✍ بخشی از تقریظ حضرت آیةالله حاج سیّد محمّدصادق حسینی طهرانی (مدّظله‌العالی) بر کتاب شریف «کلمهٔ نور» از آنجا که زندگی اولیاء إلهى سراسر عبودیّت و عشق و انجام وظيفهٔ إلهى بوده است، بیان روش زندگی و سیره و منش حركت إلهى آنان در این دنیا می‌تواند راه‌گشای سیر پویندگان طريق إلى الله و جویندگان لقاء محبوب باشد. نام و یاد عشاق پروردگار و اطلاع از حالات و خصوصیات روحی آنان و نحوۀ سلوک و انجام وظائف ایشان و همچنین آگاهی از سفارشات و دستورالعملهای آن هادیان طريق إلى الله تأثير بسزائی در تحقق به آن حقائق داشته، شور و انگیزهٔ حرکت انسان به سوى لقاء إلهى را مضاعف می‌نماید. همان گونه که مجالست با اولیاء الهی و شاگردان راستین مکتب اهل‌بیت عليهم‌السّلام جان و دل را صفا می‌بخشد و تا مدتها انسان را از حرارت محبّت و شور طلب گرم می‌نماید، قرائت شرح احوال ایشان نیز سبب انعکاس آن حالات در نفس شده و شور و عشق سالک را افزایش می‌دهد. به هر حال هر چیزی که سالک را به یاد پروردگار انداخته و قلب را متوجه او و دستورات الهی و تکالیف خود نماید غنیمت است و باید قدر آن را دانست و از آن در راه قرب إلهى مدد جست. بحمدالله و توفیقه در آستانۀ سی‌امین سال ارتحال مرحوم حضرت علّامه والد معظم قدّس الله نفسه الزّكية، بعضی از دوستان مصاحباتی با أخوی مکرّم آيةالله حاج سيد أبوالحسن حسینی طهرانی حفظه‌الله انجام دادند و ایشان از زوایای مختلف به بیان مشاهدات خود از سیره و عملکرد و خصوصیات زندگی والد معظم پرداختند. با توجه به دقت نظر ایشان خصوصاً در مسائل تربیتی و مصاحبت نزدیک و طولانی با والد راحل، این مصاحبات پس از تدوین و بازنگری و تکمیل، تبدیل به مجموعه‌ای نفیس گردیده که می‌تواند مشتاقان راه خدا را از سیرهٔ اولیاء الهی و علماء بالله مطلع گرداند و موجب رحمت و برکت برای مؤمنین و سالکان طریق إلى الله گردد؛ چراکه رسول اکرم صلّى‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم فرمودند: «عِندَ ذِكْرِ الصَّالِحِينَ يَنزِلُ الرَّحْمَةُ؛ هنگام یاد و ذکر صالحان رحمت إلهی فرود می‌آید.» امید آنکه نشر این مباحث که در حقیقت ارائهٔ الگوئی عینی برای تحقق دستورات و اوامر معصومین علیهم‌السّلام و احياء ذکر آن ذوات طیبه نیز می‌باشد، موجبات حرکت جامعهٔ اسلامی به سوی توحید و عبودیت را فراهم آورده و زمینه‌ساز ظهور موفورالسّرور حضرت بقيةالله‌الأعظم عجل الله تعالى فرجه الشريف و تحقق تمدن توحیدی اسلامی و جامعۀ نورانی مهدوی علیه‌السلام گردد. اللهُمَّ اجْعَلْنا مِن رُفَقاءِ مُحَمّدٍ و ءالِهِ الطَّاهِرِينَ عَلَيْهِمُ‌السّلام و الواصِلينَ إلى حَرَمِكَ بحَقِّهم صَلَواتُكَ علَيهم أجمَعينَ و اخْلُفْ عَلَى عَقِبنا في الغابرين و ارْحَمْنا بِرحمتِک یا أرحَم الرّاحمین. 🆔 @allame_tehrani

🔰فهرست اجمالی جلد اول کتاب شریف «کلمهٔ نور» 📍مشتمل بر چهار فصل می‌باشد: 1⃣ فصل اول: عبادت و تهذیب گفتار اول: نکات کلی شخصیّت معظم‌له گفتار دوم: کتمان در امور عبادی و سلوکی گفتار سوم: تربیت و سلوک در خانواده گفتار چهارم: انس با قرآن گفتار پنجم: نماز و دعا گفتار ششم: حج بیت‌الله‌الحرام گفتار هفتم: زیارت حضرت امام رضا علیه‌السّلام گفتار هشتم: زیارت امام‌زادگان و اهل قبور گفتار نهم:‌ کیفیت ارتباط با مرحوم حداد 2⃣ فصل دوم:‌ تبلیغ، تألیف و تدریس گفتار اول: مسجدداری گفتار دوم: تألیف دورۀ علوم و معارف اسلام گفتار سوم: تحصیل و تدریس علوم دینی 3⃣ فصل سوم: ارتباطات اجتماعی گفتار اول: رعایت حقوق دیگران گفتار دوم: تشکیل مجالس أعیاد و وفیات گفتار سوم: برگزاری مجالس سلوکی گفتار چهارم: مقدار و کیفیت معاشرت با دیگران گفتار پنجم: تربیت سلوکی و گسترۀ آن گفتار ششم: دیدار با علما و بزرگان گفتار هفتم: کمک به فقراء و دستگیری از مستمندان 4⃣ فصل چهارم: فعالیت‌های سیاسی گفتار اول: ارتباطات سیاسی و اهتمام به امور جامعهٔ اسلامی گفتار دوم: تفکر تشکیلاتی در فعالیتهای سیاسی 🆔 @allame_tehrani

