🔥 دوست عزیزی، پیام دغدغه‌مندانه‌ای برایم فرستاد که دلسوزی یادداشتک من درباره خدای قرآن و خدای صحیفه‌سجادیه را بسیار نگران‌کننده می‌داند. (البته عامل نگرانی را مشخص نکرده بودند.) ✴️ من برای ۳نفر از دوستان استاد و استادان دوستم، این پیام را فرستادم: "به نظرتون حرف بد و نادرست و ناروا و نگران‌کننده‌ای توش بوده؟" ✅ پاسخ‌های ایشان برایم آموزنده بود و در صحت پیامم مستحکم‌تر شدم. با حفظ امانت، نظرات ایشان را به ترتیب از کوتاه تا بلند ارائه می‌دهم، شاید برای شما هم مفید باشد. (هشتک‌سازی‌ها و تاکیدات، از من است. لحاظ فضای تخاطب و رفاقت، لازم است.) 👤 نفر اول: 🔶 - از نظر محتوایی سوادش رو ندارم نظر بدم، ولی از نظر انتخاب واژگان، خودم شخصا مطلب نگران کننده ای نیافتم منتهی طبق #سلیقه شخصی در مباحث دینی از #الفاظ_محکم و سنگین خوشم میاد. 🔹پاسخ من: الحمدلله. خیلی زیبا گفتی که سلیقه✌ خدا عزتت بده. 🔶 - سلیقه ایه، ربطی به واقعیت و حقیقت مطلب نداره 👤 نفر دوم: 🔶 - باعرض سلام وتبریک ایام از #تقابل این دو و توصیفات هرکدام برمیاد که نویسنده می‌خواد دومی رو بر اولی ترجیح بده؛ نه صرفا تفاوت دونگاه رو در دو کتاب بیان کنه. البته سعی کردم شخصیت شما و انس شما با صحیفه رو در فهم از متن دخالت ندم. 🔹پاسخ من: مرا مورد لطف فراوان قرار دادید 💘🍀🌹 نیازم را پاسخ گفتید. اگر متن #تقابل نشان داده، نادرست بوده. 👤 نفر سوم: 🔶 - سلام و احترام این مسئله ممکن است چالش‌ های کلام جدیدی با خود به همراه بیاورد از آن جمله می توان به 1. تطور و تکامل معرفت دینی نام برد که با رویکرد "سيري در سیره ائمه اطهار" و " انسان 250 ساله" و "کلکم نور واحد در تضاد باشد 2. ممکن است برخی به دلیل نگاه کل گرایانه و سيستماتيک در" موافقت معنایی روایات با قرآن " رو دچار چالش کنند ولی به نظر خودم شما مفصل‌بندی" #در_زمانی" از زبان دین و الهیات کردید و این لازمه لحاظ "اقتضائات زمانی و مکانی" است 🔹 پاسخ من: سلام. خداخیرت بده جواب نظریه‌ای دادی! ممنونم جمله آخر دقیق بود: #زمانی ولی چرا به تفکیک #مقامی اشاره نکردید؟ یک شخصیت در مقام‌های مختلف، محمل #بروز صفات و #انتزاع مفاهیم مختلف است: مثلا حاج‌قاسم اشدا در سوریه و حاج‌قاسم پدر در منزل فرزند شهید. قبل از اینکه در بُعد زمانی تفکیک کنیم، خود این شخص همزمان در مقام‌های مختلف، اوصاف متعددی بروز می‌دهد! 🔶 - بله ولی احتمالا دوستان انتظار داشتند "دال مرکزی امام سجاد" را به "دال‌های شناور قرآنی" متصل کنید. دال مرکزی در قرآن مکی "اقتدار و نفی دیگری" در قرآن مدنی "قانون و نظم" و دال‌هایی مثل رحمانیت، رحیمیت شناور خواهند بود این دال‌های شناور در زمان امام سجاد، دال مرکزی شده است و احتمالا دال‌های مرکزی از "اقتدار" تبدیل به "خشیت" شده است 🔹 - این‌ها را با چه متدی بیان کردی؟ خیلی زیبا و جذاب بود 🤩 🔶 - گفتمان لاکلا و موفه 🔹 - از تمام این‌پاسخ‌اخیر شما به وجد امدم و لذت بردم. فقط با آن قسمت که نوشتید "در زمان امام سجاد" باز موافق نیستم. یعنی تحلیل بر اساس زمان، #فروکاست است. یک شخصیت/حقیقت در مقام‌های مختلف، گونه‌گون ظهور و بروز دارد. 🔶 - منظورم از زمان کلیه حیث های التفاتی لست که شامل مولف هم می شود: زمان، زمینه، احساسات، انگیزه، اراده، مخاطبین، قدرت سیاسی موجود، اقتصاد و.. 🔹 - آها؛ در این صورت: چه محذوری وجود دارد که بگوییم شخص در زمان۱ (زمان به معنایی که شما گفتید) دال مرکزی‌اش الف است و در زمان۲، ب؟ یعنی انتظار اتصال دال شناور قران به دال مرکزی امام سجاد، از چه قاعده‌ای مایه می‌گیرد؟ ایا انتظار مسموعی است؟ 🔶 - نکته شما درست؛ ولی خب قاعده "موافقت" و "عدم مخالفت"، سنت اجتهادی ماست: که دال مرکزی را قرآن می‌دانستند و سنت را در صورت انطباق با قرآن #حجت. انگاره اصولی ما "حجت" است. این ریشه در اصل "میدان‌های معنایی" دارد که روش‌شان #درزمانی نیست بلکه #هم_زمانی است. برا این اساس گفتمان اصلی ریشه در قرآن دارد. 🔹 - ممنونم😘 خیلی ممنونم 😘 //پایان// @aliebrahimpour_ir