🔰عنايت و اهتمام به اذكار قبل از خواب
و نيز در دستورات عمومى به ذكر خواب نيز عنايت زيادى داشتند و كيفيّت آنرا غالباً به اين طريق بيان مىفرمودند:
«سالک با طهارت و رو به قبله خوابيده، سورهٔ توحيد را سه مرتبه و هر يک از آيةالكرسى، صلوات و تسبيحات أربعه (سُبْحَانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا اللّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ) را يكبار بخواند. بعد از آن ذكر: يَفْعَلُ اللّهُ مَا يَشآءُ بِقُدْرَتِهِ، وَ يَحْكُمُ ما يُريدُ بِعِزَّتِه را سه مرتبه خوانده و نيز آيهٔ آخر سورهٔ كهف، آيات أخيره از سورهٔ حشر ـ از لَوْ أَنزَلْنَا هَـذَا الْقُرْءَانَ عَلَى جَبَلٍ[۱] تا آخر سوره ـ و آيهٔ ۱۸ و ۱۹ از سورهٔ ءالعمران را قراءت كرده و تسبيحات حضرت زهرا سلاماللـهعليها را بگويد، و بعد از إتمام اين أذكار، ذكر توحيد و كلمهٔ طيّبهٔ لا إلَـٰهَ إلّا اللّه را بگويد تا در حال ذكر به خواب رود.»
البتّه اگر كسى نمىتواند أذكار را در رختخواب بگويد و ممكن است خوابش ببرد، میتواند از هنگام مهيّاشدن براى خواب و وضو گرفتن، قراءت أذكار را شروع كند.
علاوه بر اين أذكار كه سالک بايد آنها را در اوقات مخصوص و با رعايت شرايط و آداب آن بجا بياورد، مىفرمودند: سالک بايد علىالدّوام و در تمام اوقات، توجّه به خداوند داشته باشد و لحظهاى از مراقبت حضرت پروردگار غفلت نكند.
📚نورمجرد، ج۱، ص۴۶۷
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. صدر آيهٔ ۲۱، از سورهٔ ۵۹: الحشر.
🆔 @allame_tehrani
💠 نحوهٔ جمع بين ذكر دائمى خدا و انجام امور روزمرّه
در أيّامى كه به مبحث استصحاب از رسائل شيخأعظم رحمةاللـهعليه كه مشتمل بر مباحث دقيق و مشكلى است اشتغال داشتيم، از خدمت ايشان سؤال كردم: چه كنيم؟! اگر بخواهيم بتماممعنىالكلمه توجّه به خدا داشته باشيم، از فهم درس و دقائق و ظرائف آن بازمىمانيم، و اگر بخواهيم حقّ درس را بجا آورده و متن و زواياى آن را تحقيق كنيم، از ذكر و ياد خدا بازمىمانيم!
حاصل پاسخ ايشان اين بود كه: ذكر و توجّه به حضرت معبود بر دو قسم است: يكى ذكر و توجّه إجمالى و ديگرى ذكر و توجّه تفصيلى. و آنچه براى سالک هنگام انجام و پرداختن امور روزمرّه از تعليم و تعلّم، كسب و تجارت، و صنعت و طبابت ضرورى است ذكر و ياد إجمالى است؛ در عين اينكه درس مىخواند و يا تدريس میكند و مباحثه و مطالعه دارد، دل نيز از ياد خدا روشن بوده، و بالمرّه از ياد او غافل نباشد.
سپس براى تقريب اين معنا فرمودند: فرض كنيد امروز ظهر مهمان عزيزى بر شما وارد مىشود، رفيقى صميمى كه دوران رفاقت طولانى با او داشته و به يكديگر مهر و محبّت بسيار داريد؛ چگونه وقتى به درس رفته و يا در كوچه و خيابان هستيد به ياد او مىباشيد كه امروز ظهر مىآيد با اينكه كارهاى روزانه را نيز انجام مىدهيد، در اينجا نيز بايد چنين باشد.
أمّا ذكر و ياد تفصيلى، در أوقات انجام أذكار و أوراد مقرّر مىباشد و وظيفهٔ سالک است كه در آن هنگام سرّ و ضمير را از غير خالى كرده و خلوت دل را براى مجالست با حضرت دوست مهيّا كند.
و حاصل اينكه در هيچ حالى دل از محبّت و ياد خدا فارغ نباشد و در أثر اشتغال به كثرات، خداى ناكرده مبتلا به نسيان نشود؛ كه سرمايهٔ كار و سلوک مؤمن و وسيلهٔ نجات از شيطان، ذكر است.