🔰فهرست اجمالی جلد دوم کتاب شریف «کلمهٔ نور» 📍در ادامهٔ فصل‌های جلد اول: 5⃣ فصل پنجم: کلیات مسائل خانواده گفتار اول: ازدواج و تشکیل خانواده گفتار دوم: کیفیت ارتباط مرحوم علامه با خانواده گفتار سوم: نقش اطاعت در تعالی خانواده گفتار چهارم: حجاب و مواجهه نداشتن با نامحرم گفتار پنجم: ارتباط مرحوم علامه با مرحومهٔ والده گفتار ششم: ارتباط سلوکی با خانواده گفتار هفتم: وظایف مادران و سفارشاتی به آن‌ها گفتار هشتم: روش و الگوی تغذیه در خانواده گفتار نهم: پوشش و لباس فرزندان گفتار دهم: اصول حفظ سلامت در خانواده 6⃣ فصل ششم: تعلیم و تربیت فرزند گفتار اول: دائره و گسترهٔ تربیت فرزندان گفتار دوم: تشویق و تنبیه در تربیت گفتار سوم: مدیریت ارتباط و معاشرت با ارحام و دیگران گفتار چهارم: فرزندان مرحوم علامه و ارتباط آنها با یکدیگر و با رفقا گفتار پنجم: تأثیر تربیتی بر دیگران همراه با نصیحت و مدارا گفتار ششم: بازی و سرگرمی فرزندان گفتار هفتم: آموزش و تربیت همه‌جانبهٔ فرزندان گفتار هشتم: تعلیم عبادت و برخی از آداب به فرزندان گفتار نهم: نحوهٔ ارتباط و گفتگوی فرزندان و والدین گفتار دهم: عزت‌نفس فرزندان گفتار یازدهم: نمونه‌هایی از سیرهٔ تربیتی در خانواده گفتار دوازدهم: مزاح، تفریح و مسافرت گفتار سیزدهم: مسائل مالی فرزندان گفتار چهاردهم: روش‌های تربیت و آموزش فرزندان گفتار پانزدهم: تربیت و آموزش توحیدی ⏹ خاتمه: عبودیت و بندگی مرحوم علامه 🆔 @allame_tehrani

🔴 تا کی می‌خواهی اسیر نفس باشی؟! 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 🆔 @allame_tehrani

💫 امام، جان و روح قرآن است امام، جان و روح و حقیقت قرآن است‌. قرآن بدون امام حکم جسد بی‌روح را دارد، حکم مشک خشک و بی‌آب را دارد. امام که‌ قرآن را دست گرفت و در جامعه به‌ لباس عمل درآمد، در این جسدِ بدون روح، روح دمیده می‌شود. و در این مشک خالی، آب حیات سرازیر می‌شود و تشنگان را از معین خود اشراب می‌کند. 📚 نور ملکوت قرآن، ج۳، ص۳۹۰ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/4083 🆔 @allame_tehrani

