😭 حسین آقام... 😭 همه میرن تو می‌مونی برام... 🎙حاج جواد شکری 🆔 @allame_tehrani

🚩 السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَاعَبدِاللّٰه... 🚩 السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَاالْفَضْلِ الْعَبّاسَ... 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 🆔 @allame_tehrani

💬 كلام‌ حدّاد: حاجات‌ مردم‌ غالباً امور مادّی است‌؛ همه‌ می‌گويند: وصله‌ای به‌ وصله‌های لباس‌ ما اضافه‌ كن‌! حضرت‌ حدّاد قدَّس‌الله‌سرَّه‌ می‌فرمود: من‌ می‌بينم‌ در همۀ حرمهای مشرّفه‌ مردم‌ خود را به‌ ضريح‌ می‌چسبانند و با التجا و گريه‌ و دعا می‌گويند: وَصْله‌ای بر وصله‌های لباس‌ پارۀ ما اضافه‌ كن‌ تا سنگين‌تر شود. كسی نمی‌گويد: اين‌ وصله‌ را بگير از من‌ تا من‌ سبک‌تر شوم‌، و لباسم‌ ساده‌تر و لطيف‌تر شود! 📚 روح مجرد، ص۲۶۹ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/3544 🆔 @allame_tehrani

🤲 خدایا از ما بگیر! 🎙مرحوم‌ آیت‌الله شهید مطهری 🆔 @allame_tehrani

🔰مرحوم سید هاشم حداد و شهید مطهری آیت‌الله حاج شیخ مرتضی مطهری بعد از ملاقات‌هایی که با مرحوم سید هاشم حداد داشتند بسيار مشعوف بودند، و می‌فرمودند: يكبار كه خدمتشان بودم از من پرسيدند: نماز را چگونه‌ می‌خوانى؟ عرض كردم: كاملاً توجّه به معانىِ كلمات و جملات آن دارم! فرمودند: پس كِى نماز می‌خوانى؟! در نماز توجّه‌ات به خدا باشد و بس! توجّه به معانى مكن! فهرست ↓۱- ملاقات و خلوت مرحوم آیت‌الله حاج شیخ مرتضی مطهری با حضرت آقا حاج سيّد هاشم حدّاد ↓۲- دستورالعمل خواستن آیت‌الله حاج شيخ مرتضى مطهّرى از حضرت حدّاد ↓۳- مسافرت مرحوم شهيد مطهّرى به كربلا و دو بار ملاقات با آقاى حدّاد 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 http://erfanvahekmat.com/a/4l 🆔 @allame_tehrani

🔹در نماز به چه چیزی باید توجه کنیم؟ لفظ یا معنی؟ 🎙حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 💬 توضیح عبارت‌ مرحوم‌ حدّاد به‌ شهید مطهّری‌: پس‌ کِیْ نماز می‌خوانی‌؟!👇 eitaa.com/allame_tehrani/3201 🆔 @allame_tehrani

❤️ آرامش دل انسان در هيچ حال از تهاجم افكار و خيالات وارده در قلب خالى نيست، حتّى در حال سكوت و استراحت، خواطر بدون اختيار مانند سيل به دل انسان هجوم مى‏آورند، و حتّى در حال خواب، خواطر از انسان دست‏ برنمى‏دارند؛ لذا براى سكون و آرامش دل بايد با ذكر خدا و مجاهدهٔ بسيار قوى در مقابل هجوم خاطرات مقاومت نمود، و دل را از دستبرد آنان محفوظ نگاهداشت، و در هر لحظه از منويات شخصى دست‏ برداشت، و اختيار و رضاى حضرت بارى تعالى را بر رضا و اختيار خود ترجيح داد. 📚 امام‌شناسی، ج۱، ص۴۵ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/4135 🆔 @allame_tehrani

