دلم میسوزه زنگ زده میگه ما تشکل فلان هستیم، از فلانی دعوت کنیم بیاد تو انتخابات؟ گفتم نمیدونم. گفت مگه میشه. گیر داد گفت بالاخره یه نظری داری دیگه. گفتم ناراحت میشی اگه نظرم رو بگم. گفت ناراحت نمیشم. گفتم مثل همیشه سر کارید، مثل همیشه فرستادنتون تو باقالی ها. تعجب کرد ، گفتم حیف نیست؟ ما بعد شهید سید ابراهیم، نباید قد بکشیم؟ اینهایی که اومدن وسط، برای انتخابات، کدومشون ناشناخته اند برای مردم، که تصمیم گرفتید، تبیینشون کنید؟ الان باید چه گفت؟ باید چه کرد؟ چی رو باید تبیین کرد واقعا؟ راستی چه حرف جدید نگفته ای درباره جلیلی و لاریجانی و قالیباف و همتی و که و که داریم؟ گفت خوب انتخاباته؟ گفتم بله انتخاباته، بسم الله، بیا خط کش بدیم به مردم، با اون خط کش رای بدن، بعد از رای، با اون خط کش مطالبه کنن. با اون خط کش کمک بدن به دولت بعدی. هر دولتی که بود. به مردم بگیم وسعت جبهه ای که ایران محورش قرار گرفته نگاه کنید، رهبرتون رسما قواره این جبهه رو تشریح کرد تا قلب آمریکا گسترش پیدا کرده. به مردم بگیم میدونید تاریخ رو داریم ورق میزنیم، با همه فشارها و دردهامون؟ به مردم بگیم میدونید وضعیت ما با اسرائیل به وضعیت دوئل رسیده؟یعنی وضعیت بود و نبود؟ به مردم بگیم میدونید این خونهای بیگناه بچه های کوچک و زنان بی دفاع بد بلایی سر خودمون و خانواده و کس و کارمون میاره، اگر خودمون رو به کوری و کری بزنیم؟ به مردم بگیم دیدید ایران چه کارگزارهایی داره؟ که وسط بچه بازی‌ها و لج بازی‌ها و بی اخلاقیها گمشون میکنید و دیر میشناسیدشون؟ به مردم بگیم دیدید سید ابراهیم شهید چطور همه توان کشور را پای کار آورد، بی سر و صدا، بدون دعوا و تنش، و تو سه سال چه کارنامه ای از خدمت برای پیشرفت در عین فسادستیزی و عدالتخواهی ارائه کرد که هنوز با افتخار میشه همه جا ازش دفاع کرد؟ دیدید چطور دلهای همه رو تسخیر کرد؟ دیدید کسایی که از فشار مردم و درد مردم ، سواری می‌گیرند برای رای جمع کردن و بعد هم مشغول دعواهای دبستانی خودشون میشن با لولوها و مترسکها، دن کیشوت وار، چطور سر کارتون میگذارن و ادعای اخلاقشون گوش فلک رو هم کر کرده، اما یک سید عالم و مجاهد و مخلص و صادق، با تلاش خودش و بعد خون پاکش ورق رو بر می‌گردونه و به جای اینکه روی کول دردهای مردم سواری بگیره، درد مردم را چون شوکران سر میکشه تا مردم بمونن پای کارگزاران این بنای مقدس و نگاهشون به سیاست همچنان دینی و معنوی باقی بمونه. همه اینهایی که میآیند قوت و ضعف‌هایی دارند، هر کس هم انتخاب بشه امیدواریم راه این سید مخلص رو ادامه بده، ولی بیاید از این بازی پرسپولیس استقلالی بیرون بیایم و با شاخصهای جدید همه چیز رو دوباره نگاه کنیم. این بار همه چیز مهیای برخاستن دوباره ایران است، هر بار هم که ایران قدم دیگری بردارد و برخیزد، بد بلایی سر مستکبرین عالم خواهد آمد. کار دانشجویی در این ایام، مقدس تر از تشریح خون غزه و خون شهدای پرواز اردیبهشت، نمیشناسم. رها کنید این و آن را بیایید دست به دست بدهیم صادقانه شخصیت رییسی و مهمترین عمل صالح او یعنی سبک مدیریت و دولت داری او را معرفی کنیم، هر کس با این شاخص به هر کس رسید خوب است بحثی نیست. این مسیر تغییر حقیقی ما است، این مسیر رشد معنوی و مادی ما است، این مسیر مبارزه ما است. دلم می‌سوزد برای خونهای پاکی که وسط بگو مگو های بچه گانه و توییت‌های لوس و بی معنی یک عده گم میشه، برای کنش‌های عالمانه و پر معنای رهبر که با این سن و سالش مثل شهید امیرعبداللهیان میدود و یک تنه تاریخ را رهبری می‌کند اما حواس ما به خاله زنک بازی های سیاسی است. برای خونهای پاک مردم غزه که ماموریم به مدد دادنشان با قیام برای ساختن ایران، ایران یعنی محور و اساس جبهه مقاومت مقابل فرعون این دوران. اما غفلت میکنیم و مشغول "من من ، تو تو ، کشیدم، کی رو" بازی هستیم. دلم می‌سوزد خدا می‌داند. @ali_mahdiyan

🔴امام دولت، دولت امام 🔺پوستر تطبیقی از دولتی با شاخص های مدنظر امام خمینی 🆔 @snntv

امام دولت و دولت امام این مهم است که رئیس جمهور شهید را دارای چه ویژگی برجسته ای می‌دانیم که او را در سپهر سیاسی امروز ما تبدیل به یک شخصیت الگو می‌کند. همین ابتدا مسیر خود را از کسانی که تقریری اخلاقی شخصی صرف از او ارائه می‌کنند باید جدا کنیم. نه، او یک مدیر بود. یک مدیر پرورش یافته مکتب امام. پس آنچه از ویژگی‌های اخلاقی او می‌گوییم تبلوری جدی در سبک مدیریت او و همینطور کارآمدی دولت او خواهد داشت. دولت او "وحدت گرا و کارآمد بود" یعنی چه؟ یعنی در داخل با دیگر قوای کشور تنش زدایی میکرد، در دعواها و تهمتها، صبور و بلاکش بود، سازگار با دیگر بخش‌های نظام انقلابی بود. این نکته را دقت کنیم که بسیاری از کسانی که دم از انقلابی گری میزنند، انقلابی گری را با ایجاد تنش و درگیری و حذف مراعات می‌فهمند و میشناسند، با بیرون زدن از ساختارهای نظام و زیر پا گذاشتن قانون یا تعاملات همدلانه. در میان نخبگان، این دولت اهل به کار گیری و استفاده از عقل جمعی بود، حتی دولت او یک طیف رنگارنگ از افراد و جریانات مختلف در داخل بود و همه با هم جمع بودند و کار می‌کردند. در خارج از کشور نیز این رویکرد باعث گسترش وسیع ارتباطات با کشورهای دنیا و منطقه میشد و در رفع اختلافات و کدورت‌ها و مراعات و کمک به ایجاد یک جبهه وسیع منسجم و متحد، خود را نشان می‌داد. در داخل این رویکرد بود که میدیدیم دولت به جد مردمی بود و اهل گسترش یافتن و همراه کردن همه ظرفیت‌های مردم ، نخبگان ، نظام، دولت‌ها، گروه‌ها و خلاصه جبهه حق بود. این یک سوی ماجرا که وجه وسعت و وحدت جویی دولت بود. اما از سوی دیگر این وحدت گرایی باعث عدم سوگیری و بی فایدگی نمیشد، بلکه دولت کارآمد بود یعنی در جهت پیشرفت و مقاومت کار را جلو میبرد، رشد اقتصادی جهشی کشور، رساندن بیکاری به کمترین مقدار در چهاردهه، جلوگیری از صعود نرخ تورم به وضعیت سه رقمی که اقتصاددان‌ها نزدیک با دولت قبل به جد پیش بینی کرده بودند و بلکه نصف کردن تورم از شصت درصد به سی درصد، موفقیت‌های منطقه ای و جهانی و غیره و غیره نشان دهنده سو گیری دولت در جهت آرمان‌ها و کارآمدی در این جهت بود. لذا به حق دولتی هم مردمی و هم انقلابی شکل گرفته بود. ما با یک موجود ناسازگار که دائما با بقیه کشور در حال تنش است و کشور با وجودش قفل می‌شود مواجه نبودیم، بلکه هویتی مثل آب داشت که هم حرکت می‌کرد و هم حرکت می‌داد، سازگار و با عقلانیت، و البته موثر و نتیجه بخش. اینها محصول چیست؟ محصول سبک مدیریت رییسی است‌. او خود اینگونه بود که دولتش چنین شده بود. او اگر خادم مردم و محرومین بود و انقلابی و آرمانجو بود و به شدت جهادی و خستگی ناپذیر بود، دلیل داشت. بله اینها نتیجه نوعی فرهیختگی در ساحت اندیشه و علم بود ولی از آن مهمتر، بت انانیت و خودخواهی بود که در وجودش نابود شده بود، لذا راحت می‌توانست همه را همراه کند. آنقدر همراه بود که حتی مخالفین او هم اذعان می‌کردند او و دولتش به شدت آزاداندیشند و در طول تاریخ ایران دولتی با این سعه صدر شکل نگرفته، این به دلیل سعه صدر خود او بود. و این محصول آن نابود کردن نفس و بت خودخواهی بود که گاه به صورت مقدسی حتی چه بسا آراسته شود برای خود افراد. آری او مخلص بود همان مقدار که صادق بود. لذا حقیقتا آرمان‌های انقلاب را دنبال می‌کرد و نیز حقیقتا با همه جمع میشد. این ویژگی موحدین است. این پرورش یافتگی در مکتب امام است. مکتب امام‌ره مکتبی است دارای دو چشم، اندیشه توحیدی او هم مردمسالار بود و هم دین سالار، هم جهت را می‌دید و هم مراعات را میفهمید، هم اهل عزت بود و هم حکمت و مصلحت، هم اهل قیام و مقاومت بود و هم پیشرفت و عدالت، هم اهل رحمت رحمانی الهی بود و هم اهل رحمت رحیمی خدا. یک رحمت گسترده اما جهت دار که مبارزه لازمه قطعی آن است. دولت کارآمد رییسی، سوپرمن‌وار پیش نمی‌رفت بلکه تلاش می‌کرد همه ظرفیت‌ها را ببیند و به کار اندازد و اینگونه هم کشور را بسازد و هم با استکبار مبارزه کند، این نتیجه مکتب تربیت کارگزاران نظام انقلابی است، مکتب صدق و اخلاص، مکتب حاج قاسم، مکتب بهشتی و رجایی. و این نظام انقلابی چنین شخصیت‌هایی را زیاد تربیت میکند، انسان‌هایی به شدت معنوی و به شدت سیاسی، به شدت سلم و همراه و در عین حال به شدت مبارز و راسخ. این شاخصها فقط وقتی در مکتب توحیدی امام ره که اسلام ناب بود قرار می‌گیرند، توازن درستی پیدا می‌کنند و الا حرکت را دچار "اختلال و ایستایی" یا "التقاط و سرگشتگی" می‌کنند. همشهری @ali_mahdiyan