💫 امام، جان و روح و حقیقت قرآن است‌ امام، تحقّق خارجی قرآن است. امام معلّم قرآن است. قرآن بدون امام و معلّم چه فائده‌ای دارد؟ قرآن بدون امام و معلّمِ وارد و محیط به اسرار و دقائق آن، صفر است. چون دین بر پایۀ بصیرت و عمل است؛ و بدون امام انسان چگونه به قرآن عمل کند؟ درست مانند نسخه‌ایست که از طبیب بگیریم و هر کس مطابق سلیقۀ خود، نسخه را به دوائی خاصّ و کیفیّتی مخصوص تفسیر کند. این عین هلاکت است. پیغمبر فرمود: إنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ: کِتَابَ‌اللَهِ وَ عِتْرَتِی. وَ لَنْ‌یَفْتَرِقَا حَتَّی یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ.(۱) «تحقیقاً و محقّقاً من در میان شما مردم دو متاع گرانقدر و پربها باقی می‌گذارم: کتاب‌ خدا و عترت من. و این‌ دو از یکدگر جدا نمی‌شوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند.» اصلاً امام از قرآن، و قرآن از امام قابل تفکیک نیستند. کسی که بگوید: کَفانا کتابُ‌اللهِ «کتاب خدا ما را بس است.» معنیش طرد و نقض کتاب خداست‌، نه أخذ کتاب‌الله‌. چون کتاب‌الله بدون امام، کتاب‌الله نیست. آن‌ کتاب آراء و اهواء و تأویلات خودسرانه است. مگر حجّاج بن یوسف ثقفیّ که جنایات او تاریخ را سیاه کرده است کتاب خدا را نمی‌خواند، و بر خود تطبیق نمی‌نمود و خود را اُولوالامر نمی‌دانست؟! او حافظ قرآن بود، و خود را اُولوالامر می‌دانست؛ و هر کس را که‌ می‌کشت، از کتاب خدا شاهد و دلیل برای قتل او می‌آورد. قرآن بدون امام، در حکم صفرهای فراوانی است که پهلوی هم چیده شود. اینها همه صفرند و هیچ‌اند، و تشکیل عددی را نمی‌دهند و هیچ خاصیّتی ابراز نمی‌دارند. امّا وقتی در کنار آنها یک‌ عددِ «1» گذارده شود، همه زنده می‌شوند و دارای خاصیّت‌ می‌گردند؛ و نمایندۀ یک‌ عدد بزرگ و یک وزنۀ سنگین می‌گردند. اگر شما از زمین تا کرۀ ماه صفر بچینید، بدون اثر است‌؛ اگر عدد واحدی در طرف چپ آنها قرار گرفت‌ ببینید نمایندۀ چه کثرت، چه قوّت‌، چه شوکت و چه اثرات‌ خارجی می‌شود! اینست معنی و خاصیّت‌ و اثر امام در تحقّق بخشیدن مُفاد و مرام قرآن. لهذا می‌گوئیم‌: امام، جان و روح و حقیقت قرآن است‌. قرآن بدون امام حکم جسد بی‌روح را دارد، حکم مشک خشک و بی‌آب را دارد. امام که‌ قرآن را دست گرفت و در جامعه به‌ لباس عمل درآمد، در این جسدِ بدون روح، روح دمیده می‌شود. و در این مشک خالی، آب حیات سرازیر می‌شود و تشنگان را از معین خود اشراب می‌کند. 📚 نور ملکوت قرآن، ج۳، ص۳۸۸ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱ـ «غاية‌ المرام‌» ص‌211 تا ص‌230، از طريق‌ عامّه‌ سی و نه‌ حديث‌، و از طريق‌ خاصّه‌ هشتاد و دو حديث‌ آورده‌ است‌. اين‌ حديث‌ از روايات‌ متواترۀ بين‌ شيعه‌ و عامّه‌ است‌، و عامّه‌ تواتر آن را نيز قبول‌ دارند. و از محكمترين‌ اسناد شيعه‌ عليه‌ عامّه‌ بوده‌ و بر غاصبيّت‌ خلفای اوّلين‌ دلالت‌ دارد. أحمد حنبل‌ از زيد بن‌ ثابت‌ به‌ دو طريق‌ صحيح‌: اوّل‌ در ابتدای ص‌182، و دوّم‌ در انتهای ص‌189، در جزءِ پنجم‌ از «مُسند» خود نقل‌ می‌كند: قالَ النَّبِيُّ صَلَّی اللَهُ عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ وَ سَلَّمَ: إنّي‌ تارِكٌ فيكُمْ خَليفَتَيْنِ: كِتابَ‌اللَهِ وَ أهْلَ‌بَيْتي‌؛ وَ إنَّهُما لَنْ‌يَفْتَرِقا حَتَّی يَرِدا عَلَيَّ الْحَوْضَ جَميعاً. و نيز طبرانی در «معجم‌ كبير» و در «كنزالعمّال‌» ج‌1، ص‌154 بدين‌ صورت‌ نقل‌ كرده‌ است‌: قالَ رَسولُ‌اللَهِ صَلَّی اللَهُ عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ وَ سَلَّمَ: إنّي تارِكٌ فيكُمْ خَليفَتَيْنِ: كِتابَ‌اللَهِ [عَزَّوَ جَلَّ] حَبْلٌ مَمْدودٌ ما بَيْنَ السَّمآءِ وَ الأرْضِ، وَ عِتْرَتي‌ أهْلَ‌بَيْتي‌؛ وَ إنَّهُما لَنْ‌يَفْتَرِقا حَتَّی يَرِدا عَلَيَّ الْحَوْضَ. و سيوطی در «الدُّرّ المنثور» ج‌6، ص‌7 می‌گويد: ترمذی اين‌ حديث‌ را تخريج‌ كرده‌ و حَسَن‌ شمرده‌ است‌، و نيز تخريج‌ كرده‌ ابن‌انباری در «المصاحف‌»، و آن‌ دو از زيد بن‌ أرقم‌ بدين‌ عبارت‌ ذكر كرده‌اند: قالَ: قالَ رَسولُ‌اللَهِ صَلَّی اللَهُ عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ وَ سَلَّمَ: إنّي‌ تارِكٌ فِيكُمْ ما إنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِ لَنْ‌تَضِلّوا بَعْدي‌؛ أحَدُهُما أعْظَمُ مِنَ الآخَرِ: كِتابُ‌اللَهِ حَبْلٌ مَمْدودٌ مِنَ السَّمآءِ إلَی الأرْضِ، وَ عِتْرَتي‌ أَهْلُ‌بَيْتي‌. وَ لَنْ‌يَفْتَرِقا حَتَّی يَرِدا عَلَيَّ الْحَوْضَ؛ فَانْظُروا كَيْفَ تُخْلِفوني‌ فيهِما. علّامۀ عظيم‌، ميرحامد حسين‌ هندی، حدود يک جلد از كتاب‌ نفيس‌ خود (عبقات‌ الأنوار) را به‌ ذكر أسناد اين‌ حديث‌ مبارک، و يک جلد آن را به‌ دلالت‌ آن‌ اختصاص‌ داده‌ است‌. و علّامۀ خبير حاج‌ ميرزا نجم‌الدّين‌ شريف‌ عسكری (دائی‌زادۀ پدر ما) كه‌ فرزند ارشد و اكبر آية‌الله‌ آقا ميرزا محمّد طهرانی رضوان‌الله‌عليهما می‌باشد، كتابی به‌ نام‌ «محمّدٌ وَ عليٌّ و حديثُ الثَّقليْن‌ و حديث‌ السَّفينة‌» نوشته‌ و طرق‌ عديدۀ حديث‌ را بطور تفصيل‌ ذكر كرده‌ است‌. 🆔 @allame_tehrani

🔴 مسألهٔ امامت و ولایت از مهمترین مسائل حیاتی است مسألهٔ امامت و ولایت از مهمترین مسائل حیاتی است؛ و با شناخت این واقعیت، تمام جهات استعدادیهٔ انسان در مدارج و معارج کمال رشد و نمو می‌کند؛ و با عدم شناخت و پیروی نکردن از این حقیقت، استعدادها و قابلیت‌ها همه در مسیر انحراف قرار گرفته، و در لجن‌زارِ عَفِن مادیات و شهوات مضمحل و منعدم می‌شود. 📚 امام‌شناسی، ج۱، ص۱ (مقدمهٔ کتاب) 🆔 @allame_tehrani

💫 معرفت امام، تنها راه معرفت خدا راه منحصر براى معرفت خدا معرفت امام است؛ چون اولاً تعليم و تربيت و اخذ احكام دين توسط امام صورت مى‏گيرد، و ثانياً امام اسم اعظم خداست و معرفت آنها به نورانيت عين معرفت خداست، بنابراين معرفت امام و معرفت خدا از هم جدا نبوده و قابل تفكيک نيستند. 📚 اما‌م‌شناسی، ج۳، ص۳۱ 🆔 @allame_tehrani

