🔴 محبّت به دشمنان خدا و رسول، انسان را از ايمان خالى می‌كند ↩️ ادامـــهٔ «پست قبل» ... معلوم مى‏شود محبّت به دشمنان خدا و رسول چنان اثر قوى در نفس انسان می‌گذارد كه به كلّى زمينهٔ نفس را از ايمان خالى مى‏كند و رائحه‏اى از آن باقى نمى‏گذارد. و در اين صورت أعمال صالحهٔ انسان چون خس و خاشاكى خواهد بود كه در سرزمين خشک و بى‏آب و علف روئيده، هيچ بو و طراوتى و جمال و زيبندگى نخواهد داشت. مثال عمل صالح به انضمام محبّت به دشمنان دين، مثال گل و گياهى است كه در مزابل روئيده باشد؛ اگر فرضاً ظاهرى فريبا داشته باشد ولى باطن و اصل آن متعفّن و زشت است. لَا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ ۚ أُولَـٰٓئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَ أَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ ۖ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَـٰٓئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.[8] در اين آيهٔ مباركه ملاحظه مى‏شود كه علاوه بر آنكه محبّين به دشمنان خدا را از صفّ مؤمنين بطور قاطع جدا مى‏كند، بهترين صفت مؤمنين و روشن‏ترين أثر روحى آنان را عدم محبّت به دشمنان خدا قرار داده كه بدين مناسبت دائماً از روح خدا بدانها افاضه می‌گردد و در بهشتهاى جاودان زيست خواهند نمود، آنان مورد رضاى خداى خود بوده و خود نيز از خداى خود راضى خواهند بود. و از همه بالاتر آنكه فقط و فقط اين دسته از مؤمنين را كه روحشان با صفت حبّ به خدا و رسول و عدم حبّ به دشمنان خدا و رسول آميخته شده است، حزب خدا معرّفى نموده و علناً سعادت و نجاح مطلق را منحصراً بدين افراد سپرده است. 📚 رسالهٔ مودت، ص۴۳-۴۷ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- آيهٔ 20، از سورهٔ 75: القيامة؛ [«هرگز! بلكه شما دنياى نقد و عاجل را دوست می‌داريد.»] 2- آيهٔ 20، از سورهٔ 89 : الفجر؛ [«و مال دنيا را بسيار دوست می‌داريد.»] 3- آيهٔ 19، از سورهٔ 24: النّور؛ [«حقّاً كسانى كه دوست دارند أعمال زشت و ناپسند در بين مؤمنين رواج يابد، عذابى دردناک براى آنها در دنيا و آخرت خواهد بود؛ و خدا می‌داند و شما نمى‏دانيد.»] 4- قسمتى از آيهٔ 165، از سورهٔ 2: البقرة؛ [«برخى از مردم شريكانى را در برابر خدا اختيار مى‏كنند كه آنان را همانند دوستى و محبّت به خدا، دوست مى‏دارند، ولى كسانى كه ايمان آورده‏اند با شدّتى بيشتر خداوند را دوست می‌دارند.»] 5- قسمتى از آيهٔ 31، از سورهٔ 3: ءَال عمران. 6- قسمتى از آيهٔ 54، از سورهٔ 5: المآئدة؛ [«اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! هر كس از شما كه از دين خود برگردد، در آينده خداوند (به جاى مرتدّين) جماعتى را خواهد آورد كه خدا آنها را دوست داشته و آنان نيز خدا را دوست می‌دارند، در مقابلِ مؤمنين خاشع و خاضع بوده و در مقابل كافرين با عزّت رفتار مى‏كنند.»] 7- قسمتى از آيهٔ 108، از سورهٔ 9: التّوبة؛ [«سوگند كه مسجدى كه تأسيس آن از ابتداى أمر بر اساس تقوى و خشنودى خدا بوده است؛ سزاوار است كه در آن نماز بگزارى! زيرا كه در آن مسجد، مردانى هستند كه دوست دارند پاک و پاكيزه و مطهّر گردند، و البتّه خداوند پاكان و پاكيزه شدگان را دوست دارد.»] 8- آيهٔ 22، از سورهٔ 58: المجادلة؛ [«نمى‏يابى جماعتى را كه ايمان به خدا و روز قيامت داشته باشند و با اين وجود با كسانى كه خدا و رسول او را دشمن می‌دارند دوستى نمايند، اگرچه اين دشمنان، پدران يا پسران يا برادران و يا خاندان آنها باشند. خداوند در قلوب اين مؤمنين ايمان را تثبيت نموده و با روحى از نزد خود، آنان را تأييد كرده است. و آنان را در باغهائى وارد مى‏سازد كه از زير آنها نهرها جارى و روان است و به طور ابدى در آن بهشتها زندگى مى‏كنند و خدا از آنها راضى و آنها نيز از خدا راضى هستند. ايشان حزب و گروه خدا می‌باشند. آگاه باشيد كه تنها حزب و گروه خدا، رستگاران واقعى‏اند.» 🆔 @allame_tehrani