حضرت أميرالمؤمنين عليهالسّلام مىفرمايند: ذِكرُ اللّهِ رَأْسُ مالِ كُلِّ مُؤمنٍ و رِبْحُهُ السَّلامَةُ مِنَ الشَّيْطانِ[۱] «سرمايهٔ هر مؤمنى در طريق رشد و تحصيل كمال، ذكر خداوند است. و سود حاصل از اين تجارت، سلامت و رهائى از شيطان است.»
هم گلستان خيالم ز تو پر نقش و نگار
هم مشام دلم از زلف سمنساى تو خوش[۲]
📚نورمجرد، ج۱، ص۴۶۸
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. غررالحكم، ص۱۸۸، ح۳۶۲۱
۲. دیوان حافظ، ص۱۳۲، غزل۲۹۹
🆔 @allame_tehrani
♻️ رابطهٔ ذكر با نفى خواطر و فكر
از أهمّ امورى كه تجلّى سلطان معرفت براى سالک إلى اللـه بر آن متوقّف است يكى نفى خواطر و تحصيل آرامش و ديگرى فكر مىباشد. و اين دو امر با ذكر رابطهاى متقابل دارند، يعنى از سوئى ذكر موجب نفى خواطر و تحصيل آرامش است و همچنين موجب شعلهورشدن و نورانيّت فكر مىباشد، و از سوى ديگر حقيقت ذكر متوقّف بر نفى خواطر و آرامش است و نفى خواطر متوقّف بر فكر و توجّه به نفس مىباشد. بر همين أساس، ذكر از امورى است كه از آغاز سلوک لازم بوده و تا پايان نيز سالک از آن مستغنى نخواهد شد، البتّه كيفيّت آن در هر مرتبه متفاوت خواهد بود.
آيات قرآن كريم و روايات مباركات و كلمات اعلام و بزرگان اهلعرفان در بيان كيفيّت رابطهٔ ذكر با نفى خواطر و فكر با هم تطابق دارد.
أمّا در بيان تأثير ذكر در نفى خواطر و فكر، در سورهٔ مباركهٔ أعراف میفرمايد:
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَـآئِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُم مُبْصِرُونَ.[۱] «كسانىكه تقوا پيشه نمودهاند، هنگامى كه شيطان پيرامون قلب و دل آنان به گردش درآيد و خاطرهاى در دل ايشان بيفكند، ذكر و ياد خدا را به خاطر آورده و با آن، شيطان را دفع مىكنند؛ و در اين حال، ايشان بينا و صاحب بصيرت مىگردند و حجاب غفلت از ديدگانشان برداشته مىشود.»
و میفرمايد: أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ.[۲] «آگاه باشيد كه فقط با ذكر خداوند دلها آرام شده و از تلاطم و اضطراب خارج میگردد.»
و عبدالواحد آمدى در كتاب غررالحكم و دررالكلم از أميرالمؤمنين عليهالسّلام روايت میكند: مَن ذَكَرَ اللّهَ سُبحانَهُ أحيَى اللّهُ قَلبَهُ و نَوَّرَ عَقلَهُ و لُبَّهُ.[۳] «هر كس خداوند سبحانه را ياد كند، خداوند نيز دل او را به حيات معنوى زنده نموده و عقل و خرد او را روشن و نورانى میكند.»
و در موضع ديگرى از آن حضرت روايت میكند: الذِّكرُ نورُ العُقولِ و حَياةُ النُّفوسِ و جَلآءُ الصُّدُورِ.[۴] «ذكر خدا، نور عقلها، و حيات جانها بوده و سينهها را از زنگار غفلت و رين معاصى جلا مىدهد.»
و ملّا جلالالدّينمحمّد رومى در مثنوىمعنوى به همين حقيقت اشارهكرده و میفرمايد:
اين قدر گفتيم باقى فكر كن
فكر اگر جامد بود رو ذكر كن
ذكر آرد فكر را در اهتزاز
ذكر را خورشيد اين افسرده ساز[۵]
از درون خويش اين آوازها
منع كن تا كشف گردد رازها
ذكر حقّ كن پاک غولان را بسوز
چشم نرگس را از اين كركس بدوز
صبح صادق را ز كاذب واشناس
رنگ مى را بازدان از رنگ كاس[۶]
ذكر حقّ پاكست چون پاكى رسيد
رخت بر بندد برون آيد پليد
چون بر آمد نام پاک اندر دهان
نه پليدى ماند و نى اَندُهان[۷]
📚نورمجرد، ج۱، ص۴۷۰
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. آيهٔ ۲۰۱، از سورهٔ ۷: الأعراف
۲. آيهٔ ۲۸، از سورهٔ ۱۳: الرّعد
۳. غررالحكم، ص ۱۸۹، ح ۳۶۴۵
۴. غررالحكم، ص۲۸۹، ح۳۶۳۴
۵و۶. مثنوىمعنوى، ص۵۶۷ و ص۱۲۴
۷. مثنوىمعنوى، ص۲۰۶؛ اَندُهان، جمع اَندُه مخفّف اندوه است.
