😭 هوای این روزای من هوای مشهده... 🕊 کبوتر دلم آقا دوباره پر زده... 🎙کربلایی رضا شیخی 🆔 @allame_tehrani

🕌 بر امام مهربان خود پناه آورده‌ام 🎙حاج فیروز زیرک‌کار 📹 فـایـل تـصـویـری کـامـل 🆔 @allame_tehrani

▪️دامن آلوده و بار گناه آورده‌ام... 🎙حاج محمود کریمی 🆔 @allame_tehrani

▪️شمس‌الضحیٰ... 🎙حاج محمود کریمی 🆔 @allame_tehrani

🕌 آمدم ای شاه پناهم بده 🕌 خط امانی ز گناهم بده 🎙کربلایی حسین طاهری 🆔 @allame_tehrani

📜 صلوات خاصهٔ امام رضا علیه‌السلام اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِ‏ وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّيقِ الشَّهِيدِ صَلاَةً كَثِيرَةً تَامَّةً زَاكِيَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ‏. 🆔 @allame_tehrani

📜 زیارت «هفت حدیث» 🏴 شهادت امام رضا (علیه‌السلام) 🌐 متن و ترجمه + صوت زیارت 🆔 @allame_tehrani

🏴 غـربـت امـام رضـا (عـلـیـه‌الـسـلام) در مـجـامـع عـلـمـی 🔰يكی ديگر از جهات‌ غربت‌ امام رضا (علیه‌السلام)، مـخـفـی مـانـدن‌ حـقـائـق‌ توحيدی در روايات‌ منقوله‌ از آنحضرت‌ است و يكی ديگر از جهات‌ غربت‌ امام‌ رضا عليه‌السّلام‌ آنستكه‌: مطالبی بس‌ نفيس‌ و عالی در باب‌ معرفت‌ و توحيد ذات‌ مقدّس‌ تعالی بيان‌ فرموده‌ است‌ كه‌ در «عيون‌أخبارالرّضا» و سائر كتب‌ مسطور است‌، و روی اين‌ روايات‌ بايد بحث‌ها و دقّت‌ها شود و در حوزه‌های علميّه‌، مدارسی برای تحليل‌ و تجزيه‌ و تفهيم‌ اين‌ معانی بوجود آيد؛ ولی مع‌الأسف‌ هيچ‌ بحثی نشده‌، و حقائق‌ اين‌ معانی در بوتۀ خفاء مانده‌، و مستور از أفهام‌ طلّاب‌ است‌. و اين‌ غربت‌ از همۀ مراتب‌ غربتِ گذشته‌ شديدتر است‌. صلوات‌الله‌عليه‌.(متن کامل) ✍ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 «روح مجرد»، ص۲۳۴ 🔰علّت اشتهار امام رضا به امام غریب 🆔 @allame_tehrani

📝 ماجرای دوات و قلم 🔹روايات وارده در منع عمر از كتابت رسول خدا صلی‌الله‌عليه‌وآله در مرض موت 🔹مقدمه‌چينی عمر برای جلوگيری از كتابت رسول خدا 🔹نسبت دادن عمر هجران را به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) 🔹تغيير دادن لفظ هجران از سوی طرفداران عمر 🔹منظور رسول خدا از كتابت، وصايت علی عليه‌السلام بوده است 🔹قبول كردن قرآن بدون قبول گفتار رسول خدا غلط فاحش است 🔹همدستی عمر با ابوبكر در منع از خلافت علی عليه‌السلام 🔹قرآن به تنهايی كافی نيست 🔹علت ننوشتن رسول خدا نامه را بعد از نسبت هذيان به او 🔹بيان علامه طباطبائی (ره) در عدم تصريح به نام علی عليه‌السلام در قرآن 🔹علت جلوگيری از كتابت حديث پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) 🔹روايت مجعول بخاری در تنقيص منزلت علی عليه‌السلام 🔹پاسخ روايت مجعول بخاری بيان مزورانه ابوالفداء دمشقی در جمع ميان روايات وصايت 🔹روايات گذشته ساختهٔ عايشه است 🔹پاسخهای علمای عامه در اعتذار عمل عمر همگی مردود است 🔹جنايات عمر مسير تاريخ را عوض كرده است 🔹صبر و تحمل رسول خدا و علی عليه‌السلام در برابر مشكلات 🔹كلماتی چند از اميرالمؤمنين عليه‌السلام 🔹اشعاری در مدح اميرالمؤمنين عليه‌السلام 📚 امام‌شناسی، ج۱۳، ص۱۳۱-۱۹۲ 🆔 @allame_tehrani