❤️ اثر محبت محبّت، جان را به جان پیوند مى‌دهد، محبّت عمل محبوب را عمل محبّ مى‌كند، محبّت جان حبیب و محبوب را متّحد مى‌سازد، محبّت معیت مى‌آورد، و بنا به خاصیت ظروف مرتبطه در علم فیزیک موجب هم‌سطحى سطوح افكار و علوم و عقائد و ایمانِ افراد مختلفه در علم روانشناسى مى‌گردد. 📚 معادشناسی، ج۹، ص۲۷۶ 🆔 @allame_tehrani

🔰 #پخش_زنده_صوتی 🏴 مراسم رحلت (شهادت) جانگداز پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله 📍از طریق: «صفحهٔ نورمجرد در آپارات» https://www.aparat.com/Nooremojarrad_com/live ⏰ زمان: پنجشنبه ۲۸صفرالخیر، حدود ساعت ۵:۱۵ صبح 💠 مکان: از بیت حضرت آیت‌الله حسینی طهرانی (مد‌ظله‌العالی) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🏴 اوّل مظلوم عالم پیامبر بود همه می‌گویند که امیرالمؤمنین علیه‌السلام اوّل‏ مظلوم‏ عالم است، ولى به نظر من پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله از أمیرالمؤمنین هم مظلوم‌تر بود. ▪️حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🆔 @allame_tehrani

🔸تأسف ابن عباس از اینکه از آوردن صحیفه براى رسول‌الله مانع شدند 🔺مانع شدن عمر از آوردن کاغذ و دوات برای رسول‌الله ... بارى بر همین اساس بود که رسول‌الله صلى‌الله‌علیه‌و‌آله در معرفى و نصب علىّ بن أبی‌طالب اهتمام بسیار داشت، حتى در مرض موت توصیه و سفارش مى‏فرمود و مردم را به پیروى از آن‌حضرت دعوت مى‏فرمود، تا سرحدی که در همان ساعات آخر حیات کاغذ و قلمى خواستند تا بنویسند دربارهٔ امامت آن‌حضرت آنچه باید بنویسند. ولى افسوس، و هزار افسوس، که عمر مانع شد و نگذاشت مقصود رسول خدا تحقق یابد، و گفت: مرض بر او غلبه کرده، هذیان مى‏گوید، کتاب خدا ما را بس است، رسول خدا با یک دنیا اندوه و غم چشم از جهان بستند؛ ابن سَعد در طبقات با اسناد خود از سعید بن جُبیر از ابن عباس روایت می‌کند قال: اشتکی النّبی صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله یوم الخمیس، فَجَعَلَ، یعنی ابن عباس، یبْکی وَ یقول: یوْمُ الْخَمیس و ما یوْمُ الْخَمیس! اشْتَدَّ بِالنّبّی صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله وَجَعُهُ فقال: ائتونی بِدَواةٍ وَ صَحیفَةٍ اکتُبْ لَکمْ کتاباً لاتَضِلّوا بَعْدَهُ أبَداً، قالَ: فقال بَعْضُ مَنْ کانَ عِنْدَهُ: إنَّ نَبِیَّ‌اللّٰهِ لَیهْجُرُ! قال: فقیل لَهُ: ألا نَأتیک بِما طَلَبْتَ؟ قال: أوَ بَعْدَ ماذا؟ قال: فَلَمْ یدْعُ بِهِ (1) ابن عباس مى‏گوید: در روز پنجشنبه رسول خدا صلّى‌الله‌علیه‌و‌آله از مرض متألم و ناراحت‏ بودند، ابن عباس گریه مى‏کرد و مى‏گفت: روز پنجشنبه و نمى‏دانید در روز پنجشنبه چه خبر بود، درد و مرض پیغمبر شدت کرد و فرمود: یک دوات و صفحه‌اى بیاورید، تا براى شما مطلبى را بنویسم که پس از آن هیچگاه گمراه‏ نشوید. ابن عباس گوید: بعض افراد مجلس گفت: پیغمبر خدا هذیان مى‏گوید. ابن عباس گوید: و پس از آن برسول خدا گفته شد: آیا بیاوریم آنچه را می‌خواستى؟ فرمود: آیا بعد از این حادثهٔ واقع شده؟ و رسول خدا دیگر طلب ننمود. و با سند دیگر از سعید بن جعفر روایت مى‏کند که ابن عباس گفت: یوم الخمیس و ما یوم الخمیس! قال: اشْتَدَّ بِرَسولِ‌اللّٰه صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله وَجَعُهُ فی ذلِک الْیوْم فَقالَ: ائْتونی بِدَواةٍ وَ صَحیفةٍ اکتُبْ لَکمْ کتاباً لاتَضِلّوا بَعْدَهُ أبَداً، فَتَنازَعوا و لاینْبَغی عِنْدَ النّبی التَّنازُعُ. فقالوا: ما شَاْنُهُ، أَهَجَرَ؟ اسْتَفْهَموه! فَذَهَبوا یُعیدونَ عَلَیهِ فقال: دَعونی فَالَّذی أنَا فیه خَیرٌ مَمّا تَدْعونَنی إلَیهِ الحدیث.(2) ابن عباس مى‏گوید: روز پنجشنبه و نمى‏دانید روز پنجشنبه چه روزى بود. کسالت رسول خدا صلى‌الله‌علیه‌و‌آله شدّت کرد و فرمود: دوات و صفحه‏‌اى بیاورید تا براى شما مکتوبى را بنویسم که پس از آن هیچگاه گمراه نشوید، و در حالی که در نزد پیغمبر خدا دعوى و تنازع جایز نیست نزاع کردند و گفتند: حالش چگونه است؟ آیا هذیان مى‏گوید؟ از او سؤال کنید! رفتند بار دیگر از رسول خدا بپرسند که چه مى‏خواهد، فرمود: واگذارید مرا، آنچه من الان در آن هستم بهتر است از آنچه شما مرا به آن مى‏خوانید. و با سند دیگر از جابر بن عبدالله انصارى روایت کند که: لمّا کانَ فی مَرَضِ رَسول‌اللّٰه صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله الذی تَوَفّی فیهِ، دَعا بِصحیفَةٍ لِیکتُبَ فیها لِأمّتِهِ کتاباً لایُضِلُّونَ وَ لایُضَلُّونَ، قال: فَکانَ فی الْبَیت لغطٌ وَ کلامٌ وَ تَکلَّمَ عُمَرُ بن الخَطّابِ قال: فَرَفَضَهُ النَّبِیُّ. ‏جابر بن عبدالله انصارى مى‏گوید: رسول خدا صلى‌الله‌علیه‌و‌آله در مرض موت خود صفحه‌اى خواستند، تا در آن نامه‏اى براى امت ‏خود بنویسند، که بر اثر آن امت گمراه نکنند، و گمراه نشوند. جابر گوید: در اطاق رسول خدا در اثر این درخواست پیغمبر سخنانى رفت، و صدا بلند شد، و عمر بن خطاب تکلّم نمود، و پیغمبر او را طرد فرمود. ▪️ادامـــه دارد... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- طبقات ابن سعد، ج2، ص242، چاپ بيروت 1376 هـ.ق. 2- طبقات ابن سعد، ج2، ص244. 🆔 @allame_tehrani

