👈ادامه فضائل امام علی (ع) ✅در باره امام علی (ع) آمده است : 👈حضرت علی (ع) مرتب پيامبر (ص) را همراهی می نمود در بسياری از مواد فقط على عليه السلام در آنجا حضور داشته . حتی در آن ساعتى كه بر پيغمبر اكرم وحى نازل مى شود، او آنجا حاضر بوده . پيغمبر يك عالم ديگرى را دارد طى مى كند. هزارها مثل ما اگر در آنجا مى بودند چيزى را در اطراف خود احساس نمى كردند ولى على عليه السلام يك دگرگوني هايى را احساس مى كند. قسمت هاى زيادى از عوالم پيغمبر را درك مى كرده است . چون مى گويد: (( و لقد سمعت رنة الشيطان حين نزول الوحى . )) من صداى ناله شيطان را در هنگام نزول وحى شنيدم . مثل شاگرد معنوى كه حالات روحى خودش را به استادش عرضه مى دارد، به پيغمبر عرض كرد: يا رسول الله ! آن ساعتى كه وحى داشت بر شما نازل مى شد، من صداى ناله اين ملعون را شنيدم . فرمود: بله على جان ! (( انك تسمع ما اسمع وترى ما اءرى و لكنك لست بنبى )) (1) شاگرد من ! تو آنها كه من مى شنوم ، مى شنوى و آنها كه من مى بينم ، مى بينى ولى تو پيغمبر نيستى . https://eitaa.com/aliasgharnameh

🌹فضائل امام علی در قرآن(۱)🌹 🥀🥀🌴🌴🥀🥀🌴🌴🥀🥀 1️⃣آیه ولایت(بخشیدن انگشتربه فقیردر نماز) 💟 إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻲ [ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﻧﺪ ] ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻛﻮﻋﻨﺪ ﺯﻛﺎﺕ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ .(مائده ٥٥) 2️⃣ آیه مباهله(امام علی جان پیامبر است)💟 فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ ﺑﮕﻮ : ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻣﺎ ﭘﺴﺮﺍﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻭ ﺷﻤﺎ ﭘﺴﺮﺍﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ، ﻭ ﻣﺎ ﺯﻧﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺯﻧﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ، ﻭ ﻣﺎ ﻧﻔﻮﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ(امام علی)ﻭ ﺷﻤﺎ ﻧﻔﻮﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﻨﻴﻢ ; ﺳﭙﺲ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ، ﭘﺲ ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ(آل عمران٦١) 3️⃣آیه اکمال(اعلام ولایت امام علی درروز غدیر)💟 الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا ﺍﻣﺮﻭﺯ [ ﺑﺎ ﻧﺼﺐِ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﺑﻪ ﻭﻟﺎﻳﺖ] ﺩﻳﻨﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻛﺎﻣﻞ ، ﻭ ﻧﻌﻤﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎم ﻛﺮﺩم ، ﻭ ﺍﺳﻠﺎم ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﻳﻦ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪم .(مائده٣) 4️⃣ آیه تبلیغ(روز غدیر) 💟 يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ! ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ [ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺃﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ] ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺑﻠﺎﻍ ﻛﻦ ; ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺠﺎم ﻧﺪﻫﻲ ﭘﻴﺎم ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﺮﺳﺎﻧﺪﻩ ﺍﻱ . ﻭ ﺧﺪﺍ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ [ ﺁﺳﻴﺐ ﻭ ﮔﺰﻧﺪ ] ﻣﺮﺩم ﻧﮕﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ .(مائده ٦٧) 5️⃣ آیه ایثار(خوابیدن در بستر پیامبر) 💟 وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﻓﺮﻭﺷﺪ [ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ] ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ .(بقره ٢٠٧) #ادامه_دارد... #امام_علی #اعتقادی https://eitaa.com/aliasgharnameh

💖فضائل امام علی در قرآن(۲)💖 🌺🌺☘️☘️🌺🌺☘️☘️🌺🌺 1️⃣آیه نجوی(صدقه دادن امام علی برای گفتگو با پیامبر)❤️ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ذَٰلِكَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَأَطْهَرُ ﺍﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ! ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﮔﻔﺘﮕﻮﻱ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﻛﻨﻴﺪ ، ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﮕﻮﻱ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺻﺪﻗﻪ ﺩﻫﻴﺪ ، ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ.(مجادله١٢) 2️⃣آیه علم الکتاب(علم امام به قرآن)❤️ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﺑﮕﻮ : ﻛﺎﻓﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻛﺴﻲ [ ﭼﻮﻥ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ] ﻛﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﻛﺘﺎﺏ ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺳﺖ ، ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ [ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻱ ﺍم ] ﮔﻮﺍﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ .(رعد٤٣) 3️⃣آیه سقایه الحاج(برتری امام برسقای حاجیان و کلید دار کعبه) ❤️ أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَوُونَ عِندَ اللَّهِ ﺁﻳﺎ ﺁﺏ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺣﺎﺟﻴﺎﻥ ﻭ ﺁﺑﺎﺩ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﺴﺠﺪﺍﻟﺤﺮﺍم ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ [ ﻋﻤﻞ ]ﻛﺴﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺟﻬﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ؟ ! [ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ] ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﺑﺮ نیستند.(توبه١٩) 4️⃣آیه صالح المومنین(امام فرد صالح) ❤️ وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﺿﺪِّ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻛﻤﻚ ﺩﻫﻴﺪ [ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺑﺮﺩ ] ; ﺯﻳﺮﺍ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻭ ﺻﺎﻟﺢ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ [ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ]ﻳﺎﺭ ﺍﻭﻳﻨﺪ.(تحریم٤) 5️⃣ آیه انفاق ❤️ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ [ ﭼﻮﻥ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺃﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎم) ] ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﺳﺖ.(بقره٢٧٤) #امام #اعتقادی https://eitaa.com/aliasgharnameh