🔸مقام لقاء خدا بدون تبعيت از امام صورت نخواهد گرفت اصلاً مقام لقاء خدا بدون تبعيت از امام صورت نخواهد گرفت و عاشقان و سوختگان بارگاه عزّش تا سر تسليم در حرم امامش نسپرند به عز وصول و مقام ديدار نائل نخواهند شد. لذا مى‏بينيم كه بسيارى از سالكين و عاشقين كه در بدو سلوک از عالم تشيع محروم بوده‏اند چون داراى نيت صادقه بوده و بدون عناد و لجاج سلوک كرده‏اند در عاقبت امر مطلب بر آنها مكشوف شده است، آنها مقام ولايت را اعتراف و از شيعيان پاک گشته‏اند، و اگرچه در زمان تقيه مى‏زيسته‏اند، ولى از كلمات و اشارات، بلكه بعض از تصريحات آنها ارشادشان به مقام حق مشهود است. 📚 امام‌شناسی، ج۳، ص۳۲ 🆔 @allame_tehrani

💫 امام است که دل انسان را زنده می‌کند اگر شخصى در ملت اسلام كارهايش طبق سليقه و خواهشهاى خود باشد و از تبعيت امام زنده سرپيچى كند، چه تفاوتى دارد با مردم اهل جاهليت؟ آنها خودسر و خودرأى بودند اين نيز خودسر و خودرأى است، آن به شكلى خاص و اين نيز به صورت و شكلى مخصوص. اگر ربط واقعى با امام نباشد چه تفاوت بين آن صورت و اين صورت؟ چون حقيقت عدم ربط، كه ظلمت هوا و ميل نفسانى است در هر دو جا يكى است. كمال و علوى كه مسلمانان پيدا نمودند در اثر ربط با پيامبر بود، اگر پس از پيامبر اين رابط كه به صورت ربط با امام است از بين برود همان حقيقت جاهليت است كه بدين صورت جلوه كرده است، لذا شخص بدون امام در زندگى و مرگ، زندگى و مرگ مردمان جاهل را دارا خواهد بود. امام است كه انسان را در اثر تعليم و تربيت خارجى و در اثر اشراقات انوار ملكوتى باطنى زنده مى‏كند و دل تاريک را با مبدأ نور و روشنائى ربط مى‏دهد و سيراب مى‏كند. 📚 امام‌شناسی، ج۳، ص۳۰ 🆔 @allame_tehrani

❤️‍🔥 عاشق امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید ابوالحسن حسینی طهرانی (حفظه‌الله) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 💫 وقف خد‌مت مولا اميرالمؤمنين مرحوم علامه طهرانی د‌ر كتاب شريف معاد‌شناسی د‌ر ضمن د‌استان شاگردِ‌ براد‌ر مرحوم علّامه طباطبائی رحمةالله‌عليه كه احضار ارواح می‌نمود‌ آورد‌ه‌اند‌: «می‌فرمود‌: ما روح بسياری از علماء را حاضر كرد‌يم و سؤالاتی نمود‌يم مگر روح د‌و نفر را كه نتوانستيم احضار كنيم، يكی روح مرحوم سيد بن طاووس و د‌يگری روح مرحوم سيد‌ مهد‌ی بحرالعلوم رضوان‌الله‌عليهما. اين د‌و نفر گفته بود‌ند‌: ما وقف خد‌مت حضرت اميرالمؤمنين عليه‌السلام هستيم و ابد‌اً مجالی برای پائين آمد‌ن ند‌اريم.» 📚 معادشناسی، ج۱، ص۱۸۶ 🆔 @allame_tehrani

🔰معرفی اجمالی عارف کامل حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قدس‌الله‌سره) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 💠 مرحوم علامهٔ طهرانی خطاب به یکی از فرزندانشان می‌فرمایند: «ما سفره‌ای پهن کرده‌ایم که همهٔ ملل و اقوام را از تمام دنیا بر سر آن سفره جمع کنیم. تو خیال نکن که این کتاب‌ها را فقط برای چند نفر از دوستان و رفقای خود [و مردم ایران] نوشته‌ایم بلکه برای آن پیرزن مسیحی در اقصی نقاط دنیا که یک روزی این کتاب ما به دست او خواهد رسید و او را منقلب کرده و دلش را به نور ایمان منور می‌نماید و مسلمان و شیعهٔ علی بن ابی‌طالب خواهد شد، نیز نوشته‌ایم.» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ای برتر از خيال و قياس و گمان و وَهم و ز هرچه گفته‌‏اند و شنيديم و خوانده‏‌ايم‏ مجلس تمام گشت و به آخر رسيد عمر ما همچنان در اوّل وصف تو مانده‌‏ايم! 🆔 @allame_tehrani

⚪️ معنی امام ائمه با ملکوت موجودات سر و کار دارند. قلب موجودات در دست امام است؛ و از نقطه نظر سیطره و احاطه بر قلب، آنان را به سوی خدا هدایت می‌کند؛ این است معنی امام. 📚 امام‌شناسی، ج۱، ص۱۳۳ (با تلخیص) 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/4092 🆔 @allame_tehrani