🗓 اوّل ربیع‌الأوّل مصادف با هجرت پیامبر و واقعۀ لیلةالمبیت 💬 داستان ليلةالمبيت و ايثار و فداكارى اميرالمؤمنين نسبت به رسول‌الله 🔺خون چكيده از پاى امیرالمؤمنین در هجرت به مدينه 💫 افتخار خدا به ملائكه در ايثار امیرالمؤمنین جان خود را به رسول‌الله اميرالمؤمنين عليه‌السلام در تمام مراحل با پيغمبر اكرم بودند، و خود را فداى آن حضرت مى‏نمودند، در ايثار دقيقه‏اى فروگذارى نمى‏نمودند، كفار قريش مسلمين را بسيار شكنجه مى‏نمودند. تا آنكه مجبور شدند به اذن حضرت به حبشه هجرت كنند. پيغمبر اكرم براى طلب نصرت و يارى، يكبار بطائف تشريف برد، و از آنها يارى خواست فرمود: من یک نفر از شما را اكراه نمى‏كنم، از شما می‌خواهم كه مرا از كشتن باز داريد، قريش تصميم قتل مرا گرفته‏اند، شما مرا يارى كنيد، و از كشته شدن جلوگيرى نمائيد تا رسالات پروردگار خود را به مردم برسانم[1]. هيچكس آن حضرت را نپذيرفت، و با سنگ‏هائى كه بر آن حضرت مى‏زدند، حضرت را از طائف بيرون كردند، و پاهاى ايشان در اثر سنگها مجروح شده خون مى‏آمد. چون ابوطالب از دنيا رفت، تعدى قريش بر آن حضرت شديد شد، ديگر از هيچ آزارى خوددارى نمى‏نمودند، در منزل آن حضرت پيوسته سنگ و چوب پرتاب مى‏كردند، و در راه خاک بر سر ايشان مى‏ريختند. روزى به منزل آمد و خاكها بر سر و صورتش مشهود بود، يكى از دختران آن حضرت خاكها را از سر و روى آن حضرت مى‏شست، و گريه مى‏كرد و حضرت مى‏فرمود: اى دخترک من گريه مكن!خداوند پدر تو را حفظ خواهد كرد[2]. تا آن كه انصار مدينه به خدمت ايشان آمده، و ايمان آوردند و با آن حضرت بيعت كردند به‌آنكه اگر آن حضرت به مدينه رود مانند خود و اولاد خود آن حضرت را حفظ كنند، و از دشمنان آن حضرت ممانعت نمايند. از طرفى كفار قريش ديدند كه بهر قسم كه خواهند آن حضرت را از دعوتش منع كنند نشد، با وعده و با وعيد هم نشد، و روز به روز بر عدهٔ مسلمين افزوده مى‏گردد. آخرالأمر قرار گذاردند در دارالندوة مجلسى گرد آورده و دربارهٔ آن حضرت تصميم نهائى را بگيرند. چهل نفر از دانايان مجرب در دارالندوة گرد آمدند، و پس از گفتگوهائى طويل تصميم گرفتند پيغمبر را بكشند، بدين‌طريق كه اگر از هر قبيله يک نفر براى شركت در قتل آن حضرت انتخاب گردد، و آنان