🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده
🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ پنجم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹بحث این جلسۀ اخلاق، که یک بحث عرفانی است راجع به نیّت و انگیزۀ انسان در رفتار و گفتار و ارتباط آن با خلوص است. به عبارت دیگر، در این مبحث، خلوص به اعتبار نیّت و انگیزه یا هدف بررسی می‌گردد.
🔹خلوص، از دو جهت قابل نگرش است؛ جهت اوّل مربوط به «نیّت» است که حتماً باید برای خداوند متعال باشد. جهت دوّم، «هدف» یا «انگیزۀ» انجام عمل است که در کنار نیّت بوده، می‌تواند صددرصد الهی نباشد.
🔹الزاماً نیّت و انگیزه یکسان نیستند و ممکن است نیّت انسان چیزى و انگیزۀ او چیز دیگری باشد. پرواضح است كه بهترین صورت براى خلوص انسان، صورتى است كه نیّت و انگیزه، هردو الهى باشد و غیر خداوند در آن راه نیابد.
🔹اهدافی که راجع به گفتار و کردار و عبادات داریم، به هفت قسم یا هفت مرتبه منقسم می‌شوند.
🔸مرتبۀ اوّل، انجام عمل با نیّت الهی و با هدف رسیدن به سعادت دنیوی است. مثلاً عموم مردم عبادت می‌کنند و عبادتشان برای اینست که به دنیا برسند.
نزد اهل دل، پست‌ترینِ عبادات، عبادتی است که در آن، هدف یا انگیزۀ عمل، دنیا باشد.
🔸مرتبۀ دوّم که برای اکثر مردم وجود دارد، انجام عمل برای رستگاری در آخرت است. اعمال صالح به‌جا می‌آورند که به بهشت و نعمت‌های آن برسند یا برای دوری از جهنّم و ترس از عذاب، گناه نمی‌کنند. این مرتبه نیز با نیّت الهی است و خوب است، اما از منظر اهل دل خیلی نازل است.
🔸مرتبۀ سوم، برای تجسّم عمل است. هر عملی انسان انجام دهد، تجسّم آن را در دنیا و آخرت خواهد دید. هویّت و شخصیّتی که انسان در دنیا یا در آخرت دارد، متناسب با صفات و اعمال اوست. انگیزۀ برخی از افراد از عبادت و انجام اعمال نیکو، برخورداری از تجسّم نیکو و هویّت انسانی در هر دو جهان است. چنانکه با هدف دوری از تجسّم بد و هویّت حیوانی، از ارتکاب گناه و انجام اعمال ناپسند خودداری می‌کنند.
🔸مرتبۀ چهارم، حیا از خداوند است. در این مرتبه، انسان گناه نمی‌کند یا به واجبات اهمیت می‌دهد، برای اینکه از خدا حیا کرده، ادب حضور را مراعات می‌نماید. انسان باحیا و مؤدب در این مرتبه از خلوص، کاری به دنیا و آخرت و بهشت و جهنم ندارد، به راستی عابد و زاهد است و به راستی عمل صالح انجام می‌دهد، برای اینکه آدم با حیایی است.
🔸مرتبۀ پنجم، مقام شکر و وفا است. بعضی اوقات انسان چون باوفاست، نماز شب می‌خواند. برای اینکه شکر نعمت‌های خدا را به‌جا آورد، نماز اول وقت می‌خواند و به دیگران کمک می‌کند، چون می‌داند که اموالش را خدا به او داده است.
🔹به پیغمبر اکرم«ص» گفتند: یا رسول الله! چرا اینقدر عبادت می‌کنی؟! جواب دادند: خدا این همه نعمت به من داده است، آیا من نباید شکر نعمت کنم؟!
🔸مرتبۀ ششم، مرتبۀ محبت و عشق است. کسی که محبت خدا در دلش نشسته است و عشق به معبود سر تا پایش را فراگرفته، معلوم است که بالاترین لذتش اینست که نماز بخواند.
🔹این مقامات را باید خدا بدهد و خود انسان نمی‌تواند به تنهایی کسب بکند. بله، مقدماتش را خود می‌تواند تهیه کند، اما اینکه به راستی بخواهد عشق خدا در دلش برافروخته شود و قلبش از محبت خدا آتش گرفته باشد، این را باید خدا بدهد.
🔸مرتبۀ هفتم، مقام عنداللّهی است. یعنی انسان مخلص، با نیّت الهی و با انگیزۀ رسیدن به مقام عنداللّهی به انجام عمل نیکو و شایسته می‌پردازد.