⬅️ من هم فدایی راه امام هستم 🔺 صفحه یک همشهری دوشنبه، به مناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) منتشر شد 🔺نسخه با کیفیت این روزنامه دیواری را از اینجا دانلود کنید: https://newspaper.hamshahrionline.ir/img/newspaper_pages/1403/03-khordad/14/cover2/combine.pdf 🆔 @hamshahrinews

دلم برای رئیسی سوخت یعنی... از ندیدن خدمات گلایه دارم از نگفتن خدمات گلایه دارم از کم گفتن خدمات گلایه دارم از کتمان خدمات گلایه دارم از تحریف خدمات گلایه دارم فرمودند رئیسی پیش من گلایه می کرد و حالا هرکس دستش به مخاطب می رسد، مخاطب گلایه های رهبری انقلاب است نه غصه شان. @mahdian_mohsen

جلیلی اینطوری نیست قالیباف اونطوری نیست 🔺میگویند جلیلی توان اجرا نداره، اجرا در مورد رییس جمهور یعنی توان جهت دادن و مدیریت و تصمیم‌گیری در ساحت کلان، یعنی توان به کارگیری و مدیریت یک جمع هماهنگ، یعنی به خدمت گرفتن ظرفیت‌های مختلف کشور، یعنی داشتن اندیشه و برنامه ، یعنی جرات و شجاعت انتخاب موضع در نقاط حساس و ... جلیلی در مدتی که در شورای امنیت بود نشان داد جرات تصمیم گیری دارد، سبک مدیریت او احتمالا چیزی شبیه اتفاقی است که نزدیکان او در صدا و سیما دارند، صدا و سیما آغوش بازی نسبت به طیفهای مختلف داشته، جوانان را بکار گرفته، درصد مخاطبین را به گفته منابع رسمی حدود ده درصد افزایش داده، نه نگاه بسته مدیریتی آنچنان که می‌گویند دارد، نه جوان‌گرایی را کنار میگذارد، نه شجاعت در تصمیمات سخت و از سر اخلاص و تقوا را کنار می‌گذارد. جلیلی را هر کس از نزدیک دیده احساس تعقل و اخلاق و معنویت در عین شجاعت و قاطعیت در او را دیده. ماجرا اینقدر‌ که صفر و یکی تحلیل میکنیم نیست. 🔺می‌گویند اطرافیانش عدالتخواهان و بداخلاق‌ها و خاله زنک‌ها و حاشیه سازها هستند. اولا او به دلایل ویژگی‌های شخصیتی، آنچنان از اطرافیان تاثیر نمیگیرد، ثانیا جنس او به لحاظ عدالتخواهی شبیه برادرش آقا وحید است، این دو بزرگوار اولا مدتها است نگاهشان به ظرفیت‌ها است، امیدوارانه است، و اتفاقا بهترین مثال برای عدالتخواهی ولایی‌اند. 🔺میگویند قالیباف تکنوکرات و چیزی شبیه روحانی و هاشمی است. جهت انقلابی ندارد. این حرف غلط است، مجلس او قوانینی را تصویب کرده، بروید قوانین را ببینید، نگاه کنید چطور با تلاش شبانه روزی ساختار قوانینی را تصویب کرده که کاملا ساختار اقتصاد مقاومتی را دنبال میکند، عدم وابستگی به نفت، اصلاح نظام بانکی، کمک به رشد تولید، مقابله با فساد و دلالی و چه و چه. کمک به افزایش جمعیت و بحث مسکن و ...آنقدر درخشان است که بارها رهبری با او مدال انقلابی گری داده. دقت کنید مجلس انقلابی صفت مجلس قبلی است. کافی است نحوه توصیه های رهبری به مجلس جدید و تازه واردهای آن را با مجلس قبل مقایسه کنید. 🔺میگویند قالیباف قدرت طلب است. چون از ریاست مجلس رفت برای ریاست جمهوری، بعد سخنان رهبری را می‌آورند. اولا خود من و شما در همین مدت کوتاه بارها دیدیم شرایط چقدر متغیر و شناور است، چگونه می‌گویید او احتمال داشت بیاید یا نیت فلان داشت. بعلاوه او اگر قدرت طلب بود در انتخابات نود و شش که هم خود و هم همراهانش احتمال جدی می‌دادند که با کنار رفتن آقای رئیسی ایشان رای می‌آورد، کنار نمی‌رفت و مدد به آقای رئیسی نمی‌داد. قالیباف اهل عقل جمعی است، اهل مشورت است. او با طیفهای متنوعی کار می‌کند ولی دوست دارد عملا حرف رهبر را پیش ببرد. 🔺رفقا! من هم نقدهایی به این دو بزرگوار دارم، اما صحنه را اینقدر سفید و سیاه نبینیم. این عزیزان سرمایه های این کشورند، دارایی ما هستند. شما را به خدا مراقب باشید، "رهبری را بی آبرو نکنید"، او گفت با این جنگ و جدالها و بی اخلاقی ها، ایران بی آبرو می‌شود، بیایید شاخصها را مرور کنیم، مهمتر از اینکه کدام بزرگوار را در نهایت انتخاب میکنیم باید کمک کنیم به رشد مردم، تا بعد انتخابات تنور مطالبه و اندیشه ورزی بر اساس همین شاخصها روشن باشد. بیایید همگی از خودمان شروع کنیم. بسم الله. @ali_mahdiyan

ایده محتوایی امروز در انتخابات پیش رو چیست؟ شیخ علی مهدیان محتوای جلسات با مدیران تبلیغات اسلامی کشور @ali_mahdiyan

ما دشمن داریم. دشمنی واقعی، نه تخیلی. دشمنی جنایتکار. کسانی که مقابل ما نشستند و برجام را امضا کردند، با این دشمن در یک جبهه‌اند، پشتیبان او هستند. رئیس جمهور مستقر ایران، حسن روحانی، به اینها قول برجام دو و سه یعنی برجام موشکی و منطقه ای را داد، وسط مناظرات، برای چهار تا رای. ما دشمن داریم. دشمن کودک کش که از داغ گذاشتن به دلتان لذت میبرد، به دل همه، همه‌تان هر ایرانی، سبز، بنفش، قرمز، آبی، بی حجاب، با حجاب، سلبریتی، آخوند، کرد، بلوچ، سنی، شیعه، هر کی. ما دشمن داریم، رای نده، او همین را می‌خواهد. دقیقا همین را. همان که راحت میکشد، راحت جگر میسوزاند، از تو همین را می‌خواهد. ما دشمن داریم. دشمن کودک کش، که برای کودکان ما سند بیست‌سی نوشت و عده‌ای در داخل مخفیانه تلاش کردند اجرایش کنند. لعنت به این فضای مجازی که درش صدای ما به هم نمیرسد، که باز کنیم این فیلم را و با همه‌ی اختلافاتمان بنشینیم و عمیقا به این تصویرها و صحنه ها فکر کنیم. ما دشمن داریم. دشمنی که برای‌ما نقشه ها دارد، از من طلبه خفه شدن و لال شدن میخواهد که تبلیغ نکنم و تبیین نکنم، از تو هم سرگرم شدن به زندگیت و بی خیالی به طرح و نقشه دشمنت. #النصیرات @ali_mahdiyan