💫 مقام مخلَصین 💎 اخلاص در عمل صالح يگانه وسيلهٔ نيل به مقصود است يكى از غرائز، حبّ به خدا و رسيدن به كمال اطمينان و كامياب شدن از لقاى‏ خدا و وصول به مقام عزّ اوست، و تا انسان به اين مطلوب نرسد آرام نمى‏گيرد، و براى وصول به اين مقام نياز به مجاهده با نفس امّاره دارد، يعنى در هر لحظه بايد مراقب بوده، كارى خلاف رضاى خدا از او سر نزند و كردارش صالح باشد. «فَمَن كَانَ يَرجُوا لِقَآءَ رَبِّهِ فَليَعمَل عَمَلاً صَالِحاً وَ لَايُشرِك بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أحَداً»[1] در هر قدمى كه برمى‏دارد از تسويلات نفس و تزيينات ابليس روى گردانيده، دل به خداى خود بسپارد و خواطر شيطانى را از ضمير خود به دور ريخته، نفس متحرک و مواج و مضطرب خود را به ياد خدا آرام كند. اين عمل احتياج به مجاهده دارد، مجاهده با نفس و رسيدن به منزل اخلاص، تا از مخلِصين گردد، و در تمام كارها از عبادت و غير آن در هيچ چيز غير خدا را منظور و مقصود خود نداند، و صرفاً كردارش خالصاً لوجهه الكريم بوده باشد. چون انسان در هيچ حال از تهاجم افكار و خيالات وارده در قلب خالى نيست، حتّى در حال سكوت و استراحت، خواطر بدون اختيار مانند سيل به دل انسان هجوم مى‏آورند، و حتّى در حال خواب، خواطر از انسان دست‏ برنمى‏دارند؛ لذا براى سكون و آرامش دل بايد با ذكر خدا و مجاهدهٔ بسيار قوى در مقابل هجوم خاطرات مقاومت نمود، و دل را از دستبرد آنان محفوظ نگاهداشت، و در هر لحظه از منويات شخصى دست‏ برداشت، و اختيار و رضاى حضرت بارى تعالى را بر رضا و اختيار خود ترجيح داد. اگر انسان به يارى و توفيق خدا در اين مرحله ايستادگى بنمايد، و مجاهدهٔ خود را ادامه بدهد كم كم همهٔ مراتب شخصيت‏طلبى و استكبار و استقلال‌منشى او خداحافظى نموده و می‌روند، و ذلّ عبوديت نسبت‏ به ساحت‏ حضرت معبود و روح خداطلبى و نياز و فقر به درگاه او جانشين آن مى‏گردد. از خودپرستى برون رفته خداپرست مى‏گردد و حقيقت عبوديت را در خود ملاحظه و مشاهده مى‏كند، قلب او آرام مى‏گيرد، و از نوسان و حركت مى‏ايستد، و از اضطراب و آشفتگى به اطمينان و سكون رهبرى مى‏شود، وجودش و سرّش پاک و پاكيزه مى‏گردد و خواطر شيطانى ديگر بدو راه پيدا نمى‏كند، و ساير خواطر با اجازهٔ او به درون دل راه مى‏يابند، و بدون اجازه، حق ورود ندارند. چون دل در اين هنگام بتمام معنى الكلمه پاكيزه شده و صيقلى به صيقل محبت و عبوديت‏ شده است، لذا جمال و انوار الهى در او مشهود، و آئينهٔ تمام‏نماى ذات و اسماء و صفات حضرت معبود مى‏گردد، و اين مقام مخلَصين است كه بسيار مقامى‏ والا و ارجمند است. 📚 امام‌شناسی، ج۱، ص۴۴ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- سورهٔ كهف: 18 - آيهٔ 110 🆔 @allame_tehrani

🔰شرط بهره‌مندی از معارف و علوم امام تسليم و خضوع و پيروى از امام است كه قلب را مستعد و آمادهٔ تلقى و اخذ معارف و علوم مى‏كند... خواه امام حضور داشته باشد و خواه غائب باشد، چون تأثير و تأثر ارواح نياز بسيارى به حضور ندارد... گرچه بدون ترديد حضور امام اثرش بيشتر و فوائدش به مقدار فراوانى زيادتر است. 📚 امام‌شناسی، ج۱، ص۱۸۲ (با تلخیص) 🆔 @allame_tehrani

🔰 يكی از جهات‌ عمومی غربت‌ اولياء الهی نفس‌ عنوان‌ ولايت‌ و عدم‌ تسانخ‌ آنان‌ با عالم‌ كثرت‌ و لوازم‌ آن‌ است‌ عنوان‌ ولایت‌ فی‌ حدّ نفْسِها که‌ از دسترس‌ بشر دور، و به‌ مقام‌ قرب‌ و حرم‌ خاصّ خدا نزدیک‌، و لازمۀ این‌ حقیقت‌ عدم‌ انس‌ و آشنائی‌ قاطبۀ مردم‌ با آثار و خواصّ ولایت‌ و صفات‌ ولیّ‌الله‌ است‌. چون‌ در ظهور ولایت‌ نسبت‌ به‌ مردم‌، هم‌ بسط‌ و گشایش‌ وجود دارد و هم‌ قبض‌ و گرفتگی‌، هم‌ رحمت‌ و هم‌ غضب‌، هم‌ جزای‌ نیک‌ و هم‌ انتقام‌ و نکال‌ و عقوبت‌. فلهذا مردم‌ دربارۀ آثار ولایت‌ که‌ سبکی‌ و مِهر و جمال‌ باشد آن را می‌پسندند و دوست‌ دارند، و دربارۀ آثاری‌ که‌ در آن‌ قهر و شدّت‌ و جلال‌ باشد آن را مکروه‌ می‌دارند و از سر کینه‌ و سختی‌ و مبارزه‌ برمی‌خیزند. 📚 روح مجرد، ص۲۰۹ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/4138 🆔 @allame_tehrani

