eitaa logo
عقل‌نوشته‌های انقلابی
2هزار دنبال‌کننده
617 عکس
209 ویدیو
55 فایل
#علی_محمدی جُستِجُوگَرِ عَقلانِیَتِ اِنقِلابِ اِسلامِی؛ از بنیان تا عینیت ارتباط با بنده: @alimohammadi89 آدرس اینستاگرام: https://www.instagram.com/ali.mohammadi89/
مشاهده در ایتا
دانلود
📣 تمدید ثبت‌نام و دریافت طرح‌های هسته‌های حل مسئله 🔹 اساتید، اندیشوران و صاحب‌نظرانِ فعال در عرصه حل مسائل حوزه، نظام و جامعه می‌توانند طرح‌های خود را از طریق آدرس زیر ارسال نمایند. ┄┄┄┄┅┅✧✧┅┅┄┄┄┄ 🌐https://formafzar.com/form/hkcsz ┄┄┄┄┅┅✧✧┅┅┄┄┄┄ 🚨 اولویت بررسی طرح‌ها بر اساس زمان ارسال است. ⏳ زمان دریافت طرح تا ۳۰ مرداد تمدید شد. (مشروط به عدم تکمیل ظرفیت) آدرس کانال بنیاد شیخ انصاری ره: ♦️@bsheikhansari آدرس کانال طرح شهید صدر ره ♦️@tarh_Shahid_Sadr
💢پیشنهاد ویژه‌ی شنفتن💢 🔹پیشنهاد می‌کنم این سه جلسه ارائه‌ی جناب آیت‌الله صادق لاریجانی آملی در خصوص نسبت علوم انسانی با موضوع‌شناسی فقهی را حتماً گوش دهید. 🔹این سه جلسه توضیحی گویا از وابستگی استنباطات فقهی به فهم موضوعات از منظر علوم انسانی است و این در حالی است که علوم انسانی حاضر، از مناشیء مختلف تحت تأثیر بنیان‌های نظری و نظام ارزشی دنیای مدرن است. 🔹درک وابستگی اجتهادات فقهی به تحلیل‌های علوم انسانی و همچنین عدم امکان وثوق و رکون به علوم انسانی مدرن، یکی از چالش‌های اصلی حدود 150 ساله فقاهت شیعی است. 🔹بی‌تردید فهم دقیق و سدید این وضعیت، مهمترین عامل حل این چالش است؛به قول یه بنده خدایی «تشخیص درست»، مقدمه «تجویز درست» است! لینک جلسه اول: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1767 لینک جلسه دوم: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1768 لینک جلسه سوم: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1769
درس تحول جلسه روز شنبه 13مرداد1403.mp3
24.57M
علوم انسانی ⏪ علوم انسانی و موضوع شناسی جلسه اول 📆 شنبه 13 مرداد 1403 - مشهد مقدس
درس تحول جلسه روز یکشنبه 14مرداد1403.mp3
28.42M
علوم انسانی ⏪ علوم انسانی و موضوع شناسی جلسه دوم 📆 یکشنبه 14 مرداد 1403 - مشهد مقدس
درس تحول جلسه روز دوشنبه 15مرداد1403.mp3
21.83M
علوم انسانی ⏪ علوم انسانی و موضوع شناسی جلسه سوم 📆 دوشنبه 15 مرداد 1403 - مشهد مقدس
نقد-کتاب-چیستی-و-نحوه-وجود-فرهنگ سیدحسین شرف الدین.pdf
233.5K
امروز اتفاقی به متنی از جناب آقای دکتر سیدحسین شرف الدین عضو هيات علمي درموسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ره در خصوص بررسی کتاب «چیستی و نحوه وجود فرهنگ» اثر آیت‌الله یزدان پناه برخوردم. متن خوب و پخته‌ای بود. برای مطالعه و احیاناً ترغیب مطالعه اصل کتاب، این متن را تقدیم می‌کنم.