🆔 @allame_tehrani
💥حقيقت ذكر متوقّف بر نفى خواطر است
بر اساس همين تأثير ذكر در نفى خواطر و فكر، نظر شريف مرحوم علاّمه والد و اساتيدشان بر اين بوده است كه جايگاه ذكر پس از نفى خواطر نيست، بلكه ذكر مراتبى دارد و برخى از مراتب آن مقدّم بر نفى خواطر و وسيلهٔ تحصيل آن مىباشد، گرچه حقيقت آن پس از نفى خواطر محقّق گردد. و طريقهٔ منسوب به مرحوم سيّدبحرالعلوم را در نفى خواطر مردود مىشمردند چنانچه علاّمه والد به تفصيل در شرح رسالهٔ سيروسلوک منسوببهبحرالعلوم و در رسالهٔ لبّاللباب به اين امر پرداختهاند.[۱]
أمّا توقّف حقيقت ذكر بر نفى خواطر أمرى است روشن و آشكار كه مستغنى از شرح و توضيح است. أميرالمؤمنين عليهالسّلام مىفرمايند:
لا تَذْكُرِ اللّهَ سُبْحَانَهُ ساهياً، و لا تَنْسَهُ لاهياً و اذْكُرْهُ ذِكراً كامِلاً يُوافِقُ فيهِ قَلْبُكَ لِسانَكَ، وَ يُطابِقُ إضْمارُكَ إعْلانَكَ. وَ لَنْتَذْكُرَهُ حَقيقَةَ الذِّكْرِ حَتَّى تَنْسَى نَفْسَكَ فى ذِكْرِكَ وَ تَفْقِدَها فى أَمْرِكَ.[۲]
«خداوند سبحان را از روى غفلت ياد مكن، و با إعراض از حضرت پروردگار او را فراموش مكن، بلكه خدا را با ذكر كامل ياد نما؛ آنگونه كه در ذكر، قلب تو با زبانت موافق و همراه، و باطن تو با ظاهرت مطابق و هماهنگ باشد. و البتّه خدا را به حقيقت ذكر، ياد نخواهى كرد تا آنكه خود را هنگام ذكر فراموش نموده و گم كنى!»
با توجّه به اين دسته از أخبار روشن مىشود كه: آن ذكرى قلب و دل را به مرتبهٔ حيات طيّبه و معنوى رسانده و پردهٔ أوهام و شكوک كه مانع از إدراک حقائق است را كنار مىزند و عقل و طائر فكر را به پرواز در عالم قدس درمىآورد كه دل نيز با زبان همراه و موافق باشد، نه اينكه زبان به ذكر خدا مشغول أمّا قلب و ذهن سالک مستغرق در كثرات و أفكار و أوهام باطل باشد.
📚نورمجرد، ج۱، ص۴۷۱
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. رسالهٔ سيروسلوک منسوببهبحرالعلوم، ص ۱۷۳، تعليقهٔ شماره ۱۴۱؛ و رسالهٔ لبّاللباب، ص۱۴۱
۲. غررالحكم، ص۱۸۸، ح ۳۶۲۸
🆔 @allame_tehrani
🌿 بهرهٔ سالک از ذكر، به مقدار حضور قلب اوست
و بايد دانست كه حظّ و بهرهٔ سالک از ذكر، به مقدار حضور قلب اوست و بس. و از آنجا كه نفس و شيطان بيمناک از افروختهشدن چراغ شهود و معرفت در دل سالكند، سعى دارند تا با إلقاء خواطر پريشانكننده و خيالات باطله، بارقههاى ذكر را خاموشكرده و دل را در سردى و ظلمت، براى هميشه، مأمن و مأواى خود قرار دهند.
بنابراين سالک با عنايات ربّانيّه، هنگام ذكر بايد هر مهرى به جز مهر خدا را از دل، و هر سودايى جز سوداى او را از سر بيرون كند تا ذكر او به ثمر نشسته و طلعت «مذكور» در آئينهٔ جان هويدا شود.
📚نورمجرد، ج۱، ص۴۷۳
🆔 @allame_tehrani
💬 تمثيلى براى لزوم نفى خواطر
مثنوىمعنوى در تمثيلى، از نفس و مكرها و وسوسههاى آن تعبير به «موش» و از أذكار و عبادتها و مجاهدتهاى سالک در راه وصول به مقصود و حقيقت تعبير به «گندم» كرده است؛ كه اين موش نفس دائماً به انبار دسترنج او دستبرد زده و سرمايهٔ او را به يغما مىبرد، و لذا چنين سالكى پس از ساليان دراز از سلوک خود هيچ طرفى نبسته و قدمى برنداشته است. و علاج آن را در دفع و هلاک اين سارق میداند. و بايستى دائما در سعى و تلاش باشد تا با استعانت از پروردگار و تضرّع به درگاه او، لطف إلهى شامل او شده بر آن فائق آيد.