↩️ ادامـــهٔ «پست قبل» و با سند دیگر از عمر بن خطاب روایت مى‏کند: قال: کنّا عِنْدَ النَّبِیِّ وَ بَینَنا وَ بَینَ النِّساء حِجابٌ، فَقالَ رَسولُ‌اللّٰهِ صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله: اغْسِلونی بِسَبْعِ قِرَبٍ، وَ أْتونی بِصَحیفَةٍ وَ دَواةٍ، اکتُبْ لَکمْ کتاباً لَنْ‌تَضِلّوا بَعْدَهُ أبَداً! فقالِ النِّسْوَةُ: ائْتوا رَسولَ‌اللّٰهِ صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله بِحاجَتِهِ. قال عمر: فَقُلْتُ: اسْکتْنَ فَإنَّکنَّ صَواحِبُهُ، إذا مَرِضَ عَصَرْتُنَّ أَعْینَکنَّ وَ إذا صَحَّ اخَذْتُنَّ بِعُنُقِهِ! فقالَ: رَسولُ‌اللّٰه صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله: هُنَّ خَیرٌ مِنْکمْ.(3) عمر بن خطاب گوید: ما در محضر پیغمبر خدا بودیم و بین ما و جماعت زنان پرده و حجابى بود، رسول خدا صلى‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: مرا با هفت مشک آب غسل دهید، و یک صفحه و دوات بیاورید تا براى شما مکتوبى بنویسم که بعد از آن هیچگاه گمراه نشوید! زنان گفتند: آنچه را که رسول خدا طلب کرده است‏ برایش بیاورید. عمر مى‏گوید: من گفتم: اى زنان ساکت ‏باشید! چون شما همبستران او هستید، چون مریض گردد چشمان خود را به اشک می‌فشرید و چون صحت‏ یابد بگردن او دست می‌آویزید! رسول خدا صلّى‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: این زنان بهتر از شما هستند. و با سند دیگر از عباس روایت می‌کند، قال: لَمّا حضرت رسول‌اللّٰه صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله الْوَفاةُ، وَ فِی الْبَیتِ رِجالٌ فیهِمْ عمر بن الخطاب فقالَ رسولُ‌اللّٰهِ صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله: هَلُّمَ اکتُبُ لَکمْ کتاباً لَنْ‌تَضِلّوا بَعْدَهُ‌! فَقال عمر: إنَّ رَسولَ‌اللّٰهَ قَدْ غَلَبَهُ الْوَجَعُ، وَ عِنْدَکمُ الْقُرْآنُ حَسْبُنا کتابُ‌اللّٰهِ؛ فَاخْتَلَفَ أهْلُ‌الْبَیت وَ اخْتَصَموا، فَمِنْهُمْ مَنْ یقولُ: قَرِّبوا یَکتُبْ لَکمْ رَسولُ‌اللّٰه صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله، وَ مِنْهُمْ مَنْ یقولُ: ما قالُ عُمَرُ؛ فَلَمّا کَثُرَ اللَّغْطُ وَ الاِخْتِلافُ وَ غمّوا رَسولَ‌اللّٰهِ صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله. فقالَ: قُوموا عَنّی! فَقالَ عُبَیدُاللّٰهِ بْنِ عَبْدِاللّٰهِ فَکانَ ابْنُ عبّاس یقولُ: الرَّزِیةِ کلُّ الرَّزِیةِ ما حالَ بَینَ رَسولِ‌اللّٰه صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله وَ بَینَ أنْ یَکتُبَ لَهُمْ ذلِک الْکتابَ مِنْ اخْتِلافِهِمْ وَ لَغْطِهِم(4) ابن عباس گوید: چون وفات رسول خدا صلّی‌اللّٰه‌علیه‌و‌آله نزدیک شد، و در اطاق آن‌حضرت جماعتی از جمله عمر بن خطاب حاضر بودند، رسول خدا فرمود: بیاورید (یا نزدیک من بیائید) تا من برای شما چیزی بنویسم که پس از آن ابداً گمراه نگردید. عمر گفت: درد بیماری بر رسول خدا غلبه کرده و او را بی‌خویشتن نموده (و بدون تأمّل و تفکر و اختیار سخن می‌گوید) کتاب خدا برای ما بس است؛ در بین اهل خانه اختلاف افتاد، و نزاع و مخاصمه در گرفت، بعضی از اهل خانه گفتند: برای رسول خدا حاضر سازید آنچه را که می‌خواهد، تا برای شما بنویسد، و بعضی دگر طرفداری از عمر کرده، و همان سخن او را گفتند؛ چون اختلاف شدید شد و صداها بلند شد و رسول‌اللّٰه را به غمّ و اندوه فرو بردند فرمود: از نزد من برخیزید، و بروید! عبیدالله بن عبدالله بن عباس گوید: پدرم عبدالله بن عباس پیوسته می‌گفت: مصیبت، مصیبت بزرگ همان بود که میان رسول خدا و نوشته‌اش فاصله انداختند، و نگذاردند که آن مکتوبی را که در نظر داشت بنویسد، و به‌علّت اختلاف و بلند کردن صدا در مجلس آن‌حضرت مانع از این مهم شدند. 📚 امام‌شناسی، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۲ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 3- طبقات ابن سعد، ج2، ص244. 4- طبقات ابن سعد، ج1، ص244. 🆔 @allame_tehrani

