🔰دستور‌العملی از آیت‌الله قاضی برای شب ۲۳ ماه مبارک رمضان [يا طُهرُ، يا طاهِرُ، يا طَهورُ، يا طَيهورُ، یا طَيهارُ] حضرت آقای طباطبائی - مد ظلّه السّامى - نقل فرمودند از مرحوم آية‌الحق حاج ميرزا علی آقا قاضی - رضوان الله عليه ـ که ایشان فرمودند: برای من چنین منکشف شده است که: مَن قال ليلةَ ثلاث و عشرين مِن شهرِ رمضان ساجداً، مِأتَيْن و خَمسةَ و عِشرين مرّة: «يا طُهرُ، يا طاهِرُ، يا طَهورُ، يا طَيهورُ، یا طَيهارُ» نَزَلَتْ عليه الملائكة و طَهَّرَتْهُ تطهيراً. 📚 مطلع أنوار، ج۲، ص۱۱۴ به نقل از جُـنـگ خطی ۴، ص ۲۴ و ۲۵. 📍اطلاعات بیشتر: eitaa.com/salehy/1493 🆔 @allame_tehrani

🔰دستور‌العملی مهم برای شب قدر 🎙آیت‌الله فاطمی‌نیا رحمة‌الله‌علیه 📝 عکس‌نوشته 🆔 @allame_tehrani

💫احیای شب قدر تا طلوع خورشید🔆 ▪️عارف کامل مرحوم سید هاشم حداد احياء شب قدر را بايد تا طلوع شمس ادامه داد، چون برخى مواهب را بين‌الطّلوعين تقسيم مى‌كنند كه اگر انسان بخوابد از آن محروم مى‌شود. 📚 نور مجرد، ج۲، ص۳۷۱ ☀️ فضیلت روز قدر: eitaa.com/allame_tehrani/1447 🆔 @allame_tehrani

💯 قرائت صد مرتبه سورهٔ قدر 🌿 هزار نسیم رحمت در عصر جمعه ▪️امام کاظم علیه‌السلام: إِنَّ لِلَّهِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ أَلْفَ نَفْخَةٍ مِنْ رَحْمَتِهِ يُعْطِي كُلَّ عَبْدٍ مِنْهَا مَا يَشَاءُ فَمَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ بَعْدَ الْعَصْرِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ مِائَةَ مَرَّةٍ وَهَبَ اللَّهُ لَهُ تِلْكَ الْأَلْفَ وَ مِثْلَهَا. خداوند متعال در روز جمعه هزار نفحه و نسیم رحمت دارد كه به هر بنده‌ای هر مقدار از آن را بخواهد می‌دهد. هر كه در عصر روز جمعه، 100 مرتبه *سورهٔ قدر* را بخواند خداوند آن هزار نفحهٔ رحمت و مانند آن را به او بخشد. 📚 الأمالی الصدوق، ص۶۰۶ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مرحوم آية‌اللـه حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى قدّس‏سرّه‏العزيز دربارهٔ اين ذكر شريف در كتاب أسرارالصّلوة مطلب ارزشمندى را از استاد خود عارف بى‏بديل مرحوم حاج ملّاحسينقلى همدانى قدّس‌اللـه‏نفسه نقل مى‏فرمايند: «من از برخى از مشايخ بزرگوارم كه حكيمى عارف و معلّمى حاذق و طبيبى كامل مانند او نديده‏ام، پرسيدم: كداميک از أعمال جوارحى را تجربه نموده‏ايد كه در قلب انسان تأثير بگذارد؟ فرمود: سجده‏اى طولانى در هر روز كه آن را يک‌ساعت يا سه‏ربع‏ساعت ادامه دهد و در آن اين ذكر را بگويد: لا إلَـٰهَ إلّا أَنتَ سُبْحَـٰنَكَ إِنِّى كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ، درحاليكه نفس خود را در زندان طبيعت گرفتار و به قيود و زنجيرهاى أخلاق رذيله بسته ببيند، و خداوند متعال را تنزيه نموده و عرض كند كه اين بدی‌ها و نواقص را تو بر من وارد نساختى و به من ظلمى ننمودى بلكه من بر خودم ظلم كردم و نفسم را در اين مهلكهٔ عظيم افكندم. و ديگر صدمرتبه خواندن سورهٔ قدر در شب جمعه، و ديگر صدمرتبه خواندن اين سورهٔ مباركه در عصر روز جمعه. شيخ ما قدّس‏سرّه فرمود: هيچ عملى از أعمال مستحبّه را نيافتم كه به ميزان اين سه عمل تأثير داشته باشد.» 📍اطلاعات بیشتر:👇 ▪️eitaa.com/allame_tehrani/925 🌐 https://rahtousheh.ir/3315-2/ ▪️eitaa.com/salehy/2837 🆔 @allame_tehrani