کتاب به سوی دولت فرهنگ گفتگو با سیدعباس صالحی.pdf
3.62M
💢پیشنهاد ویژه برای مطالعه، یادگیری و نقادی؛ کتاب به سوی دولت فرهنگ در گفت و گو با سید عباس صالحی💢 🔹عقلانیت جبهه انقلاب اسلامی در مواجهه با مسائل کلان اداره کشور، متأسفانه راقیه نیست. 🔹یکی از عرصه‌هایی که ما نیازمند مطالعه و یادگیری بیشتر و سپس نقادی جدی و مستمر هستیم، عرصه کلان مسئله‌های فرهنگی از منظر حکمرانی و اداره است. 🔹کتاب پیوست شده، مجموعه هفت ساعت گفت‌و گوی خوب آقایان همایون امیرزاده و محمدرضا بهمنی با جناب دکتر سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد کنونی در سال 1400 است. 🔹هدف این گفت‌وگوها جلوگیری از «انقطاع تاریخی حافظه حکمرانی عرصه فرهنگ کشور» بیان شده است. 🔹در این گفت‌وگو، رویکردهـای پایـه و 9 کلان برنامه‌ی فرهنگی دولـت 12ام تبییـن شـده:👇 ➖ تقویت ظرفیت‌های مردمی؛ ➖ بهبود محیط کسب وکار؛ ➖ عمومی‌سازی دسترسی؛ ➖شفاف‌سازی؛ ➖هوشمندسازی؛ ➖ انسجام دستگاه‌ها؛ ➖ غنی‌سازی محتوایی تولیدات؛ ➖ گسترش مناسبات فرهنگی ایران و جهان؛ ➖ گفت وگوی فرهنگی. 🔹پیشنهاد می‌کنم دوستان انقلابی این کتاب را بخوانند و مباحثه کنند. رویکرد جناب آقای صالحی بعید است که در دولت چهاردهم تغییر جدی‌ای کند. از این طریق می‌توان مسیر آینده وزارت فرهنگ و ارشاد را تا حد زیادی شناخت و برای بالندگی و احیاناً اصلاح آن پیشنهادات دقیق‌تر و سدیدتری ارائه نمود. 🔹فیلم این گفتگوهای هفت ساعته (هفده قسمتی) را می‌توانید در اینجا ببینید. علاوه بر این در این لینک، فایل متنی 27 تجربه نگاری مهم پروژه‌ها و برنامه‌های فرهنگی دولت دوازدهم رو هم ببینید. https://eitaa.com/alimohammadi1389/1771
هدایت شده از حبیب‌اله بابائی
توتالیتاریسم «شبه‌علم» اخیرا وزیر محترم علوم در جلسه معارفه، ضمن تأکید بر شعار وفاق ملی و ضرورت گفتگو بین انظار مختلف، ناخواسته به طرح یک طبقه‌بندی دوگانۀ «علم» و «شبه علم» پرداخته‌ و در یک رویکرد «تنبیهی» طیفی از دانش‌ها و دانشمندان را اساسا از جرگۀ علم خارج نموده است. وقتی این جملات جناب وزیر را در بارۀ «شبه علم» خواندم به یاد جملۀ رمون گراسفوگل افتادم آنجا که شکل‌گیری «خشونت معرفتی» در نهادهای آموزشی مدرن را مطرح نموده و می‌گوید: «خشونت معرفتی در این محافل دائما دانش‌های بومی را سرکوب می‌کند، و «جبر معرفتیِ اروپامحوری» دانش های غیراروپایی نظیر دانش‌های سیاهان و نیز دانش‌های بومی مناطق غیراوپایی را خرافه می‌پندارد و آن را از اساس انکار می‌کند.» شاید وزیر محترم علوم مدت‌هاست فضای حوزه‌های علمیه را در قم و مشهد و اصفهان از نزدیک ندیده باشند. واقعیت این است که مدتهای مدیدی است که جریان روشنفکری حوزوی در فهم علم جدید و مدرنیتۀ غرب، اعتماد خود را به روشنفکران سکولار و مترجمان ایدئولوژیک از دست داده، و دیگر برای علمی بودن‌اش معطل اجازۀ آنها نمی‌ماند. امروزه سطح پژوهش‌های آکادمیک در حوزه در عرصه‌های علوم انسانی بسیار جلوتر از دانشگاه‌های علوم انسانی در ایران و بلکه دانشگاه‌های متعدد در کشورهای اسلامی است. امروزه در مراکزی همچون دانشگاه ادیان مذاهب، دانشگاه مفید، موسسه امام خمینی ره، دانشگاه باقرالعلوم و نیز پژوهشگاه‌های مختلف حوزوی متون انگلیسی، آلمانی و گاه فرانسوی به خوبی خوانده می‌شود. مطمئن هستم که این مقدار از سطح آشنایی به زبان در برخی از دانشگاه‌ها حتی دانشگاه تهران وجود