كلمات شريفه 1. قالَ علي (ع): اَلدُّنْيا دارُ مَمَّرٍ لا دارُ مَقَرٍّ، وَ النَّاسُ فيها رَجُلانِ: رَجُلٌ باعَ فيها نَفْسَهُ فَاَوْ بَقَها، وَ رَجُلٌ إبْتاعَ نَفْسَهُ فَاَعْتَقَها.(15) دنيا دار گذراست نه دار اقامت، و مردم در آن، دو گروهند: گروهي كه خود را فروختند و خويش را هلاك كردند و گروهي كه خود را خريدند و آزاد كردند. 2. قالَ (ع): اَلْحِكْمَةُ ضالَّةُ الْمُؤمِنِ فَخُذِ الْحِكْمَةَ وَ لَوْ مِنْ اَهْلِ النِّفاقِ.(16) گفتار حكمت‏آميز، گمشده مؤمن است. پس حكمت را به چنگ آور اگر چه از اهل نفاق باشد. 3. قالَ (ع): اَوْضَعُ الْعِلْمِ ما وُقِفَ عَليَ الّلِسانِ، وَ اَرْفَعُهُ ما ظَهَرَ فِي الْجَوارِح وَ الْاَرْكانِ.(17) پست‏ترين دانش‏ها آن است كه تنها روي زبان باز ايستد، و برترين دانش‏ها آن است كه در اعضا و اركان بدن آشكار گردد. 4. قالَ (ع): نَحْنُ النُّمْرُقَهُ الْوُسْطي‏، بِها يَلْحَقُ الْتالي وَ اِلَيْها يَرْجِعُ الْغالي.(18) ما (اهل‏بيت) جايگاه ميانه و حد وسط هستيم، عقب افتادگان بايد به ما محلق شوند و تندروان و غلوكنندگان بايد به سوي ما بازگردند. 5. قالَ (ع): اَمَّا بَعْد، فَاِنَّ الْجَهادَ بابٌ منْ اَبْوابِ الْجنَّةِ، فَتَحَهُ اللّهُ لِخاصَّةِ أوْلِيائِهِ، وَ هُوَ لِباسُ التَّقوي‏ وَ درْعُ اللّه الّحَصينَة وَ جنَّتُهُ الْوَثيقَة.(19) اما بعد، جهاد دري است از درهاي بهشت، خداوند آن را به روي دوستان ويژه خود گشوده است. جهاد، لباس تقوا، زره محكم و سپر مطمئن خداوند است. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1 . بحار الأنوار، ج‏35، ص‏179، باب 3، ح 85؛ اهل البيت، ص 191؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص 8. 2 . شعراء (26) آيه 214. 3 . فروغ ابديت، ج‏1، ص‏259؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏41. 4 . بقره (2) آيه 207. 5 . بحار الأنوار، ج‏20، ص‏215، باب‏17، ح‏2؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏211. 6 . مناقب آل أبي طالب، ج‏3، ص‏138؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏218 (با اندكي تفاوت در عبارت). 7 . مائده (5) آيه 71. 8 . همان (5) آيه 67. 9 . بحار الأنوار، ج‏21، ص 387، باب 36، ح 10؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص 284. 10 . بحار الأنوار، ج‏21، ص‏387، باب 36، ح 10؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص 284. 11 . بحار الأنوار، ج‏39، ص 211، باب 85، ح‏2؛ عيون اخبار الرّضا، ج‏1، ص 303. 12 . سيرة الأئمة الأثني عشر، ج‏1، ص 177؛ إعلام الوري بأعلام الهُدي، ص 274؛ في رحاب أئمة اهل البيت، ج‏1، ص 151. 13 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج‏1، ص‏451؛في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏87. 14 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج‏1، ص‏451؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏87. 15 . نهج البلاغه فيض الاسلام، حكمت‏128. 16 . همان، حكمت 77. 17 . همان، حكمت 88. 18 . همان، حكمت 106. 19 . همان، خطبه 27. برگرفته شده از كتاب خاندان عصمت عليهم السلام - تاليف سيد تقي واردي https://eitaa.com/aliasgharnameh