🏴 ساعات و لحظات آخر حیات پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله (۱) 🔹لحظات آخر عمر رسول خدا و وصيت به فاطمه علیهاالسلام 🔹اشعار أبی‌طالب در مدح رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) 🔹اشعار أبی‌طالب در حمايت از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) 🔹امر رسول خدا به سد ابواب و آوردن كاغذ و قلم برای نوشتن وصيت 🔹حزن و اندوه فاطمه عليهاالسلام در رحلت پدر 🔹بيان علامه سيد شرف‌الدين در فضيلت حضرت زهرا علیهاالسلام (پاورقی) 🔹اهميت مقام ولايت و جانشينی رسول خدا 📚 امام‌شناسی، ج۱۳، ص۹۹-۱۱۵ 🆔 @allame_tehrani

🏴 ساعات و لحظات آخر حیات پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله (۲) 🔹امر رسول خدا به خروج وجوه مهاجرين و انصار با لشگر اسامه 🔹خطبهٔ رسول خدا در تمسک به ثقلين 🔹استغفار رسول خدا برای مردگان بقيع و اخبار از روی آوردن فتنه‌ها 🔹خطبهٔ ديگر از آن حضرت در آخرين روزهای عمر خود 🔹ایستادن پیامبر بعنوان امام جماعت و عدم اجازه به ابوبکر و عمر 🔹امر رسول خدا به آوردن قلم و دوات برای نوشتن وصيت 🔹منع عمر از آوردن قلم و دوات و نسبت ياوه‌گويی به پيامبر 📚 امام‌شناسی، ج۱۳، ص۱۱۵-۱۲۸ ⬇️ ادامـــه در پست بعد ⬇️ 🆔 @allame_tehrani