ما در اين انبار گندم مىكنيم
گندمِ جمع آمده گم مىكنيم
مىنينديشيم آخر ما به هوش
كاين خلل در گندم است از مكر موش
موش تا انبار ما حفره زده است
وز فنش انبار ما ويران شده است
أوّل اى جان! دفع شرّ موش كن
وآنگه اندر جمع گندم جوش كن
بشنو از أخبارِ آن صدر صدور
لا صلوة تمّ إلّا بالحضور
گر نه موشى دزد در انبار ماست
گندم أعمال چل ساله كجاست؟
ريزهريزه، صدق هر روزه چرا
جمع مىنايد در اين انبار ما؟
بس ستاره آتش از آهن جهيد
وين دل سوزيده پذرفت و كشيد
ليک در ظلمت يكى دزد نهان
مىنهد انگشت بر استارگان
مىكُشد استارگان را يک به يک
تا كه نفروزد چراغى بر فلک
چون عناياتت شود با ما مقيم
كى بود بيمى از آن دزد لئيم؟
گر هزاران دام باشد هر قدم
چون تو با مايى نباشد هيچ غم[۱]
📚نورمجرد، ج۱، ص۴۷۳
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. مثنوىمعنوى، ص۱۱
🆔 @allame_tehrani
📿 حلقات ذكر و ياد خدا
🌳 حلقههاى ذكر خدا، بوستانهاى بهشت در زمين
حضرت رسول مكرّم اسلام صلّىاللـهعليهوآلهوسلّم مىفرمايند: بادِروا إلَى رياضِ الْجَنَّةِ. فَقالوا: وَ ما رياضُ الْجَنَّةِ؟ قالَ: حِلَقُ الذِّكْرِ.[۱] «به سوى بوستانهاى بهشت سرعت جوئيد. پرسيدند: بوستانها و رياض بهشت چيست؟ حضرت فرمودند: حلقههاى ياد و ذكر خداوند.»
حضرت علاّمه والد أفاضاللـهعلينامنبركاتتربته در زمان اقامت در طهران عصرهاى جمعه با رفقا و تلامذهٔ سلوكى خود مجلس ذكر و ياد خدا داشتند و كيفيّت اين جلسات كه از يكساعتونيم به غروب تشكيل مىشد اين بود كه: ابتدا مدّتى به سكوت و توجّه تامّ و تمام به حضرت پروردگار مىگذشت، و بعد از آن، آيات دلنشين توحيدى قرآن بود كه اين شوريدگان را در عشق و محبّت خدا مستغرق میكرد و اشک از ديدگان آنان مىفشاند، و بعد از قرآن، دعاى سمات يا يكى از مناجات خمسعشرة يا بندهايى از دعاى جوشن كبير خوانده مىشد، و نهايةً با إقامهٔ نماز مغرب و عشاء جلسه ختم مىگرديد و بعضاً در اين جلسات ارشادات و تذكّراتى نيز بيان مىفرمودند.
علاوه بر اين، در شبهاى سهشنبه در مسجد قائم نيز اين حلقهٔ ذكر تشكيل مىشد أمّا اختصاص به شاگردان ايشان نداشت و ديگران نيز در اين جلسات شركت مىكردند. حضرت علّامه والد در اين شبها، سورهٔ نور را تفسير مىكردند و صحبت از مطالب عالى و راقى توحيد و عرفان بود. لذا اين جلسات نيز شور و حرارت و عشق عجيبى داشت و چنان مجذوب ايشان مىشديم كه گذر زمان را نمىفهميديم، حتّى در افرادى كه از شاگردان سلوكى ايشان نبودند، اين عشق و شور ظاهر بود؛ شخصى بود أهل آمل، شبهاى سهشنبه خود را از آمل به طهران مىرساند، فقط براى اين كه از مجالس علّامه والد استفاده كند.
بسيارند كسانى كه از عرفان و توحيد سخن مىگويند، أمّا حلاوت و شيرينى ندارند، چون دلداده به خدا نيستند و توحيد حضرت حقّ را خودشان ذوق نكردهاند؛ و المُسْتأجرةُ لَيستْ كَالنّآئِحةِ الثَّكْلى. أمّا عارف حقيقى و انسان كامل كه اين منازل را پيموده و سختى راه را چشيده و بالأخره هستى مجازى خود را در آتش محبّت خدا خاكستر نموده، وقتى از عرفان و محبوب خود سخن میگويد، دلها را به خود مىربايد و آن آتش را نيز در دل مخاطبين مىاندازد.