🌷فضائل امام علی (ع) در روایات 1️⃣ - جدا نشدن امام علي (ع) از قرآن عن رسول الله (ص) :عليٌّ مَع القرآنِ والقرآنُ مَع عليٍّ، لن يَفْتَرِقا حتّي يَرِدا علَيّ الحوضَ. 📚تاريخ دمشق: 3/ 125 علي با قرآن و قرآن با علي است و هرگز از هم جدا نشوند تا در كنار حوض (كوثر) نزدم آيند. 2️⃣ - علي (ع) دروازه شهر علم عن رسول الله (ص) :أنا مدينةُ العلمِ وعليٌّ بابُها، فمَن أرادَ العلمَ فلْيَأتِهِ من بابِهِ. 📚كنزالعمال: 32979 من شهر علم هستم و علي دروازه آن. پس، هر كه علم خواهد بايد كه از در آن وارد شود. 3️⃣ - عنوان كارنامه مؤمن عن رسول الله (ص) :عُنوانُ صحيفهِ المؤمنِ حُبُّ عليِّ بنِ أبي طالبٍ. كنزالعمال: 32900 سرلوحه كارنامه مؤمن، دوستي علي بن ابي طالب (ع) است. 4️⃣ - نلغزيدن دوستدار امام علي (ع) بر پل صراط عن رسول الله (ص) :ما ثَبّتَ اللَّهُ حُبَّ عليٍّ في قلبِ مؤمنٍ فَزلَّتْ به قدمٌ الّا ثَبّتَ اللَّهُ قَدَماً يومَ القيامةِ علي الصِّراطِ. 📚كنزالعمال: 330 هر گاه خداوند عشق و دوستي علي را در دل مؤمني استوار سازد و با اين حال قدمش بلغزد (خطايي از او سر زند) در روز قيامت قدمش را بر صراط استوار نگه دارد. 5️⃣ - با حق بودن علي (ع) عن رسول الله (ص) :عليٌّ مَع الحقِّ والحقُّ مَع عليٍّ، يَدورُ حَيثُما دارَ. 📚شرح ابن ابي الحديد: 2/ 297 علي با حقّ است و حقّ با علي؛ و هر جا باشد بر محور او مي گردد. 🌷برکات دوستي امام علي (ع) عن رسول الله (ص) :حُبُّ عليٍّ يأكُلُ الذُّنوبَ كما تأكُلُ النّارُ الحَطَبَ. 📚كنزالعمال: 33021 دوستي علي گناهان را فرو مي خورد همچنان كه آتش هيمه را. https://eitaa.com/aliasgharnameh

كلمات شريفه 1. قالَ علي (ع): اَلدُّنْيا دارُ مَمَّرٍ لا دارُ مَقَرٍّ، وَ النَّاسُ فيها رَجُلانِ: رَجُلٌ باعَ فيها نَفْسَهُ فَاَوْ بَقَها، وَ رَجُلٌ إبْتاعَ نَفْسَهُ فَاَعْتَقَها.(15) دنيا دار گذراست نه دار اقامت، و مردم در آن، دو گروهند: گروهي كه خود را فروختند و خويش را هلاك كردند و گروهي كه خود را خريدند و آزاد كردند. 2. قالَ (ع): اَلْحِكْمَةُ ضالَّةُ الْمُؤمِنِ فَخُذِ الْحِكْمَةَ وَ لَوْ مِنْ اَهْلِ النِّفاقِ.(16) گفتار حكمت‏آميز، گمشده مؤمن است. پس حكمت را به چنگ آور اگر چه از اهل نفاق باشد. 3. قالَ (ع): اَوْضَعُ الْعِلْمِ ما وُقِفَ عَليَ الّلِسانِ، وَ اَرْفَعُهُ ما ظَهَرَ فِي الْجَوارِح وَ الْاَرْكانِ.(17) پست‏ترين دانش‏ها آن است كه تنها روي زبان باز ايستد، و برترين دانش‏ها آن است كه در اعضا و اركان بدن آشكار گردد. 4. قالَ (ع): نَحْنُ النُّمْرُقَهُ الْوُسْطي‏، بِها يَلْحَقُ الْتالي وَ اِلَيْها يَرْجِعُ الْغالي.(18) ما (اهل‏بيت) جايگاه ميانه و حد وسط هستيم، عقب افتادگان بايد به ما محلق شوند و تندروان و غلوكنندگان بايد به سوي ما بازگردند. 5. قالَ (ع): اَمَّا بَعْد، فَاِنَّ الْجَهادَ بابٌ منْ اَبْوابِ الْجنَّةِ، فَتَحَهُ اللّهُ لِخاصَّةِ أوْلِيائِهِ، وَ هُوَ لِباسُ التَّقوي‏ وَ درْعُ اللّه الّحَصينَة وَ جنَّتُهُ الْوَثيقَة.(19) اما بعد، جهاد دري است از درهاي بهشت، خداوند آن را به روي دوستان ويژه خود گشوده است. جهاد، لباس تقوا، زره محكم و سپر مطمئن خداوند است. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1 . بحار الأنوار، ج‏35، ص‏179، باب 3، ح 85؛ اهل البيت، ص 191؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص 8. 2 . شعراء (26) آيه 214. 3 . فروغ ابديت، ج‏1، ص‏259؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏41. 4 . بقره (2) آيه 207. 5 . بحار الأنوار، ج‏20، ص‏215، باب‏17، ح‏2؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏211. 6 . مناقب آل أبي طالب، ج‏3، ص‏138؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏218 (با اندكي تفاوت در عبارت). 7 . مائده (5) آيه 71. 8 . همان (5) آيه 67. 9 . بحار الأنوار، ج‏21، ص 387، باب 36، ح 10؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص 284. 10 . بحار الأنوار، ج‏21، ص‏387، باب 36، ح 10؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص 284. 11 . بحار الأنوار، ج‏39، ص 211، باب 85، ح‏2؛ عيون اخبار الرّضا، ج‏1، ص 303. 12 . سيرة الأئمة الأثني عشر، ج‏1، ص 177؛ إعلام الوري بأعلام الهُدي، ص 274؛ في رحاب أئمة اهل البيت، ج‏1، ص 151. 13 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج‏1، ص‏451؛في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏87. 14 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج‏1، ص‏451؛ في رحاب أئمة أهل البيت، ج‏1، ص‏87. 15 . نهج البلاغه فيض الاسلام، حكمت‏128. 16 . همان، حكمت 77. 17 . همان، حكمت 88. 18 . همان، حكمت 106. 19 . همان، خطبه 27. برگرفته شده از كتاب خاندان عصمت عليهم السلام - تاليف سيد تقي واردي https://eitaa.com/aliasgharnameh