نصیرات ❤️چرا واقعا؟ در حالیکه نتانیاهوی خونخوار در حال تجربه یک شکست و نابودی بی‌سابقه بود، چرا باید ناگهان موفق شود؟ چهار تا اسیر آزاد کردن در این شرایط، میدانی چه راه نفسی برای او باز میکند؟ این سوال را می‌پرسیم چون هنوز قواعد این جنگ را نشناخته‌ایم. بگذارید چند نکته را مرور کنیم. ❤️می‌گویند خرمشهر که سقوط کرد خبر را محمود بروجردی به امام داد. او می‌گوید امام حال مرا که دید با عتاب به من گفت: "جنگ است، یک وقت ما میبریم، یک وقت آنها" او میگوید، آرام شدم. این جمله عتاب آلود، چه میکند با مخاطب؟ چرا محمود بروجردی میگوید با این عتاب آرام شدم؟ ساده است. امام عقل را بالاتر از عواطف می‌نشاند. وقتی چنین شود، آرام میشویم و حالا مهیای شنیدن نکات دقیقتر و عمیقتر خواهیم شد. نکاتی که در پیام خود به مردم گفت. درباره ضعفهای ما و سنت‌های خدا. حالا بر این اساس چند نکته: ❤️نکته اول آنکه خوب است معنایی که از این واقعه به دنیا مخابره شد را دقیقتر بشنویم. اولا بعد از هشت نه ماه از جنگ در یک باریکه کوچک کاملا تحت سیطره دشمن تازه چهارنفر آزاد شده، نشان می‌دهد اسراییل در چه وضعیت رقت‌باری به لحاظ نظامی قرار گرفته. خیلی ها باور نمیکردند وقتی می‌گفتیم اسراییل به هیچ نرسیده، یعنی چه. حالا لااقل کمی ملموس‌تر می‌فهمند این نکته را. در ثانی همین چهار اسیر را هم با کشتن برخی دیگر از اسرای خودشان و در ضمن یک قتل عام عجیب و غریب در نصیرات محقق کرده اند، آنهم با کمک مستقیم آمریکا. این ها پیروزی اسراییل را رنگ میزند، به چه چیز؟ به جنایت، به بی عقلی و به آمریکا. این تاکید و تکرار تصویر و معنای آن، به سود کیست و به ضرر کی؟ ❤️اما به نظرم قصه باز از این هم کمی جدی تر باشد. من کوچکتر از آن هستم که از درسهای این اتفاق برای مبارزان موحد فلسطینی سخن بگویم. همینقدر که این قبیل اتفاقات حال خلوص و ارتقای معنوی آنها را که اساس قدرت و اقتدارشان هست را جدی‌تر میکند. آیت الله بهجت از قول امام ره میگفت، که امام خمینی فرموده بود به ایشان که من یکی از دلایل تاخیر پیروزی انقلاب ایران از دهه چهل تا انتهای دهه پنجاه را، خالص‌تر شدن نگاه توحیدی خودم می‌دانم. شبیه این بیان را در خاطرات برخی رزمندگان خود شنیده ایم که هر وقت همه تلاشمان را کردیم و همه امیدمان به خدا بود پیروز شدیم. اگر در این توکل کمی لغزیدیم پیروزیهایمان تاخیر افتاد. این مربوط به آن جلودارترین مجاهدین در مرز درگیری با کفار و مشرکین. ❤️اما کاش من و تو هم به ضعفهای خودمان نگاه کنیم. وقتی رهبری میگوید امروز دوقطبیها و بی اخلاقیهایتان باعث ضعف ما در این مبارزه میشود، این را پشت گوش نمیانداخیم. کاش همه حواسمان در این انتخابات و بعد از آن، به سخنان رهبرمان بود. دلم می‌سوزد از این همه بی خیالی نسبت به سخنان روشن فرمانده. ببینید امام ره در قصه سقوط خرمشهر در پیامش به مردم ایران همان اصولی را مورد توجه قرار داد که قرآن کریم در ماجرای احد بیان میکند، سستی نکنید (فشلتم)، حرف رهبر و فرمانده را گوش دهید (عصیتم)، با هم نزاع نکنید(تنازعتم)، تا سنت‌های الهی عمل کند. پیروزی مقاومت در دستان قالیباف و جلیلی نیست اولا. در دستان خود ما است. ❤️نکته سوم که باز به نظرم عمیقتر است آن است که به نظر می‌آید خدا می‌خواهد ضربه ای جدی تر از این حرفها به پیکره نظام کفر وارد شود. وقتی به ظالم فرصت و راه نفسی داده میشود، وقتی صحنه با خون مظلوم پیش میرود، بدانید این پیروزی‌ها که تا کنون نصیب جبهه حق شده کافی نیست، بلکه قرار است ضرباتی به مراتب عمیقتر و غیر قابل جبران‌تر وارد شود. این نسیم استغنای الهی است که میوزد، این بروز جدی تر توحید و حقیقت انا لله و انا الیه راجعون است که میبینید، معنایش این است که پیروزیهای چشمگیرتری در راه است اگر مجاهدین و صابرین راه خدا همینگونه که می‌بینیم رشد کنند و ادامه دهند. ❤️خدا کند که ما هم با این بلوغ و ارتقای جبهه حق رشد کنیم و از قافله تاریخ و ظهور حق عقب نیفتیم و در جای درست خود قرار بگیریم. ان شاء الله @ali_mahdiyan

کانون اختلاف 🔺اول عادل های فردوسی پور ریشو، همان‌ها که از وقتی وارد مجلس شده اند، حالمان را از کلمه جذاب شفافیت به هم زده اند، اینها یک سوی دعوا هستند. هر روز یک یادداشت به نام شفافیت و در واقع خاله زنک بازی سیاسی برای اینکه رقیب خود را بکوبند انگار واقعا در اعماق جانشان احساس پاجوش بودن دارند. برای همین هزار بار بلکه هزار هزار بار هم رهبر به این جماعت بگوید خفه شوید، خفه نمی‌شوند. قبلا بارها درباره این جماعت سخن گفته‌ام. بیچاره جلیلی یعنی آن کاندیدایی که اینها طرفداریش را می‌کنند. تا ابد در تاریخ ثبت خواهد شد که اکثر نادانهای سیاسی کجا و حول چه کسی بودند. 🔺دوم خیال نکنید دور دیگری از این جنس آدمها نیستند. آنها که رییسی را متهم می‌کردند به کوتوله بودن و دولت ضعیفها رویشان نمی‌شود سخن بگویند و الا خدا می‌داند بارها در خفا و بسیار هم در ملا عام ازشان شنیده ام که این دولت انقلابی نیست، ضعیف است، کوتاه است و چه و چه. اینها کمتر دریده بازی در می‌آورند ولی هنوز هم هستند و احساس چنار بودنشان حال آدم را به هم می‌زند. همین‌ها سال نود و شش قالیباف را فرستادند در بازی بی قواره چهاردرصدی و افشاگری عدالتخواهانه و شد آنچه شد. 🔺سوم هم آنها که بیش از همه کینه رییسی را دارند. چون با زندگی و مرگش رسوایشان کرد. یعنی کدخدا بازها که بالاخره در این جامعه نابود نمی‌شوند مگر با رشد مردم. تا ابد هم رقیب اصلی رییسی اند. برادران و خواهران گرامی شما وارد یک صحنه انتخابات شده اید و باید انتخاب کنید، مسیر رییسی را دنبال میکنید یا نه. 🔺راه شهید رئیسی خیلی ها را به چالش می‌کشد از پاجوش و چنارها و کلیدها و چکشها و ارتفاعها و قرارها و همه را. کانون بحث اینجا است. هر کس در این صحنه کمک کند به تضعیف مسیر و گفتمان رییسی کمک می‌کند به رقیب اصلی رییسی که کدخدابازها هستند. از ما گفتن. @ali_mahdiyan