↩️ ادامـــهٔ «پست قبل» علماى شيعه مى‏گويند: عمر مى‏دانست كه رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله مى‏خواهند كتباً وصيّت به أميرالمؤمنين علىّ بن أبی‌طالب و إمامان از ذرّيّهٔ او تا حضرت قائم بنمايند فلهذا از آوردن دوات و كتف جلوگيرى كرد و مجلس را بهم زد و نسبت هذيان و ياوه‏گوئى به رسول‌الله داد و به همين جهت در مدينه ماند و از خارج شدن با جيش اُسامه تخلّف كرد و صريحاً نقض سنّت رسول خدا را نموده، و به گفتار آن حضرت: إنّى تَارِكٌ فِيكُمُ الثّقَلَيْنِ: كِتَابَ‌اللهِ وَ عِتْرَتِى أهْلَ‌بَيْتِى نه تنها ترتيب أثر نداد، بلكه با تمام قوا خود و دستيارانش در هدم آن كوشيدند. ما در اينجا اينک به حول الله و قوّته از معتبرترين كتب و صحاح أهل‌سنّت همين مطالب را مى‏آوريم و اثبات مى‏كنيم جميع اين مطالب و قضايا را خودشان ذكر كرده‏اند و معذلک كوركورانه و على العمياء بنا بر تعصّب جاهلى از او تبعيّت مى‏كنند و از آن زمان تا به حال و تا ظهور امام بحقّ حضرت مهدى ـ عجّل الله فرجه الشريف ـ ظالمانه و ستمگرانه شيعه را منكوب و مخذول و مظلوم قرار داده و مى‏دهند. و بنابراين إثبات إمام‌شناسى ما بر أساس قول إجماعى و اتّفاقى است نه بر أساس خصوص أقوال علماء شيعه و روايات و منهاج أئمّهٔ آنها عليهم‌السلام. ما در اينجا به طورى بحث خواهيم نمود كه هر عالم متتبّع از أهل‌سنّت را متقاعد كند و خواه ناخواه او را در سلک تشيّع و إمامت كشد. زيرا بحث اجتهادى بر اساس مبانى مسلّمهٔ خود آنها در اُصول عقائد براى آنها الزامى است. ابن‏سَعْد در «طبقات» با سند خود از أبومُوَيْهِبَه غلام رسول خدا روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله در وسط شب گفتند: من مأمور شده‏ام براى أهل بقيع استغفار كنم، بيا با هم برويم! آن حضرت به راه افتاد، من هم با او بودم تا به بقيع آمد و براى مردگان آنجا دعا و استغفار طولانى نمود و سپس خطاب به آنها گفت: لِيَهْنِئْكُمْ مَا أصْبَحْتُمْ مِمّا أصْبَحَ فِيهِ النّاسُ فِيهِ! أقْبَلَتِ الْفِتَنُ كَقِطَعِ اللّيْلِ الْمُظْلِمِ يَتْبَعُ بَعْضُهَا بَعْضاً، يَتْبَعُ آخِرُهَا أوّلَهَا، الآخِرَةُ شَرّ مِنَ الْاُولَى [1] ، [2]. «گوارا باد براى شما سعادت و نجاتى كه با آن از دنيا رفته‏ايد و به فساد و فتنهٔ امروز مردم مبتلا نشديد! فتنه‏ها به مثابهٔ پاره‏هاى ظلمانى شب تاريک روى آورده است بعضى به دنبال بعضى دگر، فتنهٔ آخر به دنبال و پيرو فتنهٔ أوّل است، و فتنهٔ آخر از فتنهٔ أوّل بدتر و شرّآفرين‏تر است.» اين دعا و استغفار همان مطلب شيخ مفيد است، منتهى در آنجا مى‏گويد با علىّ بن أبی‌طالب به بقيع رفته و در اينجا با أبومُوَيْهبه. أصل مطلب كه إخبار از فتنه‏هاى تاريک و ظلمانى است، در هر دو تفاوتى ندارد. حاكم در «مستدرک» با سند خود از جماعتى از عائشه نقل مى‏كند كه: أوّلين وقتى كه مرض بر رسول‌الله عارض شد در حجرهٔ مَيْمُونَه بود. از آنجا بيرون آمد در حالى كه دستمالى بر سر بسته بود در ميان دو مرد به طورى كه پای‌هايش به زمين كشيده مى‏شد. در طرف راست او عبّاس بود و در طرف چپْ مردى دگر. عبيدالله راوى روايت گويد: ابن‏عبّاس به من گفت: آن مرد دگر كه در طرف چپ حضرت بود على بود.[3] 🔹تكيه دادن رسول خدا به عباس و علی عليه‌السلام و ورود به حجرهٔ عائشه و طبرى در تاريخ خود، با سند خود از عائشه روايت مى‏كند كه گفت: چون مرض به رسول‌الله رسيد و او در حجره‏هاى همسرانش به نوبهٔ خودشان گردش مى‏نمود، و در حال بدو مرض در حجرهٔ ميمونه بود، از زنان خود خواست در حجرهٔ من پرستارى شود، آنها إجازه دادند.[4] رسول خدا از آنجا در ميان دو مرد كه از أهلش بودند خارج شد، يكى فضل بن عبّاس و مردى ديگر، به طورى كه گامهايش بر روى زمين كشيده مى‏شد و سر خود را بسته بود، تا در حجرهٔ من داخل شد. عبيدالله راوى حديث مى‏گويد: من اين حديث را براى ابن‏عبّاس نقل كردم. گفت: مى‏دانى آن مرد دگر كه بود؟! گفتم: نه. گفت: او علىّ بن أبی‌طالب بود، وليكن عائشه قدرت ندارد نام على را به نيكى برد، در حالى كه مى‏توانست بگويد ميان فضل بن عباس و علىّ بن أبی‌طالب.[5] اين روايات نيز به مضمون همان روايت شيخ مفيد است ليكن در اينجا فقط عائشه بجاى زبان باز كردن به نام على كه طاقتش را نداشته است به عبارت رَجُلٌ آخَر (مردى ديگر) بيان كرده است. ▪️برای مشاهدهٔ ادامهٔ مطلب، به کتاب شریف «امام‌شناسی، ج۱۳، ص۱۳۱» مراجعه نمایید. 📚 امام‌شناسی، ج۱۳، ص۱۲۸-۱۳۰ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ▪️پاورقی در «پست بعد» 🆔 @allame_tehrani