. https://eitaa.com/aliasgharnameh

🔰فضائل امام علی (ع) ✅ايثار و انفاق امام علی (ع) 👈اسيرى كه در ميان كافران خدانشناس باشد. سپس پيامبر(ص) رو به جمعيت كرد و فرمود : كيست در ميان شما، كه عهده دار مخارج زندگى اين مستمند شود، تا شايسته بهره مندى از فردوس بهشت گردد؟ در ميان جمعيت، امام على (ع) برخاست و اعلام آمادگى براى رسيدگى به امور آن فقير كرد، دست فقير را گرفت و به خانه اش برد، و جريان را به فاطمه (س) گفت. در خانه غذائى جز به اندازه يك نفر نبود، با اين كه على (ع) و فاطمه (س) و فرزندانشان، گرسنه بودند، و على (ع) در آن روز، روزه بود و هنگام افطار، نياز به غذا داشت. در عين حال، على (ع) فرمود : آن طعام را حاضركن. فاطمه (س) غذا را حاضر كرد، على (ع) به آن غذا نگاه كرد، ديد اندك است، با خود گفت : اگر از آن غذا بخورم، مهمان سير نمى شود، و اگر از آن نخورم، مهمان از آن غذا نخواهد خورد (و يا غذا براى مهمان ناگوار خواهد شد.) طرحى به نظر على (ع) رسيد و آن اين بود كه به فاطمه (س) آهسته فرمود : چراغ را روشن كن، ولى در روشن كردن چراغ، دست به دست كن و طول بده، تا مهمان از غذا بخورد و سير شود. و خود على (ع) نيز دهانش را مى جنبانيد، و وانمود مى كرد كه غذا مى خورد، و فقير بى آن كه متوجه شود، به طور كامل غذا خورد و سيرشد و به كنار نشست، و باز از غذا ماند، خداوند به آن غذا بركت داد، همه افراد خانواده از آن غذا خوردند و سير شدند. صبح وقتى كه على (ع) براى اداى نماز به مسجد رفت، پيامبر (ص) ازاو پرسيد : با مهمان چه كردى ؟ آيا غذايش را دادى ؟ على (ع) عرض كرد : آرى سپاس خداوند را كه كار به نيكوئى انجام شد. پيامبر (ص) به على (ع) فرمود : خداوند به خاطر مهمان نوازى تو و اشتغال به چراغ و نخوردن غذا تعجب كرد، و جبرئيل، اين آيه را در شأن شما خواند : و يوثرونَ عَلى اَنفُسِهم و لَوكانَ بِهِم خصاصَةُ : آن ها، تهيدستان را بر خودشان، مقدم مى دارند، اگر چه نياز سخت به آن (غذا) داشته باشند. قسمتى از آيه 9 سوره حشر و جلد نهم بحار ص 514 https://eitaa.com/aliasgharnameh