💫 شب قدر؛ آغاز سال 🧮 توجه به محاسبهٔ نفس ▪️امام صادق عليه‌السلام : رَأسُ السَّنَةِ لَيلَةُ القَدرِ ، يُكتَبُ فيها ما يَكونُ مِنَ السَّنَةِ إلَى السَّنَةِ؛ آغازِ سال، شب قدر است. در آن شب، آنچه از اين سال تا سال آينده خواهد شد، نوشته مى‌شود. 📚 تهذيب الأحكام : ج۴، ص۳۳۲، ح۱۰۴۲ ♻️ محاسبه: http://erfanvahekmat.com/e/kS 🧮 محاسبه در شب قدر: eitaa.com/ezdevaje_elahi/2568 🆔 @allame_tehrani

📿 خودتان را به حلقهٔ یاران خاص حضرت صاحب‌الزمان برسانید 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 🆔 @allame_tehrani

📜صلوات‌امام‌زمان‌أرواحنا‌فداه (مـــــــعـــروف بــه صــــلـــــوات ابـوالـحسن ضــرّاب اصـفـهـانـی) 🎙با نوای حاج مهدی صدقی ـــــــــــــــــــــــــ 📖 صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی در عصر روز جمعه ▪️سید‌بن‌طاووس‌فرموده‌است: این‌صلوات‌از‌مولای‌ما‌حضرت‌مهدی (عـجـل‌اللـه‌تـعـالی‌فرجه‌الشریف) روایـت‌شـده‌اسـت‌و‌چــنــانــچــه تعقیبات‌روز‌جـمعه‌را‌به‌جهت‌عـذری نتوانستی‌بخوانی،هرگز‌این‌صلوات را‌ترک‌نکن،‌به‌جهت‌امری‌که‌خداوند جَلَّ‌جَلالُه‌ما‌را‌به‌آن‌آگاه‌کرده‌است. 💎 گنج پنهان:👇 eitaa.com/allame_tehrani/940 🔰 معرفی این صلوات شریف:👇 eitaa.com/allame_tehrani/941 🆔 @allame_tehrani

❤️‍🔥 کیمیای تکامل ❤️ طلوع عشق و محبّت پروردگار لقاء خدا فقط با طلوع نور عشق خدا ممكن است. همهٔ دستورات شرع مقدّس مقدّمهٔ ظهور اين كيمياى تكامل است. ...سوزاندن ریشهٔ صفات رذیله، جز با طلوع عشق و محبّت پروردگار ممكن نيست. ▪️عارف کامل مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 نورمجرد، ج۱، ص۴۴۹-۴۵۰ 🔰 مشاهدهٔ فهرست و متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/853 💎 دستور‌العملی برای مشتاقان لقاء خدا:👇 eitaa.com/allame_tehrani/360 🆔 @allame_tehrani

❤️ خدایا ما تو را می‌خواهیم 🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🆔 @allame_tehrani

🤲خدایا ما هرچه می‌خواهیم از تو می‌خواهیم 🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🆔 @allame_tehrani

💎 برای یه شروع جدید، نیاز به روز جدید نداری؛ نیاز به یه #طرز_فکر_جدید داری...🌷 🔹تـوبـه 🔹فـکـر 🔹اصلاح اندیشه 🔹معرفت نفس 🔹سخت‌ترین حجاب 🔹ذکر دائم شیطان 🔹همه‌ی ما می‌توانیم... 🆔 @allame_tehrani