▪️پاورقی «پست قبل» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- «الطبقات الكبرى»، ج‏2، ص204 در ذكر خروج رسول‏الله‏ صلى‌الله‌عليه‌وآله إلى البقيع و استغفاره لأهله و الشّهداء. و «تاريخ طبرى» طبع مطبعهٔ استقامت، ج2، ص432، و «مستدرک» حاكم، ج‏3، ص52. 2- در «تاريخ المدينة» ابن شُبّة ابوزيد عمر بن شُبّة النميرى البَصرى كه تولدش در 173 و وفاتش در 262 هجرى بوده است از طبع منشورات دارالفكر قم سنهٔ 1410 هجرى قمرى، در ج‏1، ص‏87 با سند متصل خود روايت كرده است از عبدالله بن عمرو بن العاص از أبومُوَيْهِبه كه گفت: أهَبّنى رسول‌الله يعنى بيدار كرد مرا رسول خدا و اين در دل شب بود و گفت: من مأمور شده‏ام كه براى اهل‏بقيع استغفار كنم. من با او به راه افتادم. چون بر بقيع مشرف شد گفت: السّلام عليكم يا أهل المقابر، لو تعلمون ما نجّاكم الله منه لَيهْن ما أصبحتم فيه مما أصبح الناس فيه. أقبلت الفتن كقطع الليل المظلم يتبع آخرُها أوّلَها. الآخَرةُ شرّ من الأولى. و سپس براى آنها طلب مغفرت نمود و سپس فرمود: اى أبومُويهبة! به من كليدهاى خزائن دنيا را دادند به طورى كه در آن جاودان بمانم و مرا بين آن و بين لقاء پروردگارم كه در دنبالش بهشت است مخيّر كردند. من به رسول خدا گفتم: پدر و مادرم به فدايت! كليد خزائن دنيا و مخلّد زيستن در آن را بگير و پس از آن بهشت را! فرمود: لا والله اى أبومُويهبة من لقاء پروردگارم را برگزيدم و پس از آن بهشت را. 3- «المستدرک على الصحيحين فى الحديث»، ج‏3، ص56. 4- در «طبقات» ابن سعد، ج‏2، ص232 گويد: در روايت ابن شهاب است كه گويد: فاطمهٔ زهراء سلام‌الله‌عليها به زنان رسول خدا گفت: در خانه‏هاى زنها گرديدن براى رسول خدا مشقّت دارد، و از آنها إذن گرفت تا از حجرهٔ ميمونه در حجرهٔ عائشه بيايد. 5- «تاريخ طبرى» طبع مطبعهٔ استقامت، ج‏2، ص433 و نظير اين روايت را ابن سعد در «طبقات» ج‏2، ص231 و ص232 آورده است. و ابن هشام در «سيره» طبع چهارم بيروت، ج‏1، ص298. 🆔 @allame_tehrani

💫 کیفیت نزول وحی به رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله به‌بیان علامه طباطبایی 🔹كیفیت نزول وحى به رسول‌الله صلّى‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلّم‌ 🔹اختلاف درجات و مراتب وحى بحسب حالات و وضعیات مختلف بوده است‌ ✍ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 «مهر تابان»، ص305 🆔 @allame_tehrani

🔴 لزوم اسوه قرار دادن رسول‌الله و احیای سنّت‌های اسلامی ▪️حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🗓 تاریخ: 1414/08/16 (نیمهٔ شعبان‌المعظّم سنهٔ ۱۴۱۴ هـ.ق.) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹لزوم تبعیت از سنت رسول خدا در تمام شئون ظاهری و باطنی 🔹توطئهٔ دشمنان اسلام بعد از سقوط عثمانی 🔹وزیر خارجه انگلستان: «باید قرآن را از میان مسلمین کنار زد!» 🔹حمله به قانون اسلام و قرآن توسّط فراماسونرهایی از ایران 🔹در زمان رضاشاه فقط چهارده نفر عمامه داشتند 🔹حربۀ ملّیت و ملّی‌گرایی برای مقابله با قرآن و اسلام 🔹از بین رفتن جامع الأزهر به دست فراماسونرهای مصر 🔹مقصود از وحدت حوزه و دانشگاه 🔹علاّمه طباطبائی و آیةالله بروجردی طالب حقیقی علم هستند 🔹لزوم حفظ لباس طلاب 🆔 @allame_tehrani