🔰ماجرای اشنایی امام علی(ع) و قنبرغلام امام علی(ع) 💠 جوان کافری عاشق دختر عمویش شد، عمویش پادشاه حبشه بود. جوان رفت پیش عمو و گفت: عمو جان من عاشق دخترت شده‌ام، آمدم برای خواستگاری. پادشاه گفت حرفی نیست ولی مهر دختر من سنگین است. گفت عمو هر چه باشد من می‌پذیرم شاه گفت: در شهر بدی‌ها (مدینه) دشمنی دارم که باید سر او را برایم بیاوری آنوقت دختر از آن تو، جوان گفت عمو جان این دشمن تو اسمش چیست، گفت اسم زیاد دارد ولی بیشتر او را به نام علی بن ابیطالب می‌شناسند جوان فوراً اسب را زین کرد با شمشیر و نیزه و تیر و کمان و سنان راهی شهر بدی‌ها شد. به بالای تپه‌ی شهر که رسید دید در نخلستان، جوان عربی در حال باغبانی و بیل زدن است. به نزدیک جوان رفت. گفت: ای مرد عرب تو علی را می‌شناسی؟ گفت: تو را با علی چه کار است؟ گفت: آمده‌ام سرش را برای عمویم که پادشاه حبشه است ببرم چون مهر دخترش کرده است. گفت: تو حریف علی نمی‌شوی. گفت: مگر علی را می‌شناسی؟ گفت: بله من هر روز با او هستم و هر روز او را می‌بینم. گفت: مگر علی چه هیبتی دارد که من نتوانم سر او را از تن جدا کنم؟! گفت قدی دارد به اندازه‌ی قد من، هیکلی هم‌هیکل من. گفت: خب اگر مثل تو باشد که مشکلی نیست. مرد عرب گفت: اول باید بتوانی مرا شکست بدهی تا علی را به تو نشان بدهم. خب چه برای شکست علی داری؟ گفت: شمشیر و تیر و کمان و سنان. گفت: پس آماده باش، جوان خنده‌ی بلندی کرد و گفت: تو با این بیل می‌خواهی مرا شکست دهی؟ پس آماده باش. شمشیر را از نیام کشید. گفت: اسمت چیست؟ مرد عرب جواب داد: عبدالله. پرسید: نام تو چیست؟ گفت: فتاح، و با شمشیر به عبدالله حمله کرد. عبدالله در یک چشم به هم زدن، کتف و بازوی جوان کافر را گرفت و به آسمان بلند کرد و به زمین زد و با خنجر خود جوان خواست تا او را بکشد که دید جوان از چشم‌هایش اشک می‌آید. گفت: چرا گریه می‌کنی؟ جوان گفت: من عاشق دختر عمویم بودم آمده بودم تا سر علی را ببرم برای عمویم تا دخترش را به من بدهد، حالا دارم به دست تو کشته می‌شوم. مرد عرب، جوان را بلند کرد، گفت: بیا این شمشیر، سر مرا برای عمویت ببر. گفت: مگر تو کی هستی؟ گفت: منم اسدالله الغالب علی بن ابیطالب، که اگر من بتوانم دل بنده‌ای از بندگان خدا را شاد کنم، حاضرم سر من مهر دختر عمویت شود. جوان، بلند بلند زد زیر گریه و به پای مولای دو عالم افتاد و گفت من می‌خواهم از امروز، غلام تو شوم یا علی. پس فتاح شد قنبر غلام علی بن ابیطالب 📚بحارالانوار ج3 ص 211 امالی شیخ صدوق https://eitaa.com/aliasgharnameh

🔰نقش معصومان بويژه امام علی (ع) در هدايت و ارشاد جامعه بشريت. 👈علاوه بر سخنان امام علی در نهج البلاغه و .... از جمله کلمات حضرت دعای یستشیر است 👈بسیار کسانی هستند که چون فاطمه خانم ژاپنی«که قبلا بودائی بوده» و «پس از بلوغ فکری، و بروز شک در آئینش، به تلاش بر« خودآگاهی» پرداخته و پس از جستجو زياد بالأخره، از طريق خواندن، ترجمه ژاپنی دعای یستشیر، مولایمان امیر مؤمنان امام علی (ع) او مسير خود را پيدا کرده و مثل تشنه ای که سیراب شده باشد و به یقین رسیده و اکنون در زمره شیعیان فعال است. بانوی اهل ژاپن مصاحبه ای داشت در تلويزيون می گفت : ... صفحه دعای یستشیر را در اينترنت پیدا کردم و تحت تاثیر قرار گرفتم، با مطالعه زندگی حضرت علی علیه السلام پی بردم که شخصیت آن حضرت چیست، با فضایل آن حضرت آشنا شدم و به خطبه غدیر رسیدم و لبیک گفتم. داستانش در اينترنت پی گير باشيد https://eitaa.com/aliasgharnameh

🔰فضائل امام علی (ع) ✅ شجاعت و شهامت خطبه 055-در وصف اصحاب رسول امام على عليه السلام در اين خطبه كه در روز صفين ايراد شده، اصحاب پيامبر اكرم را توصيف مى فرمايد. و لقد كنا مع رسول الله صلى الله عليه و آله، نقتل آباءنا و ابناءنا و اخوانا و اعمامنا، ما يزيدنا ذلك الا ايمانا و تسليما و مضيا على اللقم و صبرا على مضض الالم و جدا فى جهاد العدو. ما در حضور رسول خدا (ص) بوديم. پدران و فرزندان و برداران و عموهاى خود را مى كشتيم و اين جنگ و كشتار با نزديكترين اشخاص به ما، جز بر ايمان و تسليم و حركت ما در راه روشن و بردبارى ما در برابر نيش هاى دردآگين و كوشش ما در جهاد با دشمن نمى افزود. https://eitaa.com/aliasgharnameh .