هم‌اکنون؛ تیتر یک KHAMENEI.IR لجن‌پراکنی ممنوع! نامزدها و هواداران در آزمون اخلاق انتخاباتی تیتر خوبی انتخاب شده. به نظرم رسوایی لجن پراکنها، و اساسا فرهنگ لجن پراکنی، عادل فردوسی‌پورهای حزب اللهی، خاله زنکهای توییتر باز، بیش از هر نکته ای لازم است. باید از این فرهنگ سخیف سیاسی وارداتی از غرب عبور کنیم. من حاضرم کاندیدای اصلاح طلبان رای بیاورد ولی این فرهنگ لجن پراکنی جمع شود. متوجهم جمعی از نمایندگان مجلس و کنشگران مجازی با جمع شدن این فرهنگ بی هویت میشوند. بگذار بی هویت بشوند. آنها باید هویت را به نحو دیگری برای خود دست و پا کنند. پی‌نوشت: الان باز یک عده آدم خیلی خیلی اخلاقی شروع می‌کنند به آقا هم لابد گیر می‌دهند که "لجن‌پراکنی" حرف زشت و بی ادبانه‌ای است. رفقا! اخلاق یک گارد لبخند و سکوت نیست. گاهی مجبورید قبح یک عمل را با کلماتی متناسب توضیح دهید که قبح آن، معلوم شود. @ali_mahdiyan

اصلاحاتِ اصلاحات چند نکته درباره گفتگوی ویژه خبری با آقای پزشکیان: ۱.پزشکیان می‌تواند نقطه عطفی در بازسازی چهره ویران شده جریان اصلاحات باشد. اصلاحات سال ۸۸ از قانون و مردم گذشت و به مرور چهره بی‌ربط به نظام از خود نشان داد، تصویری که امروز از جریان اصلاحات در ذهن‌ها مانده، تصویر خروج کنندگان است. اما پزشکیان به چند دلیل می‌تواند این تصویر را بازسازی کند. اولا قهر این جریان از صندوق رای فایده نکرد. ظهور شهید سید ابراهیم رییسی باعث شد این قهر کردن بی‌آبرو شود. او هم نسبت مردم و کارگزاران نظام را بهبود جدی داد و هم احساس بی‌فایدگی رای ندادن را در بدنه غربگرا ها ایجاد کرد. امروز این جریان احساس می‌کند هر چه پای صندوق نیاید فقط خودش را منزوی تر کرده و این یعنی عملا رای ندادن پروژه ای بالکل شکست خورده و بی اثر است. خون شهید رئیسی صحنه انتخابات را زیر و رو کرده. ۲.در ثانی این بار رای مردم با نقد و نفی کارگزاران مستقر محقق نمی‌شود بلکه در بستر تراز شدن یک شخصیت و دولت شکل میگیرد، دولتی که حتی به تعبیر زیدآبادی دگراندیش، بیش از همه دولت‌ها اهل مدارا بود و به تعبیر لیلاز یک دولت موفق بود. به تعبیر مرحوم دعایی سعه صدر بالایی داشت. پزشکیان در فضایی وارد شده، که می‌تواند اصلاحات را به سپهر سیاسی کشور برگرداند ذیل گفتمانی که خون شهدای خدمت شکل دادند. او در اولین مصاحبه اش در سیما، نشان داد که ظاهرا بنای چنین حرکتی را دارد. ۳.با توجه به عکس العملهای طیف اصلاح طلب نسبت به سخنان او می‌توان حدس زد که مرز بیرون رفتگان از نظام، تنگتر می‌شود. چون بخش وسیعی از پیشقراولان آنها ظاهرا از اینکه در فضای سیاسی کشور بی تاثیر باشند به ستوه آمده اند. رای ندادن تا یک جایی می‌تواند حاوی پیام باشد، بعد از آن دیگر عملا خود را منزوی کردن و کار به رقیب سپردن است. لذا بسیاری با این سلوک سیاسی پزشکیان همراهند از سر ناچاری و این عملا یک فرهنگ و جریان متمایز را شکل خواهد داد. ۴.اما نکته سوم و بسیار مهم این است که سبک پزشکیان صادقانه به نظر میرسید و از این جهت با روش روحانی که روش مصلحت جویانه و حسابگرانه برای حضور در نظام داشت، بسیار فاصله می‌گیرد و از این جهت می‌تواند کاملا حال جریان اصلاحات را تغییر دهد اگر همینطور باقی بماند. اساسا نوعی همراهی دلسوزانه و صادقانه حتی در پیام لاریجانی و همتی بعد از رد صلاحیت دیده می‌شود که در فضای سیاسی امروز مغتنم است. سیاست مصلحت جویانه و سوداگرانه روحانی اگر تبدیل شود به یک همراهی صادقانه در دل نظام، سوق اصلاحات به سمت تمحیص و خالص سازی ساده تر خواهد بود. ۵.برخی از بدنه انقلابی روی اقلیت بودن و بی توجهی به عموم مردم حساب باز کرده اند، برخی از بدنه جریان غربگرا نیز روی پنهانکاری مصلحت جویانه و تقابل با نظام حساب باز کرده اند، پزشکیان چه بسا بتواند در تقابل با این دو فرهنگ غیر اسلامی و غیر انقلابی نقش بازی کند. این نقش را چه بسا برخی دیگر از اصلاح طلبان صادق بتوانند بازی کنند. و عملا بدانند یا ندانند به رشد عمومی مردم کمک کنند. ۶.پزشکیان اما چند کاستی روشن از خود نشان داد، اولا ضعف در تحلیل و تسلط عقلانی بر شرایط که او را ضربه پذیر می‌کند و اگر این نکته در کنار احساساتی بودن او هم قرار بگیرد می‌تواند خطرناک باشد. ثانیا روحیه حزبی و جناحی و روابطی که با بدنه اصلاح طلبی دارد می‌تواند عملا او را در خدمت جریان پنهانکار مصلحتجو قرار دهد. دقت کنیم این جریان که شاخص آن روحانی و اعتدالیون بودند خود را داخل نظام تعریف می‌کرد ولی نه صادقانه. حدس می‌زنم همراهی پزشکیان با جریان غربگرا و همراهی آنها با او به دلیل همین دو نقطه ضعف جدی او باشد. ۷.نمیتوان روی نظام فکری و اندیشه او حساب کرد، طبیعتا او تمایل به جریان غربگرا دارد. اما اگر پاکدستی و صداقت خود را حفظ و بر آن پافشاری کند می‌توان به زنده شدن صادقانه بخش جدی از بدنه اصلاحات امید بست. زبان و بیان ساده و مردم پسند او نیز می‌تواند در این جهت یعنی احیای این جریان اجتماعی مفید و موثر باشد. @ali_mahdiyan

🔻هیات جهاد تبیین در زینبیه تهران ❇️سخنرانان: خادمان حرم حضرت عبدالعظیم علیه السلام ( آداب آیین برگزاری مراسم مسلمیه) و حجت الاسلام و المسلمین سید علی فقیه(یار دیرین آیت الله آل هاشم) ✳️با حضور ذاکرین اهل بیت علیهم السلام ⏰زمان: جمعه ۲۵ خرداد از نماز مغرب و عشاء 🔻آدرس:خیابان ۱۷ شهریور، بعد از تقاطع خشکبارچی، پلاک پرچم رسانه زینبیه ❇️هیئت مکتب الزهرا سلام الله علیها رسانه زینبیه سلام الله علیها #رسانه_زينبيه_تهران

"برای خودمان بده" یعنی چی؟ این یک درس اخلاق نیست 🔺اگر برایتان و در ذهنتان حذف رقیب پر رنگ تر از نشان دادن قوت و کارآمدی منتخب خودتان است، و به همین دلیل پرسش از کارآمدی منتخب شما و ضعفهایش را سرسری عبور میکنید، عملا دارید در جان خودتان و در نفس جریان انقلابی روحیه "داغان کنندگی" را بر روحیه "سازندگی" مقدم میکنید. یعنی شما در حال ایجاد یک جریان "بی فایده" در فرآیند "پیشرفت" کشور هستید. امر بی فایده باقی نمی‌ماند و اما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض. نابود شدن یعنی ریزش، یعنی تلفات ، یعنی دور کردن مردم از خود، یعنی ایستادن مقابل مردم به جای جهت دادن به آنها. 🔺اگر توجهتان به رای آوری کاندیدایتان بیشتر از توجه به رشد مردم است، عملا در حال ایجاد یک جریان دور از مردمسالاری دینی هستید. 🔺اگر پرداختن به حاشیه ها برایتان جدی است، بدانید عملا دارید در خودتان شخصیتی دور از متن می‌سازید. شخصیتی خاله زنک. نتیجه اش چیست؟ ایجاد یک جریان دور از "عقلانیت" که معمولا "اصل و فرع" را گم می‌کند. 🔺اگر خود را در داوری در موضع جهل قرار می‌دهید یعنی به تهمت و دروغ نزدیک می‌شوید و این عملا روحیه ای بی تقوا از ما خواهد ساخت و جریانی اجتماعی دور از معنویت و اخلاق شکل می‌دهد ولو به ظاهر آرمانجو باشیم. 🔺اگر به دلیل انتخاب و علاقه به یک نفر،در نکاتی که از او آشنایی لازم ندارید خیال پردازانه آن را مطلوب جلوه میدهید، مثلا عملکرد و مدیریتش را نمی‌شناسید اما ذهنی و خیالی آن را برای خودتان مطلوب جلوه میدهید، عملا روحیه ای دور از عینیت و واقعیت و روحیه ای تخیلی و نه حق طلب شکل میدهید، این باعث احساس سرخوردگی و احساس بن بست در ادامه راه می‌شود. و عملا رغبت مردم را به مخالفین خودتان بیشتر میکنید. 🔺اگر اهل دعوا و جدل و اختلاف و شکاف با رفقایتان شده اید، روحیه تان دور از افق نگاه ملی و کلان میشود، و قدرت جامعه و تقابل با دشمن برایتان کم اهمیت می‌شود و این میدانید یعنی چی؟ یعنی" عملا " دوری از رهبری، چون در این افق میاندیشد و از سوی دیگر این "عملا" مدد دهندگی به دشمن است. و لو ادعایمان گوش فلک را کر کند‌ مصداق لم تقولون ما لا تفعلون می‌شویم. بی ربط به رهبری و مدد کننده دشمن خواهیم شد. پناه بر خدا. 🔺اگر اساسا به ضعفهای کاندیدای خود توجهی ندارید. و از کنار آن ساده عبور میکنید. به مرور زیست با آن ضعفها را می‌پذیرید و از کاندیدای خودتان رنگ میگیرید. و این یعنی چی؟ یعنی عملا ضعفهای یک نفر را تبدیل میکنیم به یک پدیده کلان اجتماعی. مثال در این جهت زیاد در ذهن من و شما هست که چطور ضعفهای شخص مورد علاقه مان را تبدیل به یک پدیده کلان اجتماعی کرده ایم و چوبش را هم خوردیم و میخوریم، کافی است مرور کنیم. @ali_mahdiyan