يک مرتبه در مجلس واحد آن حضرت را بكشند، چون خون آن حضرت در ميان قبايل پخش مى‏گردد، لذا بنى‌هاشم نمى‏توانند با آن قبايل نبرد نموده، حاضر به ديه مى‏شوند، و اين مهم نيست آنها ديهٔ آن حضرت را به بنى‌هاشم مى‏پردازند. بر اين ميعاد تصميم گرفتند، و از هر قبيله يک شخص شجاع انتخاب نمودند، تا در شب معين بدون اطلاع احدى در منزل رسول خدا ريخته، و بدن مباركش را در زير شمشير قطعه قطعه كنند. در اين تصميم نهايت جد را بخرج داده و آن را مخفى داشتند، چون زمان آن فرا رسيد و همه حاضر و آماده بودند كه در شب به منزل پيغمبر بريزند، جبرائيل آن حضرت را از اين قضيه آگهى داد. «وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَ يَمْكُرُونَ وَ يَمْكُرُ اللّٰهُ وَ اللّٰهُ خَيْرُ الْماكِرِينَ»[3]. و آن حضرت را امر نمود كه اميرالمؤمنين را در جاى خود و در بستر خود بخواباند، و خود از مكه به مدينه هجرت كند. حضرت رسول اكرم، اميرالمؤمنين را طلبيدند، و فرمودند كه خداى من به من امر نموده است كه امشب هجرت كنم، آيا راضى هستى در بستر من بخوابى، تا كفار قريش تو را بجاى من گيرند، و از رفتن من اطلاع حاصل نكنند؟ اميرالمؤمنين عرض كرد: يا رسول‌الله! اگر من در جاى شما بخوابم جان شما بسلامت خواهد بود؟ فرمود: بلى، عرض كرد جان من فداى شما باد، خندان و شاد شد، و فوراً به سجده افتاد، و اين اولين سجدهٔ شكرى است كه در اسلام بجاى آورده شده است. اميرالمؤمنين خود را حاضر نمود كه شب در منزل رسول‌الله در بستر آن حضرت بيتوته كند، و در هر لحظه خود را طعمهٔ ده‏ها شمشير بران قرار دهد. «ابن أثير» با اسناد خود از «ابن إسحاق‏» روايت كند كه چون اصحاب آن حضرت براى مرتبهٔ دوم به مدينه هجرت كردند، آن حضرت انتظار مى‏كشيد كه جبرائيل بيايد، و او را امر به خروج از مكه كند بسوى هجرت به مدينه، تا زمانى كه قريش مجتمع شدند، و آنچه را كه مى‏خواستند در كشتن پيغمبر از غدر و مكر تصميم گرفتند، و جبرئيل آن حضرت را امر كرد كه شب در مكانى كه بيتوته می‌نموده است ديگر نخوابد. ▪️ادامـــه دارد... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- تاريخ يعقوبى، ج2، ص36 2- تاريخ طبرى، ج2، ص80 3- سورهٔ انفال (8) - آيهٔ 30 🆔 @allame_tehrani