نكته هاى بـر جسته از سيره امام على (ع) 1ـ در جريان شـوراى شـش نفرى كه به دستور عمر براى انتخاب خلـيفه بعــد از او تشكيل شد, عبدالرحمان بـن عوف كه خود از را خلافـت معــذور داشته بود ظاهرا در مقام بـى طرفى قرار گرفت و نامزدى خلافت را در امام على (ع) و عثمان منحصـر دانست و بر آن شد تا در ميان آنان يكى را برگزيند. از على خـواست تا با او به كتاب خـدا و سنت رسـول الله و روش ابـوبكر و عمر بيعت كند. اما امام علـى (ع) فرمود: ((مـن بر اساس كتاب خدا و سنت رسول خدا و طريقه و روش خود در ايـن كار مى كوشم.)) اما هميـن مساله چون به عثمان پيشنهاد شد, در دم پذيرفت و به آسانى به خلافت رسيـد 2ـ امام علـى (ع) پـس از قبل عثمـان آنگـاه كه بنا بـه درخـواسـت اكثـريت قاطع مردم مسلمان ناچار به پذيرش رهبرى بـر آنــــــــان گرديـد, در شـرايطـى حكومت رابه دست گرفت كه دشـواريها در تمام زمينه ها آشكار شده بـود, ولى امام باهمه مشكلات موجـود سياست انقلابى خـود را در سه زمينه : حقوقى, مالى و ادارى, آشكار كرد. الف ـ در عرصه حقوقى: اصلاحات او در زمينه حقوقى, لغو كردن ميزان برترى در بخشش و عطا و يكسانى و بـرابـر دانستـن همه مسلمـانها در عطـايـا و حقـوق بـود و فـرمود: ((خوار نزد من گرامى است تا حق وى را باز ستانـم , و نيرومند نزد مـن ناتـوان است تـا حق ديگـرى را از او بگيـرم.)) ب ـ در عرصه مالى : امام على (ع)همه آنچه را كه عثمان از زمينها بخشيده بود و آنچه از اموال كه به طبقه اشراف هبه كرده بـود, مصادره نموده و آنان را در پخـش اموال به سياست خود آگاه ساخت, و فرمود: (( اى مردم, من يكى از شمايم , هرچه مـن داشته باشم شما نيز داريد و هر وظيفه كه بر عهده شما باشد بر عهده من نيز هست . مـن شما را به راه پيغمبر مـى برم و هر چه را كه او فـرمان داده است در دل شما رسـوخ مـى دهـم. جز ايـن كه هر قطعه زمينى كه عثمان آن را به ديگران داده و هر مالى كه از مال خـدا عطا كرده بايد به بيت المال باز گردانيده شـود. همانا كـه هيچ چيز حق را از ميان نمى برد, هر چند مالـى بيابـم كه با آن زنـى را به همسرى گرفته باشند و كنيزى خريده باشند حتى مالى را كه در شهرها پراكنده باشند آنان را باز مى گردانـم. در عدل, گشايش است و كسـى كه حق بـر او تنگ بـاشـد, ستـم بـر او تنگتـر است.))(19)