خیرخواهانه سخنان خانم ابتکار رو شنیدم. به نظرم سخن ایشون توهین و بی احترامی به شهادت آقای رئیسی نبود. هیچ لزومی هم نداره ما برای نقد اصلاحات اینطور از دستور قرآنی اعدلوا هو اقرب للتقوی خارج بشیم. سبک رفتار با برخی منبری‌ها و مداح‌های عزیز به دلیل حمایتشون از قالیباف توسط علاقمندان به جلیلی هم کار خوبی نبود. هیچ لزومی به این بی اخلاقی ها نیست. یادداشتهای برخی بلاگر_نماینده‌ها نیز در متهم کردن هر روزه‌ی قالیباف را دیدم، قبلا هم گفتم این روش به روشنی ایستادن مقابل رهبری است. حیف از جلیلی عزیز ، حقیقتا حیف. چرا باید کسی که هر کس او را از نزدیک دیده احساس عقلانیت و معنویت و عدالت میکند، باید بشود مظهر جریان بی عقلانیت و بی اخلاق. حیف حقیقتا. نمیدانم خود ایشان متوجه بی اخلاقی‌های اطرافش هست یا نه، اما به چند دلیل توصیه میکنم با صدای "پر بسامد، موثر، پر تکرار و رسا" این جریان را پالایش کند: اولا بی اخلاقی در هواداران همه کاندیداها هست اما خود ایشان خوب است توجه کند که بی اخلاقی پر حجمی که حول او شکل گرفته هم به شدت گسترده تر است و هم بدتر آنکه مدل بی اخلاقی های احمدی نژادی است. یعنی به اسم آرمانجویی و مبارزه با قدرت دارد شکل می‌گیرد. الان بهترین فرصت است که ایشان به نقد و پالایش این جریان بپردازد. خوب است مثل سال ۹۲ که ایشان کنار جریان تردید (غربگرایان)، جریان تحریف را هم نقد می‌کرد، چنین کند. این نوع آرمانجویی بی اخلاق و بی عقل، مثل موریانه جبهه انقلاب را پوک و نابود می‌کند. ثانیا ایشان ولو رای بالایی نداشته باشد اما رای او چه کم و چه زیاد مظهر بخشی از جریان انقلابی است و معنا دار است. فارغ از نتیجه انتخابات خوب است متوجه نهادینه شدن این سبک و اخلاق در بین انقلابیون باشند. ثالثا من با حضور ایشان و قالیباف هر دو موافقم، چون بخواهیم یا نخواهیم دو فهم و دو سبک تحلیل در انقلابیون را نمایندگی می‌کنند و هم اینکه جبهه مقابل را همین شکسته شدن رای ها به فکر این خواهد انداخت که تلاش کنند و جماعت بیشتری پای صندوق رای حاضر شوند. یعنی چه بسا مشارکت بالا، ثمره شکسته شدن آرای جبهه انقلاب در این مرحله باشد. اما حتما در آینده لازم می‌آید یک نفر به نفع طرف دیگر کنار رود یا شاید انتخابات به مرحله دوم کشیده شود، در این صورت، این اخلاق هواداران ایشان باعث میشود در آن مرحله، این انسجام و تجمیع آرا با اختلال جدی مواجه شود. چون در صحنه دو قطبی و بی اخلاقی نه هواداران رقیب علاقه ای به ایشان خواهند داشت و نه هواداران ایشان به رقیب. @ali_mahdiyan

توصیه میکنم آخرین سخنرانی رهبری در مرقد امام را دوباره مرور کنند. کلیدواژه هایی که در ترسیم شهدای خدمت و ویژگی‌های رئیس جمهور بعدی بیان کردند بشمارید. میزان تاکیدات متن ایشان را مرور کنید. تصویر خوبی به شما می‌دهد. من کلیدواژه های اصلی را شمردم، شما هم مراجعه کنید: 🔺دوازده بار : فعال و پر کار بودن 🔺دوازده بار : اهل خدمت 🔺دوازده بار: مردمی 🔺نه بار: تکریم و اعتماد به مردم 🔺هفت بار: معتقد به مبانی انقلاب 🔺پنج بار : صفا و صداقت با دیگران 🔺پنج بار : صراحت و مرزبندی با دشمن 🔺چهار بار : باهوش و مبتکر در نهایت هم فرمودند: "در رقابتهای پیش روی انتخاباتی بین نامزدها، اخلاق حاکم باشد؛ بدگویی کردن، تهمت زدن، لجن‌پراکنی کردن، کمکی به پیشرفت کارها نمیکند، به آبروی ملّی هم لطمه میزند. صحنه‌ی انتخابات صحنه‌ی عزّت و حماسه است، صحنه‌ی رقابت برای خدمت است، صحنه‌ی کش‌وواکش برای به دست آوردن قدرت نیست." @ali_mahdiyan

چرا رفتار هواداران بر صلاحیت نامزدها موثر است ؟ انتخابات اخیر با قبل تفاوت‌های زیادی دارد. اگر تا پیش از این هر انتخابات در فضای نفی قبلی‌ها و دیگران شکل می‌گرفت و راه افزایش مشارکت درش دو قطبی هایی بود که هنوز آثارش در کشور از بین نرفته، اما این انتخابات در فضای اثبات دولت قبل شکل گرفته و انتظارات از کاندیداها درش بالا است. پزشکیان که کاندیدای اصلاح‌طلبان است سخن از مسیر رییسی و حرکت در چارچوب سیاستهای کلان میگوید و در حال ارتقا و رشد اصلاح‌طلبانی است که انتظارات بی منطق و حاشیه ای داشتند یا از نظام مردم و دین بیرون می‌زدند. زاکانی این بار مشغول بیان گفتمان و کارنامه عملکرد خود است و کمترین نقد تخریبی را به دیگران دارد. او چهره ای متفاوت از خود ارائه نموده. همان که حقیقتا بود و باید باشد. قالیباف به هواداران خود میگوید: "ما باید با درایت و پختگی کار را پیش ببریم؛ امروز حین اینکه در حال رقابت در جبههٔ انقلاب هستیم باید وحدت، یکپارچگی و یدِ واحده را به‌نمایش بگذاریم؛ از هر یک از نامزدها گرفته تا ستادها این موضوع را رعایت نکند، اولین ظلم را به انقلاب اسلامی، به شهدا و به سیدالشهدای خدمت کرده‌اند." جلیلی نیز همین مضمون را با طرفداران خود در ستادها در میان می‌گذارد و میگوید: "هیچ حرکت تخریبی، هیچ حرکتی خلاف تقوا، هیچ حرکتی خلاف اصول اخلاقی نسبت به هیچ یک از نامزدهای محترم نباید صورت بگیرد. برای اداره کشور برنامه داریم، فرصت پرداختن به حواشی نیست." اما صحنه طرفداران متفاوت است. فرهنگ رقابت‌های قبلی هنوز هم بین آنها حاکم است. توهین، تهمت، دروغ، تبختر، تحریف و بسیاری روش‌های زشت در فضای مجازی خیلی ها را کلافه کرده. این شرایط هم گفتمان انقلاب و راه شهدای خدمت را خراب می‌کند و هم به ضعف کشور می‌انجامد. راه چاره چیست؟ راه ساده است. کاندیداها می‌توانند به رشد هواداران خود کمک کنند. قبل از هر وحدتی بین نامزدها باید بستر و فضای وحدت بین طرفداران جدی شود. موضع گیری ها در این جهت باید پر تکرار و پر بسامد با جزئیات و تمرکز با صراحت و روشن با اشاره به خطاهای طرفداران صورت بگیرد باید سبک رقابت‌های غربی بالکل در ایران خراب شود و روش هم افزایی و تکریم را جلو برد. نقش اصلی را خود کاندیداها می‌توانند ایفا کنند. همانطور که خطاها و ضعفهای کاندیداها توسط هواداران نباید نادیده گرفته شود، خطاهای هواداران هم باید توسط کاندیداها جدی گرفته شود. این روحیه برای رئیس جمهوری ایران اسلامی که بنای پیشرفت و رشد مردم را دار نه قدرت طلبی یک نشانه مهم و یک روش جدی است. همشهری @ali_mahdiyan

