درباره گشت ارشاد، امر به معروف، حکومت دینی 4 @ali_mahdiyan

درباره گشت ارشاد، امر به معروف، حکومت دینی 5 @ali_mahdiyan

درباره گشت ارشاد، امر به معروف، حکومت دینی 6 @ali_mahdiyan

درباره گشت ارشاد، امر به معروف، حکومت دینی 7 @ali_mahdiyan

درباره گشت ارشاد، امر به معروف، حکومت دینی ۸ @ali_mahdiyan

الهی فدای این دختر و پدر و مادرش بشم @ali_mahdiyan

🇮🇷ای پرچمت ما را کفن...🇮🇷 🍀🍀🍀🍀🍀 🌹شلوغی ماجرای اغتشاشات اخیر خیلی چیزها را به حاشیه برده است. دست آوردهای بزرگ آقای رییسی در سازمان ملل. و از همه مهمتر هفتۀ #دفاع_مقدس طی 200 سال گذشته در تاریخ ایران فقط نظام مقدس جمهوری اسلامی، این مقتدر مظلوم، با همین بسیج مستضعفین دست خالی اش، اجازه نداده است یک وجب از خاک ایران جدا شود. حالا وحوش آمریکایی از اینترنشنال نقشه برای تجزیه ایران عزیز ما می کشند. در ایران هیچ کس در این قضیه سر سوزنی شوخی ندارد. 🌹امروز یکم مهر سالگرد عملیات کمان 99 هست. بلافاصله بعد از حملۀ صدام به ایران، نیروی هوایی ایران یک عملیات برجسته را طراحی کرد که با حضور 140 هواپیمای تهاجمی و 40 هواپیمای پشتیبانی اجرا شد. بزرگترین عملیات هوایی دنیا! 🌹بسیاری از پروازها برای فرار از رادار در ارتفاع پایین انجام شد. و بعد از آن 55 درصد از توان نیروی هوایی صدام بعثی از بین رفت. 🌹یک هفتۀ بعد عملیات شمشیر توران طراحی شد که هدفش جلوگیری از اتمی شدن عراق بود. 🌹بعد از آن عراق هواپیماهایش را به مرزش با سوریه منتقل کرد که از دسترس نیروی هوایی ایران دور باشد. 🌹کمتر از شش ماه بعد بزرگترین عملیات فوق تخصصی ایران طراحی شد. یعنی عملیات اچ 3. ایران با سوختگیری هوایی و با دور زدن عراق به نیروی هوایی عراق حمله کرد. البته سوریه در این عملیات به کشور ما کمک کرد. عراق تا مدت ها این باور نمی کرد که ایران این عملیات را انجام داده است. 🌹در تیرماه سال 61 هم که بنا بود اجلاس عدم تعهد در عراق برگزار شود، و صدام تعهد داده بود که آسمان عراق امن است، ایران در یک عملیات بارها آسمان بغداد را تصرف کرد و شهید عباس دوران هواپیمای خودش را به ساختمان اجلاس کوبید. ✅✅این ها که گفتم افسانه یا فیلم آمریکایی نیست. واقعیت است. هر چند مثل همۀ قضایای دیگر در روایتش گرفتار لکنت زبان باشیم. 🏴نیروی هوایی آمریکا مطابق گزارش های خودشان، به محض قفل شدن موشک روی هواپیمایشان ایجکت می کنند. هرگز عملیات در ارتفاع پایین نداشته اند. رفیق همین #عباس_دوران ما می گفت روز امتحان پایانی عباس در آمریکا، عباس سه بار در تعقیب و گریز معلم پروازش او را تسلیم کرد. هنگام خداحافظی معلم پرواز به وضوح ناراحت بود و گفت خدا نکند ما و شما در جنگی روبری هم قرار بگیریم. 🌹اخیرا فیلمی دیدم از یک تخیل این آمریکایی های ترسو به نام #تاپ_گان_ماوریک که هر چه نیروی هوایی ما داشته است و آرزوی این ترسوها است به نام خودشان ثبت کرده اند. 🌹اشکالی هم ندارد، برایشان کاربرد داخلی دارد ولی واقعیت با فیلم عوض نمی شود. #حجاب #امام_زمان https://eitaa.com/rabefalagh