ج ـ در عرصه ادارى: امـام علـى (ع) سيـاست ادارى خـود را بـا دو كـار عملـى كرد: 1ـ عزل واليان عثمان در شهرها 2ـ واگذاشتـن زمامدارى به مردانى كه اهل ديـن و پاكى بودند. به هميـن جهت فرمان داد تا عثمان بـن حنيف, والى بصره گردد و سهل بن حنيف, والى شام, و قيـس بـن عباده, والى مصر و ابو موسى اشعرى, والى كوفه, و درباره طلحه و زبير كه بر كوفه و بصره ولايت داشتند نيز چنيـن كرد و آنها را با ملايمت از كار بـر كنار ساخت. امام(ع) معاويه را عزل نمـود وحاضر به حاكميت چنان عنصر ناپاكى بر مردم شام نبـود. موضع امام در آن شرايط و اوضاع, هجوم به معاويه و پاكسازى او از نظر سياسى بود, او خويشتـن را مسئول مى ديد كه مستقيما انشعاب و كـوشـش در تمرد و سرپيچـى غير قانـونى را از بين ببرد و ايـن خلل را معاويه و خط بنى اميه به وجود آورده بـودند. امام (ع) مى بايست ايـن متمردان را پاكسازى كند; زيرا پاكسازى كالبـد اسلام از پليديها, وظيفه امام بـود; هر چنـد امرى دشـوار مـى نمـود. به عبارت ديگـر علت عزل معاويه و اعلان جنگ بـر ضـد او, انگيزه مكتبى بود كه انگيزه اى بزرگ به شمار مى رفت. و بديـن گونه امام على (ع) در دو ميدان نبرد مـى كرد: ميدانى بر ضد تجزيه سياسـى و ميدانـى بر ضـد انحراف داخلـى در جامعه اسلامـى , انحـرافـى كه در نتيجه سياست سابق از جبهه گيرى غير اسلامـى شكل گرفته بـود. و از اينجا ارزش كارهاى امام (ع) در پاكسازى آن اوضاع منحرف و باز ستاندن امـوال از خائنان, بـى هيچ نرمى و مـدارا, آشكار مـى گردد. امام على (ع) مى فرمـود: ((همانا كه معاويه خطـى از خطهاى اسلام و مكتب بزرگ آن را نشان نمى دهد بلكه جاهليت پـدرش ابـوسفيان را مجسـم مـى سازد, او مـى خـواهـد مـوجـوديت اسلام را به چيزى ديگر تبـديل سازد و جامعه اسلامـى را به مجمعى ديگر تغيير دهد, مى خـواهد جامعه اى بسازد كه به اسلام و قرآن ايمان نداشته باشند. او مى خـواهد (( خلافت )) به صـورت حكـومت قيصر و كسرى درآيد.))(20) با همه مشكلاتى كه براى امام (ع) پيش آمد آن حضرت از مسير خـويـش عقب نشينى نكرد, بلكه در خط خويش باقى ماند و كار ضربه زدن به تجزيه طلبان را تا پـايان زندگانى شريف خود ادامه داد و تا آن دم كـه در مسجد كـوفه بـه خـون خويــش در غلطيد, براى از بيـن بـردن تجزيـه, با سپاهى آمـاده حركت به سـوى شام بـود تا سپاهـى را كه از باقـى سپـاهيـان اسلام جـدا شـده بـود به رهبـرى معاويه اداره مـى شـد از بيـن ببرد. بنابراين امام (ع) در چشـم مسلمانان آگاه تنها كسى بـود كه مى تـوانست پـس از عميق شدن انحراف و ريشه دوانيدن آن در پيكره اسلام , دست به كار شـود و با هرعامل جور و تبعيض و انحصار طلبى بجنگد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پى نوشت ها: 1 ـ نهج البلاغه صبحى صالح, خطبه 192. 2 ـ تاريخ طبرى, ج 2, ص 58 3 ـ همان, ج 2, ص 53 ـ 56. 4 ـ سوره شعرا آيه 214. 5 ـ تـاريخ طبـرى ج 2, ص 62و63 ـ و تـاريخ كـامل ج 2, ص 41و42. 6 ـ سوره بقره , آيه 207. 7 ـ دلائل الصدق, ج 2,ص 294. 8ـ اسدالغابه, ج 4,ص 16. 9ـ ارشاد مفيد,ص 35ـ 37. 10ـ دلائل الصدق,ج 2,ص 271 ـ 274. 11ـ دلائل الصدق, ج 2 ,ص 301. 12ـ دلائل الصدق, ج 2, ص 259. 13ـ دلائل الصدق ج 2,ص 175. 14ـ همان, ج 2, ص 254 ـ 259. 15ـ دلائل الصدق ج 2, ص 251. 16ـ الغدير , ج 1, ص 14 ـ 213. 17ـ نهج البلاغه صبحى , خطبه 102. 18ـ براى آگاهى بيشتر به كتاب ارزشمند سيماى على(ع) نوشته دكتر محمد ابراهيـم آيتى مراجعه شود. 19ـ شـرح نهج البلاغه ابـن الحـديـد, ج 1, ص 296. 20ـ زنـدگـانـى تحليل پيشـوايـان مـا, ص 88. برگرفته شده از كتاب سيره و سخنان پيشوايان ـ تاليف محمد على كوشا https://eitaa.com/aliasgharnameh

✅معرفی قاتل 👈ابن ملجم نزد امیرالمؤمنین (ع) آمد و از ایشان، اسبِ قرمزِ خوش‌ رنگی خواست. حضرت هم به او هدیه داد، بی‌ چشم داشت و کریمانه. وقتی سوار بر آن اسب شد و رفت، امیرمؤمنان این شعر را خواند: «أُریدُ حیاتَهُ و یُریدُ قَتلی، عذیرَکَ مِن خلیلِکَ مِن مُرادِ» یعنی «من برای او حیات و سلامتی را آرزومندم، اما او قصد کشتن مرا دارد». کسی را از قبیله مراد بیاورید که عذر مرا (در اینکه به بدخواه خود محبت می‌ کنم) بپذیرد. سپس رو به دوستان خود فرمود به خدا قسم که این مرد قاتل من است! مردم بارها دیده بودند درستی پیش‌ بینی‌ هایش را، با تعجب پرسیدند پس چرا او را نمی‌ کشی؟ پاسخ داد پس چه کسی مرا بکشد؟ او که دست رد به سینه قاتلش نزد، چگونه ممکن است محبان امیدوارش را ناامید کند؟ 📚 منبع: بحارالانوار، جلد ۴۲، صفحه ۱۸۶

