«وجوب شرعی» حضور در انتخابات
درباره
#انتخابات ۳۳
🔺برخی میگویند: چرا مساله انتخابات را گره میزنید به دین و اسلام و ظهور امام زمان عج؟
🔹برای آنکه دین گوشه ای از زندگی ما نیست که هر مقدار از زندگی را که دلمان خواست به دستش بسپاریم. دین همه زندگی را در بر میگیرد. اگر «اطاعت از خدا» ، «اطاعت از امام زمان عج»، «اطاعت از دین» شامل همه زندگی میشود، پس «حضور در انتخابات» هم از این قاعده مستثنی نیست.
🔹ظهور امام عصر عج یک پدیده بی ارتباط با ما و هدایت شدن ما نیست. چنین ادعایی معنایش آن است که غیبت امام عصر عج ربطی به امامت او و هدایت کردن ندارد. و نتیجه این حرف هم آن است که او را در زمان غیبت، امام ندانیم. ولی امام هر کاری میکند برای هدایت ماموم است و بنابراین «اطاعت از خدا و امام و دین» به ظهور او گره خورده. پس مهم است که بدانیم حضور در انتخابات به ظهور او گره خورده.
🔺برخی میگویند: حضور در انتخابات ربطی به تقلید از فقها ندارد، هیچ فقیهی هم چنین فتوایی نداده. در رساله ها هم چنین عنوانی نیامده.
🔹در فقه وقتی میگویند فلان موضوع واجب است یا حرام، یا آن موضوع را خود دین طراحی میکند (مثل نماز و وضو) یا نه، ناظر به یک امر حقیقی در خارج است. گاهی آن موضوع به روشنی قابل تطبیق و اشاره است (مثل آب، وجه الارض، جد، پدر) یا آن موضوع برای تطبیق در خارج نیاز به بررسی های دقیقتر و کارشناسی تر دارد (مثل غنا، طرب، بیع). موضوعات فقهی باید در خارج تطبیق داده شوند یا ایجاد شوند، تشخیص و تحقق مصادیق برای امتثال و اطاعت از احکام دینی، نیاز به بررسی متشرعین و مکلفین دارد. حالا باید دید، حضور در انتخابات، مصداق چه عنوانی در فقه است.
🔹مثلا همه فقها «اعانه و کمک به ظالم» را حرام میدانند، همه فقها «سپردن سرنوشت خود به دیگران» را حرام میدانند، همه فقها «کمک به جبهه دشمن» را حرام میدانند، همه فقها «تضعیف قدرت اسلام» را حرام میدانند و امثالهم. اینکه آیا حضور در انتخابات مصداق این عنوانها هست یا نه، کار مکلفین است. ممکن است در زمانهایی مثل امروز که هم دشمن و هم تصمیماتش برای ما روشن است، به صرف توجه به دشمن و اراده و تصمیمات او مساله به راحتی روشن شود. اما ممکن هم هست در برخی زمانها بین مکلفین اختلاف نظر وجود داشته باشد. اختلاف نظر در مکلفین در کارهایی که ربطی به دیگران ندارد مهم نیست. اما جایی که نیاز به تصمیم جمعی داریم چه باید کرد؟
🔹ببینید، عنوان های احکام گاهی به گونه ای است که امتثال آنها نیاز به «جمع مکلفین» دارد.مثلا «و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه». در تعامل و تقابل با دیگر کشورها در مبارزه با دشمن در تصمیم گیری برای کل جامعه، در همه این موارد نیاز به تشخیص واحد داریم برای جمع، چه باید کرد؟ روشن است در این موارد اگر هر کس به فهم خود عمل کند، هیچ یک از عناوین امتثال نمیشود. هیچ فعلی محقق نمیشود. پس چه باید کرد؟ اینجا باید راهی برای «تشخیص جمعی» قرار داد. برخی از نادانان در فقه اینجا را مسکوت میگذارند. فقهشان فرد را میبیند با جمع کاری ندارد. نتیجه این سکوت هم، حکومت کفر و ظلم است چون او معطل ما نمیماند. اما در فقه شیعه این مساله از ابتدا پاسخ روشنی داشته. پاسخی ضروری و عقلی.
🔹 عقل میپذیرد که بدون فقیه جامع الشرایطی که «مامون دین و دنیا»ی مردم باشد، این مساله حل نمیشود و مساله اطاعت تمام نمیشود. ضرورت اطاعت از حکم چنین فقیه ولی جامعه، عقلی است، همان طور که ضرورت اطاعت از فتوای فقها هم عقلی است نه تقلیدی. عمل به فتوای فقها با ضرورت عقلی رجوع جاهل به عالم تمام میشود عمل به حکم ولی نیز با ضرورت عقلی اقامه توحید و نفی شرک و نفی اطاعت از غیر خدا تمام است، با ضرورت عقلی حفظ نظام تمام است و ...
🔹خلاصه آنکه حضور در انتخابات، وجوبش هم به حکم فقها و هم ولی جامعه و هم عقل روشن است. و عدم حضور در انتخابات حرام قطعی است. لذا هر یک رای در انتخابات که عمل به فقه و دین است، کمک به تعجیل ظهور امام عصر عج است.
🔺یعنی شما میگویید تمام کسانی که در انتخابات شرکت نمیکنند، گناهکارند و مستحق عقاب؟
🔹خیر. گناه کردن و استحقاق عقاب داشتن، به شرط علم داشتن و عمد داشتن و عدم تقصیر است. اکثریت افراد نه به آن احکام علم دارند، نه از این لوازم عملشان مطلعند. نسبت به این امور غفلت دارند. تقصیری هم ندارند. اکثر قریب به اتفاق این مردم مومنند و معتقد و عاشق امام عصر عج. اما وقتی مساله برایشان «تبیین» نشده، غفلت دارند و نمیدانند. اما حتما دانایان جامعه که تبیین نمیکنند، در قبال نتایج این سکوت مرگبارشان، مسوول هستند.
@ali_mahdiyan