↩️ ادامـــهٔ «پست قبل» حضرت رسول‌الله اميرالمؤمنين على بن أبی‌طالب را طلبيده، و او را امر كردند در بستر خودشان بخوابد، و برد سبز رنگى كه مخصوص آن حضرت بود بر روى خود بكشد. على بن أبی‌طالب همين كار را كرد و پيغمبر از منزل خارج شد[1]. و نيز با اسناد خود از أبى‌رافع روايت كند كه چون آن حضرت تصميم هجرت گرفت، على را امر نمود كه در مكه بماند، و بعداً اهل‌بيت رسول خدا را به مدينه بفرستد، و او را امر نمود كه امانت او را ادا كند، و وصايائى كه مردم به حضرت نموده بودند انجام دهد، و امانت‌هائى كه به حضرت سپرده بودند، على همهٔ آنها را به صاحبانش بازگرداند. و او را امر نمود كه در آن شب خروج در بستر او به پشت بخوابد، و فرمود: اگر قريش تو را در بستر من بدين‌حال ببينند مطلب بر آنها مشتبه شده و در جستجوى من برنمى‏خيزند. قريش پيوسته از منزل آن حضرت به فراش رسول خدا نگاه مى‏كردند، و على را در فراش خوابيده مى‏ديدند، و گمان مى‏كردند كه پيغمبر خوابيده است، تا چون صبح شد و در فراش، على را يافتند، با خود گفتند محمد از مكه بيرون نرفته است، اگر بيرون مى‏رفت على را نيز مسلماً با خود برده بود. همين مطلب آنها را در اشتباه انداخته از تفحص پيغمبر در خارج مكه مأيوس شدند. و پيغمبر على را امر نموده بود كه بعداً به مدينه ملحق شود. على اهل‌بيت رسول خدا را به مدينه فرستاد، و سپس خود راه مدينه را گرفت، و براى آنكه كفار از حركت او اطلاع حاصل نكنند شبها پياده راه مى‏رفت و روزها خود را مخفى مى‏داشت تا به مدينه رسيد. چون خبر ورود على را به پيغمبر دادند فرمود: ادْعوا إلیّ عَلِیاً قیل: یا رَسولَ‌اللّٰهِ لایقْدِرُ أنْ یمْشیَ. على را بسوى من بخوانيد! عرض كردند: اى پيغمبر خدا، على ديگر قادر به حركت نيست! پيغمبر اكرم خود براى ملاقات على آمدند، چون على را با آن كيفيت ديدند دست بگردن او درآويخته و در آغوش كشيدند، پاهاى على متورم شده و در اثر طول راه و پياده رفتن در شبهاى تار، قطره قطره از آن خون مى‏چكيد، حضرت از روى ترحم و شفقت ‏بر على گريستند، و آب دهان خود را بر جراحات پاى او ماليدند، و براى عافيت او دعا كردند، و گويند: تا هنگامى كه بدرجهٔ شهادت رسيد هيچگاه از درد پا شكايتى ننمود.[2] يعقوبی می‌گويد[3] و نيز قندوزى روايت مى‏كند[4] كه ثعلبى در تفسير خود، و ابن‌عقبه در «ملحمهٔ» خود، و أبوالسعادات در «فضائل العترة الطاهرة‏» و غزالى در «إحياءالعلوم‏»، با سندهاى متصل خود از ابن‌عباس، و از أبورافع، و از هند بن أبى‌هالة ربيب رسول خدا كه مادرش خديجه أم‌المؤمنين بود روايت مى‏كنند كه آنها گفتند: قال رسول‌الله صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: أوْحَی اللّٰهُ إلی جِبرائیلَ وَ میکائیلَ إنّی آخَیتَ بَینَکما وَ جَعَلْتُ عُمْرَ أحَدِکما أطْوَلَ مِنْ عُمْرِ صاحِبِهِ، فَأیکمُا یؤْثِرُ أخَاهُ عُمْرَهُ؟ فَکلاهُما کرِها الْمَوتَ؛ فَأوْحَی اللّٰهُ إلَیهِما إنّی آخَیتُ بَینَ عَلِیٍّ وَلیّی وَ بَینَ مُحَمَّدٍ نَبیّی فآثَر عَلِیٌّ حَیاتَهَ لِنبیّی. فَرَقَدَ عَلی فِراشِ النَّبیِّ یقیهِ بَمُهْجَتِهِ اهْبِطا إلَی الَأرْضِ وَ احْفَظاهُ مِنْ عَدُوِّهِ. فَهَبَطا فَجَلَسَ جَبْرَئیلُ عِنْدَ رَأْسِهِ وَ میکائیلُ عِنْدَ رِجْلَیهِ، وَ جَعَلَ جِبرائیلُ یقولُ: بَخٍّ بَخٍّ مِنْ مِثْلِک یا بْنَ أبی‌طالِبٍ، وَ اللّٰهُ عَزَّ وَ جَلَّ یباهی بِک الْمَلِائکةَ فَأنْزَلَ اللّٰهُ: «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّٰهِ»[5]. ▪️ادامـــه دارد... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- «اسد الغابة‏» ج4، ص18 2- «اسد الغابة‏» ج4، ص19 3- «تاريخ يعقوبى‏»، ج1، ص39 4- «ينابيع المودة‏» ص92 و نيز در «تذكرهٔ سبط‏» ابن جوزى ص21 آمده است و نيز در «اسد الغابة‏»، ج4، ص25 آمده است و نيز در «فصول المهمه‏» ابن صباغ در ص33 از غزالى روايت كرده است. 5- سورهٔ بقره: 2 - آيهٔ 207 🆔 @allame_tehrani