📚نورمجرد، ج۱، ص۶۳۳
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. بحارالأنوار، ج۱، ص۲۰۲، ح۱۲
🆔 @allame_tehrani
💗 تشديد نشاط و عشق به خداوند در جلسات ذكر خدا
سالک با مركب نفس، مراحل و منازل سلوک را مىپيمايد و محرّک اين مركب، نشاط و عشق و محبّت به خداوند متعال است. ايشان مىفرمودند: نفس انسان حكم باطرى را دارد كه بايد شارژ شود و در اين جلسات است كه قلب سالک شارژ مىشود و از عشق پروردگار سرشار میگردد. وقتى مؤمنين دور هم گرد مىآيند و با هم قلبهايشان را متوجّه خدا مىكنند، بهرهٔ بيشترى برده و زودتر به مقصد مىرسند. لذا از ميزان شوق و لحظهشمارى سالک براى جلسهٔ بعدى، إنّاً كشف مىشود كه او بهره خود را از اين جلسات مىبرد يا نه. و عطش خدا را كسى در دل دارد كه پيش از همه و منظّم به جلسه مىآيد.
در زمانى كه به مشهد مقدّس رضوى مشرّف شدند و رفقاى ايشان نيز هجرت كرده و به ايشان پيوستند، جلسات عصر جمعه نيز دائر بود. و علاوه بر آن، شبهاى سهشنبه نيز جلساتى مخصوص شاگردان خود مقرّر فرمودند و مىفرمودند: اگر چنانچه اين باطرى در طول هفته كم بياورد، جلسات شب سهشنبه آن را تأمين میكند.
و بالجمله حضرت علّامه والد و نيز حضرت آقاى حدّاد و حضرت آقاى قاضى رضواناللـهتعالىعليهم به اين جلسات عنايت و توجّه خاصّى داشتند. حقير كراراً از حضرت آقاى حدّاد و نيز از فرزند أرشد مرحوم قاضى، مرحوم آقا سيّد مهدى قاضى، شنيدم كه حضرت آقاى قاضى در جلسهاى كه با رفقايشان در مدرسهٔ هندى داشتهاند مىفرمودند: به شرق و غرب عالم نظر انداختم و هيچ جلسهاى را بهتر از اين جلسه نديدم!
مرحوم آيةاللـه تألّهى رضواناللـهعليه كه بعضاً در جلسات مرحوم حضرت آيةاللـه أنصارى قدّسسرّه شركت كرده و فيض مىبردند، در وصف آن جلسات اين شعر را مىخواندند:
آسمان رشک برد بهر زمينى كه در او
يک دو كس بهر خدا يک نفسى بنشينند
📚نورمجرد، ج۱، ص۶۳۴
🆔 @allame_tehrani
🔰شرائط بهرهورى از جلسات ذكر خدا
حضرت علّامه والد قدّسسرّه مىفرمودند: جلسات شرائط سابقه و لاحقه دارند و سالک با رعايت آنها میتواند از مجالس ذكر بهرهٔ كامل را ببرد و سرمايهٔ ارزندهٔ معنوى عشق و محبّت به پروردگار را كه در أثر توجّه و اتّحاد دلها به دست آمده، زنده نگه دارد و بيهوده از دست ندهد.
نظر شريفشان بر اين بود كه اگر كسى اين شرائط را رعايت نمايد، بهرهٔ خود را خواهد برد، گرچه خودش متوجّه نگردد و ظهور و بروزى نداشته باشد. شخصى از رفقا خدمت ايشان عرض میكرد: من نمىتوانم به فلان جلسه بروم و از آن جلسه استفاده نمىبرم. ايشان فرمودند: استفادهٔ شما در همان جلسه است. و البتّه نفس دستور ولىّخدا موجب استفاده میگردد.
📚نورمجرد، ج۱، ص۶۳۵
🆔 @allame_tehrani
🔴 لزوم توجّه و جمعيّت خاطر در جلسات ذكر
مىفرمودند: سالک قبل از ورود به جلسه بايد خود را از مشاغل و شواغلى كه دارد فارغ كند و خانهٔ دل را از غير و آثار ماسوىاللـه تكانده و با ضميرى صاف و روشن وارد مجلس شود، تا هم خود استفاده كند و هم به ديگران بهره برساند؛ ولى اگر سالك با ذهن پريشان و گرفتار در تارهاى أوهام و خواطر و مشغول به كسب و كار و زن و بچّه و درس و كتاب، به جلسه بيايد، نه تنها استفاده نمىكند، بلكه مايهٔ اضطراب و تشويش خاطر سالكان مبتدى و ضعيف شده و راه آنان را نيز سدّ میكند.