🔻 جوشش "مردم" در معرکۀ میدان 🖋 مهدی جمشیدی ۱. تهران، ۱ مهر ۱۴۰۱، نماز جمعه، راهپیمایی مردم. آن‌قدر از "مردم" سخن گفتند که بعضی باور کردند که گویا آنان که در خیابان، رسم "هرزگی" و "خیانت" و "خباثت" در پیش گرفته‌اند، به‌راستی "مردم" هستند، امّا امروز، نه در شب تاریک بلکه در روز روشن، معنی "مردم" را دریافتیم و دیدیم "مردم" چه کسانی هستند و چه می‌گویند. سیل جوشان و برآشفتۀ جمعیّت، پایان نداشت و مردم از پسِ مردم در راهپیمایی، روان بودند. هرچه می‌آمدند و می‌رفتند، تمام نمی‌شدند. در اینجا، دل‌ها شعله‌ور بود، نه سطل‌های زباله؛ درد دین داشتند، نه سودای ولنگاری فرهنگی؛ هم‌دل و مؤمن بودند، نه اجیرشده و فریب‌خورده؛ نه سنگی پرتاب شد و نه شیشه‌ای شکست شد؛ نه اموال عمومی به آتش کشیده شد و نه مأمور نیروی انتظامی؛ نه راه بر کسی سد شد و نه به کسی حمله شد؛ نه سلاح سرد در میان بود و نه سلاح گرم. ۲. امروز، متن و ماهیّتِ "واقعیّت اجتماعی" در ایران، از سوی خودِ "مردم"، به تصویر کشیده شد؛ تصویری راستین از "لایۀ پنهانِ هویّتی". آنچه را که دیگران در "نظرسنجی‌ها" و "نظرسازی‌ها" طلب می‌کردند، امروز در برابر چشمان خویش مشاهده کردیم و از زبان خودش، "دردها" و "دغدغه‌ها" و "رنج‌ها" و "خواسته‌ها" و "آرمان‌ها"یش را شنیدیم. همه‌چیز، "طبیعی" و "دست‌کاری‌نشده" بود و مردم، خویش را همان‌گونه که بودند، نمایاندند. کافی بود از حائل و عایق "رسانه" خارج بشویم و به خودِ "واقعیّت"، چشم بدوزیم تا حقیقت را دریابیم. باید خویش را از بافته‌ها و ساخته‌های "رسانه‌های نارسا"، تهی سازیم و صدای واقعیّت را مستقیم بشنویم. ۳. همچنین در "میدانِ عینیّت"، مشاهده کردیم که واقعیّت اجتماعی در ایران، هر چند خصوصیّت "پیوستاری" و "رنگین‌کمانی" دارد، امّا از "دامنۀ دیانت" و "دایرۀ ولایت" خارج نیست. مردم، یکسان نیستند، امّا تنوّع و تکثّرشان، در چهارچوب "ارزش‌های غایی و بنیادی" صورت‌بندی شده است که همگی از هویّت و حیات دینی برخاسته‌اند. این است عمق و عقبۀ تعهد دینی در جامعۀ ایران. آنان که جامعۀ ایران را "پاره‌پاره" و مبتلا به "شکاف‌های فزاینده" و "تضادهای ریشه‌ای" می‌دانند، نمی‌دانند که بیرون‌زدگی‌ها و اصطکاک‌ها، اقلّی و ناچیز هستند و نمی‌توانند به یکپارچگیِ هویّت دینی، گزند برسانند. ۴. البتّه می‌دانم که ما در ایران با "طبقۀ متوسطِ متجدِّد" روبرو هستیم که دنبالۀ بومی و وطنیِ تمدّنِ غربی هستند و انتخاب‌های فرهنگی‌شان با ما تفاوت فراوان دارد، امّا اینان، "تعیین‌کننده" نیستند؛ چراکه "اکثری" و "فربه" نیستند. اینان اقلّیّتِ پریشان‌حال و پُرمدّعایی هستند که می‌کوشند از خویش، "روایت‌های بزرگ" بیافرینند و وانمود که کنند همان "مردم" هستند. این دعاوی و روایت‌سازی‌ها، چنان زیرکانه و موذیانه بوده که حتّی برخی از ما را نیز به خطا افکنده و دچار این گمان کرده که جامعۀ ایران از "ایدئولوژی انقلابی" عبور کرده است؛ حال‌آن‌که واقعیّتِ نیالوده به کج‌روایت، چنین دلالتی ندارد. ۵. بخش عمده‌ای از این روایت‌سازی‌های وارونه، بر عهدۀ "روشنفکرانِ سکولار" بود. آنان به‌طور عامدانه و آگاهانه، "پیش‌فرض‌های اثبات‌نشدۀ" خود را تکرار کردند و کوشیدند با "تکرار روایت"، دروغ را بر جای حقیقت بنشانند. ما نیز سعی نکردیم که مواجهۀ ساختارشکنانه با "بدیهیّات کاذبِ" آنها داشته باشیم و نشان دهیم که "مقدّمات" و "مبانی"‌شان، یکسره خطا و ناصواب هستند. بیچاره اینان که استدلال‌های‌شان، پای چوبین دارند و آرمان‌شهرشان، چونان خانه‌ای بر آب است. آنچنان در مردابِ "حماقتِ نظری" فروغلتیده‌اند که هرچه "واقعیّت" فریاد می‌زند که "نظریه‌ها"ی‌شان را برنمی‌تابد، نمی‌شنوند. ۶. در آن سو، دسته‌ای از "روحانیانِ دگراندیش و سیاست‌زده" قرار دارند که تجدّد را "توجیه دینی" می‌کنند و برای "آزادیِ لیبرالی"، آیه و روایت می‌آورند. از آن‌گاه سهم‌شان از قدرت سیاسی پرداخت نشده، زبان به اعترض گشوده‌اند و سرگرم دوخت‌ودوز "جامۀ کج‌روایت" به تن واقعیّت شده‌اند. این "آیت‌الله‌های فرسوده" و "حجت‌الاسلام‌های پشیمان"، جاده‌صاف‌کنِ نیروهای تجدّدی در ایران هستند و دین را به دست‌مایۀ بازتولید سیاسیِ خویش فروکاهیده‌اند. دریغ از اندکی صداقت و تقوا و اخلاق در این ظاهرالصلاح‌های معممّ. شریح‌های هُرهری مسلکی هستند که دین‌دانی‌شان، "نرخ" دارد نه "عیار". اینان مبلغان و مروّجانِ "فقهِ جان لاکی"‌اند نه"فقهِ جعفری"‌ که می‌توانند به هر دروغ و خدعه‌ای، ده‌ها آیه و روایت سنجاق کنند و از دین و دین‌دانی، "دکّان" بسازند. خمینیِ کبیر از بوی تعفّن اینان در آخرت گفت، امّا کار بدانجا رسیده که ما در همین دنیا، از وجودِ مشمئزکنندۀ اینان گریزان شدیم. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