محترمانه با قالیباف 🔺پیش از این هم بارها کنش‌های آقای قالیباف را نقد کرده ام، سال ۸۴ وقتی سعی کرد خودش نباشد، سال ۸۸ وقتی در فتنه آنطور که انتظار می‌رفت ظاهر نشد، سال ۹۶ وقتی روش عدالتخواهی غلط و پر اشکال را در نقد جریان روحانی انتخاب کرد، سال ۱۴۰۱ وقتی در کوران اغتشاشات به خطا رویکرد انفعالی اتخاذ کرد و مساله حکمرانی نوین را مطرح کرد و بعد هم دیگر از آن سخنی نگفت. مساله حکمرانی مجازی هم که قصه دردآوری است که بگذاریم و بگذریم، اینها نشان می‌دهد آقای قالیباف کم خطا نیست. اگر بحث از کارنامه ایشان است، بالاخره این ها هم هست، خطاهای جدی هم هست. من البته حقیقتا قد و قواره ایشان را بلند تر از خیلی ها می‌دانم. از موفقیت ایشان در انتخابات خوشحال خواهم شد همانطور که از موفقیت جلیلی هم خوشحال میشوم و البته طبیعتا انتخاب خودم را هم دارم. اما 🔺در گفتگوی تلویزیونی ایشان در صدا و سیما با کارشناسان اقتصادی، نکات حساس و خطرناکی دیدم که موظفم تذکر دهم: ❗️اولا نقدهای ایشان به سبک کار دولتی که برای این مردم نماد خدمت است، با ادبیات تند آنهم وقتی که کسی از مردان دولت هم نیست جلوی آن را بگیرد، خطا است. من البته متوجهم هم آقای جلیلی و هم آقای قالیباف در بسیاری امور سبک دولت قبل را تغییر میدهند، در همان زمان دولت قبل هم نقدهای جدی اطرافیان دو طرف و خود ایشان به دولت رییسی و سیاستهایش داشتند و این قابل کتمان نیست. کافی است نزدیکان هر دو طرف و مواضعشان را بررسی کنید. اما نکته این است که بیان بی‌مهابای نقد سیاستهای دولت قبل، نابود کردن مهمترین سرمایه امروز کشور است، به شدت خطرناک است. این خطا را تکرار نکنید که ناشکری است و آثار فوق العاده منفی دارد. حتما اگر این نکته را جدی بگیرید، نقدتان شکل دیگری پیدا می‌کند. ❗️ثانیا سخنان شما درباره نامزدهای بی تجربه و ناپخته ، نیش و کنایه به آقای جلیلی و دیگران تلقی میشد، شاید بگویید من چنین منظوری نداشتم ولی صحنه حساس‌تر از این حرفها است. بله آقای جلیلی هم در بیان دیگری با کنایه پیمانکار بودن دولت را نقد کرد، حتما ایشان هم مرادش کنایه به آقای قالیباف نبوده، اما کلا شرایط به گونه ای نیست که تاب تخریب و تکه انداختن به یکدیگر ولو از سر بی توجهی را داشته باشد، این نکته اصلاح نشود، با وجود هوادارانی که خیلی هایشان عادت کرده اند به سفید و سیاه دیدن امور، کشور در نهایت ضرر می‌کند. اگر مشاورینی هستند که چنین توصیه هایی می‌کنند، پیشنهاد میکنم اخلاق آقای رئیسی را در صحنه انتخابات پر رنگ کنید و یک مدد اساسی و تاریخی به ایران بدهید، بگذارید خون سیدالشهدای خدمت جریان پیدا کند و بساط بی اخلاقی زشت رخنه کرده در انقلابیون را جمع کند، و البته جلوی ضربه خوردن جبهه انقلاب هم گرفته شود، رای را با زدن یکدیگر جمع نکنید و نکنیم، دلها دست خدا است. 🔺آقای قالیباف عزیز مرد عمل مخلصانه و صادقانه است، همانطور که جلیلی عزیز نیز همینگونه است و هر دو بزرگوار سرمایه کشورند، امیدوارم که با رفتار خود کل جبهه انقلاب را ارتقا دهند. چه رای بیاورند چه رای نیاورند. @ali_mahdiyan

در همین انتخابات باید انتخاب کنید 🔺اگر بعد از دولت روحانی و نتایج غیر قابل دفاع و بی‌تدبیری و ناامیدی مشهود بعد از آن، و بعد از شهادت شهید محبوب خدمت، و نتایج دولت صادق و مخلصش ، هنوز میبینی امثال خاتمی و آخوندی و ظریف و غیره و غیره جرات می‌کنند حول یک طرف جمع شوند و تو نگران رای آوردن همان یک طرف هستی، و میبینی داری رای مردم را از دست میدهی، بدان یک جای کارت گیر دارد. بدان این وضعیت غیرعادی است، بدان باید چاره‌ای جدی‌تر بیندیشی. 🔺خیلی وقت است، مردمسالاری گره خورده به مدیریت افکار عمومی. مدیریت افکار عمومی، گره خورده به رسانه، رسانه تبدیل شده به پلتفرم‌هایی که محیط زیست جدیدی را برای ما درست کرده، محیط زیستی که نقش جهت دادن به فضای ذهنی شهروندانش را بر عهده دارد. حتما از رفقایتان شنیده‌اید، چرا کف خیابان اینقدر ذهن مردم از ما دور است، کف خیابان نیست برادرم، کف رسانه هایی است که تو آنجا زندگی نمیکنی، دو کار انجام داده اند، یک اینکه به هزار فریب مردم را سوق می‌دهند به یک محیط زیست مجازی و قانعشان می‌کنند که اینجا بهتر است، دوم آنکه آنجا حکمرانی میکنند، پنهان‌تر از آنکه عموم مردم متوجه شوند که چطور ذهنشان سوق پیدا می‌کند. 🔺حالا نگاه کنید به اتفاقی که افتاده: یک عامل موثر همین فضای حکمرانی مجازی یله و رها است. حکمرانی که آخرین سنگر دنیای مدرن است. پر از مکر و فریب برای آنکه افکار عمومی مردم را جهت دهند. یک عامل موثر من و تویی هستیم که سر کاریم، مشغول ضایع کردن و مسخره کردن یکدیگر، تا کاهش پیدا کنیم، کم و کمتر شویم، خسته شویم، خیال کنیم کاری کرده‌ایم. یک عامل دیگر هم البته هست. چی؟ 🔺خون. خون دخترکان و پسرکان غزه ای، خون پاک سیدابراهیم و اصحابش، خون جاری در تاریخ که خون سیدالشهدا و اصحابش است‌. خون. همانکه اینگونه ورق سیاست را برگردانده و مردم قهر کرده با عاقبتشان را سر ذوق آورده و اینگونه ادبیات و کنشگری نامزدها را پاک و تطهیر کرده، و سد کثیف رسانه دجالها را شکسته، و در حال زیر و رو کردن تاریخ است. 🔺ما چه میکنیم؟ کجا ایستاده ایم؟ مدد می‌دهیم به مردمسالاری ناب خونین شهدا یا مدد می‌دهیم به دیکتاتوری مدرن مجازی، همانگونه می‌شویم که سیدابراهیم یادمان داد، یا آنگونه می‌شویم که دشمن میپسندد، همان سیاقی را دنبال می‌کنیم که سیدعلی فریاد میزند( جهاد تبیین، احیای امر، دوری از دوقطبی، دوری از لجن پراکنی، دوری از بی‌تقوایی مجازی، دوری از تهمت و توهین و دروغ و خاله زنک بازی) یا همان سیاقی می‌شویم که اسرائیل و ایران اینترنشنال و غرب وحشی دنبال میکند(یقه گیری، سستی، حرف مفت زدن و ضریب دادن،) 🔺تا وقتی مسوولین به این بلوغ برسند که حکمرانی مجازی را سامان دهند بر محور مردمسالاری و از دست طاغوت رهایش کنند، ما باید عقلانیت و اخلاق را حاکم کنیم و این شدنی نیست مگر با ایجاد یک لشکر جهادتبیین، با ارتباط حقیقی ولایی بین خودمان. اگر چنین نکنیم به قول رهبری سیلی میخوریم، باور کنید سیلی میخوریم، همه با هم سیلی میخوریم. @ali_mahdiyan