روزى در طهران و در خدمت ايشان به جلسهاى رفتيم كه با دهدوازده نفر از رفقا تشكيل شده بود. ده دقيقه در سكوت نشستيم. ناگهان ايشان فرمودند: خواطر آقايان رفقا متشتّت است و جمعيّت خاطر نيست و تا اطّلاع بعدى، جلسات تعطيل است. و تشريف بردند و آن جلسه تا مدّتى تعطيل بود.
بارى، از اين رفتار حضرت علّامه والد قدّسسرّه به خوبى استفاده مىشود كه اين جلسات بهخودىخود موضوعيّت ندارند و ارزش و فضيلت آنها زمانى است كه قلب سالک را كه در أثر توجّه به عالم كثرت و رعايت أحكام و لوازم آن نزول كرده، با آتش محبّت خدا به عالم توحيد صعود دهد و حال وحدت بر كثرت غالب شود، و إلّا سالک اندک توجّه و حرارت عشقى را كه دارد چهبسا در همين جلسه از دست بدهد!
ديگر اينكه جلسه بايد در جاى آرام و فارغ از أشياء و مناظرى باشد كه مانع از توجّه مىشود. و سالک هنگام ورود به جلسه نبايد با سلام كردن[۱] يا سروصدا سكوت جلسه را بشكند و مانع از سير و تفكّر رفقاى خود شود، زيرا عمده استفاده و بهرهورى از جلسه در همين سكوت همراه با توجّه است.
📚نورمجرد، ج۱، ص۶۳۶
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. سلامكردن مستحبّ مؤكّد است، أمّا گاهى به علّت تقارن با أمر ديگرى استحباب آن ساقط مىشود، بلكه ترک آن راجح است. شهيد ثانى رحمةاللـهعليه در آداب ورود به مجلس درس میفرمايد:
وعَدَّ بعضُهم حِلَقَ العِلمِ حالَ أخذِهِم فى البَحثِ مِنَ المَواضِعِ الَّتى لا يُسَلَّمُ فيها، و اخْتارَهُ جَماعةٌ مِنَ الأفاضِلِ و هُو مُتَّجِهٌ حيثُ يَشغَلُهم ردُّ السَّلام عمّا هُم فيهِ مِنَ البَحثِ و حضورِ القَلبِ كَما هو الغالبُ سيَّما إذا كانَ فى أثنآءِ تقرير مسألةٍ فَإنَّ قطعَهُ عَليهِم أضرُّ مِن كثيرٍ مِنَ المَواردِ الّتى ورَد أنّه لا يُسَلَّمُ فيها.
«برخى، مجالس علم را در حالى كه أهل آن مشغول به بحث و گفتگوى علمى هستند، از مواردى شمردهاند كه سلامنمودن در آن مستحبّ نمىباشد و عدّهاى از أفاضل اين نظر را اختيار نمودهاند و اين سخنى است وجيه و نيكو؛ زيرا غالباً جواب سلام دادن در اين مجالس أشخاص را از بحث علمى و حضور قلب و تمركز لازم در آن باز مىدارد، خصوصاً اگر در ميان تقرير و تبيين يک مسألهٔ علمى باشند و رشتهٔ سخن پاره گردد كه از هم گسستن اتّصال مطالب ضررش از ضرر بسيارى از مواردى كه در شرع از سلامكردن در آن نهى شده است، بيشتر است.» (منيةالمريد، ادب سيزدهم از آداب درس، ص ۲۶۹)
🆔 @allame_tehrani
⭕️ كسانى كه با اصدقاء خود كدورت دارند حقّ شركت در جلسات را ندارند
و ديگر اينكه، اگر بين أصدقاء كدورتى پيش آمد و نفوس آنان در تضارب با يكديگر بود، تا اين تضارب و كدورت جاى خود را به صلح و صفا نداده حقّ ورود به جلسه را ندارند؛ زيرا راه خدا با طمأنينه و آرامش طىّ مىشود، و نفس دو رفيق در صورت تضارب مانند دو اسبى مىمانند كه يكى درشكه را از جلو مىكشد و ديگرى از عقب؛ در اين صورت نهتنها حركتى بسوى خدا صورت نمىگيرد بلكه نفوس خسته و درمانده مىشوند، نيروها صرف مىشود، ولى اثر مطلوب به دست نمىآيد و حال جلسه را نيز به شدّت تنزّل مىدهند.
اگر سالک اين شرائط سابقه را رعايت كند، بهرهٔ كامل و وافى را از جلسه مىبرد اگرچه خود متوجّه نباشد؛ حضرت آقاى حدّاد رضواناللـهتعالىعليه مىفرمودند: فلانى مىآيد و يک روز، دو روز نزد ما مىماند، نه من با او يک كلمه حرف مىزنم و نه او با من! أمّا استفادهاش را میكند و نصيب خود را مىبرد!