🔆 طلوع و ظهور صفات محبوب در محبّ عشق به عالم و دانشمندى خاص، علوم و ادراكات او را بطور اجمال، و بالاتر آنكه بطور تفصيل در نفس عاشق جلوه‏گر می‌كند. ✍ مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 رسالهٔ مودت، ص۳۷ 🔰 مـشـاهـدهٔ مـتـن کـامـل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/1519 💠 علامه طهرانی در نگاه دیگران:👇 eitaa.com/allame_tehrani/1445 🆔 @allame_tehrani

🔰تأثير نفس محبوب در محبّ و اتّحاد آن دو ⚡️تأثیر محبّت در صلاح عمل و در روش تكاملى انسان 🔅طلوع و ظهور صفات محبوب در محبّ ♦️حركت در راه خدا بدون تحصيل محبّت خدا محال است محبّت عبارت است از جاذبهٔ نفس و كشش روحى حبيب نسبت به محبوب. اين كشش به حسب أفراد و شرائط ديگر مختلف است، و نيز از نقطه نظر تأثير محبوب و درجهٔ فعّاليّت آن در نفس محبّ نيز متفاوت است. محبوب هر چه بوده باشد خواه انسان و يا حيوان و جماد و سنگ يا موجود ديگرى، به هر مقدار كه آثار جمال و محاسن او در نفس محبّ اثر بيشترى داشته باشد، به همان درجه اين قوّهٔ كشش و جاذبه در محبّ شديدتر خواهد بود و تعلّق نفس محبّ به محبوب بيشتر خواهد شد. و چون صفات و آثار هر موجود از توابع و لوازم نفس و روح آن موجود است، بنابراين به علّت اين جاذبه و كشش روحى نفس محبّ به محبوب، آثار و صفات محبوب در محبّ منعكس خواهد شد، تا به سر حدّى كه اگر جاذبهٔ بين دو نفس به اندازه‏اى باشد كه در هر حال از يكديگر غفلت نداشته باشند، گوئى آن دو، چنان نفس‌هايشان در هم آميخته و به يكديگر جوش خورده و متّصل و يا متّحد شده است كه هر دو داراى نفس واحدى شده‏اند. در اين حال تمام آثار و صفات محبوب در محبّ طلوع می‌كند؛ چون بنا به فرض اين آثار، آثار محبوب است؛ و بنابر رابطهٔ محبّت و جاذبهٔ روحى محبّ، نفس محبوب در كارگاه وجودى محبّ حكمفرما مى‏شود و بجاى نفْس او آمر و ناهى خواهد بود؛ و در اينصورت به تبع نفس محبوب، آثار و صفات آن نيز در نفس محبّ پيدا خواهد شد؛ و اين راه سريعترين راه اتّصال به ارواح طيّبه است. بسيار ديده شده است كه عاشقى متّصف به اوصاف محبوب شده است گرچه از اختيار او خارج بوده است، يا در هنگام مرض و ابتلاء معشوق، او نيز مريض و مبتلى گرديده است در حالى كه أصلاً از مرض و ابتلاء معشوق خبرى نداشته است. بسيارى از علوم و ادراكات محبوب خود به خود در نفس محبّ پيدا مى‏شود. محبّ بدون رابطهٔ مادّى و حسّى از امور محبوب اطّلاع پيدا می‌كند و با او در پنهانى گفت و شنود دارد و از گزارشات و جريانات او مو به مو خبردار می‌گردد. و از اين بالاتر صفات محبوب در حبيب طلوع می‌كند؛ ممكن است شخصى مبتلى به صفات رذيله مانند حسد، بخل، حبّ مال و شَرَه و غيره باشد، و چون عشق به معشوقى ورزيده كه در او صفت ايثار و گذشت و عفّت بوده است، او نيز خواه ناخواه متّصف به عفّت و ايثار شده است. عشق به بى‏حيا عاشق با كمى حيا را بى‏حيا گرداند و عشق به باحيا عاشق بى‏حيا را باحيا كند. محبّت به شخص مالدوست شخص مُنفق را حريص و محبّت به منفق شخص حريص را منفق گرداند. عشق به عالم و دانشمندى خاص، علوم و ادراكات او را بطور اجمال، و بالاتر آنكه بطور تفصيل در نفس عاشق جلوه‏گر كند. و محبّت شديد به بعضى از طوائف جهّال مانند بعضى از طبقات نِسوان، دانشمندان ورزيده را كودن و جاهل گرداند. بارى ، اثر عشق و محبّت و طلوع آثار و صفات محبوب به سبب جاذبهٔ روحى محبّ در نفس او بسيار مشهود و روشن است. در اين باب سيَر و تواريخ داستانها آورده‏اند و كم و بيش براى خودِ أفرادى كه دچار محبّت شده‏اند واضح و روشن است. چون اين مقدّمه واضح شد می‌گوئيم كه: اگر كسى محبّت به شخص ستمگر و ظالمى داشته باشد گرچه او خود نيز مايل به ستم و تجاوز نباشد، ولى خود به خود روحيّهٔ ظالمانه در او پيدا مى‏شود. و اگر كسى محبّت به شخص عادل و منظّم و مستقيمى داشته باشد كه طهارت و تقوى در روح او مُهر خورده و به باطن او سرايت كرده است، خود به خود داراى صفت عدالت و استقامت و طهارت خواهد شد. بنابراين بر أفرادى كه طالب راه خدا هستند لازم و حتم است كه خود را به صفات خدا درآورند و اين معنى بدون تحصيل محبّت خداوند محال است؛ يعنى اگر كسى در تمام عمر به كارهاى خير مشغول باشد و از بدى‏ها اجتناب كند، ولى محبّت خدا را در دل نپروريده باشد، جان او از صفا و وفا كاملاً تهى بوده و مانند قبرى است كه روى آن را با نقش و نگار زينت نموده باشند. جان و حقيقت انسان همان قوّهٔ جاذبه و كشش روحى اوست و گرنه با ديوار ساكن و قبر خراب چه تفاوتى دارد. عمل صالح كه از جان زنده و روح صفا و محبّت بر نخيزد چون گوشوار و دست بَرَنجَنى است كه در دست مرده و در گوش او آويزند. ولى اگر با محبّت توأم شد، مانند زينتى كه به انسان زنده آرايش دهند، موجب كمال و مزيّت او خواهد بود. محبّ خدا بواسطه أعمال نيک، دائماً محبّت خدا را در دل خود شديد می‌كند و با مخالفت هواى نفس و موافقت رضاى محبوب عشق خدا را در دل زياده می‌گرداند، تا به حدّى كه مورد رضاى او واقع شده، از هواى خود بيرون آمده، به هواى دوست زنده است. در اينحال خدا در وجود او حكومت می‌كند ، تمام أعمال و رفتارش خود به خود به ارادهٔ خدا خواهد شد؛ كأنّه از خود خالى گرديده و از خدا سرشار است. از حركت به خود دست كشيده و به حركت خدا متحرّک است. 📚 رسالهٔ مودت، ص۳۶-۳۸ 🆔 @allame_tehrani