⚪️ معنی امام 💫 هدايت موجودات به دست امام است امام كسی است كه مردم بايد در كارهاى خود و گفتار خود و سلوک خود، و بالأخره در افكار و عقائد و اخلاق و ملكات خود از او تبعيت كنند. ... امام مطلق كسى است كه در تمام شئون از سكون و حركت، خواب و بيدارى، ظاهر و باطن، گفتار و كردار، عمل و اخلاق، عقيده و ملكات، همه و همه مردم بايد از او پيروى نموده، و نگاه به او كرده، طبق آثار او از او تبعيت كنند. ... در امامت بايد اولاً عنوان هدايت باشد، ثانياّ اين هدايت به أمرالله(۱) بوده باشد يعنى امام كسى است كه به امر خدا مردم را هدايت كند... ... بنابراين ائمه كه هدايت به امرالله می‌كنند، يعنى با ملكوت موجودات سر و كار داشته، و هر موجودى را از جنبهٔ امرى او نه تنها از جنبهٔ خلقى او، بسوى خدا هدايت می‌كنند، و به كمال خدا می‌رسانند. قلب موجودات در دست امام است، و از نقطه نظر سيطره و احاطه بر قلب، آنان را بسوى خدا هدايت می‌كند. پس امام كه مردم را بخدا هدايت می‌كند، به امر ملكوتى كه هميشه با آن موجود و ملازم است هدايت می‌كند، و اين در حقيقت ولايتى است به حسب باطن در ارواح و قلوب موجودات نظير ولايتى كه هر یک از افراد بشر از راه باطن و قلبش نسبت به اعمال خود دارد، اين است معنى امام. ... بنابراين امام كه هدايت به امر ملكوتى مى‏كند، حتماً بايد داراى مقام يقين باشد، و عالم ملكوت بر او منكشف بوده باشد، و متحقق به كلمات‌الله بوده باشد، و چون ذكر شد كه ملكوت همان وجههٔ باطنى موجودات است پس اين آيهٔ شريفهٔ: «و جعلناهم ائمة يهدون بأمرنا»[۲] به خوبى مى‏رساند كه هر چه راجع به امر هدايت است، كه عبارت از قلوب و اعمال بوده باشد باطن و حقيقت او در دست امام است، و وجههٔ ملكوتى و امرى آن حاضر در مشهد امام بوده، لحظه‏اى از او غائب نخواهد بود. 📚 امام‌شناسی ، ج۱، ص۱۳۰-۱۳۴ (با تلخیص) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- اولاً امر خدا تعدد ندارد، يكى است، و علاوه زمانى و مكانى نيست، و ثانياً امر او همان ارادهٔ اوست كه به مجرد اراده، موجود لباس هستى و وجود بر تن می‌كند و آن همان ملكوت هر موجود است. چون خدا بخواهد موجودى را ايجاد كند بأمر خود، كه همان ملكوت آن موجود است، آن را بوجود می‌آورد، و معلوم است كه امر همان جنبهٔ ثبات است در مقابل خلق كه جنبه تغيير و زوال و كون و فساد است. بنابراين موجودات دو وجهه دارند: يک وجههٔ خلقى كه همان تغيير و فساد و تدريج و حركت در آنها مشهود است و يک وجههٔ امرى كه در آن ثبوت و عدم تغيير خواهد بود. آن جنبهٔ امرى را كه ملكوت گويند، حقيقت و واقعيت موجودات است، كه اين جنبهٔ خلقى به او قائم است و با تغييرات و تبديلاتى كه در اين جنبه مشهود است آن جنبه تغيير و تبديل پيدا نمى‏كند.(ص۱۳۲) ۲- سورهٔ انبياء: 21 - آيهٔ 73. 🆔 @allame_tehrani

❤️ قلب امام كانون افاضهٔ علوم است 🔰 آثار ربط قلبی شیعیان به امام (علیه‌السلام) مبدأ افاضهٔ علم، قلب امام است كه بواسطهٔ سيطره بر ملكوت موجودات، به هر موجود به قدر استعداد افاضه مى‏كند «و جعلناهم ائمة يهدون بأمرنا»[۱] هدايت به امر خدا، همان رهبرى افراد بشر است از راه ملكوت و نفوس آنها. ... القا كنندهٔ معارف قرآن به قلب انسان، امام است؛ و بدون آن انسان نابيناى متهوس به شهوات و منغمر در لذات، آيات قرآن را وسيله‏اى براى رسيدن به منويات خود تفسير و تأويل مى‏كند، و بنابراين هر چه عمل كند از دائرهٔ اميال نفسانيهٔ او خارج نيست، و چنين قرآنى بدون روح زنده و دراک امام، لايزيد من الله إلّا بعداً. ... تسليم و خضوع و پيروى از امام است كه قلب را مستعد و آمادهٔ تلقى و اخذ معارف و علوم مى‏كند. ... در اثر اتصال قلوب پيروان امام به قلب امام، معارف و علوم الهيه در قلب جارى مى‏شود؛ و علت آنكه مؤمنين در بهشت داراى نهرهاى آب زلال هستند در اثر همان اتصال قلب و بهرمند شدن از چشمهٔ فضائل آنان است. 📚 امام‌شناسی، ج۱، ص۱۸۱-۱۸۳ (با تلخیص) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- سورهٔ انبياء: 21 - آيهٔ 73. 🆔 @allame_tehrani

🔹فعل‌ امام و ولیّ‌خدا عين‌ حقّ است‌ فعل‌ امام‌ عين‌ حق‌ است‌، در كمال‌ صحّت‌ و راستی و درستی می‌باشد چه‌ بفهميم‌ يا نفهميم‌. ما بايد برای امام‌شناسی و معرفت‌ به‌ خصوصيّات‌ مراحل‌ سير و سلوک امام‌ برويم‌ و با نهايت‌ كنجكاوی، حقيقت‌ و عقيده‌ و صفات‌ نفسيّه‌ و افعال‌ خارجيّۀ وی را بسنجيم‌، و او را كَمَا كَانَ و حَيْثُ مَا كَانَ اسوه‌ و الگوی خود در جميع‌ شئون‌ قرار دهيم‌، نه‌ آنكه‌ در تصوّر و خاطرۀ خود امامی درست‌ كنيم‌ و سپس‌ آن‌ را تحميل‌ بر امام‌ موجود در خارج‌ بنمائيم‌. آن‌ دويّمی امام‌ خارجی و واقعی نمی‌باشد. امامی است‌ پنداری و تخيّلی و وَهْمی. آنگاه‌ اگر از او تبعيّت‌ كنيم‌، از امام‌ حقيقی پيروی نكرده‌ايم‌، بلكه‌ از امام‌ تصوّری خودمان‌، و در حقيقت‌ از خودمان‌ تبعيّت‌ نموده‌ايم‌، و چه‌ بسا عمری را به‌ نام‌ امامت‌ و ولايت‌ سپری نموده‌ باشيم‌، و فی‌الواقع‌ از نفس‌ خود تجاوز ننموده‌ و تبعيّت‌ از غير آن‌ نكرده‌ باشيم‌. در اين‌ صورت‌ عمری نفس‌پرست‌ بوده‌ايم‌، نه‌ خداپرست‌، و نه‌ پيرو و تابع‌ امامی كه‌ خداوند برای ارشاد و هدايت‌ ما به‌ ما نشان‌ داده‌ است‌. 📚 امام‌شناسی، ج۱۵، ص۲۹۰ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/4095 🆔 @allame_tehrani