🔹این مرتبه، والاترينِ مراتب و درجات اخلاص است که معمولاً نصيب افراد عادی نمی‌شود و مختص به اهل‌بیت«ع» است. البته بزرگانی که تالی تلو معصوم هستند نیز گاهی به این مرتبه راه می‌یابند.
🔹محرّک، انگیزه و هدف اصلی هر عمل و عبادتی، در اين مرتبه از اخلاص، تنها و تنها خود خداوند سبحان است و هيچ چيز و هيچ‌کس جز او در انگیزۀ انسان راه نخواهد یافت.
🔹قرآن کریم مصداق مقام عنداللهی را امام حسین«ع» می‌داند. امام حسین«ع» در روز عاشورا هرچه داشت، در راه خداوند نثار کرد و هدف ایشان فقط و فقط خدا بود.
🔸ما باید بدانیم که اصلاً خلق شده‌ایم برای رسیدن به همین مقام‌ها تا اینکه به خدا برسیم. انسان خلیفة الله است. ما به دنیا آمده‌ایم تا راه را بپیماییم و به مقام عنداللّهی برسیم.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/n92710
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
🔳بازنشر بیانات مختصر آیت‌الله العظمی مظاهری، در جمع عزاداران حسینی«سلام‌الله‌علیه»
▪️در چنین روزهایی، امام حسین«ع» در سرزمین کربلا با حرّ بن یزید ریاحی ملاقات کردند. بالاخره حرّ، امام«ع» را در کربلا پیاده کرد و نگذاشت به کوفه بروند و نیز نگذاشت به مدینه برگردند یا به جای دیگری بروند. این توقّف اجباری، منجر به قضیۀ کربلا شد و روز عاشورا یک لشکر از کوفه به جنگ امام حسین«ع» آمدند و امام حسین و یارانش را شهید کردند.
▪️حرّ بن یزید ریاحی، روز عاشورا متنبّه شد و فهمید که هرچه هست تقصیر اوست. اگر امام حسین«ع» را رها کرده بود، به مدینه برگشته بود و این اوضاع جلو نمی‌آمد. گفت چه کنم؟ و بالاخره کار رسید به عذرخواهی.
▪️حرّ با تواضع خاصی خدمت حضرت أبا عبدالله الحسین«ع» آمد. امام حسین، نه تنها او را پذیرفت، بلکه شخصیّتی مثل حضرت عباس«ع» را برای استقبال از او روانه کرد و با استقبال خاصی او را به حرم آورد. دیدند پشیمان است و آقا هم با کمال تلطّف فرمودند: تو را بخشیدم. گفت: آقا اگر بخشیدید، پس اجازه بدهید برای شهادت بروم. آقا اجازه دادند و حرّ رفت و بالاخره در ضمن شهادت، شمشیری به فرقش خورد و افتاد و آقا امام حسین«ع» بالای سر او آمدند. اول کسی که بالای سر او رفتند، حرّ بن یزید ریاحی است و دو سه مرتبه هم فرمودند: بخشیدمت. دستمالی درآوردند و پیشانی حرّ بن یزید ریاحی را بستند. آنگاه خون بند آمد. امام زین‌العابدین«ع» در وقتی که شهدا را دفن می‌کردند، حرّ بن یزید ریاحی را با همین دستمال دفن کردند. معلوم است ارزش این دستمال از هر بهشتی برای همه و مخصوصاً برای حرّ، بیشتر است. بالاخره دستمال را بستند و حرّ بن یزید ریاحی را دفن کردند.
▪️این قضیه، یک درس اخلاق به ما می‌آموزد و آن این است که گناه، هرچه بزرگ و هرچه فراوان باشد، اگر به راستی گناهکار در محضر خداوند تعالی توبه کند و بگوید: «یا حسین»، آنگاه امام حسین«ع» او را قبول می‌کنند. گرفتاری هرچه بالا باشد و سختی‌ها هرچه بالا باشد، اگر انسان گرفتار، مانند حر بگوید: یا حسین، آنگاه امام حسین«ع» به فریادش می‌رسند.
