در انسداد راه بر مدعیان دروغین مهدویت نیز نمایان خواهد شد. @ali_m_hoshyar

خلط روایات شیعه و سنی در مهدویت(4) ✍علی محمدی هوشیار برخی از اخبار موجود در کتب اهل سنت در باب مهدویت و ظهور که به منابع شیعی راه یافته عبارتند از: نقل اول: «يَخْرُجُ‏ رَجُلٌ‏ مِنْ‏ وَرَاءِ النَّهَرِ يُقَالُ لَهُ حَارِث بْنُ حَرَّاثٍ عَلَى مُقَدِّمَتِهِ رَجُلٌ يُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ، يَوِّطِئُ وَ يُمَكِّنُ لِآلِ مُحَمَّدٍ كَمَا مَكَّنَتْ قُرَيْشٌ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ، وَجَبَتْ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ نُصْرَتُهُ. أَوْ قَالَ إِعَانَتُهُ» نقل دوم: «يَخْرُجُ نَاسٌ‏ مِنَ‏ الْمَشْرِقِ‏ فَيُوَطِّئُونَ لِلْمَهْدِيِّ يَعْنِي سُلْطَانَه» نقل سوم: «تَخْرُجُ‏ رَايَةٌ سَوْدَاءُ لِبَنِي‏ الْعَبَّاسِ، ثُمَّ تَخْرُجُ مِنْ خُرَاسَانَ أُخْرَى سَوْدَاءُ، قَلَانِسُهُمْ سُودٌ، وَ ثِيَابُهُمْ بِيضٌ، عَلَى مُقَدِّمَتِهِمْ رَجُلٌ يُقَالُ لَهُ: شُعَيْبُ بْنُ صَالِحٍ، أَوْ: صَالِحُ بْنُ شُعَيْبٍ مِنْ تَمِيمٍ، يَهْزِمُونَ أَصْحَابَ السُّفْيَانِيِّ حَتَّى يَنْزِلَ بَيْتَ الْمَقْدِسِ، يُوَطِّئُ لِلْمَهْدِيِّ سُلْطَانَهُ، وَ يَمُدُّ إِلَيْهِ ثَلَاثَمِائَةٍ مِنَ الشَّامِ يَكُونُ بَيْنَ خُرُوجِهِ وَ بَيْنَ أَنْ يُسَلِّمَ الْأَمْرَ لِلْمَهْدِيِّ اثْنَانِ وَ سَبْعُونَ شَهْراً» نقل چهارم: «تَخْرُجُ مِنَ الْمَشْرِقِ رَايَاتٌ سُودٌ لِبَنِي الْعَبَّاسِ، ثُمَّ يَمْكُثُونَ مَا شَاءَ اللَّهُ، ثُمَّ تَخْرُجُ رَايَاتٌ سُودٌ صِغَارٌ تُقَاتِلُ رَجُلًا مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ وَ أَصْحَابِهِ‏ مِنْ‏ قِبَلِ‏ الْمَشْرِقِ‏، وَ يُؤَدُّونَ الطَّاعَةَ لِلْمَهْدِيِّ» نقل پنجم: «يَخْرُجُ قَبْلَهُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ بِأَهْلِ الشَّرْقِ‏، وَ يَحْمِلُ السَّيْفَ عَلَى عَاتِقِهِ ثَمَانِيَةَ أَشْهُرٍ يَقْتُلُ وَ يُمَثِّلُ‏ وَ يَتَوَجَّهُ‏ إِلَى بَيْتِ الْمَقْدِسِ، فَلَا يَبْلُغُهُ حَتَّى يَمُوتَ» @ali_m_hoshyar

بافته های یعقوبی ✍علی محمدی هوشیار وقتی از بافته های ذهنی علی یعقوبی سخن می گوییم، مرادمان این است که سخنان او بر هیچ مبنایی استوار نیست و بدون توجه به سخنان دیگر اندیشمندان، هر آنچه به ذهنش خطور می نماید را بر زبان می آورد. به عنوان نمونه؛ در پایان اولین جلسه از بحث افسانه دیاران میگوید: «ببینید، نوع استدلال ما چه جور بود؟ ما به هیچ کتاب لغت در این بحث رجوع نکردیم، به حرف هیچ‌کس رجوع نکردیم». ۱۳۹۹٫۷٫۲۶ اینها را فعلا داشته باشید تا ان شاء الله مباحث تکمیلی و علمی ما را در نقد این افسانه بشنوید. @ali_m_hoshyar

#مقاله_جدید روش شناسی مطالعه زیست جهان آسیب دیدگان فرقه ها و جریان ها https://jpt.isca.ac.ir/article_76728.html به قلم علی محمدی هوشیار فصلنامه علمی پژوهشی نقد و نظر @ali_m_hoshyar