📚نورمجرد، ج۱، ص۶۳۷
🆔 @allame_tehrani
💎 حفظ بهرههاى جلسهٔ ذكر خدا با مراقبهٔ شديد
أمّا شرط لاحق جلسه عبارت است از مراقبهٔ شديد براى حفظ تذكّر و توجّهى كه در جلسه كسب كرده است.
حضرت علّامه والد قدّسسرّه مىفرمودند: برخى بهخاطر عدممراقبه هرچه را در اين جلسات تحصيل مىكنند پيش از خروج از جلسه يكجا باخته و دست خالى مىروند. و لذا بعد از جلسه نيز بايد سكوت اختيار كرده و به غير ضرورت تكلّم نكند و حال جلسه را تا جلسهٔ بعدى حفظ كند، تا آن عشق و شور به لقاء حضرت پروردگار در قلب سالک متمكّن شود؛ نه اينكه با عيال و فرزندان يا رفيق و آشنا بنشيند و از هرجا سخن بگويد و خود را خسته و سنگين كند.
روزى حضرت علّامه والد بعد از جلسه، نماز مغرب را إقامه كردند و چون نماز عشاء را به جهت رسيدن به وقت فضيلت عشاء به تأخير مىانداختند، در اين فاصله به تعقيبات مشغول شدند. دراينحال بعضى از شاگردان مشغول به صحبت با يكديگر شدند، ايشان با ناراحتى رو كردند به آنها و فرمودند: آقا! تعقيبات نماز مغرب جزء نماز مغرب است. همه مكتسبات با اين صحبتها از بين مىرود.
📚نورمجرد، ج۱، ص۶۳۸
🆔 @allame_tehrani
salavat256.ir_.pdf
1.12M
🤲 راه نجات و گنج پنهان 💎
📥خلاصهٔ کتاب «گـنـج پنهان»:
فـــــوائـــد و بـــرکـــات خــــاص صـلـوات امام زمان أرواحنا فداه؛ مـــعـــروف بــه صلوات ابوالحسن ضرّاب اصفهانی
📜معرفی این صلوات شریف:👇
eitaa.com/allame_tehrani/941
🔰معرفی اجمالی:👇
eitaa.com/allame_tehrani/942
🔉 فایل صوتی صلوات:👇
🎙محسن فرهمند آزاد 🎙مهدی صدقی
📹 فایل تصویری صلوات:👇
eitaa.com/ezdevaje_elahi/4953
📍انشاءاللـه مـبـلّـغ صــلــوات امام زمان أرواحنا فداه باشیم.
#نشر_حداکثری
#صلوات_امام_زمان
#صلوات_ضراب_اصفهانی
🆔 @allame_tehrani
📜 صلوات امام زمان (أرواحنا فداه)
[معروفبهصلواتابوالحسنضرّاباصفهانی]
🔰معرفی این صلوات شریف:
🔸دعا برای امام زمان أرواحنا فداه با هر زبان و لهجه و در هر مکان و زمان خوب است و آثار و فوائد زیادی دارد، ولکن دعاهایی که از حضرات معصومین علیهمالسلام رسیده است، فضیلت بیشتری دارد؛ مثل دعای امام رضا علیهالسلام دربارهٔ حضرت مهدی أرواحنا فداه، یا دعای زمان غیبت کبری و دعای عهد و دعای بعد از زیارت آن حضرت، که همهی آنها بسیار خوب و مفید و مؤثر است و باید بخوانیم و در مضامین آنها دقت کنیم و بهرهٔ معنوی ببریم انشاءاللّٰه؛
🔹امّا از همهی این دعاها بهتر و جامعتر و کاملتر، صلوات و دعای خود امام زمان است؛ یعنی دعایی که از شخص حضرت صاحبالزّمان أرواحنا فداه صادر شده است و در اوایل مفاتیحالجنان هم آمده است.
🔸این دعا و صلوات شریف، از دعاهای جلیلهای است که از همهی دعاها جامعتر، کاملتر، محبوبتر و بهترین عمل و کلیدی است برای صدها قفل بسته، که صدها بلا و گرفتاری در دنیا و آخرت به برکت این صلوات و دعای شریف برطرف میگردد، و بهترین و کاملترین دعا برای امام زمان میباشد و میتوان در هر مکان و هر زمان از شبانهروز، آن را قرائت کرد و چه خوب است حدّاقل روزی یکبار بر قرائت آن مداومت داشت، که اثر خاص دارد و مفید و مؤثر است انشاءاللّٰه.
🔹این دعا هم فوائد صلوات بر محمّد و آل محمّد را دارد و هم فوائد دعا برای امام زمان را.
🔸امام زمان در مورد این صلوات و دعا فرمودهاند: هرگاه خواستی بر پیغمبر صلوات بفرستی پس بر او و بر اوصیاء او طبق این نسخه صلوات بفرست.(۱)
🔹یعنی امام زمان خواندن این صلوات و دعا را محدود به هیچ زمان و مکانی نفرمودهاند و هرکس در هر زمان و مکانی که بخواهد میتواند این صلوات و دعا را بخواند.
