در نماز؛نفی غیر اولین راه مسیر حضور قلب است. یعنی رسیدن به یک خویشتن اصیل، فارغ از توجه حتی به معنی کلمات نماز. یعنی لایه لایه، رده به رده کنار بزنی هرآنچه که تحت عنوان خطورات، به ذهنت می آید. در ابتدای راه خطورات خیلی واضح است مثلا صدای شیر آبی که فرزندت باز می کند را متوجه میشوی و باید دوباره تمرکز کنی و این صدارا از ذهنت کنار بزنی. ‏و کم کم خطورات شکل محوتری در ذهن پیدا میکنند که این خطورات را هم به مرور از ذهن رد میکنی. ‏ ولی در همین حین دوباره میتواند یک خطور واضح بیاید و تمرکز را بهم زند و دوباره باید آن را کنار بزنیم. این رده ها را انقدر ادامه میدهید تا میبینید انگار لحظاتی هیچ چیز در نماز نیست!!! که وقتی به آن فکر کنید میبینید شما در این مرحله هم  هنوز اسیر خیالات هستید و هنوز اسیر چیزی هستید که نمیدانید چیست. ولی... این لحظات سکوت ؛ که از کنار زدن رده ها آمده است. شروع لحظات ناب حضور در نماز است. علمای بزرگ در نفی غیر، رده های بیشتری را کنار میزنند. یعنی آنها تنها تفاوت نمازشان با ما همین است. ما اگر پنج لایه بتوانیم کنار بزنیم، کسی مانند علامه طباطبایی نمازش به رده ده رسیده است یعنی ده لایه کنار زده. یا معصومین به رده های بالایی دست پیدا کردند مثلا به رده صد رسیده اند در نفی غیر. #محمد_حسین_قدوسی #رساله_عملیه #درمکتب‌علامه‌طباطبایی @AllaamehWisdom