ندارد. بخش منابع لاتین در کتابخانه موسسه امام خمینی و دانشگاه ادیان مذاهب از جمله کتابخانه‌های فاخر در ایران به حساب می‌آید. بسیاری از فضلای حوزه در مجلات معتبر دنیا به زبان اصلی می‌نویسند و درعین حال برای گوش‌های شنوایی که بحمدالله در دنیای غرب فراوان وجود دارد، به آنچه که «علم واقعی» خوانده می شود، نقدهای روش‌شناختی مهمی مطرح می‌کنند. وزیر محترم علوم اگر می‌خواستند تعریضی به علما داشته باشند، شاید بهتر بود از کرونا شروع نمی‌کردند. مثال کرونا مثال خوبی برای اثباتِ واقعی بودن علوم جدید و شبه‌علم بودن علوم سنتی نیست. در باره کرونا هنوز آنچه در پستوی وزارتخانه‌ها و بیمارستان‌ها مانده، هنوز برملا نشده است. همه می‌دانیم که دست کم در مورد کرونا، فناوری‌‌های مدرن به تعبیر نوربرت الیاس، مرگ نزدیکان و عزیزان ما (که هنوز در سوگ‌شان می‌سوزیم) را آسان‌تر و البته غیرانسانی‌تر ساخت (مرگی بهداشتی ولی غیراخلاقی). در همان ایامی که دوستداران علم اصیل در وزارت بهداشت ایران، آموزه‌های سنتی را توهم و خرافه قلمداد می‌کردند و حتی اجازه استفاده از عسل را در بیمارستان‌های ما نمی‌دادند، چینی‌ها به اذعان ناظران در یک «رقابت ستودنی و تمدنی با آمریکایی‌ها» با استفاده از طب چینی و غذاهای مکمل سنتی، دوره‌های درمانی در بیمارستان ووهان را از 10 روز به 6 روز تقلیل می‌دادند و از بسیاری از مرگ‌های بی‌رویه جلوگیری می‌کردند. البته می‌دانم که نباید در برابر مقدورات علم جدید، مقاومت کرد و از همان مقدار از پیشرفت‌های غیرقابل انکار هم صرف نظر کرد، لیکن نباید کسی که قرار است مدیریت علم (البته نه مرجعیّت علمی) را در میانۀ انبوهی از دانشمندان و متفکران در حوزه و دانشگاه به دست بگیرد، از علم مدرن و نیز از فلسفۀ علم، چوب و چماقی برای حاشیه راندن دیگر علوم و دیگر عالمان درست کند، در حالی که در همان فلسفه علم در الگوهای تفسیری‌ و همین‌طور پارادایم‌ انتقادی‌ مرزهای میان علم و فرهنگ و نیز مرزهای بین علم و ایدئولوژی درهم ریخته شده و پایه‌های طبقه‌بندی‌های پوزیتویستی را بر هم زده است. ادامه 👇👇 https://eitaa.com/Habibollah_Babai
هدایت شده از حبیب‌اله بابائی
ادامه «توتالیتاریسم «شبه علم» 👆👆 علاوه اینکه، آن علم واقعی و اصیلی که جناب آقای وزیر آن را آرزو می‌کنند از کجا می‌آید؟ منابع این علم چیست؟ داور نهایی این علم چه کسی و متعلق به کدامین دستگاه شناختی است؟ آقای وزیر حتما وضعیت آشفتۀ ترجمه‌های بی رویه در ایران در عرصه‌های علمی از جمله علوم انسانی را می‌داند و می‌دانند آنچه از ترجمه‌ها به محافل علمی ما سرریز می‌شود برآمده از اولویت‌های بازار، ناشران، و مترجمان است و نه متفکران. محافل علمی و دانشگاهی ما مرکزی برای«مطالعات ترجمه» ندارند، و نیز سیاستگذاری‌های روشنی در باب ترجمه‌های شده و مهم‌تر ترجمه‌های نشده (lost translations) ندارند. آنگاه ترجمه‌هایی که هیچ مرکز مطالعات ترجمه، اصول و فرایند آن را بررسی نمی‌کند (چیزی به نام «فلسفۀ ترجمه» و نیز «اخلاق ترجمه» نداریم)، پیامدهای فکری و فرهنگی آن را تحلیل نمی‌کند (چیزی به نام «جامعه‌شناسی ترجمه» نداریم)، و صرفا از برخی محفل‌های علمی در اروپای غربی و آمریکای شمالی آنهم فقط از زبان هژمون انگلیسی به نظام مفهومی ما انتقال می‌یابد، نمی‌تواند معیار و ملاکی برای تشخیص علم واقعی از شبه علم باشد. باید بدین نکته تأکید کرد آنچه