🔹فعل‌ امام و ولیّ‌خدا عين‌ حقّ است‌ جميع‌ اعمال‌ و افعال‌ امام‌، فعل‌ خداوند است‌ بدون‌ استثناء، به‌ سبب‌ عبور امام‌ از مراحل‌ نفسانيّه‌، و استناد افعال‌ به‌ نفس‌ وی. بنابراين‌ فعل‌ او فعل‌ حق‌ است‌ و صحيح‌ است‌ و عين‌ صحّت‌ است‌. ما صحّت‌ آن‌ را ادراك‌ بكنيم‌ يا نكنيم‌. مثلاً در افعال‌ خارجيّه‌ مانند نزول‌ باران‌ و رحمت‌، و يا زلزله و غضب‌ چگونه‌ حتماً بايد بگوئيم‌: فعل‌ حقّ است‌ از دو مظهر جمال‌ و جلال‌ گرچه‌ فكر ما به‌ مصدر آن‌ نرسد، و انديشۀ كوته‌ ما حقيقت‌ حكمت‌ و فلسفۀ نه‌ اين‌ و نه‌ آن‌ را درنيابد، همچنين‌ افعال‌ أولياء خدا همچون‌ فعل‌ خِضْر در برابر حضرت‌ موسی - علی نبيّنا و آله‌ و عليهما السلام‌ - می‌باشد كه‌ در قرآن‌ كريم‌ بيان‌ آن‌ آمده‌ است‌. فعل‌ ولیّ‌خدا حقّ است‌، و حقّ جز آن‌ چيز دگری نيست‌. نه‌ آنكه‌ حق‌ چيزی است‌، و ولیّ‌خدا فعلش‌ را بر حق‌ منطبق‌ می‌نمايد. مصلحت‌ و حكمت‌ غير از فعل‌ خدا و فعل‌ امام‌ چيز دگری نيست‌، تا خداوند كارش‌ را طبق‌ مصلحت‌ قرار دهد، و امر كند تا امام‌ كارش‌ را بر آن‌ منطبق‌ سازد. نفس‌ كار خدا مصلحت‌ است‌. نفس‌ فعل‌ ولیّ‌خدا مصلحت‌ و مصلحت‌ساز است‌. بايد مصلحت‌ و حق‌ را از فعل‌ امام‌ و ولیّ‌خدا جستجو كرد، نه‌ آنكه‌ مصلحتی و حقّی را در انديشه‌ پنداشت‌، آنگاه‌ نظر نمود كه‌ كار امام‌ چنين‌ است‌ يا چنان‌؟! اين مطلب‌ از دقايق‌ و رموز عالم‌ توحيد است‌. حضرت‌ رسول‌الله‌ دربارۀ حضرت‌ اميرالمؤمنين‌ عليهماالسّلام عرضه‌ می‌دارد به‌ خداوند: اللَهُمَّ أدِرِ الْحَقَّ مَعَهُ حَيْثُ دَارَ! «بار خداوندا حق‌ را به‌ پيروی و تبعيّت‌ علی به‌ گردش آور هر آنجا كه‌ علی می‌گردد.» و عرضه‌ نمی‌دارد: اللَهُمَّ أدِرْ عَلِيّاً مَعَ الْحَقِّ حَيْثُ دَارَ! «بارخداوندا علی را به‌ پيروی و تبعيّت‌ حق‌ درآور هر كجا كه‌ حق‌ آنجاست‌.» و عليهذا فعل‌ امام‌ عين‌ حق‌ است‌، در كمال‌ صحّت‌ و راستی و درستی می‌باشد چه‌ بفهميم‌ يا نفهميم‌. ما بايد برای امام‌شناسی و معرفت‌ به‌ خصوصيّات‌ مراحل‌ سير و سلوک امام‌ برويم‌ و با نهايت‌ كنجكاوی، حقيقت‌ و عقيده‌ و صفات‌ نفسيّه‌ و افعال‌ خارجيّۀ وی را بسنجيم‌، و او را كَمَا كَانَ و حَيْثُ مَا كَانَ اسوه‌ و الگوی خود در جميع‌ شئون‌ قرار دهيم‌، نه‌ آنكه‌ در تصوّر و خاطرۀ خود امامی درست‌ كنيم‌ و سپس‌ آن‌ را تحميل‌ بر امام‌ موجود در خارج‌ بنمائيم‌. آن‌ دويّمی امام‌ خارجی و واقعی نمی‌باشد. امامی است‌ پنداری و تخيّلی و وَهْمی. آنگاه‌ اگر از او تبعيّت‌ كنيم‌، از امام‌ حقيقي‌ پيروی نكرده‌ايم‌، بلكه‌ از امام‌ تصوّری خودمان‌، و در حقيقت‌ از خودمان‌ تبعيّت‌ نموده‌ايم‌، و چه‌ بسا عمری را به‌ نام‌ امامت‌ و ولايت‌ سپری نموده‌ باشيم‌، و فی‌الواقع‌ از نفس‌ خود تجاوز ننموده‌ و تبعيّت‌ از غير آن‌ نكرده‌ باشيم‌. در اين‌ صورت‌ عمری نفس‌پرست‌ بوده‌ايم‌، نه‌ خداپرست‌، و نه‌ پيرو و تابع‌ امامی كه‌ خداوند برای ارشاد و هدايت‌ ما به‌ ما نشان‌ داده‌ است‌. 📚 امام‌شناسی، ج۱۵، ص۲۸۹ 🆔 @allame_tehrani