●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ نقد و بررسی افسانه دیّاران موجودی اختراعی توسط علی #یعقوبی 🗣علی محمدی هوشیار یعقوبی می‌گوید: سپاه قدس و... نمی تواند با اسرائیل وارد جنگ شود. @ali_m_hoshyar

نظر کاربر محترم کانال درباره علی یعقوبی @ali_m_hoshyar

نظر کاربر محترم کانال درباره علی یعقوبی @ali_m_hoshyar

نظر کاربر محترم کانال درباره علی یعقوبی @ali_m_hoshyar

نظر کاربر محترم کانال درباره علی یعقوبی @ali_m_hoshyar

نظر کاربر محترم کانال درباره علی یعقوبی @ali_m_hoshyar

نظر کاربر محترم کانال درباره علی یعقوبی @ali_m_hoshyar

نظر کاربر محترم کانال درباره علی یعقوبی @ali_m_hoshyar

انجمن حجتیه و مسئله عادی سازی روابط ✍علی محمدی هوشیار نفوذ انجمن حجتیه در دستگاه‏های اجرایی و سایر مراکز تأثیرگذار و تصمیم‏گیر کشور؛ از جمله نگرانی‏های امام خمینی(ره) بود که با تعابیر و بهانه‏های مختلفی به آن متذکر می‏شد. مانند تذکر به فقهای شورای نگهبان که مواظب باشند، یک ‌مرتبه انجمن حجتیه‌ای‌ها همه چیز آنان را نابود نکنند(امام‌خمینی، صحیفه، ج21، ص680) و از همه مهم‏تر اینکه؛ اجازه حضور افراد مؤثر انجمن در مناصب حساس و کلیدی را صادر نکرده و بر آن تأکید داشتند(هاشمی رفسنجانی، پس از بحران، ص۱۴۴) چراکه حضور آنان مجلس و دولت را به انحراف می‏کشاند. تمامی این حساسیت‏ها و نگرانی‏ها برای زمانی بود که اعضای انجمن حجتیه، باورهای خود را به طور علنی تبلیغ می‏نموده و با القاء ناامیدی در بین جوانان، آنان را از انقلاب اسلامی دور می‏داشتند. اما با اوج گرفتن مخالفت‏ انقلابیون و روشنگری درباره خطرات اندیشه انجمن، ناگزیر به انحلال انجمن تن داده و با صدور بیانیه‏ای در مرداد 1362 از تبلیغ علنی اندیشه‏ها و آراء دینی و سیاسی خود باز ایستادند. اما این پایان داستان انجمن نبوده و هیچگاه از اندیشه‏های پیشین کناره‏گیری ننمودند. بلکه با «تاکتیک عادی سازی روابط»، پای در لایه‏ای عمیق‏تر گذاشته و نفوذ دیگری را رقم زدند. که در چند محور مورد اشاره و بررسی قرار می‏گیرد: 🔸خدمات اجتماعی: ارائه خدمات اجتماعی در مناطق محروم همچون؛ مدرسه سازی، مسجد سازی، توزیع کیف و کفش در مدارس محروم و نظائر آن؛ از جمله اقداماتی است که انجمن حجتیه به منظور عادی سازی روابط با مدیران دستگاه‏های اجرایی و نهادهای فرهنگی انجام می‏دهند. آنان بدون تابلو و بدون تأکید به نام انجمن حجتیه، خود را به عنوان گروهی از شیعیان دلسوز معرفی نموده و از رهگذر ارائه خدمات اجتماعی، اختیارات فرهنگی آن مناطق را به عهده می‏گیرند. نکته قابل توجه اینکه؛ مبلغین و مدرسین انجمن، پس از ایجاد ارتباط مؤثر با جوانان و فعالان مذهبی، سیاست‏های خود را با پوشش دفاع از امامت پیش برده و «مساله امامت و خلافت» را به عنوان اولویت اول و «ماجرای غصب جایگاه خلافت» را به عنوان حساس‏ترین مساله به آنان القاء می‏کنند. در این پروسه‏ی تبلیغی، پشتیبانی و اطاعت از ولایت فقیه را در تعارض با مسأله امامت قرار داده و از این رهگذر، جوانان شیعه را به کنشگرانی مذهبی بر علیه ولایت فقیه و انقلاب اسلامی تبدیل می‏کنند. 🔸نقد جریان‏های انحرافی: شبکه سازی به بهانه نقد برخی از جریان‏های انحرافی، از جمله اهداف اصلی انجمن حجتیه بشمار می‏رود که هرگز بدون استفاده از تاکتیک عادی سازی روابط، میسور و مقدور نخواهد بود. آنان با تمرکز به نقد وهابیت و احمدالحسن، که هر دو به عنوان چالش‏های امنیتی مورد توجه دستگاه‏ها و نهادهای ذی ربط قرار دارند، با استفاده از عادی سازی روابط با مسؤلین مربوطه و پس از جلب اعتماد ایشان و با تسخیر فضای مبارزه با این دو فرقه در کشور، شبکه مورد نظر خود را در قالب تأسیس موسسات و مراکز علمی راه اندازی می‏کنند. علاوه بر آن؛ با استناد به این اقدامات و با آمارسازی‏های گوناگون در خصوص مستبصرین این دو جریان، اقدام به عادی سازی روابط با برخی بیوتات مراجع تقلید و فضلای حوزه‏های علمیه نموده و از این طریق، از حمایت‏های معنوی ایشان نیز بهرمند می‏گردند. 🔸خنثی سازی منتقدین: ثبت اسامی منتقدین و مخالفین انجمن حجتیه، لیست مفصلی را می‏طلبد تا نام آنان را از بدو تأسیس انجمن تاکنون جمع‏آوری نموده و ثبت در تاریخ کرد. اما با این وجود، آنچه امروزه در میانه میدان نقد انجمن حجتیه دیده می‏شود، تعداد انگشت‏شماری هستند که آنان نیز از شدت و حدّت نقد و انتقاد کاسته و دیگر در جبهه تقابل با گسترش این جریان دیده نمی‏شوند. شاید یکی از دلائل مهم این اتفاق عجیب، موفقیت انجمن حجتیه در خنثی سازی منتقدین با تمسک به روش‏های گوناگون است و عادی سازی روابط، می‏تواند به عنوان یکی از اصلی‏ترین دلائل، مورد گفتگو قرار گیرد. در پاره‏ای از موارد مشاهده شده است که مسولین انجمن با ایجاد فضای احساسی و بمباران محبتی، نسبت به برخی ناقدین شاخص خود، آنان را در باتلاق ترفند مدیون سازی گرفتار کرده و امکان هرگونه مخالفتی را از او باز ستانده‏اند. و نیز با استفاده از وساطت برخی فضلاء یا دست اندکاران، فضای تقابل را به فضایی صمیمی و هم‏راستا تبدیل کرده و انجمن را به عنوان جزء لاینفک در اجرای برخی امور مذهبی و دینی القاء کرده‏اند. البته باید به این نکته مهم توجه داشت که مخالفین انجمن حجتیه، لزوماً انقلابی نبوده و صرفاً با مبانی علمی و اندیشه‏ای سر ناسزگاری دارند. گاهی بین انگاره‏های هویتی و ارزشی این دسته از منتقدین و ارزشهای انجمن حجتیه با سکولار بودن هر دو، رابطه دوسویه وجود دارد و همین امر، شانس پیوند و عادی شدن روابط آنان را تقویت می‏کند. منتشر شده در مجله #روشنا