بعد از مناظره اول: 🔺برای مقایسه این شش نفر خوب است روی نقاط تاکید آنها و احساسی که در مجموع از فضای گفتمانشان به دست میآید، متمرکز شویم. 🔺پزشکیان بر" انسجام و وفاق ملی" تاکید داشت و "سپردن کشور به دست متخصصین علوم انسانی". اما این انسجام که با طعم راه یابی اصلاح طلبان به عرصه مدیریت مطرح میشد، در مجموع و البته منطقا، به سمت مطیع شدن نسبت به نرم افزار تمدن غرب سوق پیدا میکرد. این یک نوع اراده است. خوانش او را باید آرامترین خوانش امروز برای تبعیت تمدنی از غرب به حساب آورد، این سر اصلی همراهی غربگرایان با او است. و خیلی محترمانه بازگشت به گذشته. 🔺پورمحمدی که به مدد فضای مناظره کاملا روشن شد که گفتمان و جهت گیری اش به پزشکیان نزدیک است هر چند روی "بازسازی اعتماد مردم به حاکمان" و البته "انسجام و وفاق ملی" تاکید داشت، اما فضای گفتمان او نیز عملا به سمت نقد چهل ساله و میل و توجه جدی به خارج از مرزها سوق پیدا میکرد. اتحاد راست سنتی و چپ غربگرا قبلا در گفتمان اعتدال روحانی البته ظهور کرده بود اما بعد این مناظره اول نیز روشن شد. 🔺قاضی زاده خیلی تلاش کرد اما نشد و نمیشود، آقای زاکانی نیز ولو پاسخهای روشنی داشت و برنامه ها و طرحها و تجربه هایی داشت، لکن بیشتر به عنوان نقد کننده صریح و جدی جریان غربگرا و دولت روحانی مشاهده شد. شاید شما از این فضای حمله او لذت ببرید، من احساس میکنم این فرهنگ و گفتمان عملا مقدم کردن عواطف بر عقلانیت است، فضا روشن نمیشود و با خطوط رهبری هم نمی‌سازد. 🔺اما قالیباف و جلیلی. هر دو بر "تقدم بهره وری بر سرمایه گذاری" تاکید کردند، هر دو بر "بکارگیری ظرفیت‌های داخلی و مردمی" تاکید کردند، هر دو بر "دولت قوی و توانمند" تاکید داشتند. اما با دو حس مختلف، جلیلی وقتی درباره ظرفیت‌های کشور و مأموریت‌های دستگاه‌ها سخن می‌گفت احساس می‌کردید یک نگاه بومی دینی، معتقد و نزدیک به صحنه حقیقتا بنا دارد دارایی ها و ظرفیت‌هایی که عموما نمی‌بینیم معرفی کند، این نگاه وقتی در حوزه اقتصاد بیان میشد جذابیتش بیشتر هم بود، من از این زاویه نگاه لذت میبرم و امیدوارم در میان مدیران ما گسترش پیدا کند، نگاهی که وقتی ظرفیت‌ها و ماموریت‌ها را می‌شمارد دانشگاه ها و حتی روستاها را هم میبیند، اما قالیباف، او یک پارچه عزم بود، تنها کسی که در این جلسه احساس می‌کردید مهیای در دست گرفتن فرمان این کار خطیر است، او بود. احساس میکردید آنچه همه درباره مدیر قوی و توانمند می‌گویند در او می‌شود یافت. کاش در مناظرات بعدی مشاورینشان این دو را از این مسیر جدا نکنند. من از شنیدن سخنان جلیلی و نوع نگاه او لذت بردم او نابتر میگفت اما احساس عزم بر تغییر و حل مشکلات را در بیان و سیمای قالیباف بیشتر احساس کردم. او گویا همه نکات درست دیگران را جمع میزد و جزئی و اجرایی و پر از عزم بیان می‌کرد. طوری که مثل یک مدیر کارکشته احساس آرامش را به مخاطب منتقل میکرد و همه را نیز به حرکت فرامی‌خواند. 🔺در مجموع جلسه خوبی بود، پر از حیا و پر از کرامت و پر از اخلاق، بله صد البته کاش از این هم بهتر شود. خیلی بهتر. ما ایرانی هستیم کاش رقابتی متناسب با فرهنگ خودمان شکل دهیم نه متناسب با سبک غربی. رقابتی از جنس فاستبقوا الخیرات. @ali_mahdiyan

خیلی هم خوب 🔺ده دقیقه ظریف حرف زد، چقدر خوب بود. چقدر مسلط، چقدر با مبنا، چقدر گرم و با هیجان. چقدر با حساب و کتاب. 🔺خوب بود چون هر چقدر به یک عده می‌گفتیم این جماعت با کل جبهه انقلاب مواجهند، نمیفهمیدند، حالا او هم قانون اقدام راهبردی را زد، هم سبک جلیلی در شورای امنیت را. 🔺خوب بود چون نشون داد چقدر در رساندن پیام و تبیین جامعه الکن هستیم و حالا با ده دقیقه سخنان او متوجه میشویم چقدر سوراخی دارد گفتمان ما. گفتمانی که اگر به آن رسیدگی نکنیم، بعد اینکه شهید رئیسی را از دست دادیم، راه او را هم از دست خواهیم داد. مثل کاری که میرحسین و هاشمی و خاتمی سعی کردند با رجایی و راه او انجام دهند. 🔺خوب شد چون فهمیدیم مشکل ما آدم نیست، پزشکیان ضعیف و بی منطق که سهل است، چوب‌خشک هم به نام غربگرایان کار بگذارند، تا وقتی مشغول جنگ قدرتیم به جای جهاد تبیین، دنبال جهاد تغییریم و رو آوردن کاندیدای خودمان، به جای روشنگری عموم مردم، همین آش و همین کاسه است. باید سراغ مردم رفت بی مزد و منت. 🔺مسلط بود ظریف. بله اینها در خطا هستند اما حق به جانب و محکم. نگویید چرا از خطا در نمیآیند، به همان دلیل که این خطا ها در فضای نخبگانی و عمومی پذیرفته می‌شود و مخاطب دارد. قصه درگیری ما با علوم انسانی و فرهنگ غربی، نیاز به جنگ دائمی و تمام عیار دارد. نه اینکه چهار روز به انتخابات گیس و گیس کشی کنیم برای تصاحب ریاست جمهوری، مثل غربی‌ها. 🔺با مبنا بود بالاخره، ولو مبنای او غلط است. مبنایش را در همان چند دقیقه ابتدایی توضیح داد. در نسبت قدرت معنوی ، قدرت نرم ، قدرت پیام با قدرت سخت و نظامی. مساله قدرت برای او حل نشده، او قدرت سخت معنوی یعنی قدرت جامع را نمی‌شناسد. خیال می‌کند خون بر شمشیر پیروز است، یعنی فرهنگ و عقیده بدون بروز ابزاری و سخت و عملی بر ابزارهای مادی پیروز است. خوب این نگاه سکولار، و صوفیانه و معناگرای جاهلانه، همان است که از ضرب اندیشه انجمن حجتیه و معنویت سکولار در سیاست مدرن شکل می‌گیرد و یک هویت التقاطی درست می‌کند که انضمام معنویت است به منطق مادی. همان که در دوران بازرگان بود در سبک مجاهدین خلق بود در روش تکنوکرات‌های مسلمان دهه هفتاد بود و هست و هست تا همه روشن شوند نسبت به این بنای ناهمگون که بارها امام درباره نقصش سخن گفته بود. 🔺گرم و با هیجان بود، خیال میکنیم با بستن دهانش به زور و به قانون و چه و چه کارش را تمام میکنیم، آنها که خیال می‌کردند با مرگ هاشمی پیروز میشوند ببینند که راه اینگونه نیست بعد او روحانی میآید ظریف میآید آذری جهرمی میآید وهمینطور و همینطور. چه طرف مثل هاشمی بمیرد، چه به زور دهانش بسته شود، مساله ای در این کشور حل نمیشود. ظریف و امثال ظریف فقط با روشن گری با توسعه عقلانیت و فهم ساکت می‌شود. 🔺بله او با حساب و کتاب و چرتکه خودش سخن گفت. گول صداقت و ایمان و وحدت وحدت کردن و آیات قرآن و نهج البلاغه خواندنشان را نخورید. اینها اینند. بعد از شهادت رییسی و دولت موفقش، در حالیکه بعد دولت مفتضح و مفلوک روحانی خیال میکردیم همه چیز روشن است، بعد از رو شدن قواعد و ساختار حقوقی دنیای امروز در جنگ غزه و مظلومیتش، هنوز زبان دارند ، جرات می‌کنند تسلیم شدن و سر فرود آوردن جلوی دشمن را تئوریزه کنند. 🔺میدانم از دستم ناراحت می‌شوید بابت این جمله دو کلمه ای من ، اما من میگویم: "حقمان است." @ali_mahdiyan