🔥 معنای جهنم 🔥 كسی كه‌ در دنيا روی ميزان‌ صحيح‌ مشی ننمايد و بر اساس‌ وظائف‌ انسانيّت‌ عمل‌ نكند، و خود را مهمل‌ پنداشته‌ و بی‌حساب‌ و كتاب‌ فرض‌ كرده‌، و خود را از اين‌ عالم‌ شگفت‌انگيز و اين‌ جهان‌ عجيب‌ با اين‌ نظم‌ بديع‌، جدا ديده‌ و سرسری رفتار كند، در دستگاه انتظام‌ اين‌ عالَم‌ مسؤول‌ بوده‌ و مورد مؤاخذه‌ قرار خواهد گرفت‌ و به‌ پاداش‌ و كيفر اعمال‌ خود خواهد رسيد. اينست‌ معنی جهنّم‌. ✍ مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚معادشناسی، ج۱، ص۱۲۳ 🔰مـشـاهـدهٔ مـتـن کـامـل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/1521 🆔 @allame_tehrani

🔰زندگی انسانی و حيوانی؛ حيات‌ دنيا و عليا اگر انسان‌ بخواهد در دنيا شرافتمندانه‌ زيست‌ كند و كردار خود را بر پايۀ فضيلت‌ و پاكی قرار دهد، و در مقام‌ عبوديّت‌ و تسليم‌ أوامر حقّ متعال‌ فتور ننموده‌ و سستی نورزد، و در سرّاء و ضرّاء با مردمان‌ خدا شركت‌ كند و با رياضات‌ شرعيّه‌ نفس‌ خود را ادب‌ كند، سراسر زندگی انسان‌ مواجه‌ با ناگواريها شده‌ و بايد مرد خدا با قدم‌ راستين‌ در اين‌ ميدان‌ مجاهده‌ گام‌ بردارد. چون‌ اينها راه‌ بهشت‌ و رضوان‌ و مقدّمۀ طهارت‌ و تهذيب‌ نفس‌ است‌؛ و تا نفس‌ پاک نشود و مهذَّب‌ نگردد، وصول‌ به‌ بهشت‌ امكان‌پذير نخواهد بود. ولی جهنّم‌ مملوّ است‌ از شهوات‌ و لذّات‌ بی‌بند و بار، و دروغ‌ و غيبت‌، و خيانت‌ و فسق‌ و فجور، و قمار و شُرب‌ خمر، و تعدّی به‌ اموال‌ و نواميس‌ مردم‌، و تجاوز به‌ حقوق‌ زن‌ و فرزند و همسايه‌ و شريک و رفيق‌ و عالِم‌ و امام‌ و پيمبر. چشم‌ بی‌بند و بار باز است‌، هرچه‌ را بخواهد می‌بيند. و از اين‌ روزنه‌ دل‌ هر چه‌ بخواهد تمنّی می‌كند و نفسِ آمرۀ انسان‌ برای موافقت‌ خواهش‌ دل‌ بهر زشتی كه‌ ديده‌ ديده‌ و دل‌ خواسته‌ امر می‌كند، تا بالأخره‌ نفس‌ خود را از زشتيها اشباع‌ می‌نمايد؛ اينها همه‌ از نتائج‌ جهنّم‌ است‌. راه‌ دوزخ‌، راه‌ عنان‌ گسيختگی و راه‌ بی‌بند و باری و راه‌ عدم‌ تعهّد و فقدان‌ مسؤوليّت‌ است‌. باری، كسی كه‌ در دنيا روی ميزان‌ صحيح‌ مشی ننمايد و بر اساس‌ وظائف‌ انسانيّت‌ عمل‌ نكند، و خود را مهمل‌ پنداشته‌ و بی‌حساب‌ و كتاب‌ فرض‌ كرده‌، و خود را از اين‌ عالم‌ شگفت‌انگيز و اين‌ جهان‌ عجيب‌ با اين‌ نظم‌ بديع‌، جدا ديده‌ و سرسری رفتار كند، در دستگاه انتظام‌ اين‌ عالَم‌ مسؤول‌ بوده‌ و مورد مؤاخذه‌ قرار خواهد گرفت‌ و به‌ پاداش‌ و كيفر اعمال‌ خود خواهد رسيد. اينست‌ معنی جهنّم‌. ✍ مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚معادشناسی، ج۱، ص۱۲۲-۱۲۴ 🆔 @allame_tehrani

🌍 معنای دنیا معنای دنيا همين‌ زندگی كردن‌ بر اساس‌ تخيّلات‌ و شهوات‌ و لذائذ فانيه‌، و غفلت‌ از برنامۀ حقيقی انسانی و جهالت‌ و غفلت‌ از خداست‌. 📚 معادشناسی، ج۱، ص۱۲۴ ✍ مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🔰مـشـاهـدهٔ مـتـن کـامـل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/1523 🆔 @allame_tehrani