▪️در ماه محرم و به‌خصوص در این دهۀ اوّل محرّم، از ما چنین می‌خواهند. در اوضاع فعلی، هیچ چاره‌ای نیست، جز اینکه از راهی که گمان نداریم، سختی‌ها مبدّل به آسانی شود. چه کسی می‌تواند این سختی‌ها را مبدّل به آسانی کند؟ کسی که حرّ را با آن گناه بزرگ بخشیده است. اگر همۀ ما نظیر حرّ، بگوییم یا حسین، در این دهه خیلی کار می‌توان کرد. سختی‌ها را مبدّل به آسانی خواهد کرد. زمینه فراهم است و مائیم که باید نه با سر و صدا و لقلقۀ زبان، بلکه مثل حرّ بگوییم: یا حسین! گرفتاریم. بگوییم یا حسین! چاره‌ای نیست به غیر اینکه شما در این دهۀ محرم، نظر لطفی بکنید. همین‌طور که حرّ بن یزید ریاحی نجات پیدا کرد و آن مقام را پیدا کرد، ما هم از شما می‌خواهیم که از این گرفتاری‌ها نجات پیدا کنیم. غیر از این چاره‌ای نیست. اما باید بدانیم که می‌شود. بدانیم که به راستی اگر مثل حرّ بگوییم: «یاحسین»، آنگاه حسین، ابوالفضلش را به استقبال ما می‌فرستد.
▪️در این دهۀ محرم خیلی کار می‌توان کرد. برای آمرزش گناهان، برای رفع گرفتاری‌های شخصی، برای گرفتاری اجتماع، خیلی کارها می‌توان کرد.
▪️علامه طباطبائی«ره» در آخرین دقایق زندگی، چشم‌ها را باز کردند و دو سه مرتبه گفتند: «توجه، توجه، توجه»، و آنگاه از دنیا رفتند. من هم به همه و مخصوصاً به شما می‌گویم: «توجه، توجه، توجه».
▪️فعلاً رفع گرفتاری‌ها، نیاز به خرق عادت دارد. در ماه محرم، با توجه به امام حسین«ع»، برای رفع گرفتاری‌های اجتماع و رفع گرفتاری‌های خود و برای این نگرانی‌ها که جلو آمده است، دعا کنید تا مبدّل به آسانی شود.
#درس_اخلاق #محرم
🆔 @almazaheri
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 نیل به نتیجۀ مطلوب، تنها از راه مستقیم و متعارف
◾️شهادت حضرت سیدالشهداء«سلام‌الله‌علیه» تسلیت باد
#فیلم #محرم
🆔 @almazaheri
امام حسین«سلام‌الله‌علیه» فرمودند:
آن‌کس که تو را ندارد، چه دارد؟ و آن‌کس که تو را یافته، چه ندارد؟
📚بحارالأنوار، ج 95، ص 226.
#روایات
🆔 @almazaheri
◾️شهادت امام سجاد«سلام‌الله‌علیه» تسلیت باد
#عکس_نوشته
🆔 @almazaheri
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞 اهمیت و تأثیر عفو و گذشت در خانه
#صوت
🆔 @almazaheri
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎙در سایه سار وحی
🔹نگاهی اخلاقی به آیات قرآن کریم
🔸جلسۀ 73: آیات 68تا71 سوره بقره
#قرآن_کریم #سوره_بقره
🆔 @almazaheri
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞 خطر عادی شدن گناه
#صوت
🆔 @almazaheri
📗سؤال:
⬅️ آيا بدون داشتن حاجتي مي‌توان نذر نمود؟
✍🏻پاسخ:
⬅️ می‌تواند، نظیر اینکه نذر کند همیشه در نماز جماعت شرکت کند.
آیت‌الله العظمی مظاهری
#استفتائات #نذر
🆔 @almazaheri
#اخلاق در آینۀ احکام
💠 بدعت یا پایه‌گذاری سنّت بد
مسأله 13:
🔸 پایه‌گذاری سنّت‌های حرام و نیز پایه‌گذاری سنّت‌های غلط که تبعات حرامی دارد، حرام است و تا زمانی‌كه به آن سنّت و مرام عمل شود، در نامۀ اعمال پایه‌گذاران ثبت می‌گردد و در گناهانی که انجام می‌شود شریک هستند. نظیر رواج زندگی تجمّلی، سخت‌گیری‌های بی‌مورد در ازدواج، تعیین مهریه‌های سنگین و تهیۀ جهیزیۀ تجمّلی كه در نهایت منجر به تبذیر حرام و یا ازدواج نكردن و به حرام افتادن جوانان می‌شود.
#عصاره_دین(رسالۀ جوان و نوجوان)
آیت‌الله العظمی مظاهری
🆔 @almazaheri
امام حسین«سلام‌الله‌علیه» فرمودند:
آيا نمى‌بينيد كه به حق عمل نمى‌شود و از باطل نهى نمى‌شود؟ براستى كه مؤمن بايد به [مرگ و] ديدار خدا روى آورد.
📚تحف العقول، ص 245.
#روایات
🆔 @almazaheri