⬅️ صفحه اول روزنامه همشهری، چهارشنبه، ۳۰ خرداد ماه ۱۴۰۳ اینجا بخوانید: newspaper.hamshahrionline.ir/img/newspaper_pages/1403/03-khordad/30/cover/combine.pdf ⁨⁨🆔 @hamshahrinews

ما در ۸ سال دولت حسن روحانی آرام آرام داشتیم به تنبلی و انزوای عافیت‌طلبانه عادت میکردیم. به اینکه مسئولیت هیچ چیزی را نپذیریم. به اینکه نقد کنیم و نقد کنیم و نقد کنیم. پا روی پا بیندازیم و ریشخند بزنیم و زندگی خودمان را سپری کنیم. اولش با دیدن کسانی مثل آخوندی و جهانگیری و فریدون و ظریف، آه می‌کشیدیم اما بتدریج پوزخند زدیم و طعم بی‌مسئولیتی و بی‌تکلیفی زیر زبان‌مان مزه کرد. طعم نقد و مطالبه. مطالبه‌گری مکر بزرگی است. مکر نفس است. تسویل و تسویف است. جز آنها که از عمق جان میسوزند و کاری جز فریاد زدن از دستشان برنمی‌آید، الباقی مطالبه‌گران، بادی به غبغب می‌اندازند و بدون قبول هیچ مسئولیتی فریاد می‌زنند. در سایه‌ی مکر نفس ژست مستقل بودن و جسارت و شهامت داشتن میگیرند و ترس خود از پذیرفتن مسئولیت اوضاع را پنهان می‌کنند. در میان این خوش‌خوشان تنبلی و مطالبه‌گری ناگاه فتنه ۹۸ رخ داد و دیدیم کسی جز ما نیست که سنگ زیرین آسیاب باشد. رئیس دولت خودش صبح جمعه از خواب بیدار شد و ما باطن حقیقی مطالبه‌گری عافیت‌طلبانه را در خیابانهای آتش گرفته و خشم حاشیه‌ها و استیصال کارگران دیدیم. با توبه از روحانی، رئیسی آمد. اما برخی از جماعت خو کرده به مطالبه‌گری از غار خود بیرون نیامدند. رهبری مدتها بود که جوانان حزب الهی را از مطالبه‌گری به جهادتبیین و حرکت خودجوش فراخوانده بود، اما کمتر لبیک شنیده بود. بسیاری از گرم و نرم مطالبه بیرون نیامدند و شانه زیر بار مسئولیت ندادند و ترجیح دادند با همان زبان با رئیسی سخن بگویند. خلوص‌گراییِ حزب‌الهی نقاب خوبی است برای پنهان شدن و مطالبه‌کردن؛ و توأمان ما را از زحمت پذیرش تکلیف و نتیجه میرهاند. به جای رنج پاسخگویی، به ما لذت متبخترانه و غرورآمیزِ مطالبه را ارزانی می‌دارد. آخوندی و فریدون و جهانگیری و ظریف... دولت سوم روحانی پشت در است. و این برای جماعت مطالبه‌گر مسئولیت ‌گریز عافیت طلب خبر بدی نیست. آنها تکلیف خود را انجام میدهند، بقیه‌اش به آنها مربوط نیست. @yaminpour

ظریف چگونه قرآن را تحریف کرد @ali_mahdiyan

مردمسالاری اخلاقی 🔺برخی دوستان از رفتارهای غیر اخلاقی مدافعین آقای پزشکیان و نزدیکان او ناراحت میشوند، دیدم و شنیدم که عده‌ای دعا می‌کردند که مشارکت بالا نرود و این جریان کذاب و بی اخلاق رای نیاورد، و #دولت_سوم_روحانی روی کار نیاید. اینها متوجه نیستند که مشارکت بالا در این انتخابات و هر انتخاباتی مهمتر از انتخاب کاندیدای اصلح است. همه کاندیداها صلاحیت دارند برای ریاست جمهوری. این تصریح رهبری است. درست هم هست. اما نکته ای مهم را باید دقت کنیم که عرض میکنم 🔺بعضی دیگر از دوستان معتقدند اتفاقا این رفتارها خوب است، باعث می‌شود عده‌ بیشتری پای صندوقهای رای بیایند، مشارکت بالا برود، اینها استنادشان به نکته ای است که گفتم، یعنی افزایش مشارکت برای کشور بسیار مهم است، چون اقتدار نظام را نشان میدهد، باعث ظهور مشروعیت نظام میشود، تصمیمات ایران در دنیا با قدرت انجام می‌شود، شکل گیری و رشد جریان بی‌تفاوت که برای کشور مثل سم است متوقف میشود و آثار فوق العاده اقتصادی، امنیتی، راهبردی و غیره. اما نکته مهمی هست که در انتها عرض میکنم. 🔺شبیه این وضعیت را در جبهه آقای جلیلی هم به گونه دیگر هست و قبلا درباره‌اش نوشتم، جریان بلاگرنماینده ها و عادل فردوسی‌پورهای ریشو، که به وضوح مقابل صراحتهای رهبری می‌ایستند، صراحت به حاشیه نساختن، جدال راه نینداختن، لجن پراکنی نکردن و از طنزهای تلخ روزگار اینها انقلابی و ولایی به حساب میآیند، اینها به عنوان نماینده آقای جلیلی از طرف ستاد ایشان این طرف و آن طرف سخنرانی میکنند. آری شبیه این بی‌اخلاقی‌ها در کمپین آقای جلیلی هم هست جریانی که حتی حاضرند با کذب و دروغ با تهمت با توهین، چهره دیگری را خراب کنند که رأی بیاورند، ممکن است کسی بگوید بودن اینها هم خوب است چون باعث می‌شوند بخشی از مذهبی های ناامید از مسوولین مستقر، بالاخره بیایند و رای بدهند، رای سفید ندهند یا هر چه. 🔺من اما با این سخن موافق نیستم، هر چند با سخن اول هم در مبنا مخالفم، اتفاقا برکت حضور آقای پزشکیان و آقای جلیلی در این انتخابات را نکته مهمتری می‌دانم و حقیقتا دعا میکنم محقق شود. پزشکیان می‌تواند باعث ارتقای جریان غربگرا شود، اگر بر صدق و اخلاقی که در طول زندگی شخصی و سیاسی خود جمع کرده، پای بفشرد. اگر چنین کند هم خودش و هم جماعت گسترده ای ارتقا پیدا می‌کنند. اما این کار بسیار سخت است. اطرافیان و مشاورین و جایگاه او در انتخابات می‌تواند او را به هلاکت برساند و عاقبت به خیر نشود خدای نکرده، مثل کروبی مثل میرحسین و دیگران. اما اگر بر همان مبنای اخلاق و صداقت باقی بماند یک مدد جدی به نظام معنوی و دینی ما داده و آن ارتقای بخش وسیعی از بدنه اجتماعی است. 🔺جلیلی البته کارش به جهاتی سهل تر است، او اولا خودش قابل مقایسه با پزشکیان نیست. شخصیتی محکم، عاقل، معنوی و هوشمند دارد. نزدیکانش نیز همگی آنگونه که گفتم نیستند بلکه جمع بسیاری از نیروهای نخبه، انقلابی، خالص و مخلص، هستند. اینها به او امکان می‌دهد که وضعیتش با پزشکیان از این جهت قابل مقایسه نباشد، لکن بی اخلاقی در کمپین پزشکیان عیان تر و آشکار تر است و بی اخلاقی در کمپین جلیلی آمیخته به عدالتخواهی و آرمانجویی و انقلابی گری و ریش و تسبیح و امثالهم است و خوب پالایشش به همین دلیل دشوارتر است. 🔺اما آن نکته ای که گفتم در نهایت می‌گویم این است که: ببینید رفقا! مشارکت اگر چه بالا رفتنش خوب است اما اگر بر اساس بی اخلاقی و جنگ و جدال رشد کند، اثرش کمرنگ و بی‌دوام خواهد بود. ملتی که از سر لجبازی و نه گفتن به دیگری پای صندوق میآیند، اولا ماندنشان پای کار، جدی نخواهد بود ثانیا قدرت را از بین می‌برند مثال خیلی پررنگش، سال ۸۸ است که مشارکت بالای هشتاد و پنج درصدی به دلیل فتنه و دو قطبی بی‌اثر شد، دشمن طمع کرد و خروجی اش شد تحریم، اختلاف، کام مردم را تلخ می‌کند، به حال اخلاقی و معنوی و عقلانی که پس از رییسی شهید شکل گرفته ضربه میزند و عملا مردمسالاری را که بر بستر وحدت و تعالی کشور شکل می‌گیرد، خراب میکند و اینگونه همه با هم ضرر خواهیم کرد. امیدوارم همگی تمرین کنیم رقابت در بستر مردمسالاری دینی را که رییسی عزیز با سبک کنشگری‌اش در انتخابات و مدیریتش یادمان داد. @ali_mahdiyan