من روحانی نون امام زمان عج رو خوردم که این روزها خفه خون نگیرم و ساکت نباشم و تبیین کنم. حالا جواب دارم بدم فردای قیامت به این دختر معصوم؟ من طلبه ای که از کنار «جهاد تبیین» و «مخرج مشترک» و «پازل دشمن» و «فضای مجازی رها» و ... بی خیال عبور کردم، الان اگر من جواب این مادر را نباید بدهم چه کسی باید جواب بدهد؟ وای بر اهل علمی که در فتنه ها، دانایی جامعه را رشد نمیدهند. چه بد عاقبتی خواهیم داشت ما ساکتین ملبس! @ali_mahdiyan

🏴 لبیک یا رسول الله 🏴 🔰 اجتماع بزرگ مردم و هیئات مذهبی شهر مقدس قم ✊️ در محکومیت اهانت به قرآن کریم و مقدسات 🏴همزمان با سالروز رحلت نبی مکرم اسلام 🗓 یکشنبه(فردا) مورخ ۱۴۰۱/۷/۳ 🕰 زمان حرکت؛ ساعت ۹ صبح از شبستان امام خمینی حرم مطهر به سمت حسینیه امام خمینی و دفتر مقام معظم رهبری واقع در خیابان صفائیه

• اندیشه • #اعتنای_الهی «قُلْ مٰا يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لاٰ دُعٰاؤُكُمْ»﴿الفرقان‏، 77﴾ «بگو اگر خدا را نخوانید به شما اعتنا نمی‌کند» ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ▫️چقدر او را خواندیم؟! فتنه یعنی گرفتاری، یعنی بروز نقص و تجلی حاجت، یعنی هدر رفت عمر و سرمایه، یعنی رکود و تعویق یا پسرفت. نمی‌شود با فتنه کنار آمد. همه حوادث زندگی مؤمن برای آن است که حقیقت را بفهمد، و آن این آموزه طلایی است : «وَ مٰا لَكُمْ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لاٰ نَصِيرٍ»﴿البقرة، 107﴾ در این فتنه چقدر دعا کردیم؟ چقدر سر به مهر گذاشتیم و مدتها به زاری در سجده ماندیم؟ چرا مدتهاست چنین نمی‌کنیم؟ چرا اینطوری شده‌ایم؟ چرا این‌طوری مبارزه میکنیم؟ البته دعا می‌کنیم، در مراسم اربعین هم از دعا برای انقلاب غافل نبودیم، ولی این مهم است که دعا حاشیه است یا متن کار. این حادثه پیش آمد تا دلهایی که با حسين صفا یافته بود، خیلی شیرین و بی‌تکبر خدا را بخواند و انقلاب را برای ماه‌ها بیمه کند. و «مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اَللّٰهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اَللّٰهَ بٰالِغُ أَمْرِهِ»﴿الطلاق‏، 3﴾ «کسی که کار خود را به خدا بسپارد پس او برایش کافی است. خدا کار خود را به آخر می رساند» چرا کار را به خدا نمی سپاریم، این کار و همۀ کارها را؟ چرا نالۀ «ترحّم علی عجزنا» سر نمی دهیم؟ حتی دعاهای خدایا خدایای بعد نمازهایمان هم کمی شل شده است. بنا داریم کدام کار را به خدا بسپاریم و در پیشگاه او اظهار عجز کنیم؟ به خوبی می دانیم، خدا بندۀ مؤمن را به «انواع» گرفتاریها مبتلا می کند تا چشمهایش به نور توحید باز شود و متوجه خدا شود و «لا حول و لا قوة الا بالله» بگوید و کار را به او بسپارد. هرچند «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتّٰى نَعْلَمَ اَلْمُجٰاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ اَلصّٰابِرِينَ وَ نَبْلُوَا أَخْبٰارَكُمْ»﴿محمد، 31﴾ و آنها که در این حادثه کوشیدند درخشیدند. ولی «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ اَلْخَوْفِ وَ اَلْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ اَلْأَمْوٰالِ وَ اَلْأَنْفُسِ وَ اَلثَّمَرٰاتِ وَ بَشِّرِ اَلصّٰابِرِينَ»﴿البقرة، 155﴾ شاید بالاترین مقام صبر این است که انسان در دل این حادثه ها باورهای عمیق توحیدی را مرور کند و بگوید «ما همه از خداییم و به سوی او باز می گردیم». دارد این فرصت حیف می‌شود. ┄┅••؛••┅┄ این سؤال‌ها بجا است چون روشی که امام برای مبارزه به ما آموخت این طوری نبود. امام خود زاری‌کننده نمره یک این کشور بود، رهبر عزیز و بی‌نظیرمان هم. یعنی الگوهای زاویه‌دار با این منش جواب نمی‌دهد. داریم می آموزیم، داریم جرعه جرعه شراب آگاهی مینوشیم. حادثه ها رسولان الهی اند تا بشکفیم. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ✿شاخۀ گل صلوات، هدیه به ارواح نورانی مجاهدان در طول تاریخ، رحمة الله علیهم ☘️@faslefarhang