🔸فقیرترین انسان! 💬 داستان درخواست پیرزن از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) 🎙حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🆔 @allame_tehrani

💬 روایتی از روزهای آخر حیات پیامبر اکرم [داستان مرد عرب و شلّاق زدن به سینهٔ حضرت] 🔹دیگر چه ‌کسی برای فقرا و مساکین و ابن‌سبیل پناه باشد [پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)] در سال آخر روی منبر آمدند و فرمودند: «هر کس از من طلبی دارد طلب کند، یا اگر حق قصاص دارد جبران نماید.» « ... ثُمَّ قالَ صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم: «یا بِلالُ، هَلُمَّ عَلَیَّ بِالنّاسِ!» فاجتَمَعَ النّاسُ... إلخ.»(1) « ... سپس رسول خدا فرمود: «ای بلال، مردم را به نزد من بطلب تا در مسجد جمع شوند!» چون مردم جمع شدند، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در حالی ‌که عمامه بر سر بسته و بر کمان خود تکیه زده بود از منزل بیرون آمد، تا آنکه وارد مسجد شد و بر فراز منبر رفت و حمد و ثناى خدا را بجا آورد و سپس فرمود: «ای جماعت اصحاب من! چگونه پیغمبری برای شما بودم؟ آیا من شخصاً در میان شما جهاد نکردم؟! آیا دندان‌های رباعی* من نشکست؟! آیا پیشانی من بر خاک نیامد؟! آیا خون بر صورت‏ من روان نشد تا آنکه محاسن مرا فراگرفت؟! آیا با جهال قوم خود، متحمل شدّت و مشقت نشدم؟! آیا سنگ مجاعه بر شکم خویش نبستم؟!» اصحاب گفتند: بلی یا رسول‌الله! به تحقیق که تو برای خدا صابر و متحمل و شکیبا بودی و از وقوع در فتنه‌های منکر و منهیّۀ خداوند نهی می‌فرمودی؛ پس خدا تو را از جانب ما بهترین جزا عنایت کند! فرمود: «خداوند به شما هم جزای خیر دهد!» آنگاه فرمود: «پروردگار من ـ عزّوجلّ ـ حکم کرده و سوگند یاد فرموده که از ظلم هیچ ظالمی نگذرد؛ پس شما را به خدا سوگند می‌دهم که هر کس از شما مظلمه‌ای بر عهدهٔ محمّد دارد، البته برخیزد و از او قصاص کند که قصاص در دار دنیا نزد من محبوب‌تر است از قصاص در آخرت در برابر گروه ملائکه و انبیاء!» مردی از آخر مردم که او را سوادة بن قیس می‌گفتند برخاست و عرض کرد: پدرم و مادرم فدایت شود اى رسول خدا! در هنگامی که از طائف بازمی‌گشتی من به استقبال تو آمدم، در حالی ‌که سوار ناقهٔ عضباء بودی و قضیبِ ممشوق (چوب‌دستی باریک و بلند) خود را در دست داشتی؛ چون آن را بلند کردی که بر راحلهٔ خود بزنی بر شکم من خورد و من نمی‌دانم که از روی عمد و غرض بود یا از روی خطا! فرمود: «معاذ الله، به خدا پناه می‌برم که به عمد کرده باشم!» سپس فرمود: «ای بلال، برخیز و به منزل فاطمه برو و همان قضیب ممشوق را بیاور!» چون بلال از مسجد بیرون آمد، در کوچه‌های مدینه فریاد می‌زد: ای جماعت مردم! کیست که پیش از فرارسیدن روز قیامت نفس خود را در معرض قصاص قرار دهد؟! پس این محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است که پیش از روز قیامت خویشتن را در معرض قصاص درآورده است! بلال درب خانهٔ فاطمه سلام‌الله‌علیها را کوبید و ‏گفت: ای فاطمه! برخیز که پدرت قضیب ممشوق خود را می‌خواهد! در این حال فاطمه علیهاالسلام بدو روی آورد در حالی ‌که می‌گفت: «ای بلال، پدرم با قضیب می‌خواهد چه کند؛ امروز روز (کار داشتن با) قضیب نیست؟!» بلال گفت: مگر نمی‌دانی که پدرت بر منبر برآمده و اهل دین و دنیا را وداع می‌کند؟! چون فاطمه علیهاالسلام سخن وداع شنید، فریاد برآورد و گفت: «اى غم و اندوه کجایید بیایید ببینید چه غم و اندوهى بر پدر من وارد شده! دیگر چه ‌کسی برای فقراء و مساکین و ابن‌سبیل (پناه و سرپرست) باشد، ای حبیب خدا و ای محبوب دلها!» پس فاطمه علیهاالسلام قضیب را به بلال داد و بلال از منزل بیرون آمد تا آن را خدمت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله رساند. رسول خدا فرمود: «این شیخ (پیرمرد) کجاست؟» شیخ گفت: این منم یا رسول‌الله، پدر و مادرم فدایت گردد! فرمود: «بیا و از من قصاص کن تا راضی شوی.» شیخ گفت: شکم خود را برای من برهنه کن، یا رسول‌الله! چون رسول خدا شکم گشود، شیخ گفت: پدر و مادرم فدای تو باد، ای رسول خدا! آیا به من اذن می‌دهی دو لب خود را بر شکم مبارک تو گذارم؟ رسول خدا به او اذن دادند؛ پس عرضه داشت: پناه می‌برم به موضع قصاص از شکم رسول خدا، از آتش روز آتش. رسول خدا فرمود: «ای سوادة بن قیس! آیا عفو می‌کنی یا قصاص می‌نمایی؟» عرض کرد: بلکه عفو کردم یا رسول‌الله! رسول خدا فرمود: «بار خداوندا، از سوادة بن قیس بگذر چنانچه از پیغمبرت درگذشت‏!» 📚 مطلع‌أنوار، ج۱۲، ص۲۱۲ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- بحارالأنوار، ج۲۲، ص۵۰۷؛ أمالی صدوق، ص۶۳۴. * امام‌شناسی، ج۱، ص۵۴، تعلیقهٔ ۱: «چهار دندان از جلوی دهان را ثنایا گویند (دو از بالا و دو از زیر) و چهار دندان متصلٌ‌به را رباعیّات گویند (دو از بالا و دو از زیر).» 🆔 @allame_tehrani