🔸و صاحب مکیالالمکارم بعد از نقل این صلوات و دعای شریف فرمودهاند: این دعای شریف از دعاهای جلیلهای است که شایسته است در هر وقتی از اوقات بر آن مداومت و مواظبت شود، و نیز ایشان میفرماید: از گفتار سید بن طاووس که فرموده هیچگاه خواندن صلوات امام زمان علیهالسّلام را وامَگذار به جهت امری که خداوند جَلَّجَلالُه ما را بر آن آگاه فرموده، استفاده میشود که از سوی مولایمان حضرت صاحبالزّمان در این باره، فرمانی به او رسیده است.(۲)
🔹در کتاب مکیالالمکارم که آیتالله موسوی اصفهانی به دستور امام زمان أرواحنا فداه نوشتند، برای کسی که در حق امام زمان دعا میکند، بیش از صد فضیلت و فایده نقل کردهاند و یکی از آن فوائد این است که حضرت مهدی در حقّ آن شخص دعا میکنند، و این واضح است شخصی که حضرت مهدی برایش دعا کنند حتماً در دنیا و آخرت به سعادت میرسد انشاءالله.
📍در مفاتیحالجنان در قسمت اعمال عصر جمعه آمده است: جا دارد در اینجا صلواتی را که به ابوالحسن ضرّاب اصفهانی منسوب است و شیخ طوسی و سید ابن طاووس آن را در اعمال عصر روز جمعه ذکر نمودهاند بیان کنیم. سید ابن طاووس فرموده است: این صلوات از مولای ما حضرت مهدی (عجلاللهتعالیفرجهالشریف) روایت شده است و چنانچه تعقیبات روز جمعه را به جهت عذری نتوانستی بخوانی، هرگز این صلوات را ترک نکن، به جهت امری که خداوند (جَلَّ جَلالُه) ما را به آن آگاه کرده است. آنگاه سید در ادامه، سند آن را با متن صلوات نقل کرده است؛ امّا شیخ در «مصباح المتهجّد» فرموده است: این صلوات از حضرت صاحبالزّمان (عجلاللهتعالیفرجهالشریف) روایت شده که در مکّه بدست ابوالحسن ضرّاب اصفهانی رسیده است و ما سند آن را به خاطر فشرده بودن نسخه ذکر نکردیم.
📜 صـلـوات ضـرّاب اصـفـهـانـی:
🌐 سایت آیتالله بهجت:👇
B2n.ir/bahjat_zarrab
🌐 سایت استاد انصاریان:👇
B2n.ir/erfan_zarrab
📌فایل pdf خلاصهٔ کتاب «گنج پنهان»: فوائد و برکات خاص صلوات امام زمان أرواحنافداه؛ مــعـروف به صلوات ابوالحسن ضرّاب اصفهانی 👇
📥 دریافت مستقیم
📥 دریافت از کانال + فایل صوتی صلوات
✅ صلواتی که کلید صد قفل بسته است و بیش از صد فضیلت و فایده دارد و گنجی است که در همهی خانهها موجود است ولی اکثر مردم از برکات آن بیخبرند.
✅ سعی شده است در این فایل، مطالب اصلی در رابطه با این صلوات شریف بیان شود.
✅ این فایل را به عزیزانی که دسترسی به کتاب گنج پنهان ندارند برسانید تا با این دعا آشنا شوند و از فوائد خاصّ آن بهرهمند گردند.
🔰مـعـرفـی اجـمـالـی
📍انشاءالله مبلّغ صلوات امام زمان أرواحنافداه باشیم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- جمالالأسبوع، ص۴۳۳ / بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۹
۲- مکیالالمکارم، ج۲، ص۷۳ یا ص۱۱۳
#نشر_حداکثری
#صلوات_امام_زمان
#صلوات_ضراب_اصفهانی
🆔 @allame_tehrani
🤲 راه نجات و گنج پنهان 💎
📜 صلواتامامزمانأرواحنافداه مــــــعـــــــروفبــــهصـــــلـــــوات ابوالحسنضرّاباصفهانی
🔰معرفی این صلوات شریف:
eitaa.com/allame_tehrani/941
📥فایل pdf خلاصهٔ کتاب:👇
• دریافت مستقیم
• دریـافـت از کـانـال
+ فـایـل صــوتــی صـــلـــوات
#نشر_حداکثری
📍انشاءاللـه مـبـلّـغ صــلــوات امــام زمـان أرواحنا فداه باشیم.
#صلوات_امام_زمان
#صلوات_ضراب_اصفهانی
🆔 @allame_tehrani