🔰 يكی از جهات‌ عمومی غربت‌ اولياء الهی نفس‌ عنوان‌ ولايت‌ و عدم‌ تسانخ‌ آنان‌ با عالم‌ كثرت‌ و لوازم‌ آن‌ است‌ عنوان‌ ولایت‌ فی‌ حدّ نفْسِها که‌ از دسترس‌ بشر دور، و به‌ مقام‌ قرب‌ و حرم‌ خاصّ خدا نزدیک‌، و لازمۀ این‌ حقیقت‌ عدم‌ انس‌ و آشنائی‌ قاطبۀ مردم‌ با آثار و خواصّ ولایت‌ و صفات‌ ولیّ‌الله‌ است‌. چون‌ در ظهور ولایت‌ نسبت‌ به‌ مردم‌، هم‌ بسط‌ و گشایش‌ وجود دارد و هم‌ قبض‌ و گرفتگی‌، هم‌ رحمت‌ و هم‌ غضب‌، هم‌ جزای‌ نیک‌ و هم‌ انتقام‌ و نکال‌ و عقوبت‌. فلهذا مردم‌ دربارۀ آثار ولایت‌ که‌ سبکی‌ و مِهر و جمال‌ باشد آن را می‌پسندند و دوست‌ دارند، و دربارۀ آثاری‌ که‌ در آن‌ قهر و شدّت‌ و جلال‌ باشد آن را مکروه‌ می‌دارند و از سر کینه‌ و سختی‌ و مبارزه‌ برمی‌خیزند. أنبیای‌ عظام‌ که‌ فعل‌ آنها فعل‌ خداست‌ تا در پردۀ خلوت‌ و مناجات‌ مستورند و از حالات‌ درونی‌ آنها کسی‌ مطّلع‌ نمی‌باشد، کسی‌ در صدد تعرّض‌ به‌ آنها برنمی‌آید؛ ولی‌ همینکه‌ از جانب‌ خداوند مأمور به‌ ارشاد و تبلیغ‌ می‌گردند و می‌خواهند مردم‌ را از آداب‌ ملّی‌ خود و سنن‌ جاهلی‌ دیرین‌ به‌ آداب‌ عقلانی‌ و رسوم‌ و آداب‌ تکمیلی‌ در صراط‌ مستقیم‌ و منهج‌ قویم‌ سوق‌ دهند، از هر گوشه‌ و کنار دانسته‌ و ندانسته‌ به‌ جنگ‌ آنها قیام‌ می‌کنند، و از قتل و غارت‌ و نَهْب‌ و أسْر و شکنجه‌ و تعذیب‌ دریغ‌ نمی‌دارند، و تا خون‌ آنها را نریزند از عطش‌ شهوت‌ و غضب‌ و اوهام‌ و غرائز خودپسندی‌ و خودکامی‌ و خودمحوری‌ سیراب‌ نمی‌شوند. شخص‌ متّصف‌ به‌ ولایت‌، پیوسته‌ در خود منغمر و در عالم‌ عزّ خود مستغرق‌ و در غیبت‌ است‌، چه‌ ظاهراً ظاهر باشد و چه‌ نباشد؛ و معلوم‌ است‌ که‌: عامّه‌ که‌ افکارشان‌ از مشتهیات‌ نفسانیّه‌ و لذائذ خسیسۀ طبیعیّه‌ تجاوز نمی‌کند، چه‌ اندازه‌ از آن‌ عالم‌ جان‌ و حقیقت‌ جان‌ و لطافت‌ انوار ملکوتیّۀ قدسیّه‌ دور بوده‌؛ و عدم‌ تسانخ‌ عالم‌ کثرت‌ و آثار آن‌ (از پابند بودن‌ به‌ آداب‌ و رسوم‌ اجتماعیّه‌ و مرسومات‌ زائده‌ و مصلحت‌اندیشی‌های‌ بی‌فائده‌ و اعتباریّات‌ توخالی‌ و بدون‌ محتوی‌) با عالم‌ وحدت‌ و آثار آن‌ (از گسستن‌ زنجیرهای‌ اسارت‌ هوی‌ و هوس‌ و عبور از مراحل‌ لذائذ طبیعیّه‌ و منازل‌ وهمیّۀ خیالیّۀ اعتباریّه‌) به‌ مقام‌ ولایت‌ عنوان‌ عزّت‌، و بالملازمه‌ از جانب‌ مردم‌ صَلای غربت‌ داده‌ است‌. بر این‌ اساس‌ است‌ که‌ انبیاء و اولیاء پیوسته‌ در این‌ عالم‌ غریب‌ بوده‌ و بطور غربت‌ و عدم‌ همبستگی‌ با جامعه‌های‌ جبّار و ستمکار گذرانیده‌اند. 📚 روح مجرد، ص۲۰۹ 🆔 @allame_tehrani