🏴 عظمت مصیبت شهادت پیامبر اکرم ▪️امام علی علیه‌السلام هنگامى كه مى‌خواست رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به خاک بسپارد در كنار قبر آن حضرت چنين فرمود: إِنَّ الصَّبْرَ لَجَمِيلٌ إِلَّا عَنْكَ وَ إِنَّ الْجَزَعَ لَقَبِيحٌ إِلَّا عَلَيْكَ وَ إِنَّ الْمُصَابَ بِكَ لَجَلِيلٌ وَ إِنَّهُ قَبْلَكَ وَ بَعْدَكَ لَجَلَلٌ. صبر و شكيبايى زيباست ولى نه دربارهٔ تو و جزع و بى‌تابى زشت است اما نه بر فراق تو. مصيبت وفات تو بسيار سنگين و هر مصيبتى پيش از تو و بعد از تو در برابر آن كوچک و حقير است. 📚 نهج‌البلاغه، حکمت 292 🆔 @allame_tehrani

📜 زيارت پیامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) 🎙اباذر حلواجی السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خاتَمَ النَّبِيِّينَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ، وَ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ، وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَ عَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتَّىٰ أَتاكَ الْيَقِينُ، فَصَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَ رَحْمَتُهُ وَ عَلَىٰ أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّاهِرِينَ. 📚 مفاتیح‌الجنان ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📜 زیارت پیامبر اکرم از راه دور:👇 🌐 https://erfan.ir/m198 📜 سلام و صلوات بر پیامبر اکرم:👇 eitaa.com/allame_tehrani/2962 🆔 @allame_tehrani

😭 روضهٔ جانسوز وفات پیامبر اکرم 🎙حاج منصور ارضی 🆔 @allame_tehrani

▪️دل فاطمه غوغاست ▪️چشای علی دریاست 🎙حاج محمود کریمی 🆔 @allame_tehrani

💬 روایتی از امام کاظم دربارهٔ گفتار رسول‌خدا در آخرین منبر ✍ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 امام‌شناسی، ج۱۳، ۳۸۰-۳۸۴ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ▪️برای کسب اطلاعات بیشتر، به صفحات قبل و بعد این مطلب مراجعه کنید. 🆔 @allame_tehrani

💫 واسطهٔ فیض ▪️علامه طباطبایی (قدس سره): نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و ائمهٔ هدی علیهم‌السلام واسطهٔ فیض هستند، هرگونه فیض وجودی از مجرای ایشان به دیگران می‌رسد. 📚 سیر و سلوک سبز، ص۱۷۶ 🔹ولایت 🔹فیض أقدس 🔹فیض مقدس 🆔 @allame_tehrani

🔮 معجزه وجود رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم و حرکات و سکنات و منطق و سکوت آن حضرت معجزه بوده است. 📚 معادشناسی، ج۵، ص۳۰۹ 🆔 @allame_tehrani

🔹تبعیت از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ▪️علامه طباطبائی (رضوان‌الله‌علیه): تبعیت از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله با محبت خدا متلازمند؛ یعنی هرکه از پیامبر تبعیت کند، خدا او را دوست دارد، و خدا هیچ بنده‌ای را دوست ندارد مگر در صورتی که پیرو پیامبرش باشد. 📚 تفسیر «المیزان»، ج۵ ص۳۸۴ 🆔 @allame_tehrani