✅ويژه گی های اصحاب امام علی (ع) 🔴مالک اشتر رحمه الله و اهانت مرد بازاری ✍️روزى مالک اشتر از بازار کوفه مى گذشت . در حالی که عمامه و پیراهنى از کرباس بر تن داشت . مردى بازارى بر در دکانش نشسته بود و به عنوان اهانت، زباله اى (کلوخ ) به طرف او پرتاب کرد. مالک اشتر بدون این که به کردار زشت بازارى توجهى بکند و از خود واکنش ‍ نشان دهد، راه خود را پیش گرفت و رفت . مالک مقدارى دور شده بود. یکى از رفقاى مرد بازارى که مالک را مى شناخت به او گفت : - آیا این مرد را که به او توهین کردى شناختى ؟ مرد بازارى گفت : نه ! نشناختم . مگر این شخص که بود؟ دوست بازارى پاسخ داد: - او مالک اشتر از صحابه معروف امیرالمؤمنین بود. همین که بازارى فهمید شخص اهانت شده فرمانده و وزیر جنگ سپاه على علیه السلام است ، از ترس و وحشت لرزه بر اندامش افتاد. با سرعت به دنبال مالک اشتر دوید تا از او عذرخواهى کند. مالک را دید که وارد مسجد شد و به نماز ایستاد. پس از آن که نماز تمام شد خود را به پاى مالک انداخت و مرتب پاى آن بزرگوار را مى بوسید. مالک اشتر گفت : چرا چنین مى کنى ؟ بازارى گفت : از کار زشتى که نسبت به تو انجام دادم ، معذرت مى خواهم و پوزش مى طلبم . امیدوارم مرا مورد لطف و مرحمت خود قرار داده از تقصیرم بگذرى . مالک اشتر گفت : هرگز ترس و وحشت به خود راه مده ! به خدا سوگند من وارد مسجد نشدم مگر این که درباره رفتار زشت تو از خداوند طلب رحمت و آمرزش نموده و از خداوند بخواهم که تو را به راه راست هدایت نماید. 📚بحارالانوار جلد ۴۲ صفحه

يار على (ع ) رُشَيد هَجَرى از ياران فداكار و مداح آقا اميرالمؤ منين على (ع ) بود. روزى آقا على (ع ) به او فرمود: پس از شهادت من (ابن زياد) ترا دستگير مى كند. و مى گويد كه به من دشنام بدهى تو در آن هنگام چه مى كنى ؟ رُشَيد عرض كرد: مادرم به عزايم بنشيند من زنده باشم و كسى جرئت كند به شما چنين اسائه ادب كند. حضرت فرمود: اگر به من دشنام ندهى دست و پا و زبانت را مى برند و تو را مى كشند. رُشَيد گفت : من هم در راه خدا صبر مى كنم . و تا بتوانم از فضائل و مناقب و مدح شما را بجاى آورم بگذار بخاطر تو يا على دست و زبان و جانم را از من بگيرند تو را از من نگيرند دست و زبان و پا و جان در راه شما دادن چيزى نيست . حضرت فرمود: اگر چنين كنى ، در روز قيامت با من محشور مى شوى و در كنار ما خواهى بود. چندين سال بعد، رُشَيد را دستگير كردند و به نزد ابن زياد بردند. وى در اين هنگام حاكم كوفه بود. ابن زياد از رُشَيد پرسيد: شنيدم مدح و منقبت مولايت على (ع ) را مى كنى ؟ رشيد فرمود: بله خدا به ما توفيق داده كه هميشه در حال عبادت و ذكر باشيم . ابن زياد گفت مولايت درباره من به تو چه گفته است . رُشَيد فرمود: مولايم فرموده كه تو قاتل من هستى . دست و پا و زبان مرا مى برى و مرا به شهادت مى رسانى . ابن زياد گفت : براى اينكه بدانى على به تو دروغ گفته و سخنان او همه كذب از آب در آمده تو را آزاد مى كنم . سپس دستور داد كه وى را آزاد نمايند. وقتى رُشَيد از كاخ بيرون رفت ، يكى از نزديكان حاكم به او گفت : رُشَيد مرد خطرناكى است . او مداح اميرالمؤ منين على (ع ) است و مردم را بر ضد تو و حكومت به شورش وا مى دارد. ابن زياد دستور داد كه دوباره وى را دستگير نمايند. وقتى وى را آوردند، دستور داد كه دست و پايش را ببرند، امّا زبانش را سالم نگهدارند، تا حرف على (ع ) راست از آب در نيايد. وقتى دست و پايش را بريدند، او را رها كرده و رفتند دختر رُشَيد خود را به جسد نيمه جان پدر رسانيد و گفت : پدر سوزش دردت چطور است : رُشَيد فرمود: دلم خوش است كه در راه مولايم اين طور شدم . مرا بخانه ببريد. وقتى او را بخانه بردند، به بستگان و مردم خبر دادند كه هر كس ‍ مى خواهد از اسرار و اخبار اميرالمؤ منين على (ع ) با خبر شود به خانه رُشَيد برود. مردم در خانه او جمع شدند و رُشَيد با آخرين رمق خود از فضائل و حقانيّت حضرت على (ع ) براى مردم صحبت كرد. وقتى اين خبر به گوش حاكم ستمگر رسيد، دستور داد زبانش را ببرند تا وى نتواند سخن حق را بگوش مردم برساند. دستور عملى شد و همان شب رُشَيد بشهادت رسيد تا به خاطر دوستى حضرت على (ع ) با حضرتش محشور شود. (كرامات العلويه جلد اول) https://eitaa.com/aliasgharnameh