🌍 معنای دنيای مذموم‌ در أخبار وارد شده‌ است‌ كه‌ دنيا ملعون‌ خداست‌. در ضمن‌ وصايائی كه‌ حضرت‌ رسول‌ صلّی‌الله‌‌عليه‌‌و‌آله‌‌و‌سلّم‌ به‌ أبوذر غفاری می‌كنند می‌فرمايند: يَا أَبَاذَرٍّ! إنَّ الدُّنْيَا مَلْعُونَةٌ، مَلْعُونٌ مَا فِيهَا.[1] «ای أبوذر! دنيا ملعون‌ است‌ و ملعون‌ است‌ هرچه‌ در دنياست‌.» در بسياری از روايات‌ مذمّت‌ دنيا شده‌ است‌؛ دوری از دنيا را موجب‌ سعادت‌ و روی آوردن‌ به‌ آن را علّت‌ شقاوت‌ دانسته‌ است‌. معنای دنيا همين‌ زندگی كردن‌ بر اساس‌ تخيّلات‌ و شهوات‌ و لذائذ فانيه‌، و غفلت‌ از برنامۀ حقيقی انسانی و جهالت‌ و غفلت‌ از خداست‌. معنای دنيا پيروی از مكتب‌ احساس‌ و عواطف‌ حيوانی و غرائز بهيمی و دور بودن‌ از منطق‌ عقل‌ است‌. اين‌ معنای دنياست‌، يعنی زندگی پست‌ و دَنیّ، در مقابل‌ زندگی عُليا يعنی حيات‌ بلندپايه‌ در سطح‌ فضائل‌ انسانی. و لذا در قرآن‌ مجيد حيات‌ دنيا را مقابل‌ با آخرت‌ شمرده‌ است‌: يَعْلَمُونَ ظَـٰهِرًا مِّنَ الْحَيَو'ةِ الدُّنْيَا وَ هُمْ عَنِ الآخِرَةِ هُمْ غَـٰفِلُونَ. [2] حيات‌ آخرت‌ كه‌ باطن‌ دنياست‌، حيات‌ عليا است‌، حيات‌ انسان‌ عقلانی است‌؛ ولی حيات‌ دنيا كه‌ حيات‌ منطق‌ احساسات‌ است‌ حيات‌ نفسانی است‌. منظور از دنيای مذموم‌، زندگی كردن‌ روی زمين‌ و از نعمتهای پروردگار منّان‌ بهره‌برداری كردن‌ نيست‌. روی زمين‌ زندگی كردن‌ و با عمر طولانی با صحّت‌ و سلامت‌ زيست‌ نمودن‌ و در امان‌ و فراغت‌ بال‌ و آرامش‌ دل‌ و اطمينان‌ خاطر در روی زمين‌ به‌ سر بردن‌ گناه‌ نيست‌. ما به‌ اختيار خود روی زمين‌ نيامده‌ايم‌ و زندگی نمی‌كنيم‌ و به‌ اختيار خود نمی‌رويم‌؛ پس‌ اين‌ آمدن‌ و رفتن‌، دنيای مذموم‌ نيست‌. زمين‌ كه‌ گناه‌ نكرده‌ است‌. كوهها، آبها، آبشارها، سبزه‌ها، مناظر عجيب‌ و غريب‌ روی زمين‌، باد و باران‌، و پيدايش‌ فصول‌ أربعه‌، و مناظر عجيب‌ طلوع‌ و غروب‌ خورشيد، و ماه‌ و ستارگان‌ و كهكشان‌، گناه‌ نكرده‌اند. در روی زمين‌ انبياء و ائمّه‌ و اوليای خدا زندگی كرده‌ و می‌كنند؛ آنها ملعون‌ نيستند، و زندگی آنها روی زمين‌ موجب‌ منقصت‌ و پستی آنها نخواهد بود. آنها دور از رحمت‌ خدا نبوده‌ و نيستند. منظور از دنيا زندگی حيوانی است‌. يعنی انسانی كه‌ بايد با دارا بودن‌ قوای عقلانی به‌ آخرين‌ درجۀ قوس‌ صعود رسيده‌ و از آخرين‌ ذروۀ مدارج‌ و معارج‌ انسانيّت‌ بالا آيد، زندگی خود را پائين‌ آورده‌ و بر اساس‌ منطق‌ حيوان‌ زندگی كند؛ و از انديشه‌مند شدن‌ در اين‌ عالم‌ عجيبِ خلقت‌، و تفكّر و تأمّل‌ در برنامه‌ و هدف‌ انسانی غفلت‌ ورزيده‌، همّ و غمّ خود را خوردن‌ و آشاميدن‌ و به‌ روی هم‌ جستن‌ قرار دهد، ايده‌ و آرمان‌ خود را كشتن‌ و غارت‌ كردن‌ و تعدّی به‌ ضعفاء نمودن‌ قرار دهد. بر اساس‌ تخيّلات‌ واهيه‌ و آرزوهای پوچ‌ كه‌ محالست‌ صورت‌ واقعيّت‌ بخود بگيرد زندگی خود را ترتيب‌ دهد. 📚 معادشناسی، ج۱، ص۱۲۴ ــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1ـ كتاب‌ «مكارم‌ الأخلاق‌» شيخ‌ طبرسی، طبع‌ سنگی، ص‌ 258، در ضمن‌ وصيّت‌ مفصّلی كه‌ رسول‌ خدا صلّي‌ الله‌ عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ به‌ أبوذر غفاری می‌كنند می‌فرمايند: يا أباذَرٍّ! إنَّ الدُّنْيَا مَلْعونَةٌ، مَلْعونٌ ما فيها إلّا ما ابْتُغيَ بِهِ وَجْهُ اللّٰهِ ـ الحديث‌. 2ـ آيۀ 7، از سورۀ 30: الرّوم‌. 🆔 @allame_tehrani