💫 تدبر در آثار و حالات اولیاء الله ... اگر با ذهنى صاف و فكرى استوار در آثار و حالات اولیای خدا تدبر كنيم خواهيم يافت كه راه ولايت و وصول به مقام عبوديت محضهٔ حضرت حق متعال باز است، و بر روى كسى بسته نيست؛ غايةالأمر، امامان و پيشوايان دين، معلمان اين طريق، و هاديان اين سبيل می‌باشند. فَلِلّهِ دَرُّهُم‌ و علَيه‌ أجرُهم‌. و لازمهٔ مقام امامت آنست كه: دست مأموم را بگيرند، و به همان جائى كه خودشان رفته‏اند رهبرى كنند، و السّلام علينا و على عباد الله الصالحين. 📚 امام‌شناسی، ج۵، ص۶۹ 🆔 @allame_tehrani

🏴 صلی الله علی ساکن کرب و بلا 🎙حاج محمود کریمی #دلتنگ_کربلا #شب_جمعه #اربعین 🆔 @allame_tehrani

💫 سِرّ صلوات در اين‌ آيۀ مباركۀ صلوات‌، سرّی است‌ بس‌ عجيب‌. زيرا خداوند امر به‌ صلوات‌ بر رسول‌ می‌كند، نه‌ بر رسول‌ و آل‌ او. امّا در اين‌ روايات‌ بسيار، معنی صلوات‌ بر پيامبر را صلوات‌ بر او و بر آل‌ او گرفته‌اند. يعنی: رسول‌ عبارت‌ است‌ از رسول‌ و آل رسول‌. و اين‌ به‌واسطۀ شدّت‌ اتّصال‌ نفوس‌ قدسيّۀ آل‌ اوست‌ به‌ او، به‌طوری كه‌ ابداً ميان‌ نفس‌ رسول‌ و نفس‌ آل‌ او بينونت‌ و فاصله‌ای وجود ندارد، و آل‌ او چنان‌ در ارتقاء از مراتب‌ توحيد و معرفت‌ بالا رفته‌اند كه‌ در همان‌ مقام‌ و منزل‌ رسول‌الله‌ مقام‌ و منزل‌ گرفته‌، و لحظه‌ای از نردبان‌ و سُلَّمِ اين‌ معراج‌ معنوی و روحی درنگ‌ ننموده‌، و با نفس‌ رسول‌اكرم‌ هُوهُوِيَّت‌ پيدا نموده‌اند. 📚 امام‌شناسی، ج۱۵، ص۱۳۱ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/4099 🆔 @allame_tehrani

💫 سِرّ صلوات 🔰 اتحاد نفوس‌ امامان‌ با رسول‌خدا صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم مقتضی ذكر «آل‌» است‌ در اين‌ آيۀ مباركۀ صلوات‌، سرّی است‌ بس‌ عجيب‌. زيرا خداوند امر به‌ صلوات‌ بر رسول‌ می‌كند، نه‌ بر رسول‌ و آل‌ او. امّا در اين‌ روايات‌ بسيار، معنی صلوات‌ بر پيامبر را صلوات‌ بر او و بر آل‌ او گرفته‌اند. يعنی: رسول‌ عبارت‌ است‌ از رسول‌ و آل‌ رسول‌. و اين‌ به‌واسطۀ شدّت‌ اتّصال‌ نفوس‌ قدسيّۀ آل‌ اوست‌ به‌ او، به‌طوری كه‌ ابداً ميان‌ نفس‌ رسول‌ و نفس‌ آل‌ او بينونت‌ و فاصله‌ای وجود ندارد، و آل‌ او چنان‌ در ارتقاء از مراتب‌ توحيد و معرفت‌ بالا رفته‌اند كه‌ در همان‌ مقام‌ و منزل‌ رسول‌الله‌ مقام‌ و منزل‌ گرفته‌، و لحظه‌ای از نردبان‌ و سُلَّمِ اين‌ معراج‌ معنوی و روحی درنگ‌ ننموده‌، و با نفس‌ رسول‌اكرم‌ هُوهُوِيَّت‌ پيدا نموده‌اند. اين‌ وصول‌ به‌ مقام‌ فناء در ذات‌ خداوند است‌، و حقيقت‌ واحديّت‌ و وحدانيّتِ مفاد و معنی ولايت‌ كليّۀ مطلقۀ الهيّه‌ می‌باشد كه‌ در آن‌ تعدّد و تجزّی امكان‌ ندارد، و صِرف‌ تجرّد و نور محض‌ و بساطت‌ كامل‌ است‌. پس‌ در آنجا صلوات‌ بر پيغمبر صلوات‌ بر آل‌ اوست‌، و صلوات‌ بر آل‌ او صلوات‌ بر خود اوست‌. ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ وَ اللهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ.[1] در آنجا عنوان‌ محمّد عين‌ عنوان‌ علی، و نفس‌ عنوان‌ فاطمه‌، و حقيقت‌ عنوان حسن‌ و حسين‌ و واقعيّت‌ عنوان‌ علی و محمّد و جعفر و موسی و علی و محمّد و علی و حسن‌ و محمّد است‌. يعنی در لاعنوان‌ است‌. هُنَالِكَ الْوَلَايَةُ لِلّهِ الْحَقِّ هُوَ خَيْرٌ ثَوَاباً و خَيْرٌ عُقْباً.[2] و می‌دانيم‌ كه‌: ولايت‌ انحصار به‌ خداوند دارد: پس‌ همۀ اين‌ ولايتها به‌ نحو هُوهُوِيَّت‌ واقعی است‌، و يک ولايت‌ بيشتر نمی‌باشد. زيرا يک واقعيّت‌ و يک اسم‌ اعظم‌ وجودی بيش‌ نيست‌، و يک وجود اصيل‌ و بَحْت‌ و صِرف‌ بيشتر معنی ندارد. حالا اگر شما بگوئيد: در تفسير اين‌ آيه‌ كه‌ اين‌ معنی بسيط‌ و مجرّد و ذات‌ وُحدانی را می‌رساند، و خطاب‌ خدا با امر او به‌ مؤمنين‌ بر صلوات‌ بر پيغمبر است‌ و بس‌، چرا پيغمبر صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم در تفسير آيه‌، آل‌ را جدا نموده‌اند و آن‌ را عطف‌ بر رسول‌الله‌ گرفته‌اند؟! بايد پيامبر هم‌ بفرمايند: قُولُوا: اللَهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَی إبْرَاهِيمَ! پاسخ‌ آن‌ اين‌ است‌ كه‌: اين‌ معنی دقيق‌ را ادراک نمی‌توانند بكنند مگر صاحبان‌ ولايت‌ و شاگردان‌ ورزيدۀ اين‌ دبستان‌. و امّا سائر مردم‌ را از آن‌ بهره‌ای نمی‌باشد. فلهذا برای آنكه‌ اصل‌ صلوات‌ بر آل‌محمّد فراموش‌ نگردد، و در بوتۀ نسيان‌ و جهل و غفلت‌ سپرده‌ نگردد، پيامبر امر فرموده‌اند تا حتماً با صلوات‌ بر پيغمبر صلوات‌ بر آل‌ او ضميمه‌ شود، وگرنه‌ صلواتی كه‌ بر پيامبر باشد و بر آلش‌ نباشد در حقيقت‌ و لُبِّ معنی صلوات‌ بر پيغمبر نيست‌ و إنًّا كشف‌ می‌كنيم‌ كه‌: ما صلوات‌ بر نفس‌ واقعی رسول‌الله‌ نفرستاده‌ايم‌، بلكه‌ بر رسول‌خدائی كه‌ با آلش‌ جداست‌ صلوات‌ فرستاده‌ايم‌، و روی اين‌ اساس‌ حتماً بايد در عبارت‌ و تلفّظ‌ هم‌ كلمۀ آل‌محمّد را عطف‌ بر محمّد كرد تا صلوات‌ بر پيغمبر واقعاً جای خود را اتّخاذ نموده باشد. و اين‌ است‌ سرّ آنكه‌ هر جا ذكری، و يا نامی، و يا يادی از پيغمبر می‌شود، به‌ دنبال‌ آن‌ بدون‌ فاصله‌، صلوات‌ بر محمّد و آل‌محمّد بايد فرستاد. 📚 امام‌شناسی، ج۱۵، ص۱۳۱ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- آيۀ 34 از سورۀ 3: آل‌عمران‌: ذرّيّه‌ای می‌باشند كه‌ بعضی از آنها از بعض‌ ديگرند و خداوند سميع‌ و عليم‌ است‌. 2- آيۀ 44 از سورۀ 18: كهف‌: در آنجا ولايت‌ اختصاص‌ به‌ خدا دارد كه‌ حقّ است‌. وَاللهِ حَقّ، بهترين‌ پاداش‌ و بهترين‌ عاقبت‌ می‌باشد. 🆔 @allame_tehrani