که امروز وزیر محترم در ایران آن را شبه علم می‌نامد در دنیای غرب دست‌کم سابقه‌ای بیش از 60 سال دارد. برخی از این شبه‌علم‌ها مانند «سلامت معنوی»، «مراقبت معنوی»، «مددکاری دین‌پایه»، و نیز «الهیات عملی» (که بر پایه آموزه‌های معنوی و دینی در حوزه‌های علمیه مسیحی است) از نظریه عبور کرده و امروزه در برخی کشورهای اروپایی تبدیل به کلینیک‌ شده است. ما نباید واقعیت و ماهیت علم به ظاهر مدرن خودمان را پنهان کنیم. حقیقت آن است که ما شتابزده و ساده‌لوحانه تسلیم تک‌صدایی و تک‌گویی‌ها در علوم جدید شده‌ایم و خود را در تاریخ قدیم مدرنیتۀ غربی محبوس کرده‌ایم و از این رو همیشه حتی در تقلید از غرب نیز دچار عقب‌ماندگی‌های بسیاری شده‌ایم. بدین‌سان به نظر می‌رسد رویکرد سختِ حقوقی در امر سیاستگزاری علوم می‌تواند دلالت‌های خطرناکی داشته باشد و نوعی از انسداد علمی را در رقابت های علمی دانشگاهی بوجود آورد. جایی که رهبری امت اسلام در پی سیاست‌ها و استراتژی‌های تمدنی در عرصه‌های مختلف زندگی از جمله عرصه‌های مهم علمی می‌رود اولا باید به تنوع رویکردها و آزادی اندیشه و بیان در عرصه های علمی اعتنا کرد، و ثانیا باید به سامانه‌های جدید در خلق دانش‌های بومی، پژوهش‌های بومی، و علوم اسلامی بیش از پیش تأکید نمود. تقلیل تمام علم به دنیای حس و تجربه آنهم در نسخه‌های غربیِ قدیم، مسیر رشد علمی کشور را دشوارتر خواهد کرد. برای عبور از این تناقض، باید بر همان فراز نخست از سخنان وزیر محترم مبنی بر گفتگو پافشاری کرد. باید به گفتگوهای واقعی و متواضعانه تن داد، از سخنرانی‌ها و داوری‌های یک طرفه در مهم‌ترین مسئله‌های علمی و معرفتی پرهیز نمود، تا بتوان توأمان از علم جدید و علم سنتی در بازسازی گفتمان‌های جدید و پاسخ‌های نوآمد به نیازهای دنیای معاصر استفاده کرد. https://eitaa.com/Habibollah_Babai
هدایت شده از ققنوس
«داستان ما مردم» (تجربه‌نگاریِ فرایند شکل‌گیری شبکۀ مردمی فعالان فرهنگی و ارائۀ راه‌کارهای ایجاد و گسترش کنش‌گری اجتماعی) الحمدلله کتاب «داستان ما مردم» منتشر شد، البته فعلاً نسخه دیجیتال تا نسخه چاپی هم برسد... بعد از اتمام ارشد، بنا داشتم متن پایان‌نامه بازنویسی شود و در قالب کتاب عرضه شود، اما مشغله‌های مختلف مانع شد و نهایتاً انتشارات دانشگاه باقرالعلوم(ع)، زحمت انتشار کتاب را کشیدند. گزیده‌ای از مقدمه کتاب، به قلم رییس وقت دانشگاه حجت‌الاسلام دکتر : «نوشتار پیش‌رو در راستای یکی از مهم‌ترین مسائل امر یعنی چگونگی به میدان افاده و استفاده آوردن مردم، در راستای اهداف حاکمیت شکل گرفته است و در تلاش است تا در طراحی فرایندی که منجر به تحقق این مهم در سطح جامعه شود... مسأله اصلی این پژوهش، فرایند شکل‌گیری به‌مثابه شبکه مردمی فعالان عرصه و ثبت تجربه این مجموعه در ایجاد و گسترش کنش‌گری اجتماعی مخاطبان خود می‌باشد. روش یا خودمردم‌نگاری که به‌واسطه حضور پژوهش‌گر در متن و بطن ابژه مورد تحقیق در این پژوهش به کار گرفته شده است، از روش‌های کیفی بدیع بوده که هنوز به طور گسترده مورد توجه پژوهش‌گران قرار نگرفته است. بررسی شکل‌گیری جریان در دهه اخیر و واکاوی سیر شکل‌گیری ، نهادی که مأموریت سامان‌دهی و پشتیبانی از شبکه فعالان مردمی جبهه فرهنگی انقلاب را بر عهده دارد، از نکات مهم پژوهش حاضر است.» تهیه نسخه دیجیتال کتاب: https://pajoohaan.ir/document/7630 ✍️ @qoqnoos2