✅ زندگی در روی زمين‌ بر اساس‌ تقوی و عدالت‌ زندگی دنيا نيست‌ برای غالب‌ از مردم‌ اين‌ معنی اشتباه‌ شده‌ و معنی زندگی دنيا را زندگی روی زمين‌ و حيات‌ مادّی ادراک كرده‌اند، و بنابراين‌ چنين‌ می‌فهمند كه‌ منظور از مذمّت‌ دنيا مذمّت‌ حيات‌ مادّی و تمتّع‌ از مواهب‌ مشروعۀ الهيّه‌ در روی زمين‌ است‌. و اين‌ توهّمی است‌ بس‌ غلط‌. بلكه‌ زندگی روی زمين‌ و تمتّع‌ از آنچه‌ خدا عنايت‌ فرموده‌ است‌ اگر توأم‌ با تقوی و ورع‌ و عدالت‌ و ملكات‌ حسنه‌ و عبوديّت‌ در پيشگاه‌ ذات‌ مقدّس‌ خداوندی باشد بهترين‌ وسيله است‌ برای رسيدن‌ به‌ بهشت‌ و رضوان‌، و حقيقتش‌ حيات‌ علياست‌ در مقابل‌ حيات‌ دنيا. اين‌ زمين‌ با آثار و خصوصيّاتش‌، مهد پرورش‌ پاكدلان‌ و پاک‌كرداران‌ بوده‌ است‌؛ آنانكه‌ يكسره‌ به‌ عالم‌ أعلی رهسپار شده‌ و آنی در حيات‌ دنيا وارد نشده‌اند بلكه‌ پيوسته‌ با وجود تمتّع‌ از مواهب‌ الهيّۀ روی زمين‌ در حيات‌ عليا مقرّ و مأوی گزيده‌اند. زندگی روی زمين‌ و حيات‌ مادّی و سلامت‌ بدن‌ و عمر طولانی وفراغت‌ خيال‌، بهترين‌ اساس‌ آخرت‌ و مايۀ سعادت‌ و راه‌ تكامل‌ انسان‌ است‌؛ بلكه‌ تنها وسيلۀ راه‌ كمال‌ و سعادت‌ است‌. در روايات‌ بسيار وارد شده‌ است‌ كه‌ انبياء و ائمّه‌ عليهم‌‌السّلام‌ كار می‌كردند، تجارت‌ می‌نمودند، زراعت‌ می‌كردند، گلّۀ گوسفند داشتند، باغستان‌ و نخلستان‌ ترتيب‌ می‌دادند، قنات‌ آب‌ جاری می‌نمودند. اگر اينها حيات‌ دنيا بود، اگر مذموم‌ و نكوهيده‌ بود، چرا به‌ چنين‌ كرداری‌ اقدام‌ می‌نمودند؟ أميرالمؤمنين‌ عليه‌‌السّلام‌ چقدر قنواتی جاری كردند و نخلستانهائی غرس‌ كردند، ولی در حيات‌ عليا، نه‌ حيات‌ دنيا. و منافع‌ آن‌ را بر فقرا و مساكين‌ و ذوی‌القربی و ضعفاء وقف‌ می‌نمودند. روزی أميرالمؤمنين‌ عليه‌‌السّلام‌ انبانی بدوش‌ داشته‌ می‌رفتند، يكی از دوستان‌ به‌ آن‌ حضرت‌ برخورد نموده‌ گفت‌ چه‌ بدوش‌ حمل‌ می‌كنيد ؟ حضرت‌ فرمود: يک نخلستان‌ درخت‌ خرما را بدوش‌ می‌برم‌. اين‌ انبان‌ پر است‌ از هستۀ خرما. می‌برم‌ آنها را در ميان‌ نخلستان‌ بكارم‌، و خداوند بركت‌ می‌دهد و از هر هسته‌ای يک درخت‌ خرما می‌رويد.‌[1] 📚 معادشناسی، ج۱، ص۱۲۶ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- «وسآئل‌‌الشّيعة‌» كتاب‌ التّجارة‌، أبواب‌ مقدّمات‌، باب‌ 10، حديث‌ 1 و 2 🆔 @allame_tehrani

