امارات قارون دبی را ساخته‌اند تا دلبری کند، هویت دبی چیزی شبیه به رژیم صهیونیستی است. دبی باید قبله آمال توسعه در منطقه مسلمان‌نشین باشد. او باید مثل قارون ندایِ یالیت لنا مثل ما اوتی قارون مسلمانان را درآورد. ببینید چگونه حجم مال‌ها و مراکز تجاری این شهر بر دوش مستضعفان مهاجر فریب خورده سنگینی می‌کند. اساسا خاصیت تمدن غرب همین است بر گرده ملت‌ها بنشیند و سواری بگیرد. راه برون رفت از این وضع سواری ندادن و قوی شدن است. راهی که امام به ملت ایران آموخت. اینها رفتنی هستند. یقین بدانید. مگر سرنوشت قارون چه شد. فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ. مانند کف روی آب زائل خواهند شد. كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ اینها آبادانی نیست، فرو خواهد ریخت. أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ امیر المومنین علیه السلام فرمود: خداى سبحان روزى درويشان را در مالهاى توانگران واجب داشته. پس درويشى گرسنه نماند جز كه توانگرى از حق او خود را به نوايى رساند. و كردگار، توانگران را بازخواست كند از اين كار. شاید بتوان چنین گفت کاخی بنا نمی‌شود مگر آنکه کوخی در کنارش شکل گرفته باشد.

چرا امام؟ ❓متعدد به این سوال برخوردم که چرا امام بود که قیام کرد؟ مگر علمای قبل یا معاصر ایشان شرایط را نمی‌دیدند؟ مگر متوجه امکان‌ها برای قیام یا تهدیدها علیه اسلام نبودند؟ ✅به نظرم سوال دقیقی است. امام به دنبال تغییری صرفا اجتماعی و روئین نبود، بلکه مانند انقلاب نبوی لایه‌های عمیق‌تری را شامل می‌شد. امام ابتدا انقلابی را در لایه فکر و اندیشه و نگاه رقم زد. امام معتقد به امکانات و ظرفیت‌ها و بضاعت‌های فراوان مغفول بود. امام علما و مراجع را متوجه قدرتشان کرد. امام قصور و تقصیر رهایی صحنه سیاست و اجتماع را که تکلیف خدا بر عالمان بود، یادآور شد. امام صفحه جدیدی از قدرت را ورق زد به نام قدرت اراده مردم. امام ظرفیت عظیم ایمان را در جهان عیان ساخت. امام معیت الهی و شکست‌ناپذیری مسلمان را به رخ کشید. امام مسلمان متعهد را مکلف به زدن پرچم لا‌اله‌الا‌الله بر قلل رفیع جهان می‌دانست. امام اصرار داشت که تاریخ منجمد را تکان دهد، فطرت مخموره را بیدار کند، دفائن عقول غبار‌گرفته را اثاره کند. 📌فارغ از جنبه‌های شخصیتی امام (جسارت، عزم و ایمان فوق‌العاده و ... ) نرم‌افزار و مکتب امام چنین خاصیتی دارد. برای گام دوم این شجره طیبه و نهضت پویا محتاج چنین نگاهی هستیم، نگاهی که بن‌بستی را پیش‌رویش نمی‌بیند، نگاهی که محال‌ها را ممکن می‌کند. ۲۲ بهمن ۱۴۰۳

گره‌های قدیمی 🔰آن ایامی که برای تبیین عملکرد یک‌سالگی دولت شهید رئیسی در نشریه خط دبیری پرونده را بر عهده گرفتم، حقیقتا جزو پربرکت‌ترین ایام تجربه کاری‌ام بود. به مناسبت این پرونده در ایام سخت فتنه ۱۴۰۱ دانشگاه‌های مهم تهران و قم را از نزدیک دیدم، با حدود ۶۰ کارشناس اقتصادی، سیاسی و فرهنگی گفتگو داشتم. 🎙از نزدیک با برخی از مسئولان رده اول نظام مصاحبه کردم، محیط کارشان را دیدم، قواره وجودی‌شان دستم آمد. با منتقدین دولت نشستم و برخاستم ساعت‌ها به صحبت‌هایشان گوش سپردم و متن‌هایشان را خواندم. ⁉️دقت و صحت این نظرسنجی را نمی‌دانم ولی می‌دانم که شهید خدمت‌مان در بدترین شرایط و بیشترین مشکلات دولت را تحویل گرفت ولی بیشترین دوندگی و کمترین بهانه‌گیری و اعتراض‌ها را داشت. پ.ن: دولت شهید رئیسی مصداق الله ولی الذین آمنوا بود، وعده خدا در این باره یخرجهم من الظلمات الی النور بود ظلمات، مشکلات بود و نور باز شدن گره‌های قدیمی به دستان یاران رئیسی همان نوری که دشمن آنرا برنتافت و فتنه زن زندگی را رقم زد. (تحلیل رهبری را اینجا ببینید) این یک پیش‌بینی غیرقابل راستی‌آزمایی نیست، بلکه سنتی الهی است در مورد کسانی که آیه شریفه بیان کرده.