📌#دیاران (قسمت سوم) 🔻انحرافات #علی_یعقوبی 🗣حجت الاسلام محمد شهبازیان ⛔️اعلان خطر به برخی مراکز و فعالان فرهنگی، مراقب نفوذ انحرافات علی یعقوبی باشید. 🔻این ویدئوی مهم را حتما ببینید @ali_m_hoshyar

🎙در این صوت می شنوید: زنده باد موافق من ✍علی محمدی هوشیار علی یعقوبی در واکنش به نقدهای اخیر گفت: منتقدین به جریان #اخوان المسلمین منتسب هستند. ۱۴۰۳٫۹٫۲۹ در پاسخ به آقای یعقوبی باید عرض کنم: 1. مارک‌زنی روش مناسبی در مواجهه علمی نیست و بهتر است در فضایی علمی به نقدها پاسخ دهید. 2. اگر کمی مطالعه کنید خواهید دید که در معرفی اخوان المسلمین هم اشتباه کردید. 3. ما نمی‌گوییم از قرآن نگویید؛ بلکه اتفاقا تاکید داریم که از قرآن بگویید و تفسیر برأی نکنید. علی آقا! بگویید اما مخالف نصوص معتبر نگویید. آقای یعقوبی! نه تنها مخالفین شما اخوانی نبوده و هیچ شباهتی با آنان ندارند، بلکه بالعکس! اولین باری که سخنان قرآنی شما را بررسی می کردم، تصور کردم که شما اخوانی هستید، زیرا #شباهت زیادی بین روش استفاده از آیات را بین شما و اخوانی ها مشاهده کردم، کمی که پیش رفتم متوجه شدم که شما بی مبناتر از این حرف ها هستید که حتی با اخوانی ها مقایسه شوید. @ali_m_hoshyar