⛰ کوهنورد توحید 🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🆔 @allame_tehrani

🔥 گناه و ثواب 🌸 💫 اثر رسیدن به عالم توحید 🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🆔 @allame_tehrani

🔸گرایش به دنیا گرایش نفس به دنیا و اعتماد او به مقاصد و اهداف دنیوی، موجب حصول صورت دنیادوستی و دنیاپرستی در نفس می‌گردد. ▪️مرحوم علامه طباطبایی (قدس سره) 📚 ترجمهٔ رساله الولایة، ص۶۷ 🆔 @allame_tehrani

🎈 کار بیهوده کلمه «لهو» به معنای هرچیز و هرکار بیهوده‌ای است که انسان را از کار مهم و مفیدش بازمی‌دارد. بنابراین یکی از موارد لهو همین زندگی مادی دنیاست؛ برای اینکه آدمی را با زرق و برق خود فریب می‌دهد و از زندگی باقی و دائمی بازمی‌دارد. ▪️حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین طباطبایی (قدس سره) 🆔 @allame_tehrani

💫 غایت دین توحید است غایت دین توحید است؛ و توحید صِرف و خالص امری است بس عظیم که بدون سالها مجاهده و تعبّد به نوامیس دینی و عبادت خالصانهٔ حضرت حق، و شهود وجدانی، و تقویت قوای ذهنی و تفکیری حاصل نمی‌شود. 📚 سرالفتوح، ص۴۸ 🆔 @allame_tehrani

🔸اعتماد به نفس🔸 در هیچ جای از قرآن اعتماد به نفس نیست. من نمی‌دانم این لفظ اعتماد به نفس از کجا آمده؟! چرا اعتماد انسان به نفس باشد؟ قرآن می‌گوید: اعتماد به خدا بکن! نفس را زیر پا بگذار! این نفس را فدای پروردگار بکن! اعتماد به نفس در مقابل اعتماد به خدا این اعتماد به بت است در مقابل حقیقت؛ آن نفسی که نورانی باشد و آیت خدا باشد اگر به او اعتماد کند اعتماد به خداست؛ آن نفسی که هنوز از مراحل اخلاص نگذشته، در پشت هزار تا سنگر محجوب است، اگر به این نفس اعتماد کند به هزار تا جهنم اعتماد کرده و این اعتماد چه فایده‌ای برای او دارد؟! لذا در قرآن مجید اصلاً اعتماد به نفس نداریم، اعتماد به خداست: «وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّه». «وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لايَمُوتُ». «وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ‌يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ‌يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ‌يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ ۖ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً». «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ». ترجمهٔ همه این آیات این است که ای پیغمبر! قلبت را به خدا بده، «وَ تَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلاً»، از همهٔ عالم بِبُر و خودت را متصل به خدا کن و به سوی خدا منقطع شو و کارت را با خدا یکسره کن! این حرکت می‌دهد. ✍ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 آیین رستگاری، ص۳۴-۳۵ (مصاحباتی پیرامون سیر و سلوک إلی الله) 🆔 @allame_tehrani