منحصرا خب، امام (رضوان الله علیه) رهبر این انقلاب بود و رهبر نهضتی بود که به این انقلاب انجامید. حالا «رهبر نهضت و انقلاب» یعنی چه؟ اینجا است که عظمت کار معلوم میشود. البتّه انقلاب را مردم به پیروزی رساندند؛ در این تردیدی نیست. اگر مردم وارد میدان نمیشدند، با جسم و جان خودشان، با حضور خودشان، با فداکاری‌های خودشان، با شهید دادن‌های خودشان وارد نمیشدند، انقلاب پیروز نمیشد؛ انقلاب را مردم پیروز کردند، امّا آن دست قدرتمندی که توانست این اقیانوس را به تلاطم دربیاورد، آن دست قدرتمند، دست چه کسی بود؟ این مهم است. آن دست قدرتمند، آن شخصیّت فولادین، آن دل مطمئن، آن زبان ذوالفقارگونه که توانست میلیون‌ها انسان را از قشرهای مختلف وارد میدان کند، اینها را در میدان نگه دارد، یأس و نومیدی را از اینها دور کند، جهت حرکت را به اینها تعلیم بدهد، عبارت بود از امام بزرگوار؛ او عبارت بود از خمینی عظیم! امام مردم را وارد میدان کرد، راهکار را نشان داد، آنها را در میدان نگه داشت، یأس و تردید را از آنها دور کرد. هیچ کسِ دیگر در این کشور قادر به این کار نبود. ما می‌شناختیم شخصیّت‌های سیاسی را، شخصیّت‌های روحانی را، خیلی‌ها را از نزدیک، بعضی را از دور؛ احدی قادر نبود این کار بزرگ را، این بار سنگین را به دوش بکشد و به منزل برساند. منحصراً این کار، کار امام بزرگوار بود؛ او بود که توانست این کار را بکند. ۱۴ خرداد ۱۴۰۱ پ.ن: حتما یک دوره سخنان ۱۴ خرداد رهبری رو بخوانید و بحث کنید.

دلتنگ این محله ها و صفای آزین بندی نیمه شعبان و شیرینی شربت همسایه ها هستم اگه می بینید جایی چنین برنامه‌هایی هست حتما تقویت کنید. خودتون بانی بشید. یقینا ما هم نیازمند اجتماعات هستیم هم نیازمند تقویت روح فرهنگی و تعظیم شعائر در محله‌ها و میان همسایه‌ها، چه بسا اثر دومی غالب بر اولی باشد. اولی دشمن‌شکن است و دومی مشت‌پرکن. پ.ن: حوالی کوچه بیگدلی قم

هویج سیاسی دیروقت بود، داشتم می‌رفتم خونه، گفتم برای خانواده آب هویج بگیرم. از قضا شیخ فرهاد فتحی رو داخل مغازه دیدم، تعجب کردم، از علت حضورش در شهرک مهدیه پرسیدم، گفت آخرای زمان سکونت پنج ساله‌اش در مهدیه رو داره سپری می‌کنه. چندتا نکته به نظرم می‌رسید که بهش بگم از شق عصای بین حزب‌اللهی‌ها گلایه کردم، گفت با پروژه‌بگیرها نمیتونه متحد بشه از پیام‌های جنجالی‌اش گفتم و کامنتاش، از ایستادن روی نقاط ابهام و کدبازی و اخبار جلسات خصوصی گلایه کردم که این رویه خوبی برای کنش سیاسی اجتماعی نیست. شیخ فرهاد فتحی هم مثل خیلی از رفقای حزب‌اللهی، مثل خودم، مثل همه‌مون دارای نقاط قوت و اشکالاتی است، ولی وسط میدانه. ما باید بیایم داخل فضای مجازی (که لازمه‌اش فحش خوردنه) البته با قاعده و روش درست. به‌نظرم گفتگوی خوبی بود، بهش گفتم بیشتر با رفقای حزب‌اللهی حرف بزن، کلا فضای مجازی بستر سوء تفاهمه! حرف زدن مشکلات زیادی رو حل می‌کنه. پ.ن: پیامش در مورد یکی از روحانیون مطرح رو تازه دیدم، همونجا تو مغازه بهم گفت، گفتم شیخ برای من این نقاط ابهام داره لذا روش نمی‌ایستم. این اشتباهه.