بازی خطرناک 🔺امروز امیرحسین ثابتی، نماینده مخالف عراقچی در مجلس گفت:" برخی ...می‌گویند...یک نفری گفته او رای بیاورد این چه بازی خطرناکی است که یک عده شروع کرده‌اند؟ رهبر انقلاب فرموده‌اند مجلس در تصمیم‌گیری مستقل باشد" 🔺از جملات ثابتی می‌توان فهمید که "یک نفری" احتمالا اثر سخنش بیش از یک مشورت عادی است، بلکه کسی است که نظرش روی خیلی ها موثر است. به نظر میرسد سخن او ناظر به افرادی از بیت رهبری باشد. البته رئیس جمهورها برخی وزیرها را با هماهنگی رهبری انتخاب میکنند، مثل وزارت اطلاعات، وزارت خارجه، وزارت دفاع. اینجا چند سوال بوجود میآید: اولا اگر رهبری موافق یک وزیر است، چرا رسما اعلام نمیکند؟ ثانیا این که رهبری هر بار چند وزیر را با هماهنگی رئیس جمهور معرفی کند و بعد پیغام و پسغام بفرستد که به او رای دهید، آیا مخالف استقلال قانونی مجلس نیست؟ 🔺شبیه این ماجرا در صورت عمومی ترش را درباره #مهدی_فضائلی مشاهده میکنیم، او توییت‌هایی میزند که خبر از سخن یا تصمیمات یا نحوه برخورد رهبری دارد، او خودش همین اواخر گفت رهبری هیچ سخنگویی ندارد، خوب اگر ایشان سخنگویی ندارد، شما چه نقشی دارید؟ چه کاره اید؟ 🔺این اتفاقات در انتخابات اخیر و ماجرای اجماع هم مساله ساز شد، جلیلی معتقد بود رهبری اگر بنا دارد من کنار بکشم باید مستقیما بگوید، ولی رهبری مستقیم نگفت، بلکه بنا به گفته جلیلی، اتفاقا بعد انتخابات، مستقیم از حضور او در انتخابات اظهار رضایت کرد. 🔺اما اولا سخنان صریح و علنی رهبری همان است که ایشان بنا دارند جلوی دوست و دشمن گفته شد، همه بشنوند و ملاک اصلی هم همان است. 🔺ثانیا طبیعی است که رهبری در مقام عمل و اجرا تعاملات خاصی با مسوولین و یا افراد خاص یا جریانات خاص دارد، دقت کنید این تعاملات البته در چارچوب ساختار حقوقی است، نفی آنها نیست بلکه در مقام عمل است. یعنی حکم ولایی نیست و شخص میتواند به تشخیص و حق خود عمل کند اگر نخواهد هماهنگ با حرکت و عمل رهبری شود، مثالش توصیه رهبری به احمدی نژاد بود که در انتخابات شرکت نکند، این حکم ولایی نبود، یک توصیه در مقام عمل بود، عده ای از دوستان همان زمان از همین مدل اشکالات کردند که رهبری به ناچار "پشت بلندگو" هم تکرار کرد. این جا احمدی نژاد مخالف حکم ولایی و شرعی عمل نکرده بود بلکه مخالفت در مقام اقدام و عمل بود. 🔺در ماجرای برجام رهبری خطوط واضحی را درباره هر برنامه مشترک و قراری با کشورهای غربی بیان کرد. اما در مقام عمل بالاخره همراهی کرد تا کار به نتیجه برسد. خیلی ها همان موقع چنین اشکالاتی می‌کردند چون طرح اقدام او را و سطوح تصمیم گیری او را نمی‌شناختند. 🔺کسانی در دفتر رهبری این نظرات را به کسانی که باید تصمیم بگیرند میرسانند، این فقط برای روان شدن کار است، به هیچ وجه هم نفی حق قانونی افراد را نمیکند. ممکن است آنها نخواهند مطابق نظر رهبری عمل کنند، این معنایش آن نیست که رهبری لزوما توبیخشان میکند، بلکه چه بسا در مجموع، باز هم در مقام عمل و همراهی با افراد، مدارا نشان دهد و آنها را به دلیل محاسنشان تایید هم بکند. 🔺خیلی پیچیده نیست، کافی است تلاش کنیم رهبری را به عنوان یک مدیر فعال در صحنه مورد نظر قرار دهیم، او هم خطوط روشنی را صریح میگوید در تخاطب با ملت و آیندگان و در حالیکه همه دنیا هم میشنود، و از طرفی هم نظراتش را در مقام عمل به شکل‌های مختلف به مسوولین منتقل میکند که کار پیش برود او با تعامل با افراد در مجموع تصمیم گیری میکند، و البته او همینطور تا جای ممکن افراد را تایید می‌کند که در ساختار بمانند و قوتهایشان را هم بیشتر میکند. هم رهبری میکند، هم در دل یک تشکیلات مدیریت میکند، هم تربیت میکند. 🔺خیلی از جوان‌ها متوجه این تفاوت‌ها نیستند. لذا گاهی تا دروغگو خواندن بیت رهبری و نزدیکان ایشان پیش می‌روند و عملا همه را فاسد می‌دانند، حال آنکه خوب، تایید این حجم فساد در پیش چشم رهبری، عملا اهانت به خود ایشان است. بعلاوه که منطقش نیز روشن است و تعارضی با هم ندارد. 🔺رفتار خطرناک و منطق خطرناک اتفاقا این بیان ثابتی است، که بارها و بارها سبک تعامل این جریان با رهبری را نشان میدهد، نظرات او و جریانشان البته محترم است او قبلا شهید امیرعبداللهیان را نیز ادامه ظریف دانسته بود و خطرناک میدانست، اشکالی ندارد نظرش این است، البته آقای عراقچی هم آش دهانسوزی نیست اشکالات او هم زیاد است، اما این منطق ثابتی که کله شقی در مقام عمل را توجیه میکند، منطق خطرناکی است. 🔺خوب است در این جهت، این بخش از وصیتنامه حاج قاسم را مرور کنید: "من نه می‌گویم ولایت تنوری و نه می‌گویم ولایت قانونی؛ هیچ یک از این دو، مشکل وحدت را حل نمی‌کند؛ ولایت قانونی، خاصّ عامه مردم اعم از مسلم و غیرمسلمان است، اما ولایت عملی مخصوص مسئولین است که می‌خواهند بار مهم کشور را بر دوش بگیرند" @ali_mahdiyan