📜صلوات‌امام‌زمان‌(أرواحنا‌فداه) [مـــــــعـــروف بــه صــــلـــــوات ابـوالـحسن ضــرّاب اصـفـهـانـی] 🎙با نوای حاج مهدی صدقی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📖 صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی در عصر روز جمعه ▪️سید‌بن‌طاووس‌فرموده‌است: این‌صلوات‌از‌مولای‌ما‌حضرت‌مهدی (عـجـل‌اللـه‌تـعـالی‌فرجه‌الشریف) روایـت‌شـده‌اسـت‌و‌چــنــانــچــه تعقیبات‌روز‌جـمعه‌را‌به‌جهت‌عـذری نتوانستی‌بخوانی،هرگز‌این‌صلوات را‌ترک‌نکن،‌به‌جهت‌امری‌که‌خداوند جَلَّ‌جَلالُه‌ما‌را‌به‌آن‌آگاه‌کرده‌است. 📚 مـفـاتـیـح‌الـجـنـان 📍مشاهدهٔ متن دعا:👇 🌐 http://B2n.ir/erfan_zarrab 🌐 http://B2n.ir/bahjat_zarrab 💎 گنج پنهان:👇 eitaa.com/allame_tehrani/940 🔰 معرفی این صلوات شریف:👇 eitaa.com/allame_tehrani/941 🆔 @allame_tehrani

📜 دعای سِمات دعای سِمات‌ و آن را دعای «شَبور» نيز گويند و از ادعيۀ مشهوره‌ و معروفه‌ است‌ و دارای اسم‌ اعظم‌؛ و بزرگانِ از علماء بالله‌ خواندن‌ آن را در ساعت‌ آخر روزهای جمعه‌ ترک نمی‌كرده‌اند. 📚 معادشناسی، ج۳، ص۱۵۲ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/2257 🆔 @allame_tehrani

🔵 منتظر حقیقى کسى است که... منتظر و مشتاق حقیقى کسى است که با تبعیّت از آثار حجج إلهى در مقام تهذیب نفس مى‌کوشد و هر روز رنگ توحید را در صفحهٔ دل تقویت و با اطاعت و ورع و تقوى، امام علیه‌السّلام را در إعمال ولایت و تکمیل نفس خود، یارى می‌کند و در مقام تسلیم، به استقبال از قضا و تقدیر إلهى مى‌رود و در هر حال تسلیم است و شاکر. خواه زیارت ظاهرى آن بزرگواران روزى او بشود یا نه! رَزَقَنا اللّٰهُ ذلکَ بِمُحمّدٍ و آلِهِ الطّاهرین. ✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 📚 نورمجرّد، ج۱، ص۵۲۴ 🆔 @allame_tehrani

🤲 مناجات با امام زمان (علیه‌السلام) 😭 در انتظار آمدنم ایستاده‌ای... 🎙استاد میرزامحمدی 🆔 @allame_tehrani